af en toe eens met één van mijn dochters op stap, sla ik niet af. de jongste had me gevraagd eens samen naar brugge te gaan. deze morgen vertrokken we al, met een tussenstop in sijsele. daar is een pracht van een zaak in binnenhuisinrichting. je vindt er tal van prachtige artikelen die je woonkamer, en andere kamers sfeervol maken. ook vindt je er artikelen voor in de tuin of op je balkon. en nu met de kersttijd, komen daar nog een ganse collectie artikelen bij. je kan er gerust een uur rondlopen, het verveelt niet. daarna ging het richting brugge. het was er zoals altijd heel druk. op het simon stevenplein en op de markt vindt je er al de typische kersthuisjes waar ze allerhande verkopen. ook de oliebollen ontbreken niet . op de markt heb je weer de mooi ijspiste. het is helemaal anders dan een bezoek in de zomer. het heeft zo echt iets speciaals, die sfeer die je momenteel in alle grote steden terugvindt : gezellige, sfeervolle markten en winkelstraten rijkelijk versierd voor kerst. cadeautjes worden volop gekocht, de feestkleding wordt uitgestald voor de etalages....en stillaan krijgt het weer toch een winters tintje : het was vandaag merkelijk kouder. ik denk dat de kledingzaken daar zeker niet rouwig zullen om zijn. in de namiddag zijn we dan huiswaarts gekeerd, want we moeten ons ventje ook nog soigneren. en, deze avond worden hier in eeklo ook weer lapjes aan elkaar gezet. dat is mijn vast werk bij teevee. ik zou echt niet meer zonder kunnen, zeker nu het zo vroeg donker is, is het een aangename bezigheid. dit zullen er velen met mij be-amen. en stillaan gaan we dan naar kerstmis toe. eerst komt sinterklaas nog langs voor de kinderen, want die wachten al ongeduldig wat er nu weer zal gebracht worden. ik hoop dat alle kinderen iets zullen krijgen, en ik bedank de mensen die speciale acties doen om ervoor te zorgen dat kinderen die niets krijgen , toch bezoek krijgen van de sint. dit mag ook eens gezegd worden !
zondag, rustdag, verwendag, luieren mag... gezellig ontbijten met z'n allen, is al een goede start. bijpraten en van gedacht wisselen over dingen recht uit het hart, brengt ons allen dichter bij elkaar. dit is voor mij de essentie van deze dag : zonder zorgen en stress tegaar, blij zijn om wat je hebt en mag, benieuwd om wat er nog komen zal, blij zijn voor je medemens, gelukkig zijn om al die je kent. het is de schepping God's die ons verwent met mooie landschappen, met lieve mensen, met dieren en planten, met liefde voor ons allen. laat ons beseffen hoe gelukkig we zijn ondanks sommige tegenslagen, laat ons verder bouwen aan een wereld waar het goed is om te leven, voor ieder van ons, arm of rijk, een toekomst waar je naar uitkijkt... nadine dejonghe
vandaag heb ik nog eens ondervonden dat alles een doel heeft, alles gebeurt omdat het moet, en brengt ons waar we moetenzijn..... deze actie was eigenlijk naar mijn mening een gewoon idee : enkele dekens kunnen opsturen naar pakistan. men spreekt soms van een sneeuwbaleffect, maar dit heeft daar niets meer van weg, die sneeuwbal is al lang een sneeuwberg geworden geloof ik.... ik vertelde vroeger al dat ik fantastische mensen leerde kennen, geweldige vriendschappen aan overhoud, en het stopt niet. vandaag was ik in jabbeke bij annie. een gewone vrouw zou je zeggen, maar na onze samenkomst kan ik zeggen : dit is een eenvoudige vrouw, maar met een gouden hart om mensen te helpen, om mensen enthousiast te maken, een vrouw die ook echt iets wil betekenen voor anderen. en ze heet ANNIE... net zoals mijn andere vriendin ANNIE uit drongen ! ik geloof dat alle annie's bijzondere mensen zijn. annie van jabbeke was vorig jaar vergeten een kalender van bond zonder naam te kopen, en ze werd doorgestuurd naar iemand in stalhille, die ook artikelen van bond zonder naam verkoopt : rita. toen annie bij rita de kalender ging halen was rita aan een deken bezig en vertelde van de actie voor pakistan. zo is annie ook naarstig beginnen breien, en heeft ook enkele vriendinnen aangesproken. ze vroeg me eens te komen tonen hoe ik de lapjes aan elkaar zet tot dekens en truitjes. maar ze had ook een verrassing voor mij : ze vertelde dat ze als bestuurslid van kvlv, een brief gestuurd had naar de leden van haar gemeente , maar ook naar leuven, naar de hoofdzetel. in die brief vraagt ze iedereen ook te breien of restjes wol te verzamelen, of lapjes aan elkaar te zetten.... ze wil iedereen inkvlv aan het werk zetten. ik ben echt blij dat ik vandaag weer zo een bijzonder iemand mocht leren kennen. ik heb echt het gevoel dat we één grotefamilie worden met een gouden hart voor pakistan. dank je, annie, voor het gezellig samenzijn deze namiddag, bij jou thuis. ik hoop dat we elkaar nog regelmatig zien.
juist voor het weekend wil ik jullie wat mopjes geven, die ik vond in "reader's digest" en hopelijk toveren ze ook bij jullie een glimlach op je gezicht. ik wens jullie nog mooi, rustig herfstweer, en tot volgende week.
In de luxe schoenenzaak waar ik werkte kregen we een nieuwe collega. Een klant kwam op de eerste werkdag binnen voor een paar herenschoenen. Op zijn vraag van wat soort leer de schoenen gemaakt waren, hoorde ik haar antwoorden : "deze schoenen zijn van ganzenleer, meneer."
be klant kocht de schoenen en vertrok. Toen ik haar vroeg waarom ze tegen de klant vertelde dat de schoenen van ganzeleer waren, zei ze "dat staat toch op het kaartje dat er aanhangt? Kijk maar : "ganzes leder."
Op het moment dat je je werk mee naar huis gaat nemen, weet je dat je onder te veel druk staat.
Na een zeer hectische dag achter de kassa in de supermarkt waar ik werk, ging ik naar huis en kroop vroeg onder de wol. Midden in de nacht werd ik wakker. Slaapdronken keek ik op de wekker en dacht: "oh, l euro 50"
Ik was politie agent in leuven, toen ik eens een jonge collega mee op pad kreeg. Oe commandant gaf me de opdracht ervoor te zorgen dat deze collega minstens tien verkeersboetes zou uitschrijven. Vanwege zijn meelevendheid was dat hem nog nooit gelukt. Ik liet het eerste het beste voertuig stoppen, en constateerde dat de jonge bestuurster geen gordel droeg. Terwijl ik de rest van de wagen controleerde, vroeg ik mijn collega of hij de dame wilde vragen of ze de boekte ter plekke wilde afrekenen of dat ze het later wilde doen. Even later kwam hij terug en zei:" de juffrouw zou het liefst helemaal niet betalen.
Een beer, een leeuw en een kip zijn aan het redetwisten over wie van
hen mensen het meest angst aanjaagt.
"ik hoef maar te grommen en mensen worden al bang" zegt de beer.
"wel ik hoe maar te brullen en mensen rennen doodsbang weg" zegt
de leeuw.
"dat is nog niks" zegt de kip. "ik hoef maar te niezen en heel de
op 26 augustus schreef ik op mijn blog over een koppel dat me nauw aan het hart ligt, dat ze eindelijk zwanger waren. het was nog af te wachten of alles goed zou verlopen. inmiddels zijn we een paar maand verder en zondag bracht ik hen een bezoek. met trots toonde ze me de kleertjes die ze al gekocht had. daar ze het geslacht van de baby nog niet kennen, beperkt het zich tot pyjamatjes, en hemdjes, slabbetjes.... gewoon al iets kunnen kopen voor het kindje waarnaar ze beiden zo verlangen, is voor hen toch al iets tastbaars. de kamer waar het kleintje zal slapen wordt ook opgeknapt, want tegen half mei 2007 moet alles piekfijn in orde zijn. terwijl we gezellig koffie dronken, vroegen ze me of ik meter wil zijn ? ik moest geen tweemaal nadenken : graag! het doet me zo een plezier dat ze mij dit vragen.
vandaag is het feest van de dynastie. gans de koninklijke familie woonde het Te Deum bij , en wat niet vaak gebeurt : onze koning albert was er ook bij. het doet me altijd iets als ik onze koning zie. ik ben fier dat wij nog een koning en koningin hebben. en ze mogen er wel zijn. iedereen dacht dat koning albert een "overgangskoning" zou zijn, maar niets is minder waar. hij kwijt zich voortreffelijk van zijn taken. daarbij wordt hij gesteund door koningin paola. zij zijn echt geïnteresseerd in de gewone mens, dat mocht ik een jaar geleden ondervinden. toen ik via de krant een oproep deed aan de mensen om met restjes wol lapjes te breien, kon ik mij echt niet voorstellen dat de mensen zo massaal zouden reageren. toen die lapjes begonnen toe te komen in eeklo, wist ik nog lang niet hoe ik de dekens in pakistan zou krijgen. overal kreeg ik te horen dat ik geld mocht storten, maar de dekens wilde niemand meenemen. tot ik op een morgen een idee kreeg om een brief te schrijven aan onze koning. iedereen in mijn dichte omgeving dacht dat het een maat voor niets zou zijn. in de week na nieuwjaar kreeg ik al een antwoord van de koning, dat hij het ministerie van defensie opgedragen had, om de dekens mee te nemen met een militaire vlucht. zo zijn de eerste vijfhonderd kilo dekens naar pakistan geraakt. vandaag is het dus in feite het feest onze koning, en denk ik met een dankbaar hart aan hem. ik hoop hem ooit eens persoonlijk een deken te kunnen afgeven.
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek". Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden, De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zùlke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit vanbinnen!
via familie van antoinette, werden wij uitgenodigd om gisteren aanwezig te zijn op de maandelijkse bijeenkomst van NEOS knesselare. (neos = netwerk van ondernemende senioren) de heer jef gonissen kwam er spreken over pakistan. deze man komt uit een diepchristelijke familie. zijn broer pater stanislas was méér dan 40 jaar missionaris in punjab. hijzelf is reeds een acht tal keren in pakistan geweest en kent het land heel goed. de consul van pakistan, mevrouw katrien zoeter was ook aanwezig. pater stanislas heeft in die 40 jaar als missionaris héél véél goeds gedaan , en tal van projecten gerealiseerd voor dearmsten in pakistan. zijn vader reisde ooit mee naar pakistan en is daar gebleven en ligt daar begraven. de heer jef gonissen heeft vanuit belgië ook heel veel gedaan voor pakistan en is actief bij "thuisfrontpakistan". door zijn héél mooie getuigenis , leerde hij ons één en ander over dit verre land in zuid - azië, die 24 x groter is dan nederland. hij vertelde over het ontstaan, de geschiedenis, de bevolking, klimaat , situatie van de vrouw, kinderarbeid enz...
tijdens een korte pauze kon ik hem even spreken over onze dekens voor pakistan, over de problemen die we ondervinden om de dekens naar daar te krijgen. ik hoop en ik denk dat ik via deze persoon, die enorm van pakistan houd en zéér sociaal voelend is, méér kans maak om in de toekomst de dekens en truitjes die we maken , op de juiste plaats te krijgen.
ik was zo gelukkig kennis gemaakt te hebben met jef gonnissen, en ook neos knesselare en dan in het bijzonder met lea, de voorzitster. zo'n momenten zijn voor mij zo bijzonder. wij kennen pakistan wel bij naam, en wij hebben al veel dekens gemaakt, maar wij weten er eigenlijk bitterweinig van af. als je jef gonnissen hoort spreken zou je zo in het vliegtuig kunnen stappen en naar ginder vliegen. één ding heeft hij me geleerd : WE ZIJN GOED BEZIG !
een blog die ik vaak bezoek is deze van merel/begrijp me nietje. elke dag weer schrijft ze prachtige gedichten neer. vandaag wil ik hier een gedichtje van haar neerschrijven, zodat jullie er even van kunnen meegenieten<;
als je droomt, droom je misschien van een leven dat niet bestaat
als je verlangt is je verlangen misschien zo intens en voel je je wat verward
als je aan een afslag komt stop je misschien best even en kijk dan eens achterom
als je een keuze maakt kies je misschien iets waar je anderen mee kwetst
als je het niet meer weet kijk dan eens naar boven misschien kom je de ster wel tegen die over je waakt en je vertelt hoe het verder moet. merel
weer is een nieuwe week begonnen. de dagen worden korter, het is vroeg donker... we naderen het einde van het jaar ! in veel winkels ligt al de kerstversiering en sinterklaas is nog niet eens geweest. vorige week kreeg ik een mail van zuster cécile van ruiselede. volgend weekend gaat in de school naast het klooster het jaarlijkse missiefeest door. ze verwachten véél volk, want er is van alles te beleven en te zien. dus zaterdag en zondag, als je niet weet waar naartoe, steun de school door een bezoekje te brengen aan hun missiefeest. de zusters van ruiselede zijn mij echt zo dierbaar, het is er fijn vertoeven voor een babbel, en hun hulp bij mijn actie is niet te onderschatten. daarom ben ik blij dat ik eens naar het missiefeest kan.
liefde, mededogen en verdraagzaamheid zijn geen luxe-artikelen, maar eerste levensbehoeften. dalai lama
als iedereen verdraagzaam is, hoeft er in feite niets meer verdragen te worden w.f. hermans
nog een paar waarheden :
de wereld van een kind is klein maar voor een kind is de wereld groot.
er zijn vele geluiden, er is maar één stilte.
het is minder erg om met je neus tegen een gesloten deur te lopen, dan een open deur voorbij te lopen.
bijna rijdt altijd mee, maar heeft nog nooit een koers gewonnen.
wie leeft van verwachting, komt om van de honger.
sommige mensen overdrijven nooit, ze herinneren zich de dingen alleen groot.
een kwartier nadenken, kan soms een dag werk besparen.
succes is geen eindbestemming, het is een reis.
vrouwen zijn om van te houden, niet om te begrijpen. ************
het is weer weekend, en voor de tijd van het jaar is het vrij zonnig. hier in eeklo, is het heel druk. mensen komen wandelen, en shoppen, zelfs op de nog resterende terrasjes zit nog volk. lang zal dat wel niet meer duren, want ik vermoed dat het binnen enkele weken toch wel echt kouder gaat worden. klagen mogen we zeker niet, want het is echt prachtig weer. ik groet jullie allemaal, en bedank jullie om even op mijn blog te komen lezen. ik hoop dat jullie ervan genieten en nog dikwijls eens terug komen. groetjes, dino
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
vandaag heb ik nog eens ondervonden dat alles een doel heeft, alles gebeurt omdat het moet, en brengt ons waar we moeten zijn.....
een blog die ik vaak bezoek is deze van merel/begrijp me nietje.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
