we hadden het al lang beloofd, maar gisteren zijn Annie en ik op bezoek geweest bij Mariette in Drongen. Mariette is een kranige 85-jarige dame, die reeds lang breit voor ons dekens, maar de laatste tijd die dekentjes ook van een prachtige rand voorziet. bij een kopje koffie en een koekske leerde ik Mariette beter kennen. ze vertelde over haar kinderen , kleinkinderen en achterkleinkinderen, over haar man die twee jaar geleden overleed. hij deed internationaal transport, waardoor zij hoofdzakelijk het huishouden alleen beredderde. maar ze heeft dat blijkbaar heel goed gedaan. ze woont in een prachtig huisje met een veranda, waar de cactussen en vetplantjes mooi in de zon vertoeven. ik moet zeggen dat ik er echt deugd van gehad heb, en ik ben zeker Annie en Mariette ook... toen we huiswaarts keerden kregen we heel wat afgewerkte dekens mee. we zijn eigenlijk allemaal content : Mariette doet het graag en wij zijn blij dat wij iemand hebben om die randen te crocheren. zo is iedereen tevree. met het weekend voor de deur, kunnen we niet anders dan blij zijn : ze beloven zon, en er is wel overal wat te doen. wij gaan in elk geval naar de oogstfeesten in Aalter, waar er op zondag geen entrée moet worden betaald !
hoe goed gaat het met de economie dank zij de kredietcrisis????? de tabakshandelaar is de sigaar de bakker verdient zijn brood niet meer en de herenmode is de das omgedaan de lampenwinkeliers zien de toekomst duister in en de scheepvaart is de wind uit de zeilen genomen de timmerman weet niet meer van welk hout pijlen maken menig houthakker heeft er net het bijltje bij neergelegd terwijl de kousenfabrikant er geen gat meer in ziet
de horlogemakers zouden de tijd willen terugzetten en de confectie-industrie moet er een mouw aan passen de tuinders heeft men de knollen voor citroenen verkocht en de binnenschippers zijn aan lager wal geraakt
de chauffeurs zijn de macht over het stuur kwijt omdat de wegen aan belasting bezweken zijn de wielrenners weten niet meer rond te komen en de badmeesters kunnen het hoofd niet meer boven water houden
de bierbrouwers moeten uit een ander vaatje tappen en voor vele bioscopen valt het doek de kwekers zitten op zwart zaad de schoorsteenvegers komen op straat te staan en de stratenmakers kunnen wel op het dak gaan zitten
de mijnbouw graaft zijn eigen graf en de N.M.B.S is het spoor bijster bij de luchtvaartmaatschappijen hangt er nog heel wat in de lucht en dat terwijl de metselaars in de put zitten en de caféhouder het zat is
de kapper zit met zijn handen in het haar de boeren zijn uit het veld geslagen de helderziende schemert het voor de ogen
zou het helpen als de wapenindustrie inzag dat er geen schot meer in de zaak zit????
k heb mijn wagen volgeladen, vol met .... kennen jullie dat liedje ook? ik vervolg met : allemaal breiwerk van de missiekring van Ruiselede ! deze namiddag was ik samen met Antoinette bij zuster Cécile en zuster Noëlla om het breiwerk dat de leden van de missiekring bij hun laatste bijeenkomst meebrachten, op te halen. daar zit voor een deel dekens bij die ze begonnen waren op de samennaaidag en thuis verder afwerkten. ik had hen op die dag ook heel veel lapjes mogen meegeven om aan elkaar te zetten, waarvoor ik heel blij was. en dat alles zorgde ervoor dat mijn wagen volgeladen was !!! Antoinette en ik hadden net nog plaats... ik moet jullie wel niet meer vertellen dat de dekens weer heel mooi zijn, en de truitjes hebben ze mooi versierd met bloemetjes erop te naaien, héél héél mooi en origineel !
zo beginnen we weer een reserve aan te leggen . Antoinette ging eens informeren bij mensen uit Vinkt die naar Roemenië gaan. we gaan een deel reserveren voor Trees Van Hove. we staan ook altijd open om andere initiatieven te helpen. neem gerust contact op met ons. ons doel is mensen te helpen die het veel minder goed hebben dan wij, waar ook ter wereld.
een klein lief meisje stond onder een luifel. ze had juist boodschappen gedaan in de supermarkt met haar mama. ze zal ongeveer 6 jaar oud geweest zijn, dit prachtige sproetige beeld van onschuld. het stortregende buiten. je weet wel, dat soort regen dat goten en afvoerputjes doet overstromen, zo gehaast om de aarde te raken, dat het geen tijd had om de straal wat zachter te zetten. we stonden allemaal onder dezelfde luifel aan de ingang van de supermarkt. we wachtten samen ongeduldig, anderen 'geirriteerd', omdat de natuur hun haastige dag in de war had gegooid. ik ben altijd dromerig als het regent. ik verdwijn in het geluid en met het inzicht dat de hemel het vuil en het stof van de wereld afspoelt. herinneringen van 'rennen en spetteren' als een kind -zo zorgeloos spelen in je gedachten, als een welkome onderbreking van een voorbije dag met zorgen en stress. haar stem was zo mooi toen ze de hypnotische trance onderbrak waar we allemaal in gevangen zaten. 'mama, laten we door de regen gaan rennen', zei ze. 'wat?' vroeg mama. 'laten we door de regen gaan rennen!' herhaalde ze. 'nee, lieverd. we wachten tot het wat minder wordt' antwoordde mama. het kind wachtte nog een minuutje en herhaalde : 'mama, laten we door de regen gaan rennen.' 'we worden doornat als we dat doen', zei mama. 'dat is niet wat je zei vanmorgen' zei het meisje terwijl ze aan mama's arm trok. 'vanmorgen?' wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat zouden worden?' het meisje zei kalmpjes : 'weet je dat niet meer? toen je met papa praatte over zijn kanker, toen zei je : 'als we hier doorheen geraken samen, komen we door alles heen'. iedereen was opeens muisstil. ik zweer dat je niets anders hoorde dan de regen. we stonden allemaal doodstil. de volgende minuten kwam er niemand en ging er niemand weg. mama dacht even na over wat ze zou antwoorden. sommigen zouden het weglachen of haar voor gek uitmaken. sommigen zouden zelfs negeren wat ze zei. maar dit was een moment van affirmatie in een kinderleven. een moment van onschuldig vertrouwen, dat wanneer het gevoed en verzorgd wordt, zal bloeien in geloof in goede dingen en de hoop van het leven. 'lieverd, je hebt gelijk. laten we door de regen rennen. als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat laat worden, wel , dan hadden we misschien juist een wasbeurt nodig,' zei mama. daar gingen ze. we stonden daar allemaal te kijken en te glimlachen, toen ze daar vooruit sprongen tussen de auto's door, en jawel, door de plassen. ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd. ze werden doornat. maar ze werden gevolgd door anderen die schreeuwden en lachten als kinderen onderweg naar hun auto's. ja, ik ook. ik rende en werd nat. ik had ook een wasbeurt nodig. omstandigheden of mensen kunnen je geld, je materiële bezittingen en je gezondheid wegnemen. maar niemand kan ooit je dierbare herinneringen wegnemen... vergeet daarom niet om 'tijd' te maken en de gelegenheden te pakken om elke dag herinneringen te maken. voor alles en voor elk doel onder de hemel is er een seizoen en een tijd. bewaar de zonnige dagen voor de donkere momenten. samen een glaasje wijn, een frisse pint, een gezellige BBQ onder buren en vrienden, een terrasje, genietend van de dagelijkse dingen, een beetje humor... ik hoop dat je steeds de tijd neemt om door de regen te rennen. neem de tijd om te leven !
vandaag zal een drukke dag zijn op alle wegen, voor velen start het verlof. na een jaar lang werken, snakken velen wel naar een welverdiende rustperiode, en dat is maar normaal . ik las laatst in de krant dat weer meer Belgen hun verlof aan de kust doorbrengen, en dat is een goede zaak voor onze zelfstandigen aldaar. anderen zoeken het dan weer in het buitenland, waar ook heel wat te beleven valt... Gent maakt zich op voor de Gentse Feesten, en dat is echt de moeite om eens naartoe te gaan. wat het ook zij, ik wens iedereen een heel mooi, zonnig verlof ! voor mij wordt het een weekje rusten na het behangwerk. met dit warme weer, viel dat nogal tegen, maar het resultaat maakt me dan weer blij. eindelijk eens wat tijd om de mensen die mij nauw aan het hart liggen te bezoeken. zondag is er ontbijt met de kinderen en kleinkinderen. we proberen dat nu elke maand een keer te doen. het is heel leuk : verse koffiekoeken en croissants, een lekker kopje koffie en wat bijpraten... een goed idee voor families, we zien mekaar soms te weinig en dat versterkt de band.
- ga iedere dag 10 minuten wandelen met een glimlach op het gezicht. - zoek elke dag minstens 10 minuten de stilte op - als je s morgens wakker wordt, zeg dan : "mijn doel vandaag is..." - leef met de 3 E's : energie, enthousiasme en empathie, en met de 3 V's : vertrouwen, verwanten, vrienden - breng meer tijd door met mensen van meer dan 70 en jonger dan 6jaar - droom méér als je wakker bent - probeer elke dag minstens 3 mensen te laten glimlachen. - het leven is een leerschool, doorsta alle beproevingen. problemen zijn een deel van de les die voorbijgaat. maar de les die je leert blijft een leven lang bij je . - het leven is niet altijd eerlijk , maar blijft wel altijd mooi. - je hoeft niet ieder meningsverschil te winnen. - vergelijk je leven niet met dat van anderen, je weet nooit waar hun reis naartoe gaat - brand kaarsen, gebruik die mooie spullen. bewaar ze niet voor een andere gelegenheid. die gelegenheid is vandaag. - alleen jijzelf bent verantwoordelijk voor je geluk - vergeef iedereen - hoe slecht het ook gaat, het wordt altijd anders - laat alles gaan wat geen nut, geen schoonheid en geen vreugde geeft. - hoe je je ook voelt, sta op, kleed je aan en laat je zien. - zeg s avonds voor het slapengaan : "ik ben dankbaar dat...."
