al van in het begin breit Denise uit Liedekerke lapjes. als ze er een hondertal heeft, brengt ze ze samen met haar man naar mij thuis. Denise en haar man zijn 80-gers, die nog graag eens op uitstap gaan . één van hun lievelingsuitstapjes is naar Sluis. en Eeklo ligt op hun baan als ze in Drongen van de autostrade rijden, richting Maldegem, Sluis. zondag bracht ze weer een grote zak lapjes, en ze vertelde met heel veel terechte fierheid, dat ze nu al 4.100 lapjes gebreid heeft !!!! dat mensen op deze leeftijd nog zo graag breien, daar neem ik mijn hoedje voor af..... en Denise is zo blij dat ze nog iets kan doen met haar breiwerk voor het goede doel. vorige woensdag deed ik een ganse auto dekens naar huize Triest. daar waren ze superblij . wat me heel erg trof, was een jonge moeder die daar met een drie weken oude baby was, en daar de nacht had doorgebracht... ik moest even slikken en dacht aan onze Floor, die zo zalig in haar bedje ligt, niets te kort heeft, met heel veel liefde omringt wordt... hoe kan het allemaal zoveel verschillen? gelukkig had ik een doos mee uit Waterliet, van een dame die speciale dekentjes maakt voor babies, en elk deken samen met nog wat kleinigheden, verpakt. ze wilde dat deze pakketjes uitsluitend aan jonge moedertjes gegeven werden. dit moedertje kreeg het eerste ! dat zijn dan van die mooie momenten, die het allemaal waard maken. daarom vertel ik dit allemaal op mijn blog, zodat jullie een beetje kunnen meeleven met wat het allemaal teweegbrengt. weer een nieuwe week, weer naarstig dekentjes maken... de winter nadert...
op 9 november werd Floor geboren, ons derde kleinkindje. Tom en Fien zijn ondertussen al 11 en 9 jaar, en nu komt daar Floortje bij. tientallen foto's zijn al genomen door de fiere mama en papa, en ik pikte er eentje uit om aan jullie te tonen. ze is nu vandaag 14 dagen oud, en woog vorige maandag al 3,800 kg, dus dat zal nu al wel 4 kg zijn. ze eet goed, krijgt borstvoeding !!!!! en slaapt ook heel veel. we zijn allemaal heel blij met dit nieuw leven in onze familie. binnen een week of vier is het kerstmis. ik ben druk bezig mijn kerstkaarten te maken, en naai ook in snel tempo lapjes aan elkaar.... de winter komt eraan, en we hebben weer een groot aantal dekens, die we deze week gaan afleveren in Gent. velen hebben wel de reportage gezien op teevee of het artikel in de krant over de daklozen die welzijnswerkers gevonden hebben en die in erbarmelijke omstandigheden leven... zo dicht bij ons.... het is onvoorstelbaar dat dit zich in onze omgeving afspeelt. wij hebben niks tekort, en ik vind het niet meer dan normaal dat we alles doen om hier toch ons steentje bij te dragen. "warmte en kleding" is één van de noodzakelijkste levensbehoeften, zonder overleef je niet. onze dekens geven warmte maar zijn ook met heel veel liefde (= warmte voor de medemens) gemaakt. daarom ben ik ook zo fier om weer heel wat breiwerk van heel veel mensen met een goed hart, naar daar te kunnen brengen.
op 9 november om 21.45u is Floor geboren. ze weegt 3,640 kg en meet 54 cm. het is een wolk van een baby. het is het eerste kindje van mijn jongste dochter Tamara en haar man Sven. ze zijn apetrots op hun dochtertje. en ik ook natuurlijk. het is mijn derde kleinkind, na Tom en Fien. ik ben superblij, het is een heel mooi kindje. ze slaapt goed , eet flink en is heel rustig tussendoor... zodra ik fotos heb zet ik er wel op mijn blog. een trotse oma, Dino
op dinsdag 20 oktober was ik uitgenodigd door Elke van de Bosrank. de gynecoloog van Mbour/ Senegal, waar Trees Van Hove elk jaar naartoe gaat, was op doorreis in Deinze. hij wou kennismaken met de dames die zoveel breiwerk meegeven met Trees, voor de kindjes in Senegal. het werd een gezellig samenzijn, we werden getracteerd op pannekoeken met koffie, en konden een praatje doen met de gynecoloog. hij kon zich goed uitdrukken in het frans. ondertussen werd er ook naarstig verdergebreid. alles word georganiseerd en begeleid door Elke, coördinator in de Bosrank. ik heb heel veel bewondering voor haar, het is een toffe vrouw.
in oktober was het ook kermis in Watervliet en de dames van breiclub 'de vierkantjes' stelden hun werkjes tentoon in het 'dorpshuis.' deze mensen zetten zich een gans jaar in voor verschillende goede doelen. zij maken heel wat dekens voor onze actie. de bezoekers van de tentoonstelling waren echt onder de indruk van de vele mooie bedspreien, sokken, mutsen... en andere handwerkjes. het was een heel geslaagde tentoonstelling, zeker voor herhaling vatbaar.
vorige week las ik in de krant het Nieuwsblad over een veertigtal Roma's die in de buurt van de Gentse Rabotwijk, in erbarmelijke omstandigheden leven. ze werden opgemerkt door welzijnswerkers. het terrein waar ze 'wonen' bestaat uit enkele vroegere volkstuintjes. het was een vergeten hoekje Gent geworden. meer dan vier maanden trekken ze zich hier uit de slag : een kot van geen twee bij twee meter, opgetrokken uit een paar planken en golfplaten. een matras en een stoel, meer kan er niet binnen. voor de deur staat een groot, zwartgeblakerd conserveblik, dat dienst doet als kachel. overal zowat hetzelfde interieur : één of twee matrassen, een stoel, soms een zetel, hier en daar een deken om de boel te isoleren. ze bricoleren een afvoer bij die naar buiten leidt, maar niet veel effect lijkt te hebben... overal slaat de zware lucht meteen op de longen. de geur is chemisch. ze gooien er alles op : hout en papier, ook plastic, vullingen van matrassen die echt niet mer bruikbaar zijn... als het maar warmte geeft. welzijnswerken Lieven De Pril zegt dat hij dit nog nooit gezien heeft. nergens raken ze aan werk zodat ze op bedelen aangewezen zijn. met de winter in aantocht hebben ze dringend regenbestendige kledij nodig en dekens. daarom nam ik contact op met KRAS, de Gentse koepel van armoedewerking. ze kunnen onze dekens heel goed gebruiken ! zo zie je maar dat we nog altijd goed werk doen met ons breien !!!!
het was een heel drukke week. vorige donderdag is mijn ma van een stenen trap gevallen, en had een grote wonde in het achterhoofd. volgens de dokter heeft ze echt een bijzondere engelbewaarder, want voor hetzelfde was ze er niet meer... zo was ik vorige week met mijn zus Ann op pad om haar slaapkledij, ondergoed, enz... naar het ziekenhuis te brengen. een onderzoek en scan hadden juist aan het licht gebracht dat het een zware hersenschudding was. de dokter raadde aan nog enkele dagen in het ziekenhuis te verblijven. ze maakte zich natuurlijk zorgen over de bloemen die niet op het kerkhof zouden staan, en haar bril die stuk was, en papa die nu alleen thuis was... er was dus werk aan de winkel. maar dat is ondertussen allemaal opgelost en sinds maandagnamiddag is ons mama thuis. ze moet zich nu natuurlijk stil houden en rusten. we zorgen om beurten voor eten en gaan langs om de vaat te doen en andere huishoudelijke taken. in het weekend is een oom van patriek overleden, die wordt vrijdag begraven. deze nacht is een vriendin van me overleden, na vier operaties en zes weken op intensief. ze is pas 52 jaar! ik vind het zo erg. haar man was al een jaar thuis omdat hij sukkelt met zijn hart en als vrachtwagen chauffeur mocht hij niet meer rijden. hij vond dat heel erg want het was zijn leven, maar stillaan had hij zich neergelegd bij de situatie en begonnen ze een beetje te genieten van het samenzijn. en nu dit... het zijn van die dingen die gebeuren in het leven, maar soms is dat wel heel hard hoor. langs de andere kant kijken we dan uit naar de geboorte van ons derde kleinkindje die nu wel ieder moment kan gebeuren, en dat is dan weer goed nieuws. op vtm loopt nu een nieuwe serie : "de stille weldoeners". miljonairs gaan undercover bij de armsten van de samenleving. ze leven en wonen onder deze mensen en naderhand maken ze zich bekend en schenken een deel van hun fortuin weg . Huize Triest uit Gent komt ook aan bod, dus kijken maar zou ik zeggen. Mariette uit Drongen heeft een zware val gedaan, is een beetje in het ziekenhuis moeten verblijven, maar nu is ze terug thuis. randjes rond de dekens haken zal ze voorlopig wel niet kunnen doen, maar dat is nu niet het belangrijkste. ik hoop dat ze spoedig herstelt, en gespaard blijft van verder leed. heel veel groetjes, Mariette en tot binnenkort eens. Angèle Perdu uit Meulebeke belde ook dat ik met een lege auto moet komen, dat wil zeggen dat er heel wat klaarstaat.... het is weer druk voor ons, want de winter nadert, en dan komen onze dekens goed van pas.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
al van in het begin breit Denise uit Liedekerke lapjes. als ze er een hondertal heeft, brengt ze ze samen met haar man naar mij thuis. Denise en haar man zijn 80-gers, die nog graag eens op uitstap gaan . één van hun lievelingsuitstapjes is naar Sluis. en Eeklo ligt op hun baan als ze in Drongen van de autostrade rijden, richting Maldegem, Sluis. 
op 9 november werd Floor geboren, ons derde kleinkindje. Tom en Fien zijn ondertussen al 11 en 9 jaar, en nu komt daar Floortje bij. tientallen foto's zijn al genomen door de fiere mama en papa, en ik pikte er eentje uit om aan jullie te tonen. ze is nu vandaag 14 dagen oud, en woog vorige maandag al 3,800 kg, dus dat zal nu al wel 4 kg zijn. ze eet goed, krijgt borstvoeding !!!!! en slaapt ook heel veel. we zijn allemaal heel blij met dit nieuw leven in onze familie. 
op 9 november om 21.45u is Floor geboren. ze weegt 3,640 kg en meet 54 cm. het is een wolk van een baby. 
op dinsdag 20 oktober was ik uitgenodigd door Elke van de Bosrank. de gynecoloog van Mbour/ Senegal, waar Trees Van Hove elk jaar naartoe gaat, was op doorreis in Deinze. hij wou kennismaken met de dames die zoveel breiwerk meegeven met Trees, voor de kindjes in Senegal. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
