vandaag zijn we weer bijeengekomen in de lagere school van drongen. de juf had lekkere chocolaatjes klaargelegd. maar ditmaal niet met koffie, daarvoor was het te warm. we hadden allemaal thuis verdergewerkt en hadden dus één en ander mee. de leraressen moesten nogal kijken... annie vertelde dat ze nog langsgeweest was bij onze 82-jarigebreister in drongen. ik ben zo blij dat mensen van die leeftijd ook nog meewerken aan onze actie. tis nog spijtig dat die mensen naar wie we onze dekens en truitjes sturen, niet weten dat kinderen en zelfs oudere mensen hieraan gewerkt hebben. dit zijndekens met liefde gemaakt ! en we zijn er bijzonder trots op... de namiddag is voorbijgevlogen, het was heel gezellig en we kijken al uit naar volgende afspraak . meteen begint ook een superlang weekend!!! de kust zal een topweekend meemaken en ook andere bestemmingen trekken veel volk. dinsdag 1 mei gaat hier in eeklo de alombekende avondmarkt door, voor velen een jaarlijkse afspraak. geniet dus allen van dit mooie weekend en tot volgende week. zonnige groetjes van dino
ga uw weg zonder spoed of haast, probeer vrede in jezelf te vinden en wanneer het mogelijk is, probeer de anderen te verstaan. zeg hem de waarheid rustig en onbezonnen, en luister naar hem, ook al zie je het niet meer zitten, ook hij heeft zijn zorgen. vermijd vooral rumoerige en moeilijke mensen, want die laten je niet tot rust komen. wanneer jij je met alle andere mensen vergelijkt, zul je ijdel en bitter worden, want er zullen altijd mensen zijn, die kleiner en groter zijn dan jezelf. wees fier op uw succes en carrière, maar blijf bescheiden, want het noodlot kan zich altijd keren. wees voorzichtig in uw loopbaan, want de wereld zit vol valstrikken, laat je niet van je weg afleiden. vele mensen praten van hoge idealen, en overal worden heldendaden aangeprezen : blijf jezelf en guichel geen medegevoel. sta niet cynisch tegenover de liefde, want zij is het enige, wat was en onovergankelijk is wees dankbaar voor elk jaar dat je mag meemaken, ook al verdwijnt er elke dag een stukje van je jeugd. bereid u op het ogenblik voor, als er iets onverwachts in uw leven verschijnt en panikeer niet voor de angst van de eenzaamheid. wees altijd zo dat je het op je eentje aankan. jij hebt het recht op de wereld te zijn, zoals een bloem die bloeit en de sterren in de nacht. toch ben je niet alleen op de wereld. heb je er al ooit over nagedacht ? daarom sluit vrede met jezelf, waar je ook bent, maakt niet uit, wat voor een ellende je in de wereld kent... de wereld is nog altijd mooi ! probeer erop te leven en gelukkig te zijn !!!!!
vorige donderdag werd inge geopereerd. misschien vandaag mag ze naar huis, maar ze zal veel rust moeten houden. papa neemt nu even de zorg voor tom en fien over en doet dit voortreffelijk ! hij is wat men noemt een moderne man : kookt heel goed en ook de huishoudelijke taken zijn hem niet vreemd. volgende maandag moet fien dan weer opgenomen worden voor een beenmergpunctie. hopelijk zijn de resultaten goed. op 3 mei verjaren zij en inge. misschien het begin van een beter jaar???? laat het ons hopen.
vrijdag waren annie en ik dan te gast in drongen in delagere school. daar gaan we al de lapjes die de kinderen gebreid hebben aan elkaar zetten . enkele bereidwillige moeders kwamen ons helpen. na een koffietje en wat uitleg over het aaneenzetten gingen we allen aan het werk. het werd een fijne namiddag, heel gezellig hoor ! we deden allen wat lapjes mee naar huis, zodat we volgende vrijdag al heel wat zullen klaar hebben. ik kijk er echt naar uit want zo'n namiddag is altijd aangenaam, en je leert weer nieuwe mensen kennen. op de opendeurdag van de school zullen de ouders dan ook eens zien wat hun kinderen allemaal klaarhebben voor het goede doel.
