Zeer mooie verzamelplaat van dit Amerikaans duo waarop Leyers & Michiels hun Soulsister baseerden.
Ook de voormalige Beatle bracht nog eens een mooie plaat uit.
Tijd voor een verzamelalbum van Vlaanderens grootste vedette.
Roger Waters bracht naast zijn werk bij Pink Floyd ook een soloplaat uit met een gewaagde hoes die in de Verenigde Staten nog altijd gecensureerd wordt met een zwarte rechthoek (want een vierkantje is te klein...).
En uit Groot-Brittannië kwam een jonge zanger die vroeger bij de Q-Tips zong.
Genre(s) Rootsrock, countryrock, southern rock, swamprock
Label Fantasy Records
Verwante acts
The Blue Velvets - The Golliwogs - Creedence Clearwater Revisited
Ex-leden
John Fogerty - Tom Fogerty - Stu Cook - Doug Clifford
Creedence Clearwater Revival was een Amerikaanse rockband, die zijn hoogtijdagen kende in de periode 1968-1972. De bezetting bestond uit zanger, gitarist, songwriter John Fogerty (1945, zijn broer Tom Fogerty (1941-1990; gitaar), Stu Cook (1945; bas) en Doug Clifford (1945; drums). De groep speelt een karakteristieke swamp blues (moeras-blues), een mix van country, blues en rock n' roll.
Biografie
De geschiedenis van Creedence Clearwater Revival (voor het gemak vaak afgekort tot CCR) begint eind jaren ’50, wanneer de broers Fogerty de formatie Tommy Fogerty and the Blue Velvets oprichten. Ze treden voornamelijk op in het San Francisco Bay Area en vergaren zo enige regionale bekendheid. In 1964 krijgt de groep een contract bij platenlabel Fantasy Records, op voorwaarde dat zij haar naam wijzigt in The Golliwogs. Er worden enkele singles opgenomen, maar die hebben weinig impact. In 1967 wordt nogmaals besloten tot een naamswijziging en gaat de groep voortaan door het leven als Creedence Clearwater Revival. Deze 3 elementen komen respectievelijk van Credence Newball, een vriend van Tom Fogerty, (de extra e is toegevoegd om het woord 'creed' (=credo of motto) te creëren) Clearwater komt van een tv-reclame voor Olympia beer dat de smaak van helder water ('clear water') zou hebben, Revival staat voor de nieuwe opleving van de groep, de trouw die men elkaar zweert.
Rond deze tijd is het muzikale klimaat aan het veranderen en hier zal de herdoopte groep snel van gaan profiteren. Ze nemen hun titelloze debuutplaat op en brengen twee singles op hetzelfde moment uit. Het zijn covers van nummers uit de jaren Â’50: I Put a Spell on You en Susie Q. Beide nummers halen de Amerikaanse hitparade. Begin 1969 verschijnt het tweede album Bayou Country en met de bijbehorende single Proud Mary breekt de band definitief door. Creedence groeit binnen de kortste keren uit tot een van de succesvolste bands van de wereld en produceert hits aan de lopende band: Bad Moon Rising, Commotion, Down On The Corner, WhoÂ’ll Stop The Rain, Up Around The Bend en Long As I Can See The Light zijn slechts een paar van de vele hits die CCR in een korte periode, ook in Nederland, scoort. Ook de albums Green River, Willy & The Poor Boys en CosmoÂ’s Factory zijn succesvol.
De leden starten alle vier een solocarrière, maar alleen die van John Fogerty is het vermelden waard. Zo schrijft hij in de jaren na CCR onder andere Rockin’ All Over The World, een nummer waarmee Status Quo later succesvol aan de haal gaat. Zijn eerste soloalbums worden redelijk ontvangen, zij het slechts door de critici. Commercieel gezien floppen ze genadeloos en Fogerty trekt zich langere tijd terug. Pas in 1985 en 1986 verschijnen er weer twee albums, waarna hij opnieuw een aantal jaren uit de schijnwerpers verdwijnt. Hij worstelt die periode ook behoorlijk met het feit dat de rechten van zijn Creedence-songs in handen zijn van zijn vroegere platenmaatschappij. Er gaan verschillende rechtszaken overheen en het conflict is nog altijd niet de wereld uit. Het maakt Fogerty er niet gelukkiger op. Ook niet echt gelukkig is hij met Creedence Clearwater Revisited, een CCR-replica waarmee Cook en Clifford sinds midden jaren ’90 het Gouwe-Ouwen-Circuit afstruinen. Een reünie van het oorspronkelijke CCR zit er dan al niet meer in wegens het overlijden van Tom Fogerty in 1990. Zijn broer John heeft zich de laatste tijd enigszins over zijn problemen weten heen te zetten en treedt weer regelmatig op.
