vandaag kocht ik de Libelle. ik vind het een tof tijdschrift voor de vrouw, en deze week stond er iets in wat mijn aandacht trok, en die ik graag met jullie wil delen, namelijk een volledig hoofdstuk over breien. ik citeer :
wol en breinaalden : je ziet ze weer vaker opduiken. niet alleen bij handige oma's, maar ook bij drukbezette vrouwen die breien zien als een fijne vorm van ontspanning. breien is "in" en past weer helemaal in de selfmade hype ! van zelfgemaakte confituur tot zelfgenaaide rokjes : nooit eerder was het zo trendy om dingen zelf te maken. volgens trendwatcher Herman Konings slaat breien ook aan omdat het warmte brengt in onze technologische maatschappij : breien is gezellig, het brengt ons terug naar oma's tijd, toen de taart in de oven stond terwijl wij naar de Fabeltjeskrant keken. op hectische momenten flitst het onze gedachten terug naar de tijd waarin alles mooier en eenvoudiger leek. breien zorgt voor een moment van rust. je moet geduldig zijn en als je eenmaal vertrokken bent, brengen de ritmische bewegingen en het zachte getik in een soort van meditatieve staat. breicafés rukken massaal op. avonden waarop vrouwen bij elkaar komen om te breien, patronen uit te wisselen, een glaasje te drinken en te praten. 't is ontspannend, tijdens het breien maak je je hoofd helemaal leeg. misschien zijn er wel meer drukbezette mama's op zoek naar dat gevoel, en verklaart dat de breihype? breien is echt niet meer alleen voor oude mensen ! in Antwerpen heb je breicafé Aters. het bestaat nu zes jaar; in de beginperiode waren ze lange tijd met zes; sinds kort zitten ze iedere dinsdag samen met een stuk of twintig vrouwen van alle leeftijden. als het atelier gesloten is, verzamelen ze bij iemand thuis of ergens op een terrasje. online shop je kant-en-klare breisets en lees je de breiblog van enkele handige kerels. je leest het goed : ook mannen breien !! op brooklyntweed.net/blog deelt Jared Flood zijn breipassie én eigentijdse patronen. en het Skandinavische ontwerpersduo Arne en Carlos leert in hun boek hoe je kerstballen breit. zo doet breien je ook glimlachen : na het werk wordt een vrouw van rond de dertig gespot in de trein, waar ze haar breiwerkje bovenhaalt. met het getik haalt ze een ouder vrouwtje uit haar spoorwegslaapje. er ontspint zich een gesprek over wol, breitechnieken, over vroeger en nu. ze wisselen ervaringen uit. mooi om te zien. BREIEN GAAT ECHT OM MEER DAN BREIEN ALLEEN !!! (meer info over het breicafé : www.aters.com)
ik plaats bij iedere tekst meestal een foto , maar dit keer plaats ik hier een tekening bij van een vriendin van mij haar dochter, Aileen Leijten, die naar Amerika ging om te studeren aan de 'school of arts'. ze is getrouwd en woont nog steeds in Amerika . ze tekent prachtig en schrijft en illustreert kinderboeken. ik vond haar tekening heel toepasselijk en daarom ....
De Nacht van de
Duisternis zal dit jaar doorgaan op 20 oktober 2012, noteer alvast in je
agenda!
Doof het licht
Op 20 oktober 2012 is
het opnieuw Nacht van de Duisternis. Dan doven verschillende gemeenten de
openbare verlichting en kunnen inwoners even proeven van de rust en
gezelligheid in een donkere nacht..
De Nacht van de
Duisternis is een campagne van Bond Beter Leefmilieu, vzw Preventie Lichthinder
en de Werkgroep Lichthinder van de VVS. Met deze campagne roepen zij gemeenten
op om eerst en vooral zoveel mogelijk openbare verlichting te doven op een
avond. Want er wordt te veel en verkeerd verlicht. Het kan vaak met minder
zonder dat de veiligheid er onder lijdt. Even vaak wordt de verlichting naar
boven de hemel in gestraald. Met alle gevolgen van dien: te veel nachtelijke
verlichting leidt tot slaapgebrek en tot gezondheidsproblemen bij mensen. Maar
ook het bioritme van planten en dieren leiden eronder.
zoals gepland zijn we vorige week met twee bomvolle autos naar Mechelen gereden, om dekens en breiwerk af te geven voor Roemenië. om tien uur hebben we de auto's geladen bij Antoinette, daarna een kopje koffie met koffiekoeken genuttigd, om daarna richting Mechelen te rijden. we werden daar hartelijk ontvangen, en kregen uitleg over hoe het allemaal in Roemenië terechtkomt. ons breiwerk viel duidelijk in de smaak, en we hopen dan ook dat de mensen in Roemenië er heel veel warmte van zullen voelen. ons breiwerk is echt met heel veel liefde gemaakt !!!! we zorgden ervoor dat we voor de avondspits over de ring van Brussel waren, zo konden we op ons gemak weer huiswaarts. heel tevreden en gelukkig ! maandag kwamen we met ons vieren : Antoinette, Annie, Patricia en ik eens samen om twee verjaardagen te vieren, die wel al voorbij waren, maar het is niet altijd gemakkelijk om alle vier een dagje vrij te vinden die voor ons allen past. maar nu lukte het ons toch, en ik had 'de fijnbek' in beernem uitgekozen om te gaan eten, omdat het er heel gezellig is, lekker eten aan een heel betaalbare prijs . en we hebben er echt van genoten , en ook een beetje over onze actie gepraat. Antoinette gaat al proberen een datum vast te leggen voor onze samennaaidag van ( we moeten er vroeg bij zijn om de zaal vast te leggen!) we gaan nu een lading klaarmaken voor Oekraiëne, verder breien voor Baby-nest, en waarschijnlijk gaan we weer naar het opvangcentrum van Sint-Niklaas, waar we de bewoners vorig jaar een heel warm deken gaven als kerstkado ! en nu gaan we niet enkel dekens meenemen, maar zoals vorig jaar gevraagd : wantjes, mutsen, sjaals....en ook mooie knuffels van Chrisje !!! weer veel om naar uit te kijken en voor te breien !!!!
graag wil ik hier nog een tekst afdrukken die ik van Patricia kreeg :
Geboren
in de jaren 1940- 1980
Wij waren de sterken uit de jaren '40... 50... 60...
Vooreerst hebben wij een normale geboorte overleefd,
met moeders die rookten, en of dronken
gedurende hun zwangerschap.
Zij namen aspirines, aten vinaigrettes,
mayonaise en desserten en zij werden
niet getest op suikerziekte of cholesterol.
En na dat trauma werden wij op onze buik
te slapen gelegd in kinderbedden
geverfd met mooie blinkende loodverf.
Er waren geen kindersloten op de deuren
en als wij met de fiets reden hadden wij
basketbalpetten op en geen helmen.
Als baby of kind reden wij mee
op de schoot van moeder
in auto�s zonder gordels,
noch kinderstoelen of opblaasbare kussens.
In de bak van een camionette zitten, of op het paard van Boer Zutter, op een
zonnige dag, was altijd een belevenissen iets h��l speciaal.
Wij dronken putwater of water van de kraan
en geen water uit een plastic fles.
Wij aten taartjes, wit brood, echte boter,
spek met eieren en beukennootjes
en walnoten die al op de grond lagen.
Wij dronken warme chocolademelk
met echte suiker erin.
We hadden geen last van obesitas.
WAAROM ?
Omdat wij steeds buiten speelden.
Daarom!!
Wij verlieten de woning �s morgens vroeg
om naar school te FIETSEN
(er waren toen geen moeders die ons met de auto even konden brengen),
of om heel de dag te spelen in de frisse lucht
en dit op voorwaarde dat we
�s avonds bij donkerte thuis waren.
(of als de straatverlichting begon te branden)
Onze ouders wisten helemaal niet waar we uithingen.
We hadden geen gsm maar we hadden ook Dutroux nog niet meegemaakt.
We hadden "vuile kleren om te spelen"
en "schone kleren" om op bezoek
of naar de kerk te gaan.
Wij hadden uren nodig om ons speelgerief zelf te maken.
