Zeurproza van Dipje, afgewisseld met uitgelaten berichten van Upje
29-12-2007
The planet - slapeloosheid
Last van slapeloosheid en dus ben ik maar terug opgestaan om een tas warme melk met honing te drinken. Ik zag de laatste aflevering van 'The planet' op Canvas. Dat is een vierdelige reeks over de toestand van onze planeet. Op de site van Canvas staat het programma als volgt beschreven:" The Planet is een grootschalig Zweeds filmproject van Johan Söderberg. De reeks probeert een antwoord te formuleren op de vele vragen over de wereldwijde klimatologische onheilstijdingen". Ik vond de vorige drie afleveringen erg boeiend maar de vierde stelde me wat teleur. Er werden mensen aan het woord gelaten die toch niet echt klimatologie of ecologie als hun vakgebied hebben: een psychiater, een schrijver... Wel boeiende mensen met een uitgesproken mening over de zaak en ongetwijfeld niet zomaar geformuleerd. Maar wat ik miste in de slotaflevering, die over keuzes en gevolgen zou gaan, was dat er meer werd gesproken over grondstoffen (welke zijn levensnoodzakelijk, hoeveel daarvan is er nog aanwezig, hoe lang komen we daar nog mee toe?), over de gevolgen die er aan verbonden zouden zijn als de hele wereldbevolking onze westerse levensstandaard zou hebben. Ik heb uiteraard hiervan helemaal geen kaas gegeten (van wat overigens wel, behalve van kaas eten, maar nu niet meer want te veel cholesterol!!). Toch zou ik er meer over willen weten. Het zet me ook aan het denken over mijn eigen levenswijze. Wat verspil ik? Hoeveel overbodige zaken koop ik? Hoe laat ik me door de reclame beïnvloeden? Ben ik bereid een deel van mijn luxe op te geven? Ik moet eerlijk zijn: ik hou rekening met het milieu, koop ecologische producten, maar ook: ik verspil vaak, ik koop zaken die ik niet echt nodig heb, ik laat me door de reclame beïnvloeden. Hou me er aan, medebloggers, dit moet veranderen en wel vanaf nu.
Ik heb mezelf voorgenomen om, al is het maar als persoonlijk dagboek, opnieuw geregeld mijn blog bij te houden. En nu ik in verlof ben en met een griepje als excuus thuis toch niet veel kan doen, lijkt het met het aangewezen moment om er mee te herbeginnen. En waarmee kan ik dat beter doen dan met een goed boek aan te raden? Ik las pas "Nazomer" van Philippe Besson en ik vond het een prachtig boek. Het is niet dik, slechts 142 blz. De schrijver heeft een verhaal verzonnen bij een schilderij van Edward Hopper "Nighthawks". Hierop zie je, van buitenaf in de avondschemering, een bar met aan de toog een man en een vrouw samen, en nog een man alleen, en achter de toog de barkeeper (die overigens wat op Herr Seele lijkt). Het verhaal beslaat maar één avond. De vrouw aan de toog is Louise, gescheiden sedert 5 jaar. Ze wacht op haar huidige minnaar die haar beloofde die avond zijn vrouw definitief te verlaten. Terwijl ze wacht komt haar ex-man binnen, die haar voor een ander verliet. Er wordt niet veel gepraat in het boek. Veel speelt zich af in de gedachten van Louise, haar ex-man en de barkeeper. Het boek is sober geschreven en toch heel erg gevoelig. Ik heb er van genoten, het is een echte aanrader, en ik ben zeker van plan nog andere boeken van Besson te lezen.
