héél even kom ik eens op mijn blogje. veel kan ik nu niet schrijven, want de pc is nog steeds niet in orde. ik mis jullie allemaal en zal heel wat te vertellen hebben, zodra mijn computerke gerepareerd is. alvast heel veel groetjes, en tot heel binnenkort. dino
vandaag ontving ik van Lies, de mama van Lucas een mail. ze laat weten dat van 12 tot 16 januari er op Karrewiet jeugdjournaal van Ketnet/Canvas om 18.10 u en 19.20u reportage zal zien van hun verblijf in Senegal , waar ze de hulpgoederen zelf zijn gaan uitdelen, die Lucas hier ingezameld heeft. ik zou zeggen, allemaal kijken want wat Lucas verwezenlijkt heeft is echt super, een voorbeeld voor onze jeugd !
gisteren heb ik de 18 dekens van de "Caspers" van Aalst afgehaald en die gaan binnen de kortste keren mee met Wereldmissiehulp, of naar Huize Triest. Angèle uit Meulebeke telefoneerde dat we dringend lapjes moeten komen halen van "ocra". binnen twee weken gaan Antoinette en ik de lapjes halen. we gaan ook een bezoek brengen aan de zusters van Ruiselede, dat is ondertussen ook al geleden van bij het missiefeest. het worden dus drukke tijden. maar dat hebben we graag.
deze namiddag is Lei Clijsters op 52-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van longkanker. het nieuws sloeg in als een bom, hoewel begin vorig jaar longkanker was vastgesteld bij hem, toch hoopte ik dat Lei dit wel zou overwinnen. hoewel ik niet echt een sportfanaat ben, kende ik Lei als ex-rode duivel, die zijn grootste successen bij KV Mechelen kende onder trainer Aad De Mos. in 1988 kreeg hij de gouden schoen. na zijn voetbalcarrière begeleidde hij Kim bij al haar tenniswedstrijden. ze reisden samen naar de talrijke tornooien, waarvan Kim er héél véél won. steeds zat Lei op de tribune en volgde de wedstrijden nauwgezet. Kim zette ons kleine landje op de wereldkaart. zij was onze nationale tennistrots ! toen ze in 2007 stopte met tennissen omdat ze mama wilde worden, werd Lei trainer van derdeklasser Tongeren. begin 2008 kwam toen het nieuws over de ziekte van Lei... Bob Verbeeck, directeur van het sportmanaging bureau Golazo, en vriend des huizes van de familie Clijsters, schreef een open brief aan Lei, en eindigt met de woorden : "Jij was één van de fijnste mensen die ik ooit heb gekend" België verliest een groot sportman, een héél bijzonder iemand. Kim en Elke verliezen een fantastische vader, en Jada een héél trotse opa....
het nieuwe jaar is weer gestart. onze pc is nog niet helemaal in orde, de nodige stukken zijn besteld en éénmaal die er zijn, kunnen ze hem volledig in orde stellen. ik maak dus dankbaar gebruik om weer een beetje op mijn blogje te schrijven. deze middag was ik aangenaam verrast toen ik naar het nieuws op vtm keek om 13 uur, om twee redenen : Lucas kwam terug in Zaventem, na zijn verblijf in Senegal, waar hij het gerief uit zijn container uitdeelde aan de mensen daar. we zagen er beelden van en er was een kort interview met Lucas. de tranen sprongen me in de ogen... het is onvoorstelbaar wat dat kereltje verwezenlijkt heeft ! de tweede reden die me blij maakte : er was een reportage over de vzw De Samaritanen. die mensen bieden hulp aan de daklozen in Brussel. ik ben onmiddelijk op zoek gegaan op internet en las daar dat ze ook dekens aan de daklozen geven. een mailtje van mij is al onderweg naar daar om te vragen of we hen kunnen helpen met onze dekens. wie weet....
Monique van de Caspers gaf drie zakken met achttien dekens mee naar hier. voor wie nog niet zo lang mijn blogje leest : de Caspers zijn kinderen die niet zo goed kunnen sporten door één of andere handicap. toch komen zij elke zaterdagvoormiddag samen in een sporthal in Aalst , daar maken ze kennis met één of andere sport en leren die dan. de mama's zitten samen te kijken terwijl hun kinderen sporten. van zodra ze over mijn aktie wisten, namen ze contact op en zijn beginnen breien. ik kreeg al heel veel dekens van hen. Monique is zowat de contactpersoon, die ondertussen een mailvriendin van me is. het liedje dat jullie horen, bij het bezoek aan mijn blog is het liedje van de film "Casper", dit herinnert me steeds aan die Caspertjes in Aalst, die met zoveel plezier de zaterdagmorgen sporten, terwijl hun mama's met evenveel plezier dekentjes maken voor mijn aktie ! dank je Monique en alle ander mama's van de Caspertjes !
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino