fantastisch is het weer ! fantastisch is dat Annie terug is ! fantastisch was de vernissage van Lies, zondag in Nevele ! ik lig echt geveld door het zo warme weer. ik kan niet tegen de zon en de warmte... dus hou ik me rustig op ons appartement, en hou me bezig met kaartjes maken. dit is mijn hobby en ik heb lang geen tijd meer gehad om kaartjes te maken. om lapjes aan elkaar te zetten is het momenteel veel te warm. nu wil ik het even hebben over de tentoonstelling van de mama van Lukas, Lies Dierckx. zondag was het dus zo ver en er waren heel wat genodigden om haar werken te bewonderen. Lies genoot vroeger een opleiding grafische vormgeving aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen. in die jaren maakte ze al schilderijtjes, die bij het binnenkomen van de ruimte te zien zijn. maar het zijn hoofdzakelijk heel recente werken die ze tentoonstelt. en het zijn allemaal héél mooie werken, ze spreken je aan. iedereen was vol lof en Lies genoot er zichtbaar van. Lukas zou Lukas niet zijn, als hij voor 'zijn mama' een tekstje had gemaakt die hij voorlas. nu kan voor hen de vakantie beginnen, maar de tentoonstelling loopt nog tot en met het weekend. wil je er meer over weten dan ga je maar naar www.lizenzo.be op facebook vind je Lies Dierckx terug en een album over de vernissage. kijken dus !
heerlijk mooi weertje ! ik kijk uit naar de thuiskomst van Annie. waarschijnlijk heeft ze ook heel mooi weer gehad, en dat is zeker belangrijk bij een fietsvakantie. Deze namiddag ga ik naar Antoinette. samen gaan we naar de vernissage van Lies, de mama van Lukas (de jongen uit Nevele die vorig jaar zoveel dekens van ons meenam naar Senegal en daar persoonlijk aan de bevolking uitdeelde). ik had het genoegen reeds enkele van haar kunstwerken te zien, toen we daar gerief gingen afleveren voor Senegal. deze avond zullen we nog meer van haar te zien krijgen, en ik verwacht er heel veel van. het zal eveneens een heerlijk weerzien zijn , ook van Lukas. gisteren vertrok ons Fientje met de kinderkankerpatiëntjes voor een week naar de Duinse Polders in Blankenberge. dit is elk jaar voor die kinderen een heel toffe vakantie, onder begeleiding van dokters , verplegend personeel en animators. wie geïnteresseerd en er eens over wil lezen en fotos zien, kan alles volgen op www.vakantiekampen.be , dan klikken op 'dagboek'. voor mijn ventje wordt het de laatste van zijn drie weken vakantie, en we gaan er proberen nog enkele uitstapjes te maken. het zonnetje is alvast van de partij. ik hoop dat jullie allemaal genieten van dit prachtige weer, en voor onze kinderen en kleinkinderen begint de grote vakantie.
gisteravond 19 uur, vtm-nieuws : Stef Wouters begint het nieuws met het bericht van het overlijden van presentatrice, zangeres Yasmine ! amper 37 jaar besliste ze om uit het leven te stappen. het lijkt een nare droom, maar toch is het zo. wat iedereen wel al opgevallen was dat ze fel vermagerde en de spontane glimlach leek verdwenen... vrienden maakten zich ongerust... maar dit had wel niemand verwacht. als ik aan Yasmine denk, vergelijk ik haar met een bloem die heel mooi opengebloeid is. als 17 jarig meisje werd ze ontdekt op teevee, en ze evolueerde tot een fijne artieste. ze had een prachtige, warme stem. ze was altijd vrolijk, kwam uit voor haar mening en haar geaardheid. alles leek perfect : een fantastische carrière, getrouwd, een dochtertje... waarom? vraag ik me af, het antwoord zullen we nooit weten. hopelijk heeft ze rust gevonden. voor haar familie en vrienden, én haar dochtertje laat ze een grote leegte achter. voor alle mensen die haar een warm hart toe dragen, zal het moeilijk zijn om haar niet meer op televisie te zien. haar muziek zal ons blijven herinneren aan die fijne, grote madam die ze was. Yasmine, bedankt voor wat je voor ons allemaal betekende. rust in vrede.
woensdagmorgen ging ik naar een begrafenis van een 84 jarige man, vader van mijn schoonbroer. de man was plots gestorven, de dag nadat hij en zijn vrouw een wijntje gedronken hadden op hun 60-jarige huwelijksverjaardag. het grote familiefeest moest nog komen... inplaats daarvan werd het een begrafenis. een triest verhaal. de kleinkinderen lazen teksten en voorbeden, en op het eind van de mis zong een kleindochter een heel mooi lied a cappella : "stil maar, wacht maar, alles word nieuw, de hemel en de aarde..." die tekst bleef maar in mijn hoofd terugkeren. ik dacht aan de tijd die voorbij is, waar alles kon, waar velen naar geen frank moesten kijken, waar niemand zich zorgen maakte over onze planeet..... nu, de crisis, waar iedereen begint te ervaren dat eigenlijk toch niet alles kan, en men toch wel moet sparen, dat men zorg moet dragen voor onze planeet... misschien moeten we nu echt gaan beseffen dat het vijf voor twaalf is, dat we moeten zorgen voor onze toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen, dat alle leven op aarde moet beschermd en gekoesterd worden. en dan... dan krijgt die tekst plots zijn echte betekenis : "stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde...."
weeral een week is voorbij gevlogen. dinsdag was ik in Rumbeke bij Antoinette, een vrouw die reeds van in het begin breit voor de actie. onlangs is haar man gestorven, en ik heb haar gevraagd de lapjes niet meer op te sturen, ik ga ze zelf halen. dan hebben we een gezellige babbel, en ze is heel blij met mn bezoek. deze weken gingen we samen naar de phildarwinkel. hier bij ons is er geen meer, en daar ik vroeger altijd met de phildarwol breidde, ben ik content dat ik daar terechtkan. ik heb er wol gekocht om te breien voor mijn kleinkindje dat onderweg is. verder waren het vooral schilderwerken deze week. donderdag was het jaarmarkt hier in Eeklo, maar door het mindere weer, was de opkomst lager dan andere jaren. het weekend ziet er alvast beter uit. dat zal ook goed nieuws zijn voor Annie en haar man Rudy die op fietsvakantie vertrokken zijn. maar eerst en vooral wil ik jullie trakteren op een mooie tekst over de ouderen.
als je oud bent moet je sterker in je schoenen staan dan ooit want : als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe. als ouderen moe zijn, zegt men : "ze takelen af." als de jeugd bezwaren maakt, heeft ze een uitgesproken mening. als oudere mensen bezwaren maken, hebben ze het niet begrepen. als de jeugd verliefd is, voelt ze zich jong. als ouderen verliefd zijn, noemt men ze kinderachtig. als bij de jeugd iets mislukt, zegt men :"we gaan er tegenaan, volgende keer beter." als ouderen dit overkomt zegt men :"laat maar, het heeft geen zin meer." als de jeugd iets vergeet, hoor je :"ik heb het waanzinnig druk !" als ouderen iets vergeten zegt men :"ja...zo begint het !" als de jeugd depressief is, heeft ze problemen. als ouderen depressief zijn, moeten ze niet zeuren. maar wij oudere mensen zijn overlevers ! kijk maar naar alle veranderingen die we meegemaakt hebben ! wij werden geboren voor .... (zelf in te vullen) TV, penicilline, polioprikken, diepvriesvoedsel, kopieerapparaten, contactlenzen, de pil, gsm, computers, creditcards, vaatwassers, droogkasten, airconditioning, de eerste mens op de maan, laserstralen... we trouwden eerst en woonden dan samen : och wat ouderwets! we werden geboren voor er huismannen, deeltijdse banen, groepstherapie en kinderdagverblijven waren. in onze tijd waren kevers insecten en geen Volkswagens, een ontsteking had niets met elektronica te maken. we hadden nog nooit gehoord van : TV, TL, CD, FM, video, magnetrons, faxen, kunstharten, printers, draadloze telefoons, booreilanden... we hadden nog nooit gehoord van jongens met oorringen, hippies, BOM-vrouwen, holibis, en Lat-relaties. we waren er ook al voor de : A27, E19, E40 , de TGV... toen betekende "made in Japan" gewoon rommel. wij hadden nog nooit gehoord van pizza's of Mc Donalds. roken was toen nog chic, een pot was om in te koken, aids was een engels woord voor helper en een relatie had met zaken te maken en niet met een bed. we wisten niet wat "geld uit de muur" was of "brood uit een automaat". de kleur roze had met baby's te maken en een "homo" betekende gewoon "mens". we moesten het doen met wat we hadden of wat we waren. wij zijn de laatste generatie die nog dacht dat je een man nodig had om een baby te krijgen. geen wonder dat sommigen onder ons nogal in de war zijn....
gisteren las ik in de krant een gesprek met Jeff Hoeyberghs, die we wel allemaal kennen van de Wellness Kliniek. Jeff heeft moeilijke maanden achter de rug , er werd veel geschreven over hem en zo, maar nu geeft hij een openhartig gesprek waarvan ik enkele stukken wil noteren op mijn blog om het met jullie te delen én omdat ik vind dat er een goede les in zit :
we hebben met Jeff afgesproken in Andorra, het kleine bergstaatje ingesloten door de Spaanse Pyreneeën. de loudmouth van weleer is, om het maar met een huizenhoog cliché te zeggen, 'een ander mens' geworden. hij opent met een oneliner die net zo goed een spreuk van de Bond Zonder Naam had kunnen zijn : "Vrede, daar draait het om. Wie geen vrede heeft, heeft niks." over je onmiddelijke omgeving gesproken : wat was me dat allemaal de voorbije maanden? Jeff : er zijn dingen gebeurd, ja. Gelukkig, anders had ik nog steeds het leven geleid dat ik een half jaar geleden ook al leidde. was dat beter geweest? ik ben zeker van niet. nu heb ik de kans gehad om alle bouwstenen van mijn bestaan los te weken, ze eens goed af te borstelen, en er opnieuw iets mee op te bouwen. vertel het ons, Jeff Jeff : vroeger, toen we nog allemaal nog landbouwers waren, hadden we rondom Kerstmis niets te doen. het veld was bevroren en dus kropen we maar dicht bij elkaar rond de stoof om wat te bezinnen. de conclusie was altijd dat we moesten streven naar vrede. tot op vandaag hét thema in elke kerstboodschap. welnu, door wat er de afgelopen maanden allemaal gebeurd is, noem het maar 'mijn winterperiode', heb ik ook serieus moeten bezinnen. en boer Jeff is tot dezelfde conclusie gekomen : vrede is het hoogste doel. heb jij te lang op café gezeten met Pater Versteylen? Jeff : Ik ben er rotsvast van overtuigd dat vrede geen middel is, maar een doel op zich. vrede is een werkwoord. wie een vorm van onvrede ziet, moet alles laten vallen en er alles aan doen om de vrede te herstellen. daarom niet fysiek, hé. maar spiritueel. dat wordt vanaf nu de rode draad in mijn leven. meer nog : het wordt het inzicht van de 21ste eeuw. uit oorlog komt alleen armoede, vrede baart weelde. je klinkt als Jezus van Nazareth. Jeff : het is inderdaad een eeuwenoude boodschap. maar pas sinds kort heeft ze mij geraakt. dat is het positieve van de afgelopen tijd. het is constant oorlog. tussen collega's, bazen tegen hun personeel, in het parlement, in de media, noem maar op.... onvrede voor de kleinste dingen. het is een deel van onze cultuur geworden. het tegenovergestelde helaas niet... interessant. maar wat heeft dat allemaal met je huwelijksperikelen en je professionele problemen te maken? Jeff : alles ! sinds ik tot inzicht ben gekomen, is alles geregeld. gedaan met de chaos, welkom kosmos. ik ben weer in vrede met mezelf en met mijn omgeving. weet je, ik denk dat veel mensen oorlogjes starten uit wanhoop. omdat ze denken dat vrede toch onhaalbaar is. ik wil gerust voor de rest van mijn leven het voorbeeld zijn van het tegendeel. ik heb in gore omstandigheden snel en efficiënt een oplossing bereikt. het spoor waarop ik zat, was niet meer ideaal en dus was het beter om te ontsporen. ik denk trouwens dat je sowieso elke tien, vijftien jaar eens aan de boom moet schudden. met een status-quo bereik je niets in een constant veranderende wereld. de crisis op zich is geen slechte zaak, als ik je goed begrijp? Jeff : ik zie inderdaad veel positieve kanten aan de huidige crisis. we hebben op materieel vlak veel te veel gewild. we zijn totaal vergeten dat er nog een belangrijke spirituele kant aan ons leven is. door de crisis zijn mensen nu verplicht om daarover na te denken. ik vind het opwindend en ben nieuwsgierig naar wat er allemaal gaat gebeuren. maar ik zie voorlopig geen brede volksmassa in opstand komen. zo ondemocratisch zullen we het dan wel niet vinden? Jeff : de massa zegt inderdaad nog altijd 'jaja en amen' omdat ze het nog veel te goed heeft. er is nog te weinig honger. maar wacht maar tot de gevolgen van de crisis echt duidelijk worden. voorlopig worden de mensen in bedwang gehouden met geld. met uitkeringen, met pensioenen, met jobkortingen... maar het geld raakt op. de kas van de sociale zekerheid is leeg. de kruik gaat zolang te water tot ze barst. wat dan? Jeff : er zal een bewustzijnsverandering optreden. als ik in Afrika ben, denk ik toch altijd : 'man, wat hebben wij het goed.' Jeff : als de Belgen zo tevreden zijn waarom merk ik dat dan nooit? de mensen die ik tegenkom, zitten altijd te zagen. iedereen die na lange tijd nog eens in België komt zegt : "holy shit, wat is me dat daar?" ik zag net nog een Catalaanse die een lief uit Genk heeft. ze was voor de eerste keer 14 dagen op bezoek geweest. nou nou nou... die is huilend teruggekomen. 'de mensen zien er zo triest, het weer is er zo slecht, het is er zo grouw en grijs, er is niets te beleven... pas toen ik in Barcelona van het vliegtuig stapte, kreeg ik weer lucht. het IQ van de schoolverlaters is in België de voorbije 20 jaar met 20 punten achteruitgegaan. dat is toch een sprekend voorbeeld van het feit dat ons vaderland verlamd is? over achteruitgang gesproken : deze week bleek dat voor het eerst sinds de tweede wereldoorlog vrouwen ongelukkiger zijn dan mannen. een gevolg van de emancipatie. Jeff : dat de vrouw zelf het slachtoffer zou worden van emancipatie, zei mijn grootvader zaliger al. voor de oorlog gingen vrouwen niet werken. na de oorlog gingen ze buitenshuis aan de slag en niet alleen als verpleegster of kleuterjuf. grote euforie, want er kwam een inkomen bij. maar mijn opa waarschuwde : "eer we met onze ogen geknipperd hebben, gaat het doorsnee gezin afhankelijk zijn van twee inkomens. het zal heel snel een vereiste worden in plaats van een luxe.
bij het lezen van het gesprek, bedacht ik dat deze man wijze woorden spreekt. de crisis is er, maar we hebben eigenlijk nog alles wat we moeten hebben. maar als je de cijfers hoort van bedrijven die failliet gaan, werklozen die erbij komen... dan zal het er niet op verbeteren. voorlopig toch niet. vrede vinden bij jezelf, ondanks wat er allemaal gebeurt en is... het is misschien niet gemakkelijk maar wel heel belangrijk. ik ben ervan overtuigd dat het ons zal helpen een betere wereld te bouwen, waar mensen verdraagzamer zullen zijn en méér respect hebben voor mekaar, onze medemensen en onze planeet. zoals Jeff zegt : eens goed alle bouwstenen losweken, eens goed afborstelen en er iets nieuws mee opbouwen !
gaan onze kinderen ooit met boosheid, verdriet, frustratie, ziekte en armoede zeggen : "onze ouders wisten het en ze hebben er niets aan gedaan ." of zullen ze in dankbaarheid, blijdschap, liefde, gezondheid en overvloed zeggen : "onze ouders hebben het ingezien en hebben stappen ondernomen om voor ons een Duurzame Wereld te bouwen !"
