eerst en vooral had ik zondag een goeie reden om me gelukkig te voelen : fien kreeg haar laatste chemospuit van de behandelingtegen leukemie. normaalgezien verwijderen ze binnenkort de catheter, en dan beginnen de nabehandelingen (75 weken). het was wel even een verademing na de laatste moeilijke weken. gisteren was het dan mijn verjaardag : 54 jaar. ik had niet echt iets gepland omdat ik niet wist of alles goed zou zijn met fien. gistermorgen hadden we wat taart in huis gehaald met de hoop dat we ze niet allemaal zelf zouden moeten opeten... ik wist dat annie uit drongen zou komen en vermoedde ook dat antoinette zou komen maar uiteindelijk kwam ook monique mee, wiens man raf de dekentjes van annie&co tot hier brengt. het was een tijdje geleden dat ik monique nog zag en haar onverwacht bezoek deed me ook deugd. het was een echte ver-ademing zo eens een namiddag gezellig babbelen. we kwamen tot het besluit dat we dat méér moeten doen. mijn jongste dochter en haar man kwamen ook langs en konden zo ook eens kennismaken met mijn "deken-vriendinnen". annie had ook nog twee kaartjes mee voor fientje, die daar ook heel blij mee was. de namiddag ging zo vlug voorbij, spijtiggenoeg. 's avonds kwamen mijn ouders ook nog langs en die bleven ook nog een tijdje. zo was die dag al weer om. nu, dinsdag 25 september, ligt ons kleine meisje nog te dromen, maar straks moet ik met haar voor een onderzoek naar het uz. ik hoop dat alles goed is.
volgende week zal het druk worden voor onze actie want antoinette en ik moeten op pad om lapjes en dekentjes op te halen : de KGB vanmeulebeke heeft enorm gebreid en angèle heeft mij al verwittigd dat ik héél véél meekrijg. ook de zusters in ruiselede hebben een lading dekens klaar. antoinette ging deze week al in de tulpenlaan in tielt een levering halen. dan zullen we alles weer eens een beetje moeten sorteren en zal het weer de moeite zijn. vorige week kreeg ik nog een postpakket van de familie wegge uitborgerhout. die lapjes heb ik ondertussen ook al aan elkaar gezet tot een prachtig deken. binnenkort gaan we weer naar elke, van het dienstencentrum indeinze, om babydekentjes en truitjes af te leveren, die meekunnen in december naar senegal. zoals oma uit betekom liet weten : het wordt weer winter en dat is een tijd dat je vlugger aan het breien gaat. ja, oma, blijkbaar denken er nog meer zo over, want het wordt weer druk.
ik wens jullie allemaal een fijne week. vorige week las ik ergens : laat de mensen geen energie steken in mekaar te bekritiseren, maar in het werken naar een nieuwe, mooie wereld waar het voor iedereen goed is om leven. laat ons allemaal ons best doen om voor ons eigen een stukje van die wereld te maken. zeg niet het is maar een druppel op een hete plaat, want dan gebeurt er niets. maar als we allemaal onze bijdrage leveren, hoe klein ook, komt het wel goed. daar moeten we in blijven geloven. zo hebben onze kinderen en kleinkinderen ook nog een toekomst.
deze avond kreeg ik een mailke dat ik jullie niet wil onthouden. ik hoop dat het bij jullie ook een lach op je gezicht tovert.
de vraag is "waarom"... in deze drukke tijden is het moeilijk om de tijd te nemen om zich werkelijke vragen te stellen. - waarom kan je een pizza vlugger bij je thuis hebben dan een ziekewagen? - waarom is er een parkeerplaats voor gehandicapten bij een schaatsbaan? - waarom bestellen mensen een double cheeseburger, een grote friet en een cola light? bovendien, heb je je nooit afgevraagd : - waarom vrouwen geen mascara aanbrengen met gesloten mond? - waarom het woord "afkorting" zo lang is? - waarom je om Windows te sluiten op de startknop moeten drukken? - waarom er geen kattenvoeding bestaat met muis-smaak? - waarom ze naalden voor euthanasie steriliseren? u kent zeker wel de onverwoestbare zwarte dozen in vliegtuigen : - waarom maken ze het vliegtuig niet van dat materiaal? en ...als vliegen zo veilig is : - waarom noemt men de aankomsthal op het vliegveld dan "terminal" ? en verder : - waarom drukken we harder op de toetsen van de afstandsbediening als de batterijen bijna leeg zijn? - waarom dragen Kamikazepiloten een helm? - hoe heeft men de panelen "verboden op het grasveld te lopen" in het midden van het grasveld kunnen zetten? - waarom vinden analfabeten het leuk om lettertjes in de soep te hebben? - toen de mens ontdekte dat de koe melk geeft, waar was hij op dat moment eigenlijk naar op zoek? - waarom heeft die oen van een Noach die twee muggen niet doodgemept? - krijgen arbeiders bij Lipton ook een koffiepauze? - waarom hebben etablissementen die 24 uur open zijn, sloten? ********************
deze week kreeg ik een kaartje van oma uit betekom, maar het was wel verstuurd vanuit roemenië. oma was er al van bij het begin bij om te breien voor pakistan. toen ze hoorde dat fientje leukemie had , stuurde ze een kaartje. af en toe kreeg ik ook een mailtje om te informeren hoe het met onze kleine meid was. gisteren stuurde ik een mailtje om haar te bedanken voor het kaartje uit roemenië. ze antwoordde mij dat er heel veel armoede is daar en als je dan naar boekarest gaat en je ziet daar al die mooie gebouwen en zo, staat dat wel in schril contrast met de huizen die vaak amper krotten zijn. toch heeft ze een valies met truitjes en deken kunnen afgeven in een klooster die dan toch wel bij kinderen zullen terechtkomen. daar ben ik zeer blij om. nu is ze weer enthousiast om verder te breien. ditmaal is het voor senegal. ik vind het zo tof dat oma zich zo inzet, en ook af en toe eens mailt. het bewijst nog maar eens dat steeds meer mensen , en niet alleen jonge, de computer gebruiken. het heeft misschien nadelen, maar voor mij héél véél voordelen. het maakt je wereld groter.
de laatste dagen liep ik er een beetje sip bij. woensdagmorgen werd ik wakker , mijn keel deed pijn, ik trilde op mijn benen. ik heb me een beetje in acht genomen en ben vroeg gaan slapen, en gelukkig is het nu wat beter want volgende week komt fientje weer gans de week en dan mag ik niet ziek zijn. fien is aan de laatste chemokuur bezig , daarna zou alles goed moeten zijn en start men met de 75 weken nabehandeling. maar we zijn al achter op schema doordat ze enkele keren geen chemo kon krijgen. haar bloedwaarden waren te laag. toch hoop ik dat ze eind november naar school mag gaan, al was het maar voor halve dagen. in de nu komende weken zal ze een beetje op kracht moeten komen , want dat kleine meisje heeft al heel wat doorstaan op haar leeftijd...en heeft gelukkig haar optimisme nog niet verloren. voor het weekend geven ze in elk geval goed weer dus dat is echt goed nieuws. kunnen we nog eens genieten van een mooi najaarsweertje. ik wens iedereen dus een rustig, zonnig weekend.
ik hoop dat het zo blijft... dat we een mooi weekend tegemoet gaan. ik las juist op de blog van hartendame dat kleuren en licht een mens vrolijk maken. ook is het algemeen geweten dat mensen , in het najaar wanneer de bladeren vallen , soms moedeloos worden, maar als de zon er is voelen we ons goed. geniet er dus maar van !!!!! want maandag gaat het misschien al weer regenen, herfstweer komt er aan !
dit weekend is er in mijn hobbywinkel opendeur, en daar ga ik straks naartoe. wat als een klein winkeltje begon , is ondertussen uitgegroeid tot één van de grootste hobbywinkels in vlaanderen : de hobbyfarm. moeder en dochter zijn op de hoogte van alle nieuwste trends in de hobbywereld en zorgen dat hun klanten, die soms van heel ver komen, er alles vinden wat nodig is en er ook nog workshops kunnen volgen. dus als je niet weet waarheen en je houd van kaarten maken, juwelen maken, scrapbooking........ kom naar de pastoor bontestraat inbalgerhoeke (eeklo). ze hebben ook een eigen website waar je zelfs online kunt bestellen. als dat geen service is ! enkele jaren geleden, had ik een heel zware depressie, de dokter raadde mij aan om een hobby te zoeken of zo. daar ik al altijd creatief was, wou ik wenskaarten leren maken. in de hobbyfarm volgde ik dan lessen en zo kreeg ik er een fantastische hobby. ondertussen kwam er dan ook een echte rage op gang om zelf juwelen te maken, en ook scrapbooking kende een enorm succes. zo moest uitbaatster katrien haar winkel steeds uitbreiden en aanpassen. ik leerde er ook fantastische mensen kennen, die je hobby delen, en waar je samen al eens een workshop mee volgt. dat maakt je leven ook weer aangenamer. wat ik ook ondervond is dat je soms versteld staat van je eigen kunnen. met wat hulp kan je soms mooie dingen maken, iedereen kan wel iets hoor ! geluk moet je zelf zoeken, zo is het leven.
zaterdag werd de tentoonstelling "Illud Mane..." in het klooster van de zusters in ruiselede, onder grote belangstelling geopend. vorig jaar konden we de werken van willem vermandere bewonderen. dit jaar waren het werken van drie kunstenaars. en het woord "kunstenaar" was hier zeker op zijn plaats. bij het binnenkomen staan twee prachtige bronzen beelden , die je de weg lijken te tonen naar de koepelzaal. deze beelden zijn van monique mol. nog meer van haar prachtige beelden zijn te bewonderen, grote en kleine. de schilderijen van jenny heyman, in prachtige, lichte kleuren, doen je even wegdromen en bezinnen. de werken van rudyraes zijn dan met veel meer contrast en ook heel mooi. het is echt een bezoek waard. ik kon nog een babbeltje slaan met zuster cécile, die reeds enkele weken in het gips zit. ze vertelde mij dat zuster noëlla in het ziekenhuis verblijft voor wat onderzoeken. binnen enkele weken mag ik een flink pak dekens halen en kunnen we nog eens wat napraten over de tentoonstelling, die nog loopt tot 30 september.
zondag stond mij dan een leuke taak te wachten. ik vertelde een paar maand geleden dat ik meter zou worden van arthur. hij is geboren op 13 mei, dit jaar juist moederdag, en zondag werd hij gedoopt. ik mocht dus eigenlijk een beetje met hem en de peter in de belangstelling staan. doordat hij zo ver van mij woon ( tis toch een klein uurke rijden en ook door de zorg voor fien ) zie ik hem momenteel niet zo veel. hij is dan ook enorm veranderd . ondertussen weegt hij al 8 kg en meet 68cm. niet slecht voor een baby van 4 maanden!!!! tis een heel mooi jongetje, en zijn mama had een prachtig pakje gekocht speciaal voor het doopsel. hij was heel rustig tijdens de ganse dienst die doorging in de sint petrus en paulus kerk in rumbeke. een maaltijd nadien maakte de dag compleet. het was ook een gezellig samenzijn voor de familie. 's avonds bracht inge fientje, die bijna de ganse week bij ons verblijft. spijtiggenoeg hebben we al twee voormiddagen in het ziekenhuis doorgebracht. ik hoop dat dit alles toch stillaan betert voor haar, want je zou voor minder de moed laten vallen. hopelijk kunnen we de rest van de week een beetje leuke dingen doen samen.
deze week is er eigenlijk niet veel te vertellen daar fientje opgenomen is in het uz , hopelijk één van de laatste keren met overnachting. zaterdag ben ik uitgenodigd door de zusters van ruiselede voor de plechtige opening van de tentoonstelling naar aanleiding van Illud Mane (die morgen...). vorig jaar stond dat in het teken van de werken van Willem Vermandere. dit jaar worden werken van Monique Mol, RudyRaes en Jenny Heyman tentoongesteld.
de tentoonstelling loopt van 9 tot 30 september. openingsuren : elke dag (behalve maandag) van 14 tot 18 u de vrijdag doorlopend van 14 tot 21u de zaterdag van 9.30 tot 12u en van 14 tot 18u
het is een aanrader voor iedereen die van kunst houd. groepen kunnen de tentoonstelling begeleid bezoeken, maar graag een seintje vooraf 051 68 81 84.
het zal alleszins een blij weerzien zijn voor mij . het is weer al een tijdje geleden dat ik zuster noëlla en zuster cécile zag. onlangs lieten ze me weten dat ze weer al wat dekentjes klaar hebben.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
