MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. maandag 21 mei 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De rest-communisten van de PVDA in het land B. organiseren de Rode Revolutie Versie N° Elfendertig, in alle stilte. Ze doen het op hun manier, met contacten van over de hele wereld. Mogen ze van de Elite ongestoord doen, want het zijn van de hunnen. Vandaar misschien een tip voor de Traditionalisten van het Vlaams Belang, om op de kop van hun Zwarte Leeuw een Vaderlansche helm te zetten waarop een minuscuul rood sterretje. Gegarandeerd moet de Staatsvuiligheid geen overuren meer maken om hen voortaan nog te bespioneren, mensen die de Rode Ster voeren zijn automatisch bij de goeden. En wat meer is : Zwarte Leeuw op Gouden Veld en Rode Ster : echt waar, dat zijn de Vaderlandsche kleuren! Dàt embleem, samen met De Lichtjes van de Schalde kan bijna alle politieke partijen in N. en Z. verenigen! Zelfs de Vorst maar ook de Natte Dweil zouden er lid willen van worden!

Later kan altijd, mits een kleine kunstgreep, de Halve Maan erbij geschilderd worden!

Voorzitter Peter Mertens toont graag een nieuwe Partij van de Arbeid (PVDA), die aanleunt bij meer gematigde linkse partijen. Toch organiseerden zijn naaste medewerkers het voorbije weekend een International Communist Seminar in Brussel. Een evenement dat onder de radar wordt gehouden, maar waar hamer en sikkel nooit ver weg zijn.

Volgens sommigen is dit eindeloos gepalaver, maar de strijd moet gecoördineerd blijven. Samen beginnen we onze revolutie

Uitgerekend in de Washingtonstraat, pal naast de chique Louizalaan, ontvangt de PVDA elk jaar een honderdtal geestesverwanten. Al zijn dat niet de salonfähige linksen waar partijvoorzitter Peter Mertens zich aan spiegelt. De gematigde Nederlandse SP, het Duitse Die Linke en Franse Front de Gauche blijven weg. Wel in de zaal: partijen die nog kibbelen over het verschil tussen een maoïst, een leninist en een marxist. De dogmatische hardliners, zeg maar.

Vreemd, want Mertens wil niets weten van zo'n wereldvreemde houding. Hij herhaalt in alle interviews dat hij "concrete projecten en strijdpunten" wil voor PVDA. Een onderonsje met het Griekse KKE, een besproken Stalinistische organisatie, past niet echt in dat verhaal.

Voor een buitenstaander lijkt het International Communist Seminar bijna een geheim conclaaf. Op de website staat slechts de hoogst nodige informatie. Eén telefoonnummer, that's it. Alleen de 'ingewijden' kennen het adres en de genodigdenlijst. Ook de planning en de gespreksonderwerpen blijven strikt vertrouwelijk. Nieuwsgierige media worden kordaat aan de deur gezet.

"Het is een interne vergadering", reageert Bouwdewijn Deckers. Hij staat in voor de buitenlandse relaties van de PVDA en organiseert het evenement. "We overleggen met andere communistische partijen. Er worden nooit knopen doorgehakt. Hoogstens kiezen we een paar gemeenschappelijke standpunten. Bijvoorbeeld tegen de blokkade van Cuba."

Volgens Deckers is het geen verbroedering van de rode revolutionairtjes. "Het komt geregeld tot een confrontatie. De PVDA is het zeker niet eens met wat alle partijen vertellen. Maar we zullen het debat altijd aangaan."

Hassan Khallil, de ondervoorzitter van de Communistische Partij van Libanon en de auteur van een boekenreeks over de 'marxistische dialectiek', is een vaste klant. Net zoals zijn collega's uit onder meer Afghanistan, Congo, Iran, Rusland, Turkije en Vietnam. Noord-Korea stuurt dit jaar geen afgevaardigden, in 2011 wel. Alles samen zakken er een zestigtal partijen uit alle windhoeken af naar Brussel. Hamer en sikkel zijn nooit veraf. Woorden als klassenstrijd, proletariaat en kameraad ook niet.

"Mijn partij komt voor de tiende keer", zegt Khallil. "Elke delegatie geeft een toespraak over de situatie van de arbeiders en de volkeren in zijn land. Daarna debatteren we. Dat kan wel even duren. Volgens sommigen is het eindeloos gepalaver. Maar de strijd moet gecoördineerd blijven. Samen beginnen we onze revolutie."

Zijn kameraden vallen bij. "We leggen contacten, maken afspraken en bespreken acties", vertelt Yamila Pita, een bestuurslid van Fidel Castro's partij. "De communisten zijn tot grote dingen in staat. Kijk naar Cuba. Europeanen bestempelen mijn land als een dictatuur. Maar we hebben de laagste kindersterfte, de beste gezondheidszorg en 64 universiteiten. Een betere wereld, dat kan ook in België

Alles samengeteld en gedeeld door twee : volgens mij (maar wie ben ik?!) zij die gasten toch een beetje van Lotje getikt. Het Groot Communistisch Experiment is immers grandioos en op korte tijd grondig mislukt : meer dan 90 miljoen doden, voor 90% eigen volk, waarna zelfs de Leider van de KGB, de Heer Vladimir Poetin, eenmaal de Rode Heilsleer aan kant gezet, al die tijd een overtuigd Christen blijkt te zijn, die al zijn kinderen heeft laten dopen En een die er notabene fier over is ook. Men zou dus kunnen zeggen, dat die van de PVDA zodanig wereldvreemd zijn, dat we ze als total loss mogen beschouwen.

Het kwaad zit hem echter in bepaalde onderdelen van hun systeem, die door de EUSSR dapper werden overgenomen. De voorkeur voor het gloabalistische, het megelomane, het absolute, de tirannie, het dictaturale. Bruxsèl is, net als Marx en Lenin, overtuigd van de maakbaarheid van de samenleving : het eerste experiment was Italië, waar de door Italianen gekozen regering Berlusconi aan kant werd geschoven voor de technocraat Mario Monti, een ex-medewerker van Goldman Sachs. A puppet on a string. Het tweede en heftiger experiment zal Griekenland worden : geen sprake van dat de Grieken hun onderdanige band met de Euro zullen mogen verbreken : zelfs na nieuwe verkiezingen, en onafgezien de uitslag ervan, zal Bruxsèl de nieuwe Noodregering aanstellen. Dan volgen Frakrijk, Spanje en Portugal, waar nu al het lijntje wordt ingehaald om de vrijheid aan strakke banden te leggen. Straks wordt er zelfs misschien gegen Engeland gefahren.

Dat Bruxsèl in gans Europa de Wet dicteert, die de wilde en ongebreidelde immigratie uit de Moslim-landen dicteert, is gewoon het voorspel van het samengaan van het ene Absolutisme met het andere. De Marxistische Linxe Elite steunt de Islam, en na de eind-overwinning zal de Islam de Elite steunen.. Het volk, zelfs het Eigen Volk, is quantité négligeable in dit verhaal!

Waar dan, op welke plaats, de Tradionalisten, zij die aan de oude waarden en normen gehecht zijn, zullen verblijven?

Om op die vraag te antwoorden, volstaat het te verwijzen naar de plaatsen waar de vroegere Linxe Elites hun tegenstanders in bewaring plaatsten, in Schutzhaft en in de Goelags, of hoe, erger nog, zoals de samenleving verloopt in de Prachtlanden waar de Islammerij het voor het zeggen heeft.