met deze wijsheden kunnen we toch al een tijdje hé. het leven is wat we er zelf van maken. er gebeuren natuurlijk altijd dingen waar je niets aan kan doen, maar dan hebben we het nog zelf in handen hoe we daarop reageren of ermee omgaan.
zuster cécile van ruiselede liet me weten dat er heel veel breiwerk klaarstaat voor ons : de missiekring heeft weer flink zijn best gedaan. het is echt de moeite om te zien wat die mensen allemaal maken : heel mooi, bijzonder prachtig afgewerkt, de kleuren passen heel mooi bij elkaar... en de leden blijven het maar doen, er komen zelfs nieuwe mensen bij. het is zeker onder impuls van de zusters dat zij dit doen, het is er bijzonder gezellig als ze samenkomen, je voelt je er thuis. van de eerste keer dat ik in ruiselede kwam bij de zusters, had ik dat gevoel van thuiskomen. ik kijk er al naar uit om te gaan. nog twee dagen behangen en dan neem ik rust en maak eens tijd om naar Annie en Antoinette te gaan, naar Ruiselede, eens gaan fietsen, om de conditie wat te verbeteren... voor velen begint nu ook echt het verlof. ik hoop dat de zon van de partij blijft en iedereen ten volle geniet.
Annie was enkele weken op fietsvakantie, en toen ze terugkwam deed ze me het volgende verhaal : op een van hun laatste overnachtingsadressen stonden heel veel boeken op hun kamer. één ervan viel haar op : "breien voor coole meiden" het ging over het feit dat breien weer 'in' is en in vele landen breiclubs ontstaan, het voordeel ervan, enz... er stond ook een wijs citaat in van een dokter, Herbert Benson, hoogleraar aan de Harvard Medical School. " net zoals mediteren en bidden, komen er door breien verdwaalde gedachten vrij " de uitleg verder was dat breien even therapeutisch kan werken als een bezoek aan de psychologe...
en minder duur zou ik zeggen ! breien is in elk geval rustgevend en terwijl je breit heb je tijd om eens na te denken over alles en nog wat. met het breien ben je ook 'bezig', en 'maak' je iets nuttigs . ik denk dat we allemaal genieten van een zelfgebreid werkje ! als dat werkje mensen verwarmt die het niet zo goed hebben als wij, dan is het opzet van onze hulpactie zeker geslaagd !!! én...het is ook heilzaam voor ons lichaam ! als dat niet goed is !!!!
voor veel mensen begint het verlof waarschijnlijk, maar voor mijn ventje is zijn verlof voorbij. vandaag is hij weer vertrokken met de vrachtwagen... na drie weken rust. we hebben enkele uitstappen gemaakt, met de fiets gereden, eens lekker gaan eten... maar ook een beetje gewerkt in huis en bij ons Tamara. we hebben echt van dit verlof genoten. zondagavond zijn Tom en Fien dan gekomen bij ons voor een weekje logeren, omdat hun mama nog moet werken. die kinderen bij mij maken me zo gelukkig, ik hou zo van ze. Fien is pas vrijdag thuisgekomen van een week verlof met de kankerpatiëntjes in Blankenberge. het was een heel fijne vakantie, niet alleen voor haar maar ook voor de vele kankerpatiëntjes. en dit alles is te danken aan de Vlaamse Liga tegen Kanker, de vele vrijwilligers die er alles aan doen om deze vakantie voor deze kinderen super te maken. Frank Deboosere kwam langs en een paar gasten van Ketnet. het was kei-tof !!!!! Annie is ondertussen ook al weer een weekje aan het werk, maar vrijdag zien we mekaar want dan verjaart Antoinette. we gaan haar samen gelukwensen. Oma uit Betekom heeft het ook heel druk maar af en toe mailen we mekaar en zo blijven we op de hoogte. ik hoop haar in augustus te kunnen bezoeken als ze met vakantie naar de kust komt. Lena De Zwarte stuurde me een ganse doos breiwerk, die ze van iemand kreeg voor ons. het waren echt mooie truitjes, broekjes, sokjes en dekentjes. Lies , de mama van Lukas, heeft me uitgenodigd om eens op de koffie te komen. bij zuster cécile en zuster noëlla moeten we ook op bezoek, dus t wordt al bij al wel een drukke zomervakantie. ik hoop dat jullie echt allemaal genieten van jullie vakantie en dat het zonnetje verder van de partij is.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino