Ik heb mezelf voorgenomen om, al is het maar als persoonlijk dagboek, opnieuw geregeld mijn blog bij te houden. En nu ik in verlof ben en met een griepje als excuus thuis toch niet veel kan doen, lijkt het met het aangewezen moment om er mee te herbeginnen.
En waarmee kan ik dat beter doen dan met een goed boek aan te raden? Ik las pas "Nazomer" van Philippe Besson en ik vond het een prachtig boek. Het is niet dik, slechts 142 blz. De schrijver heeft een verhaal verzonnen bij een schilderij van Edward Hopper "Nighthawks". Hierop zie je, van buitenaf in de avondschemering, een bar met aan de toog een man en een vrouw samen, en nog een man alleen, en achter de toog de barkeeper (die overigens wat op Herr Seele lijkt). Het verhaal beslaat maar één avond. De vrouw aan de toog is Louise, gescheiden sedert 5 jaar. Ze wacht op haar huidige minnaar die haar beloofde die avond zijn vrouw definitief te verlaten. Terwijl ze wacht komt haar ex-man binnen, die haar voor een ander verliet. Er wordt niet veel gepraat in het boek. Veel speelt zich af in de gedachten van Louise, haar ex-man en de barkeeper. Het boek is sober geschreven en toch heel erg gevoelig. Ik heb er van genoten, het is een echte aanrader, en ik ben zeker van plan nog andere boeken van Besson te lezen.