vorige week kreeg ik het driemaandelijks tijdschrift van Wereldmissiehulp in de brievenbus. wij gaven al verschillende keren breiwerk mee met hen, daardoor dat ik het tijdschrift krijg. het is altijd interessant om te lezen waar al hun hulpgoederen naartoe gaan, er staan ook altijd heel interessante gegevens in, en af en toe eens een gedicht. vandaag wil ik hier een gedicht over de vrijwilliger neerschrijven , het is heel mooi !
vrijwilliger zijn.... is vrijwillig....
maar niet vrijblijvend
is verbonden... maar niet gebonden
is onbetaalbaar... maar niet te koop
is positief denken... is positief doen
met als enige doel... voor jezelf en de ander
een goed gevoel !!!
dank je wel voor alles !!!
op een andere bladzijde staat dan weer een tekst die me heel veel pijn doet... het gaat over kinderen... lees maar
2014... verwoestend
onlangs hadden we het op deze pagina over het verschrikkelijke lot van veel te veel kinderen wereldwijd. directeur Anthony Lake van Unicef meldt, net voor het einde van 2014, dat het een verwoestend jaar geweest is voor 15 miljoen (!) kinderen; "nooit in de recente geschiedenis werden zoveel kinderen onderworpen aan onvoorstelbare wreedheden. het is tegelijkertijd ironisch en triestig dat we de 25ste verjaardag vieren van het Verdrag van de Rechten van het Kind, terwijl de rechten zo brutaal en massaal geschonden worden in o.a. Centraal-Amerika, Irak, Zuid-Soedan, Palestina, Syrië en Oekraïne. wereldwijd leven naar schatting 230 miljoen kinderen in landen en gebieden waar gewapende conflicten woeden. er kwamen nieuwe bedreigingen bij, waaronder het uitbreken van Ebola en Cholera in West-Afrika waardoor naar schatting nog eens vijf miljoen kinderen van school worden gehouden". welke zijn de erstigste bedreigingen voor kinderen? politieke en andere woorden om allerlei redenen, extreem geweld, gedwongen recrutering van kindsoldaten, het gebruik van scholen en centra voor militaire doeleinden, aanvallen op onderwijs-en gezondheidsinstellingen en hospitalen; "geweld en trauma's kwetsen niet alleen individuele kinderen, ze ondermijnen ook de kracht van hele gemeenschappen. er is toch nog hoop, omdat tal van humanitaire organisaties samenwerken om kinderen levensreddende hulp en ander onmisbare diensten zoals onderwijs en psychologische hulp te bieden " aldus Anthony Lake.
gelukkig dat die humanitaire organisaties er zijn, maar eigenlijk zouden al die wreedheden niet mogen bestaan, en zouden ALLE kinderen moeten kunnen opgroeien in een mooie, vredevolle wereld ! wij kunnen daar weinig aan veranderen, we kunnen wel bidden dat er toch een kentering komt, een oplossing voor de vele conflicten.....
|