vrijdag kwam een groot pakket toe van een groep vrouwen uit Borgerhout, waar prachtige lapjes inzaten.... k heb al zin om ze aan elkaar te zetten. ze zijn zo kleurrijk en dat maakt een deken heel mooi. maandag brachten Denise uit Liedekerke en haar man twee grote zakken lapjes, ook heel kleurrijk... Denise geniet er echt van om in al haar vrije momenten te breien... ze is als de dood dat ik op een dag zeg dat we geen lapjes meer nodig hebben, zegt ze. maar dat zal wel niet gebeuren. de hobbywinkel "Hobbyfarm" in Eeklo, waar ik al mijn hobbymateriaal haal, verkoopt ook wol. Eveline had op facebook gelezen over mijn actie en heeft me wol beloofd. als ze de wintergarens uitzetten, gaat ze eens kijken wat ze me kan meegeven.... dank je Eveline ! en dan is er nog heuglijk nieuws in onze familie : op zaterdag 22 juni werd Ferre geboren, een flinke jongen van 3,650 kg en 54 cm (net als ons Floortje toen ze geboren werd) Ferre is het elfde achterkleinkind van mijn ouders, en nog maar het derde jongetje, na Tom (11) en Nathan (2).... Ferre is het broertje van Frauke (2,5) die net naar school gaat. het wordt dus stilaan een "grote" familie.... ik ben blij dat mijn papa die al 82 is, en mijn mama,79 jaar, dit nog allemaal kunnen meemaken... ze zijn bijzonder trots op "hun kroost". dan is er nog iets anders : dit jaar start de Ronde van België in Eeklo. en dat is hier duidelijk te merken.... gisteren werd het pleintje aan ons appartement volledig ingenomen door camions van de vrt, waar al het materiaal inzit waar ze de uitzendingen mee verzorgen....de torenhoge zendmast heeft veel bekijks. op de foto hierbij zie je dat het echt een serieuze installatie is. reeds rond de middag begonnen ze alles in gereedheid te brengen : een klein beetje verderop is de start en aankomst voorzien van vandaag en morgen. alle kabels worden naar een cabine daar geleid. gisteravond was het voorstelling van de ploegen op het herbakkersplein. vandaag om twaalf uur is de start. deze avond is de aankomst hier in Eeklo, evenals de start morgenmiddag. het zijn voor de wielerfanaten hoogdagen. ze kunnen hun favoriet in levende lijve zien. gisteren was het dan nog een hoogdag voor Eeklo : onze Tom Dice stoot door naar de finale van het Europees Songfestival in Oslo. het is jaren geleden dat een Belg de finale haalde. en als we de kranten mogen geloven heeft Tom een reeële kans om heel hoog te eindigen. we duimen allemaal voor Tom Dice en zijn liedje : "Me and my guitar". mijn vriendin, Carine(sinds 30 jaar) is meter van Tom en is daar ter plaatse om alles van dichtbij mee te maken. laat ons hopen dat Tom op het hoogste schavotje komt. een plaats in de top drie zou echt super zijn !
in het tijdschrift "flow" vond ik een interessant artikel : "we zijn weer thuis..." "vroeger was het kneuterig om thuis te willen zijn, nu is het hip! " zegt trendanalist Christine Boland. tien jaar geleden gingen we nog op pad voor de kick en het avontuur, maar nu vinden we dat vluchtig en leeg. we willen wat meer diepgang, en die vinden we in ons eigen huis. noem het "homehappiness". het begon ooit zo bescheiden : op zondag een uitstapje met de auto, op bezoek bij familie.... maar mettertijd is het aanbod 'vrijetijdsactiviteiten' enorm gestegen....mensen gingen in hun vrije tijd op zoek naar belevenissen.... nu komt er stilaan een tegenreactie : er is een vermindering van uithuizigheid. dat zou natuurlijk ook met de crisis te maken hebben. we hebben minder geld en gaan minder vaak op stap, en vinden weer plezier in het 'thuis zijn' : lekker eten maken, een film kijken, gezellig met vrienden praten.... na een drukke werkweek is dat best wel leuk, je hoeft de deur niet uit, mag een glaasje drinken, je zit makkelijk in je zetel.... voor tweeverdieners is het fijn samen met de kinderen even te kunnen praten over de voorbije week, over school, de jeugdvereniging... gezelschapsspelletjes spelen... en met dit alles bespaar je heel wat ! vele vrouwen én zelfs mannen ervaren het plezier van zelf te koken en dan samen te eten. met de nieuwe televisieschermen en het rijke aanbod om thuis films te bekijken, moet niemand zich nog vervelen. en als je dan extra kan besparen is dat mooi meegenomen ! wat denk je? voel je je ook goed bij een avondje gezellig thuis? misschien is dat met het ouder worden... maar ik kan er alvast heel erg van genieten !
