Inhoud blog
  		• The planet - slapeloosheid
  		• Hier ben ik weer!!
  		• Londen, vroeger en nu
  		• Boeken
  		• Mijn eigen moment of fame.
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Zo lacht ze, zo huilt ze!
    Zeurproza van Dipje, afgewisseld met uitgelaten berichten van Upje
    07-03-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IK WIL DE GROOTSTE HEBBEN
    Ik was dus een tiener in de hippe jaren 60. En ik had een erg mooie 16 maanden jongere zus. Ze had lange zwarte haren, een mooi gelaat met een ongeschonden huid, een lief klein neusje. En ik had wel het huidige ideale mannequinmodel (1 m77 en 56 kg) maar droeg een ziekenfondsbrilletje, had veel puistjes, een neus die als ik in de spiegel keek steeds maar groter werd, maar wel mooiere kniëen dan mijn zus. Mijn voornaam werd in de jeugdbeweging verbasterd tot 'Lelijke Jan' wat al veel zegt!
    Met vijf kinderen had een arbeidersgezin het in die tijd niet breed. Maar omdat we toch graag hip gekleed gingen maakte mijn moeder voor mijn zus en mij elk een minikleedje: een turquoise blauw voor mijn zus, een licht okergeeel (een kleur die me helemaal niet stond met mijn bleke huid en vuilblonde haren) voor mij. En zo gekleed gingen we naar het muziekfestival in B. naar muziek luisteren, vedetten bekijken en jongens versieren - jongens fixeren noemde mijn zus het. Er bestond voor ons in die tijd een rangorde in jongens: het allerminste was een streekgenoot, dan een  landgenoot uit een andere streek, een Nederlander stond op nummer twee maar de absolute top was een Brit.
    Onze wegen gingen al fixerend uit elkaar. Ik geraakt aan de praat met een jongen die zich bekend maakte als Ian uit Glasgow. In mijn beste schoolengels trachtte ik me zo interessant mogelijk te maken. We bleven de hele dag samen. 'S Avonds werd onze buit vergeleken: mijn zus had een drummer van een groepje uit Dortrecht aan de haak geslagen maar met mijn Brit had ik haar voor deze keer toch wel overklast.
    De volgende dat bezochten we weer het festival. Mijn zus ging naar haar drummer met wie ze een afspraak had en ik ging op zoek naar Ian. Plots zag ik hem staan en ging naar hem toe. Groot was mijn verbazing toen ik hem Vlaams hoorde praten. Ik, onnozel in het Engels 'Do you speek Dutch?' waarop hij antwoorde 'maar natuurlijk, ik ben van Tervuren'. Daar ging mijn overwinning!!! Zat ik toch 'maar' met een Belg opgescheept. Hoe diep kan je vallen!!!


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)
    Archief per week
  		• 24/12-30/12 2007
  		• 19/03-25/03 2007
  		• 12/03-18/03 2007
  		• 05/03-11/03 2007
  		• 26/02-04/03 2007
  		• 12/02-18/02 2007
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!