vanaf vandaag en dit tot en met zondag  gaan in aalter  voor de 25ste keer de  oogstfeesten door in aalter. 
het weer zet in elk geval zijn beste beentje voor,  want vorig jaar kon de tractorpulling op zondag niet doorgaan door de overvloedige regen van de voorgaande weken.
maar nu straalt de zon  en het belooft weer een superweekend te worden in aalter.
gisteren werden de feesten geopend,   deze namiddag staat al een groot schlagerfestival op het programma met heel veel vlaamse artiesten.   morgen,  vrijdag is er de foute nacht  met bekende dj's.  zaterdag is er dan een megafuif.  zondag begint het al van in de voormiddag.  er is de tractorpulling,   'smiddags kan je er beenhesp à volonté eten voor een deftige prijs.  de namiddag wordt dan echt een familiegebeuren :  er zijn optredens in de  mega-tent,  er is animatie voor de kinderen,  en voor de liefhebbers van tractoren is nog gans de  namiddag spektakel.
wil u wat meer lezen hierover surf dan naar www.oogstfeesten.com   en je zult zien,  in aalter valt wat te beleven !

het is geleden van vorig jaar juni dat we naar de stembus gingen,   maar zoals het er nu  naar uitziet  zal het niet lang meer duren  voor we wéér moeten stemmen.   en waarom eigenlijk?????  ik vraag me af  of dat dan zo moeilijk is om als regering overeen te komen?  soms is het gewoon  belachelijk :  als de één premier is,  weet de oppositie goed uit te leggen hoe het moet,  maar eens zij het voor het zeggen hebben,  ziet het er niet beter uit....   al dat gebakkelei kost handenvol geld.  geld die men beter kan besteden aan de broodnodige dingen waar we nood aan hebben.   éénheid zorgt voor stabiliteit,   maar die eenheid is er niet,  men ziet al slogans : belgië barst !
is dat de toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen....???
ik  vraag alle politici  eens goed na te denken en te proberen tot één  gemeenschappelijk standpunt te komen,  want alleen de eenheid in een land  maakt ons sterk.
maar :

in the United States,  they have :
George W. Bush,
Stevie Wonder,
Bob Hope,
Johnny Cash.
in Belgium,  we have :
Yves Leterme,
NO wonder,
NO hope,
NO cash !

enkele wielerliefhebbes uit aalter,  die al jaren naar de grote rondes gaan,  kregen een enorme bewondering voor carlos sastre.  ze raakten in gesprek met hem en er ontstond een bescheiden vorm van vriendschap.  bij iedere ontmoeting kwam hij hen groeten en een babbel slaan.
op een keerde nodigde hij hen uit bij hem thuis in avila.
ze waren zo gecharmeerd door  " de mens carlos sastre " ,  zijn liefde en toewijding voor zijn gezin en familie,  de inzet voor zijn sport, en zijn geloof in de waardevolle dingen van het leven,  dat ze bij hun terugkeer in belgië,  besloten een fanclub voor hem op te richten.
niet zozeer in de vorm van een supportersclub,  maar eerder een vereniging van wielerliefhebbers,  die het hart op de juist plaats hebben.    gesteund door het imago en de prestaties van carlos ,  wilden zij iets realiseren voor het goede doel...
het werd "het kinderkankerfonds " van het uz gent.
carlos was onmiddelijk akkoord en stelde zich volledig beschikbaar voor hun initiatieven.
de wielerliefhebbers leerden hem kennen als de strijder tot de laatste meet.  dit is een stimulans  voor de kankerpatiëntjes van het uz gent om met dezelfde intensiteit te vechten voor hun genezing.

na de overwinning van de tour 2008,  zondag,  schilderden de "amigos carlos sastre"  de gevel van hun supporterslokaal geel.    gisteren kwam hij op bezoek bij hen,  en het was tevens een blij weerzien met ashley,  een kankerpatiëntje uit aalter.  ashley is ,  net als ons fientje,  nog in behandeling.
vandaag gaat hij de afdeling in uz gent bezoeken,  iets wat hij vorig jaar ook al deed. 
een kampioen met het hart op de juiste plaats !!!!

de amigos carlos sastre  uit aalter   zijn de enige supportersclub in  gans de wereld  van deze fantastische kampioen,  dat mag ook wel eens gezegd worden.  proficiat   amigos  en proficiat carlos !