Wij hadden geen
Playstations, Nintendos, X-box, iPod enz.
Er waren geen videospelen,
geen 150 tv kanalen, geen videofilms of Dvd�s
geen stereoketens.
Voor 18 uur keek je alleen naar het 'testbeeld'
Er waren geen computers of internet.
WIJ HADDEN NOG VRIENDEN
en wij gingen buiten om met hen te spelen.
Wij vielen uit bomen, sneden ons,
braken af en toe een arm, been of een tand,
We gingen appels en peren "plukken"
en er waren daar geen gerechtelijke vervolgingen voor,
om iemand daarvoor de schuld te geven.
Als we dan toch gepakt werden,
dan kregen we een pak slaag en
thuis hielden wij wijselijk onze mond.
Wij kregen voor onze 12de verjaardag loodjesgeweren, speelden met stokken
als degen, een deksel van de vuilbak als schild, katapulten, slingers,
boog en rieten pijlen met vooraan een grote nagel...
We maakten van oude messen, goede werpmessen en oefenden ons op een
boomstam of een oude vogelpik uit het caf�.
Ondanks dat men ons vertelde
dat wij ons ogen konden verliezen
of ons gingen kwetsen met die dingen
hebben wij dat allemaal overleefd.
Wij reden met de fiets of gingen te voet
tot aan de woning van een vriend en gingen gewoon
langs achter binnen.
Wij waren er van harte welkom en schoven soms mee aan tafel voor het
middagmaal.
Het idee dat onze ouders ons uit de gevangenis
dienden te halen, was absurd, dat bestond gewoon niet.
Zij waren Met en Voor de wet, en Met de leraars.
Als we op school een straf kregen,
kregen we thuis nog eens extra straf erbij!
Onze generaties hebben enkele van de beste ondernemers, denkers en
uitvinders
van alle tijden en van heel de wereld voortgebracht.
Deze jaren brachten een explosie van nieuwigheden en nieuwe idee�n.
Wij hadden de vrijheid om te proberen, de schrik voor het falen, het
succes en de verantwoordelijkheid
die er mee gepaard ging.
Wij hebben geleerd om dat te beheersen
en om daar mee om te gaan.
Als U ��n van hen bent?
PROFICIAT!
Misschien wilt U dit delen met anderen
die het geluk hebben gehad groot te worden
voor dat de advocaten en politici
alles kwamen regelen en reglementeren?
Wat was het leven mooi, simpel en helder.
Soms wat ruw maar klaar en duidelijk
maar m�t regels
en wat waren we gelukkig!
gisteren was het de eerste keer sinds het verlof dat Annie naar Huize Triest ging . haar auto was bomvol geladen ! ze waren daar supercontent met al ons breiwerk ! een DIKKE MERCIE VOOR AL ONZE BREISTERS ! in de namiddag kwamen Carine, haar moeder Jacqueline en een vriendin van de mama Yvonne langs bij Annie met heel wat breiwerk. er waren een paar heel mooie dekens bij die Carine gemaakt had van lange repen , waarond ze in vele kleurkes haaktoeren had gemaakt ! dat moet nogal wat werk gekost hebben.... van Yvonne waren er een 200-tal mooie gelijke lapjes, door haar gezondheid kan de mama van Carine niet meer breien, maar zij koopt de wol voor Carine ! mooi hé ! ze hopen er onze volgende naaidag bij te zijn, en wij hopen dat ook : hoe meer zielen , hoe meer vreugd ! en het is altijd een heel toffe dag, met iedere keer nieuwe gezichten erbij !
ons Mariette had weer veel dekentjes voorzien van een prachtige rand ! tof dat zij dat voor ons kan doen !!! zo is onze wintertrein weer vertrokken !!! nu donderdag rijden we met twee volle wagens breiwerk naar Mechelen, waar we ze gaan afleveren bij een organisatie die begin november met een convooi naar Roemenië vertrekt.
ondanks dat de herfst zijn intrede deed, is het 'zomer' in mijn hartje : gisteren had ik een coloscopie, inwendig darmonderzoek, om te kijken of alles nog in orde is, en er geen poliepen of andere gevaarlijke ontwikkelingen zijn.... tis nu vijf jaar geleden dat er bij mij darmkanker werd vastgesteld : er werd niets gevonden, alles pico bello ! en vanaf nu moet k niet meer elk jaar dit vervelend onderzoek ondergaan. een jaarlijkse scan, en een gewoon onderzoek bij de specialist volstaan. je kan je voorstellen, dat mijn dag niet meer stuk kon.
dan hebben we nog goed nieuws wat onze actie betreft : Katty uit Hoogstraten , die reeds een tijdje heel mooie dekens voor ons maakt, liet me weten dat op donderdag 11 oktober een reeks brei-avonden doorgaan van de KVLV in Hoogstraten. ze heeft het voorstel gedaan om voor ons te breien ! nu nog de leden overtuigen.... dank je Katty voor je initiatief ! zondag was er in Brussel een bijeenkomst van leden van Ravelry (een groep die mensen van overal , die graag breien, verenigd) . Annie en haar dochter, en Patricia gingen er naartoe, en waren super enthousiast ! ik schrijf hier het verslag neer, die ook op onze site van de breimadammen staat :
voor diegenen die er niet bijwaren...jammer hoor, was een héél leuke ervaring. ik schat dat we toch met zo'n ruim 40 brei-en haakfanaten waren. en wat ons opviel : zoveel jonge vrouwen !!! dat deed me echt plezier ! anderzijds ook een beetje te verwachten : de oudere breisters zijn niet zo computer-minded... op onze samennaaidag ben ik bij de jongste, hier echter bij de ouderen. maar het was tof om met zoveel gelijkgezinde mensen te kunnen praten (engels en frans moeten bovenhalen, niet iedereen sprak nederlands) en er werden tips EN materiaal uitgewisseld. sommigen maken echt heel mooie en fijn werk. wij waren wel de enigen die voor het goede doel werkten, maar wat niet is, kan nog komen; verschillende mensen toonden interesse voor ons werk en beloofden contact op te nemen. ook kon ik eens van gedachten wisselen (met wederzijds respect) met iemand die flyers uitdeelde voor 'wildbreien'. iets waar wij het niet zo op begrepen hebben, zonde van de wol...denken wij dan..; maar hun bedoeling was wel om de wol te recupereren, en daarvoor vroeg ze mij tips..; maar of dat nog kan na 14 dagen in weer en wind..; maar ben toch blij dat we eens van gedachte konden wisselen en mekaars standpunten konden begrijpen. ik had ook een gesprek met de Flanders Knitting Group, die in Gent om de 14 dagen samenkomt in het Lepelblad... misschien raak ik er ooit wel eens als ik op pensioen ga..; en dan nog een zeer leuke kennismaking met Radja en haar schoonzus. Radja heeft zoveel bijgedragen aan onze actie dat we het heel erg leuk vonden elkaar eens 'live' te ontmoeten. na een leuke intense namiddag weer met de trein huiswaarts en nog nagenieten... dus editie 2013 kan zeker op onze deelname rekenen, en hopelijk ook op die van velen onder jullie !
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
vandaag kocht ik de Libelle. ik vind het een tof tijdschrift voor de vrouw, en deze week stond er iets in wat mijn aandacht trok, en die ik graag met jullie wil delen, namelijk een volledig hoofdstuk over breien. ik citeer :
zoals gepland zijn we vorige week met twee bomvolle autos naar Mechelen gereden, om dekens en breiwerk af te geven voor Roemenië. om tien uur hebben we de auto's geladen bij Antoinette, daarna een kopje koffie met koffiekoeken genuttigd, om daarna richting Mechelen te rijden. we werden daar hartelijk ontvangen, en kregen uitleg over hoe het allemaal in Roemenië terechtkomt. ons breiwerk viel duidelijk in de smaak, en we hopen dan ook dat de mensen in Roemenië er heel veel warmte van zullen voelen. ons breiwerk is echt met heel veel liefde gemaakt !!!! we zorgden ervoor dat we voor de avondspits over de ring van Brussel waren, zo konden we op ons gemak weer huiswaarts. heel tevreden en gelukkig !
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