De bandnaam is een combinatie van de woorden "Creedence", een gemeenschappelijke kennis van de gebroeders Fogerty, "Clearwater" was een organisatie die zorg droeg voor de waterkwaliteit van de Francisco Area, met name het Clear Lake. "Revival" staat voor de revival van Rock-'n-Roll die ten tijde van de oprichting van de band gaande was.
(c) Wikipedia
Het geweldige debuutalbum, simpelweg genaamd "Creedence Clearwater Revival".
Met het album "Bayou Country" braken ze definitief door in 1969.
Met dit album keerden ze terug naar hun roots, a.h.w. als streetbuskers (straatmuzikanten).
Legendarisch album dat, twee jaar na het uitbrengen ervan in 1970, hoog in de Italiaanse hitlijsten stond.
John had definitief het leiderschap van zijn broer Tom overgenomen en stond op de foto's bijna altijd prominent op de voorgrond.
Als je op onderstaande link klikt kun je de hele discografie van deze geweldige Amerikaanse band voet voor voet chronologisch volgen.
Dit album kocht ik trouwens in Krefeld, West-Duitsland toen ik in de buurt gelegerd was.
Een van de vele hoogtepunten van Paul McCartney na zijn periode bij The Beatles. Ook de hoes, waar de bandleden van Wings omgeven zijn door bekende acteurs, is zeer goed gevonden.
Op de cover van deze LP staan geen groepsnaam noch titel en toch kent iedereen deze plaat. Ze stond maar liefst 5 jaar onafgebroken in de hitparades. Het gaat natuurlijk om "Dark Side Of The Moon" van Pink Floyd.
Golden Earring was toen een van de weinige Nederlandse bands die doorbraken in de USA. Ook Shocking Blue, Tee Set en de George Baker Selection deden hen dit voor. Naar verluidt is "Radar Love" de lievelingssong van Mick Jagger.
Producer was David Bowie en Lou Reed kenden we nog uit The Velvet Underground. "Walk On The Wild Side" en "Vicious" zijn natuurlijk onvergetelijk.
Een dubbelelpee uit 1967 die pas uitkomt in 1975. Het waren natuurlijk de bootlegs die de platenfirma ertoe bewogen om dit eindelijk te doen. Bijna elk artiest die fan was van Dylan had daaruit al een nummer gepikt en gecoverd.
Een zeer verdienstelijk compilatie-album van John Lennon solo maar ook van zijn werk als onderdeel van de Plastic Ono Band. Zoals de titel zegt: zeer "collectable"...
Fleetwood Mac was in 1977 niet meer de Britse bluesformatie. De band was uitgeweken naar Californië en aangevuld met Lindsay Buckingham en Stevie Nicks. En Peter Green was er jammer genoeg niet meer bij. Toch een dijk van een plaat! En let vooral op de castagnetten die goed op hun plaats hangen!
Ik ben ook een fan van Michael Jackson. Vooral van zijn jonge periode als onderdeel van de Jackson 5. Maar uit dit album (het best verkochte aller tijden, nota bene) kwamen oneindig veel singles te voorschijn, die allemaal, stuk voor stuk, de Top-10 haalden.
Een nieuw decennium en een nieuwe rage dankzij MTV: de artiesten traden "unplugged" op. Zo sober mogelijk en zonder de stekker van de elektrische gitaar in het stopcontact te steken. Clapton verbaasde mij met een akoestische versie van "Layla" dat hij in 1970 had uitgebracht onder de mantel van "Derek & The Dominos".
60 albums die mijn leven veranderden (foto's 26-45)
60 albums die mijn leven veranderden (foto's 26-45)
Hieronder volgen de hoezen van de LP's nr. 26 t.e.m. 45.
Geweldige muziek maar ook een geweldige hoes!
Een van de weinige live-albums die ik wist te appreciëren. "Room To Move" zit daar natuurlijk voor iets tussen.
Dit album van de non met de albatros is natuurlijk een soort "best of" van Fleetwood Mac.
De allereerste rockopera geschreven door Pete Townshend.
Nog zo'n legendarisch album van een van mijn favoriete groepen.
Een prachtig cadeau van de stille Beatle: op 27 november 1970, m.a.w. op mijn 19de verjaardag, werd deze box met 3 LP's uitgegeven. Ik heb wel enkele jaren moeten wachten want mijn studentenbeurs kon deze uitgave toen niet aan.
Volgens mij een van de mooiste platenhoezen van de Jaren '70. Maar ook de Latijns-Amerikaanse klanken konden mij ten zeerste bekoren!
En toen kwam daar die Britse band die heavy rock of heavy metal leek uitgevonden te hebben met een hoes die mij altijd doet denken aan "Nacht en Ontij" van Boudewijn de Groot.
Nog zo'n legendarisch album van een duo dat mij na aan het hart lag: Simon & Garfunkel. Deze laatste leek toen zodanig op mij dat enkele hippies zich bijna vergisten toen ik het Free Hyde Park Festival (met o.a. de Stones) bijwoonde in 1969...
Dit album uit 1970 was pas in 1972 een geweldige hit in Italië, toen ik daar met vakantie was. Het werd elke avond in de discotheek grijsgedraaid en de absolute top was het meer dan 11 minuten durende "I Heard It Through The Grapevine", een hommage van John Fogerty aan Motown.
De eerste en enige landgenoot in deze Top-60. Het album sloeg toen ook in als een donderslag bij heldere hemel.
Een parodie op Mount Rushmore met de vijf hoofden van de tweede formatie van Deep Purple met Ian Gillan als frontzanger. Het nummer dat de LP droeg was natuurlijk "Child In Time", een aanklacht op de oorlog in Vietnam.
Dallas Taylor en Greg Reeves worden vaak over het hoofd gezien maar zij speelden toen ook mee met David Crosby, Stephen Stills, Graham Nash en Neil Young.
Het gelijknamig tweede album van Reginald Dwight waarmee de Britse excentrieke zanger als Elton John doorbrak mag er zeker zijn. Mijn favorieten daarop zijn "Your Song" en "Sixty Years On".
In 1970 werden mijn oren gespitst door nieuwe klanken. Het was rock vermengd met jazz. The Jazz Crusaders waren al een 10-tal jaren bezig maar zij braken met dit album door in de discotheken. Hoogtepunt was een cover van Sly Stone's "Thank You".
Deze LP heb ik letterlijk grijsgedraaid. Niet zozeer voor "Born To Be Wild" maar ook voor "The Pusher" en "Sookie Sookie".
Een drievoudige LP met daarop de hoogtepunten van het Woodstock Festival uit augustus 1969. Jammer dat er van het optreden van CCR niets opstond.
Rod Stewart was al sinds 1964 bezig maar brak toch pas echt door dankzij dit album. "Maggie May" en "Reason To Believe" waren toen de hits waarop deze LP steunde.
Een LP uit 1971 die ik in 1973 kocht toen ik in de Belgische Strijdkrachten in Duitsland gelegerd was. De platen waren daar spotgoedkoop en dat is wel te merken aan het aantal gekochte LP's in 1973.
Prachtige hoes met een geel cellofaan waarop de foto van de vier jongens was afgedrukt. "Riders On The Storm" kent natuurlijk iedereen maar de rest van het album is ook de moeite waard.
60 albums die mijn leven veranderden (foto's 6-25)
60 albums die mijn leven veranderden (foto's 6-25)
De Top 5 is reeds bekend. Hieronder volgen dan de foto's van de hoezen 6 t.e.m. 25. Van Fantasia (1940) tot Led Zeppelin II (1969).
Het enige album uit de Jaren '40
Julie Andrews zong zowel in de Broadway Musical als in de film. Maar het was wel Audrey Hepburn die met de pluimen ging lopen. Zij deed alleen maar alsof ze zong...
Deze hoes werd jaren later nog nageäapt door Rod Stewart ("Body Wishes").
Zowel op Broadway als in de bioscoop was dit een absolute hit!
Op dit album ging Dylan een nieuwe richting uit: hij begon met elektrische gitaren te experimenteren, zeer tot ongenoegen van zijn folk- en protestzangerfans!
Hier schittert nogmaals Julie Andrews.
Het allereerste dubbelalbum uit de geschiedenis. Volgens mij ook de eerste keer dat een foto werd gekozen die wazig was. Flou artistique?
Het Amerikaans antwoord op "Revolver" van The Beatles.
Deze LP heb ik indertijd gewonnen met HUMO's TTT-club.
Met de elektronische jerks die furore maakten in de discotheken, op de scene en op de radio.
Het Nederlands antwoord op "Sgt. Pepper" van de Fab Four.
Een greep uit de scores van twee spaghettiwesterns die Morricone, Sergio Leone en Clint Eastwood wereldbekend maakten!
Een van de allereerste graffiti die voor een LP-hoes werden gebruikt.
De zangeres van deze heavy band uit L.A. was natuurlijk Janis Joplin, die een jaar later solo ging.
Deze LP deed mij in 1968 met verstomming slaan.
De controversiële hoes van de LP werd enkel in West-Europa verdeeld, zeer tot ongenoegen van Jimi Hendrix. In de USA werd een rode foto van hemzelf gebruikt.
Zowel op Broadway als in de bioscoop een succes, al gaf ik de voorkeur aan de musical. Ik zag hem uiteindelijk in Brussel (Koninklijk Circus) in 1970, maar de meeste liedjes eruit stonden toen nog altijd in de hitparades.
Deze LP stond meer dan 2 jaar in de hitlijsten. Het titelnummer was meer dan 17 minuten lang en bestreek een volledige kant.
Het tweede album van CCR sloeg mij evenzeer met verstomming.
Jimmy Page & The Yardbirds ontpopten zich tot Led Zeppelin en brachten twee LP's uit in 1969. Deze plaat bevat het machtige "Whole Lotta Love".
60 albums die mijn leven veranderden De afgelopen 42 jaar heb ik vele elpees en cd's gekocht die op de een of andere manier mijn leven ingrijpend hebben veranderd. Niet noodzakelijk de beste aller tijden maar op de een of andere manier gelinkt aan een of andere gebeurtenis uit mijn leven. Zo is er een LP van diverse artiesten “Fill Your Head With Rock” die er niet tussen staat, om de eenvoudige reden dat ik hem nooit heb kunnen kopen, noch op vinyl noch op compact disc. Ik heb hem wel indertijd op tape gezet, met dank aan mijn vriend Harry, die toen in Anderlecht woonde.
De nummers 1 t.e.m. 5 staan al jaren in volgorde van appreciatie. De nummers 6 t.e.m. 60 staan gewoon chronologisch geklasseerd. De volgorde doet er niet zoveel toe, die hangt af van mijn humeur van de dag. Het oudste album dateert uit 1940 en het jongste uit 1992. 27 LP's komen uit de Jaren '60, 27 uit de Jaren '70, 1 uit de Jaren '40, 2 uit de Jaren '50 en 1 uit de Jaren '80 en tenslotte ook 1 uit de Jaren '90. De LP van Dylan & The Band is een twijfelgeval want hij werd opgenomen in 1967 en pas uitgegeven in 1975. Dat maakt 60 albums in totaal, die mijn leven ingrijpend veranderden...
Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band – The Beatles – 1967
Abbey Road – The Beatles – 1969
The Beatles – The Beatles (aka The White Album) – 1968
The Beatles – Revolver – 1966
The Beatles – Rubber Soul – 1965
Fantasia – Soundtrack Disney – 1940
My Fair Lady – Broadway Musical – 1956
Elvis' Gold Records Volume 2 / 50,000,000 Elvis Fans Can't Be Wrong – Elvis Presley – 1959
West Side Story – Soundtrack – 1961
Highway 61 Revisited – Bob Dylan – 1965
The Sound Of Music – Soundtrack – 1965
Blonde On Blonde – Bob Dylan – 1966 (allereerste dubbelalbum uit de geschiedenis!)
Pet Sounds – The Beach Boys – 1966
Flowers – The Rolling Stones – 1967 (gewonnen met Humo's TTT-Club)
Electric Ladyland – The Jimi Hendrix Experience – 1968 (de LP heb ik met de naakte vrouwen, de CD met een rode foto van Jimi)
Hair – Broadway Musical – 1968
In-A-Gadda-Da-Vida – Iron Butterfly – 1968 (die LP stond in 1970 nog altijd in de hitlijsten)
Bayou Country - Creedence Clearwater Revival - 1969
Led Zeppelin II – Led Zeppelin - 1969
Santana -Santana – 1969
The Turning Point – John Mayall - 1969
The Pious Bird Of Good Omen – Fleetwood Mac – 1969
Tommy – The Who – 1969
Willy And The Poor Boys - Creedence Clearwater Revival – 1969
All Things Must Pass – George Harrison – 1970 (het allereerste drievoudig album verpakt in een box en uitgegeven op 27 november, mijn 19de verjaardag!)
Black Magic Woman – Santana – 1970
Black Sabbath - Black Sabbath – 1970
Bridge Over Troubled Water – Simon & Garfunkel – 1970
Old Socks New Shoes, New Socks Old Shoes – The Jazz Crusaders – 1970
The Best Of Steppenwolf - Steppenwolf - 1970
Woodstock – Various Artists – 1970
Every Picture Tells A Story – Rod Stewart – 1971
Hunky Dory – David Bowie – 1971
L.A. Woman – The Doors – 1971
Pearl – Janis Joplin – 1971
Tapestry – Carole King – 1971
Who's Next – The Who – 1971
Nuggets – Various Artists – 1972
Sail Away – Randy Newman – 1972
Band On The Run – Paul McCartney & Wings – 1973
Dark Side Of The Moon – Pink Floyd – 1973 (stond meer dan 5 jaar in de hitlijsten)
Innervisions – Stevie Wonder – 1973
Moontan – Golden Earring – 1973 (met een ravissante Patricia Paay op de cover!)
Transformer – Lou Reed – 1973
The Basement Tapes – Bob Dylan & The Band – 1975 (eigenlijk uit 1967 maar pas 8 jaar later uitgegeven, nadat ontelbare artiesten de meeste songs hadden gecoverd)
Shaved Fish/Collectable Lennon – John Lennon/Plastic Ono Band – 1975
Rumours – Fleetwood Mac – 1977
Thriller – Michael Jackson – 1982 (het bestverkochte album aller tijden!)
Unplugged – Eric Clapton - 1992
Al jaren lang de onbetwiste nummer 1.
Abbey Road (1969) is eigenlijk de allerlaatste LP van de Fab Four alhoewel "Let It Be" pas een halfjaar later uitkwam (1970).
Een dubbele LP uit 1968 die door de critici op gemengde gevoelens werd onthaald omdat de vier jongens er composities voor hadden geleverd.
"Revolver" gaf aanleiding tot het maken van "Pet Sounds" van The Beach Boys. Brian Wilson was van plan zijn evenknie Paul McCartney de loef af te steken. Als tegenreactie werd de LP "Sgt. Pepper" opgenomen in 1967.
In 1965 leverden The Beatles niet alleen de soundtrack af voor "Help!" maar kwam er ook een prachtig album uit getiteld "Rubber Soul", gebaseerd op een kreet van Paul McCartney die na het zingen van een nummer "Plastic soul, man!" uitriep.
Do You Remember 32 Golden Oldies From The 60's (2)
Het beste uit de Top 40 van het jaar (1983) (2)
Flashdance (Soundtrack)
Fantastisch Non-stop dance album. Een must voor iedere DJ.
Nog een aardige compilatie van non-stop hits!
Werkelijk een onmisbare compilatieplaat die in geen enkele collectie zou mogen ontbreken!
De hits van dat ogenblik. De samenstellers inspireerden zich op de LP van David Bowie voor de titel.
In die jaren was Radio Maeva heel populair in het Brusselse. Zij brachten, volgens mij, betere popmuziek dan de BRT en het geheel deed meer denken aan Radio Veronica. Tot op zekere dag de rijkswacht binnenviel en de piratenzender opdoekte. Gelukkig heb ik deze plaat nog als herinnering.
Een prachtige verzameling muziek uit de Jaren '60 en de titel is geleend van Long Tall Ernie & The Shakers.
En tenslotte de soundtrack van de knappe film met de erbijhorende opzwepende dansmuziek.
Bowie bracht "Let's Dance" uit maar ook deze plaat met zeldzame songs op was de moeite waard!
J.J. Cale bracht zijn zoveelste album uit en de hoes doet mij altijd denken aan een pakje sigaretten van het merk Gitanes.
Nog een nieuwkomer: Culture Club met de buitenissige Boy George.
Ook in Nederland waren er nieuwkomers: Doe Maar. Die band maakte mee wat The Beatles in 1963 kenden en wat Clouseau in Vlaanderen en Nederland zou meemaken vanaf 1990.
Een merkwaardig progressief album van het Franse muzikale genie. Hij was zijn tijd altijd vooruit.
De Britse band was zodanig fan van de Amerikaanse zanger dat zij zich The Hollies noemden. Ze brachten ook een LP uit waar niets anders dan nummers van Buddy Holly op stonden. Naar mijn mening stukken beter dan de "Hollies Sing Dylan" miskleun.
Als je op onderstaande link klikt kun je de hele discografie van deze geweldige Amerikaanse band voet voor voet chronologisch volgen. 