zaterdag was het een superdag voor onze Tom. hij deed zijn Plechtige Communie en werd gevormd. daar hij in het bijzonder onderwijs zit, deden de kinderen van het zesde jaar hun communie in de kapel van de school Sint Gregorius in Gentbrugge. ik had aan mijn vriendinnen gevraagd om hem een kaartje te schrijven, want voor Tom staat een kaartje gelijk aan : denken aan ! en mijn vraag werd massaal beantwoord zodat hij een ganse lading kaartjes ontving. en daar was hij superblij mee. dus bij deze mijn hartelijk dank aan allen die een kaartje stuurden, het deed mij zoveel plezier dat mijn Tom zo gelukkig was. het is ook weer een kaap hé : eerst worden je kleinkinderen geboren, zes jaar later doen ze hun eerste communie, zes jaar later hun plechtige communie, en dan gaat het richting de 18 jaar.... het gaat allemaal zo snel.... maar dat we dat allemaal nog kunnen meemaken is wel geweldig. daar kunnen we alleen maar blij om zijn.
dan wou ik een mooi verhaal vertellen, waar we iets van kunnen leren : Een Afrikaan ligt te slapen in de zon onder een bananenboom, toen een Amerikaan voorbij kwam. -"hé, " riep de Amerikaan, "moet jij niet werken : Time is money!!" -"wat moet ik doen" zegt de Afrikaan. -"nou de bananen plukken en verkopen" -"waarom verkopen? ik kan ze toch ook weggeven, als er teveel zijn" -"ben je gek", zegt de Amerikaan. "verkopen moet je, geld verdienen..." -"wat moet ik met dat geld?" vraagt de Afrikaan -"land kopen, nog meer bananenbomen planten...en dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen." -"wat moet ik met al dat nog meer geld?" -"koelcellen bouwen" zegt de Amerikaan, "om de bananen te bewaren ze zo tegen de beste prijzen te verkopen. dan verdien je nog meer, dan kun je arbeiders huren, die al het werk voor jou doen, en nog meer grond kopen en nog meer bananen verbouwen.. en dus nog meer verdienen!" -"en dan" vraagt de Afrikaan? -"dan word je rijk, miljonair!" -"en dan?" -"dan word je multimiljonair!" -"en dan?" -"dan ben je pas rijk, zo rijk dat je kunt rentenieren" -"rentenieren?" vraagt de Afrikaan. -"ja, dat is" zegt de Amerikaan, "zalig niets doen. lekker luieren in de schaduw van de boom, en vooral tevreden zijn...!" -"maar...wat is het verschil met nu?" mompelt de Afrikaan en sluit met een tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen....
wat als een fijn weekend begon kreeg een andere wending toen ik de melding kreeg dat Linda, een heel goede vriendin van me, pas 54 jaar geworden, plots overleden was aan een hartaanval.... ik kon het bijna niet geloven, we hadden vorige donderdag nog gebeld met elkaar..... vier jaar geleden had ze borstkanker overwonnen. sindsdien ging ze niet meer werken en genoot van haar leven op de buiten, haar dieren, haar tuin, en stond altijd klaar voor haar echtgenoot die een zelfstandige zaak heeft. de laatste tijd stond ze een andere vriendin van ons ( die toevallig ook Linda heet ) bij, elke keer deze naar het ziekenhuis moest voor chemo, onderzoeken....en nu was dat enkel nog wat pijnbestrijding want ze is palliatief.... daarover belde ze me donderdag nog.... morgen wordt ze begraven..... haar man Chris blijft alleen achter ... ik zal haar heel erg missen, we zaten vaak samen als het biljart was... laatst op de kampioenschappen in Lotenhulle zijn we nog samen gaan wandelen met onze andere vriendin Linda in de rolstoel, want ze kon niet meer gaan. t zijn dingen die je niet rap vergeet.... het leven is soms veel te kort en zo oneerlijk.... toch moeten we blij zijn om de warme vriendschap die ze ons gaf....
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino