Van een ‘gelukkige jeugd’ kan ik niet meespreken, maar het heeft me gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Om deze reden ben ik die ‘ellendige jeugdjaren’ dan ook dankbaar.

 
Reeds op 16-jarige leeftijd stelde ik interesse in het ‘mystieke’ en in de Ontwikkeling van de Innerlijke mens. Waarom? Dat weet ik nu niet zo goed meer, maar het woordje ‘mystiek’ droeg in die tijd iets mysterieus met zich mee. Ik las veel sciencefiction verhalen, de werken van Edgar Allan Poe, comics, enzomeer. Ook sprookjes trokken me fel aan. Toen ik nog een zeer kleine dreumes was, kocht mijn moeder elke week het boekje 'Sprookjes in Beeld'. Ja, de sprookjeswereld boeide me. Vooral als ik achter de woorden las. Ze hadden voor mij een diepere betekenis. Een vorm van een 'taal van het archetypische menselijke onderbewustzijn'.

 
Op een dag ontmoette ik een oudere man. Ik schatte om rond de 70. Ikzelf was toen 23 en inmiddels gehuwd. Het gesprek draaide rondom het thema Astrologie. Ik, de betweter, geloofde daar geen snars van. Hij, daarentegen, was een fervente astroloog. Natuurlijke kende ik astrologie via kranten en tijdschriften; via de bladvullingen dus. Hij gaf toe dat dat waardeloze rommel was en Astrologie een slechte naam toebedeelde.

 
Na een tijdje was hij hoogstwaarschijnlijk al dat bekvechten moe, en zei totaal onverwachts: “Wel jongeman, laten we het gesprek hierbij houden. Ik apprecieer jouw denken, want het is gebaseerd op onwetendheid. Doe jezelf een groot plezier, en leer iets grondig te bestuderen vooraleer je het in de grond boort. Kritiek geven is gemakkelijk, dat kan elke gek en eeniedere onwetende mens. Opbouwen, dat is moeilijk, want dat vraagt inspanning. Een huis bouwen vraagt tijd. Een huis afbreken, gaat pijlsnel. Nogmaals: doe jezelf een plezier en maak er eens een studie van. Ik hoor dat je niet van de lompsten bent. Maak een studie van de Astrologie, en als je er veel of alles van afweet, breek het dan maar gerust af…, als je dat nog wilt. Maar in dat geval breek je af, gebaseerd op kennis, gebaseerd op een weten,  en niet meer op zuivere onwetendheid. Wat denk je daarvan?”

 
Diep in mezelf voelde ik iets opwellen, vermengd met een gevoel dat een uitdaging inhield. En, ik word graag uitgedaagd, toen ook al. Als iemand me vertelde dat ik iets niet aankon, wenste ik in de meeste gevallen voor mezelf te bewijzen dat ik het wél kon. Ondertussen ben ik ietwat wijzer geworden. Ik besef nu dat er niet veel meer te bewijzen valt, toch niet in de wereld van het spirituele; een wereld, waarin alles gewoonweg ‘is’.

 
In elk geval aanvaardde ik die uitdaging en kocht boeken over Astrologie, massa’s. Daarna volgde ik cursussen Astrologie. In Antwerpen, bij de Braidkring. Ik had een goede leermeester, namelijk een zekere Etienne Vandekerckhoven. Hij runde, samen met zijn broer Christian, het boekenwinkeltje ‘Madame Verrycken’ in de Wiegstraat. In 1976 richtte ik mijn eerste vzw op, die de naam Psychon droeg. Maar dat is dan weer een totaal ander verhaal.

 
Wat Astrologie betreft… Hoe meer ik me er in verdiepte, hoe meer ik tot de vaststelling kwam dat er ‘toch iets van waarheid’ in zat. Hoe konden auteurs, mensen die mij niet kenden, en waarvan de meesten ondertussen reeds lang overleden waren, een persoonlijkheidsbeschrijving van mij geven dat toch voor zo’n 70 à 80% accuraat was? Astrologie begon me meer en meer te fascineren. Het gaf een beschtijving van zowel onze talrijke persoonlijke als van de innerlijke mens diep in onszelf.

 
Ik heb altijd gehoopt om die man, die het zaadje van die uitdaging in mij plantte, terug tegen te komen en hem te bedanken. Ik heb hem, spijtig genoeg, nooit meer ontmoet.