zaterdag trok een artikel in de krant mijn aandacht : " hugo rombouts over het succes van zijn antwerps koffiebedrijf "

zijn grootvader,  frans rombouts,  huurde 112 jaar geleden een trommel om koffie in te branden en de passie heeft hij doorgegeven aan zijn kleinzoon.
 "ik ben in de koffie geboren.  als kind speelde ik tussen de koffiebalen.  ik heb nooit anders gekend.  amper vijf moet ik geweest zijn toen ik mijn eerste kopje dronk.    kwaliteit is heilig en elke koffieboon is als een diamant,  zei mijn grootvader.     laat hem dus niet op de grond vallen, herhaalde hij steeds.     dat respect  voor de koffie probeer ik nu door  te geven aan mijn kinderen. "
na zijn studies en legerdienst is hugo rombouts meteen in het familiebedrijf gestapt.
  "net op dat moment kregen we de kans om de franse koffiebrander malongo in nice over te nemen.     het bestuur vond mij de meest geschikte kandidaat om de zaak te gaan leiden.     omdat er onaangenamere plaatsen zijn op de wereld dan nice ben ik op mijn 24ste naar het zuiden vertrokken. "
rombouts vond er niet alleen geluk in het werk maar ook in de liefde.     hij trouwde met een niçoise en kreeg twee kinderen.  maar in 1980 keerde hij noodgedwongen terug naar antwerpen : het familiebedrijf stond toen op de rand van het faillissement.  " door de concentratie van de distributiebedrijven was de onderhandelingsmarge al kleiner geworden maar de echte klap volgde toen een zware vorst de koffieoogst in brazilië vernielde,  en als gevolg vernegenvoudigde de prijs in amper twee jaar.  het was onmogelijk de prijsaanpassingen door te rekenen aan de klant.      ik heb toen snel ingegrepen :  de kosten bijgeschroefd, de verkoop gestimuleerd.     alle maatregelen die een goed management moest nemen.  daar is mijn overtuiging uit gegroeid dat men met de rug tegen de muur de juiste beslissingen neemt. "
door de tering naar de nering te zetten - zelf ruilde hugo rombouts zijn porsche in voor een R5 - slaagde de koffiebrander erin de moeilijke periode te overleven.     "vandaag  draait alles goed, maar dat betekent nog niet dat het gemakkelijk is.  het is alle dagen knokken. "

als je goed gelezen hebt,  besef je wel dat er een goede les inzit,  die we allen,  en ook onze politici   zouden mogen onthouden :  " de tering naar de nering zetten...  alle maatregelen nemen die een goed management nemen moet.... porsche inruilen voor een R5...  alle dagen knokken....
in het maandblad "milo"  stelde men de lezers de vraag : "voel jij  een daling van de koopkracht in je portemonnee en wat doe je om te besparen?  "
één reactie vond ik heel goed :
de  koopkracht daalt en misschien is dat maar goed ook.  want we consumeren ons kapot,  en dat gaat ten kosten van ons milieu, onze planeet (co2-uitstoot),  onze medemens (95 pct van de wereldbevolking is armer dan wij !!!) en tenslotten ten koste van onszelf.  we kunnen deze hoge levensstandaard niet volhouden op deze manier.  dus consuminderen is de boodschap.
dus minder met de auto,  minder met het vliegtuig, minder nutteloze dingen kopen,  minder energie verspillen,  minder vervuilen. 

feit is,  dat er steeds gewaarschuwd wordt,  dat er slechtere tijden komen,  de lonen zijn te hoog,  de bedrijven kunnen niet meer concurreren met het buitenland.... en toch leeft men nog steeds alsof er niets aan de hand is.
als de  lonen zo hoog blijven ,  hebben de bedrijven straks geen werk meer  en kunnen we zelf naar polen  of  een ander oosteuropees land gaan werken....
misschien moeten we eens denken als hugo rombouts,  en onze levenswijze een beetje aanpassen  :    als we maar één keer op reis gaan per jaar,  zal dat misschien véél  meer gaan betekenen ,  als we dan iets kopen,  zullen we er misschien véél   meer van genieten....  en we helpen er ons milieu,  onze planeet mee....
we hebben ook nog kinderen en kleinkinderen  waarvoor we zeker niet wensen dat zij   alle problemen van nu moeten oplossen,  dat zij het met veel minder moeten stellen dan wij.

de les van hugo rombouts is voor mij duidelijk,   voor U ook?

netje  is het koosnaampje  voor antoinette.   en vandaag  is ze  60 jaar geworden...  maar het is haar niet aan te zien hoor !!!!! 
antoinette,  annie en ik vormen een soort drieëenheid,   of zijn we drie musketiers,  ik weet het niet hoe je ons best noemt maar we  vormen een perfect team .
dus deze namiddag mochten annie en ik niet ontbreken op het appèl.
gans de ochtend had  "netje"  haar uitgesloofd om taarten te bakken,  en het was nodig hoor,  want het was daar echt "de zoeten inval",   wat nogmaals bewijst dat ze héél graag gezien wordt.
ik zet het hier nogmaals op mijn blog ;
van harte proficiat,  netje,  met je verjaardag !!!!!

deze mooie,  samengestelde foto  kreeg ik van lies,  de mama van lucas. in het midden een prachtige baby  tussen de mooie kleuren.  met deze foto  wens ik jullie een prachtig,  zonnig  weekend !!!!!