waaraan denk je als je 'thuis' hoort? een tv-serie? het gezin waar je opgroeide? jouw huis? of onze planeet? op 5 juni staat 'Home' wereldwijd in teken van een film. een film die de hele planeet in onze huiskamer brengt. Home is de titel van een film die ons allen uitnodigt om mee te kijken vanuit de lucht naar moeder Aarde, de planeet waarop wij leven. 5 juni is de 'World Environment Day'. een mooie dag om met z'n allen even stil te zitten om de schoonheid van onze planeet te bewonderen. de 'Word Environment Day' nodigt ons ook uit om stil te staan bij onze levensstijl, opdat de prachtige beelden uit deze film méér dan enkel 'geschiedenis' mogen zijn voor onze kinderen !
inderdaad, we starten al de zesde maand van dit jaar. voor studenten is dit een zware maand maar met uitzicht op een mooie vakantie... voor werknemers is het ook een goede maand want velen kregen hun verlofgeld en das altijd leuk. voor de man van Annie, Rudy, zijn het de laatste werkdagen voor hij in pensioen gaat... vrijdag vertrekken ze op fietsvakantie, en eens ze terug zijn, moet Annie alleen naar het werk fietsen. ik vermoed dat dat wel even wennen zal zijn ! deze avond is ze bij mij geweest om de dekens te halen die ik sinds de samennaaidag gemaakt heb. Mariette zal ze van een prachtig randje voorzien. dat is voor mij veel werk gespaard en zo kan ik méér lapjes aan elkaar zetten, en... Mariette doet het graag. tof hé, als je zo allemaal mekaar helpt en alles zo vlot verloopt. Annie is gerief gaan afgeven bij Huize Triest in Gent, en daar vertelde Werner, de coördinator, dat ze de eerste veertien dagen van juli op reis gaan naar de Roma's en heel veel breiwerk van ons meenemen. ze zijn er daar echt héél blij mee. we kunnen dus weer opnieuw beginnen dekens en truitjes maken voor Huize Triest.
zondag was ik op het verjaardagsfeestje van Arthur, mijn metekindje. het was echt gezellig, lekkere taart en broodjes, een goeie babbel, en ravotten met Arthuurke. hij had er echt zin in. zijn energie leek onuitputtelijk maar toch denk ik dat hij heel goed zal geslapen hebben zondagnacht. je ziet hem op de foto met mij, zijn meter, en zijn peter. twee jaar is hij nu en na het kerstverlof van dit jaar mag hij naar school.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
fantastisch is het weer ! 
heerlijk mooi weertje !
gisteravond 19 uur, vtm-nieuws : 
woensdagmorgen ging ik naar een begrafenis van een 84 jarige man, vader van mijn schoonbroer. de man was plots gestorven, de dag nadat hij en zijn vrouw een wijntje gedronken hadden op hun 60-jarige huwelijksverjaardag. het grote familiefeest moest nog komen...
weeral een week is voorbij gevlogen. dinsdag was ik in Rumbeke bij Antoinette, een vrouw die reeds van in het begin breit voor de actie. onlangs is haar man gestorven, en ik heb haar gevraagd de lapjes niet meer op te sturen, ik ga ze zelf halen. dan hebben we een gezellige babbel, en ze is heel blij met mn bezoek. deze weken gingen we samen naar de phildarwinkel. hier bij ons is er geen meer, en daar ik vroeger altijd met de phildarwol breidde, ben ik content dat ik daar terechtkan. 
gisteren las ik in de krant een gesprek met Jeff Hoeyberghs, die we wel allemaal kennen van de Wellness Kliniek. Jeff heeft moeilijke maanden achter de rug , er werd veel geschreven over hem en zo, maar nu geeft hij een openhartig gesprek waarvan ik enkele stukken wil noteren op mijn blog om het met jullie te delen én omdat ik vind dat er een goede les in zit :
gaan onze kinderen ooit met boosheid, verdriet, frustratie, ziekte en armoede zeggen :
inderdaad, we starten al de zesde maand van dit jaar. voor studenten is dit een zware maand maar met uitzicht op een mooie vakantie... voor werknemers is het ook een goede maand want velen kregen hun verlofgeld en das altijd leuk. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