sorry dat ik deze week niets meer bijgeschreven heb op mijn blog. het was een zeer emotionele en drukke week. vorige vrijdag had mijn oudste dochter inge, mama van fien, te horen gekregen dat ze een ingrijpende gynecologische ingreep moest ondergaan. deze is doorgegaan gisteren en toen ik haar gisteravond ging bezoeken was ze nog suf van de operatie en had veel pijn. tom en fien zijn bij mij geweest maar gisternamiddag is hun pa hen komen halen. hij zal ze nu de komende dagen oppassen. veel mensen vroegen me : wanneer stopt dat daar nu eindelijk...is het nu al niet genoeg geweest.... ja, sommige momenten vraag ik me dat ook wel af. een antwoord hebben we niet. bij de één gaat alles van een leien dakje, bij de andere gaat er telkens iets mis. één ding weet ik, uit ondervinding, elke beproeving brengt je dichter bij elkaar, maakt je een beetje sterker. de band met mijn kinderen en kleinkinderen is het laatste jaar enorm versterkt. niet dat je daarom iets moet tegen komen, maar je wordt wel gewaar dat je op die momenten blij bent dat je je moeder, kind, vriendin, partner .... of zo hebt, die om je geven. dan weet je ook wie echt om je geeft. echte vrienden zijn er voor je, wat er ook gebeurt. ze zijn ook een grote steun, je kan er eens terecht voor een goeie babbel. ik mag me gelukkig prijzen dat ik heel toffe vriendinnen heb, die ondanks dat ze mijn kinderen niet echt kennen, toch heel erg meeleven. ik wil ze hiervoor extra bedanken. deze namiddag ga ik met één van mijn beste vriendinnen, annie , naar de school in drongen, die gedurende het schooljaar lapjes heeft gebreid. met enkele moeders gaan we nu die lapjes aan elkaar zetten. ik kijk er heel erg naar uit. die kinderen hebben met heel veel enthousiasme gebreid, en daar gaan we nu iets moois van maken, zodat ze op het einde van het schooljaar een mooie zending klaar hebben om noodlijdende mensen in een ander werelddeel te helpen. en met het bezoek aan deze school sluit ik de week af en kijk hoopvol uit naar het weekend. ik wens iedereen dan ook een prachtig, zonnig weekend.
vrienden zijn als bomen ze wachten tot je eens langskomt... en ze zijn onverstoorbaar als je wegblijft ook na lange afwezigheid kan je de draad weer opnemen, omdat ondertussen niet werd afgebroken...
vrienden zijn als bomen op een goed afstand geplant... zo moeten ze elkaar niet betwisten, ze kennen ook geen afgunst, maar nodigen elkaar uit hoger te groeien.
vrienden zijn als bomen en bomen buigen niet maar ze wuiven.
gisteren was het één jaar geleden dat we opgeschrikt werden door een zinloze moord : Joe Van Holsbeek werd om het leven gebracht met meststeken voor zijn mp3-speler!!!! het staat ons nog redelijk fris in het geheugen, een mooie kerel met een mooie haardos, aan het begin van een leven in onze maatschappij, hoe kan zoiets gebeuren, en dan op een plaats waar zoveel mensen samen zijn... waar zijn we nu nog veilig? de reactie van veel mensen : de wereld is om zeep ! wat voor toekomst hebben onze kinderen nog in deze wereld? kunnen we nog genieten van een zorgeloos leven?
laten we beginnen bij het begin. liefde is de hoeksteen van onze maatschappij en samenleving. die liefde is af en toe zoek, we laten het soms niet genoeg zien. laat ons al wie ons lief is eens knuffelen, zeggen da we mekaar graagzien. dat is voor mij het mooiste gebaar... het is misschien maar een klein iets , maar we moeten ergens beginnen om samen te bouwen aan een betere wereld. ik vraag iedereen die mijn blog leest, eens na te denken hierover en ook eens hun kinderen, kleinkinderen eens goed te knuffelen, dat geeft zo'n goed gevoel!
ik wens jullie ook allemaal een fijn weekend en ook van mij een superdikke knuffel !!!!!!!
ik mis mijn kleinkinderen die deze week met hun pa doorbrengen. door de ziekte van fien zie ik ze heel veel, en nu lijkt een week een eeuwigheid... wie kent niet dat gevoel???? om er niet te veel aan te denken, tracht ik nu één en ander te doen waar ik anders niet veel tijd voor heb. ik wil de kinderkamer een beetje opsmukken, en daarom ben ik inkopen gaan doen bij heytens. mijn volgende stop is bij antoinette. ze gaat me vergezellen naar meulebeke. angèle perdu heeft heel wat lapjes klaarstaan van de KGB . die gaan we samen afhalen. een gezellige babbel bij de koffie, en de tijd gaat snel. maar als gelukkige mensen keren we huiswaarts en k ben zeker dat angèle er ook erg van genoten heeft. de lapjes zijn prachtig en een paar mensen in vinkt gaan die nu aan elkaar zetten. en zo starten we weer aan een nieuwe lading dekens....
op 26 augustus vorig jaar schreef ik op mijn blog over een koppel dat zo graag een kindje wou, dat het niet lukte en ze reeds maanden ervoor gestart waren met IVF. er was eindelijk een embryootje ingepland.... nu naderen we de geboorte die voorzien is rond 14 mei. de laatste weken, alles is klaar om dit kindje met veel liefde te ontvangen. ikzelf wordt meter!!!! dus kijk ik mee uit naar die dag. tom is mijn eerste metekindje, dit wordt het tweede en we weten al dat het een jongen is. alles wordt heel nauwkeurig opgevolgd en het gaat heel goed . de oma en opa langs moederszijde hebben maar één kind, dit wordt hun eerste kleinkindje, ze zijn beiden al in brugpensioen en zullen er echt van kunnen genieten. nog enkele weken en het is zo ver.
vandaag goede vrijdag, zijn veel mensen al bezig met de voorbereidingen voor pasen. deze week stelde een journalist aan verschillende mensen de vraag wat de betekenis van pasen is. wat mij opviel was dat veel mensen daar eigenlijk geen goed antwoord, of helemaal geen antwoord konden op geven. voor kleinere kinderen zijn het wel vooral de paaseieren die tellen. bij goed weer zitten die eieren soms verstopt in de tuin, en het is dan een zoektochtje om deze te vinden. voor ouderen is het dan weer een verlengd weekend, en met dit weer zal dat zeker genieten worden. anderen gaan naar de kerk en komen dan samen in familiekring. zo heeft elk zijn manier om pasen te vieren; in elk geval wens ik iedereen een zalig pasen ! geniet van het mooie weer , vooral voor de kinderen wordt dit wel een paasvakantie om U tegen te zeggen, wat het weer betreft. groetjes. dino
ben juist opgestaan. tom is bij ons blijven slapen, omdat mijn dochter in het ziekenhuis bij fien is. gisteren is er een rugmerpunctie gebeurd en kreeg ze chemo en dan moet ze blijven overnachten, vandaag staat een botscan op het programma. ik hoop dat alles goed verloopt. maar tom vind het natuurlijk super dat hij met mij op stap mag vandaag... het wordt een drukke dag. we gaan naar maldegem met de ganse voorraad dekens en truitjes naar jacques braet. vorig jaar heeft hij ook dekens van ons meegenomen naar de kindercasa in Oradea in Roemenië. Florica, de verantwoordelijke daar, heeft hem laten weten dat ze de truitjes en dekens goed kunnen gebruiken. de truitjes die we maakten zijn er eigenlijk gekomen, nadat jacques vorig jaar vertelde dat er daar veel kinderen in de weeshuizen geen kleertjes aanhebben . dit vind ik echt mensonwaardig. ik voel me gelukkig (en jullie ook, dat weet ik zeker!) als ik denk dat ze zich dit jaar zullen kunnen kleden met de mooie truitjes. bij antoinette moet ik nog kleinere dekentjes gaan ophalen die ze maakten speciaal voor de kleintjes. weer hebben we dan een goed werk gedaan voor de mensen die in een land geboren zijn, waar het niet zo goed is als hier. en zo zijn er nog wel meer. al kunnen wij maar een deeltje van de nood lenigen, toch is het dat. die enkele weeskinderen zullen zich héél gelukkig voelen, weer geven we een stukje "warmte" door... dank aan jullie allemaal, die mij helpen dit te verwezenlijken!
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
