Doorway to my soul Werd ontworpen voor een schermresolutie van 1440 x 900
De keuze van gedichten is uiteraard heel persoonlijk. Als kind verzamelde ik al gedichten die ik mooi vond.
Indien door het publiceren de rechten op "je" gedicht geschonden worden, laat het mij even weten, dan verwijder ik het onmiddellijk.
Voor de foto's heb ik zoveel als mogelijk de toelating gevraagd van de fotograaf, maar hier ook geldt hetzelfde als voor de gedichten.
19-06-2014
57 - Gerrit Komrij - Contragewicht
Contragewicht
Er is een land dat ik met pijn verliet, Er is een land dat ik met pijn bewoon. Een derde land daartussen is er niet. Mijn leven volgt een zonderling patroon:
Want waar ik heenga voel ik me niet thuis En waar ik thuis ben wil ik telkens weg. De grens wordt smal tussen geluk en kruis, Steeds minder denk ik wat ik hardop zeg.
Ik heb, om aan dit noodlot te ontkomen, Een derde land verzonnen in mijn hoofd, Een land vertrouwd met leugens en fantomen.
Aan diepgewortelde en zware bomen Hangen honkvast de loden trossen ooft Van al mijn vederlicht geworden dromen.
( Gerrit Komrij 1944 - 2012 : uit Luchtspiegelingen)
10-03-2014
56 - Rutger Kopland - ... Geen gezicht
'Geen gezicht, geen handen, geen haar, en altijd een ander. Het is weer de geur van een vreemde mantel, zo dichtbij als die geur, maar ook zo onzichtbaar, ook zo voorbij. Ik kijk naar de hei,
naar de mistige, eenzame berkjes en denk hoe ik het moet zeggen, hoe moet ik het zeggen dat, ik ben weer gelukkig, weer net zo alleen als vroeger, ik verlangde, en wist niet naar wie. Ze
had geen gezicht nog, geen haar en geen handen, ze was altijd een ander, ze rook zo dichtbij maar zo vreemd, als jij nu. Wie ben je, zeg ik, we hebben
samen een leven al achter de rug en nog moet ik denken, liefste wie ben je. Ze neemt mijn hoofd in haar handen en strijkt het haar uit mijn gezicht.'
Rutger Kopland (1934 - 2012)
28-11-2013
55 - Nina Van Roosbroeck - ... Wacht even
Wacht even, ga zitten. Niet bewegen. Gebruik de stilte hier van binnen. Altijd nieuw. En luister naar het geruis van vergeten woorden in je hoofd. Verzoenend de regen, het tikken tegen de ruiten, de verre drukte. En even is daar in die leegte een onbenoemd moment, een onbegrensde tijd.
(Nina Van Roosbroeck )
20-01-2013
54 - Robert Long - Als je ooit weggaat
Als je ooit weggaat
Als je ooit weggaat, en die kans bestaat altijd
Dan zal ik blij zijn om de jaren van ons samen
Het was te kort, maar in de grote eeuwigheid
Is zelfs een leven lang nog een moment opname
En jij bent jonger, dus jij wilt misschien nog meer doen
Jij hebt nog zoveel jaren meer toekomst voor de boeg
Al zal het afscheid dan ook lang en hevig zeer doen
We blijven vrienden, en die zijn al schaars genoeg
Als je weggaat, en dat zou best kunnen zijn
Dan neem ik afscheid, en blijf lachend heel lang zwaaien
En dan ontkurk ik voor mezelf een mooie wijn
en breng een toast uit op het afscheid... schat, daar ga je.
En dan pas zeg ik: hé , ik had op meer gerekend
Nou ja gerekend...; ach ik had op meer gehoopt
Samen vergrijzen hè... daar had ik voor getekend
Maar ik snap best, dat je daar nou nog niks voor koopt
Als iemand weggaat, en die kans bestaat altijd
Dan zal ik blij zijn om de jaren van ons samen
Soms vind je iemand... en die raak je dan weer kwijt
(Robert Long 1943 - 2006)
(Tekening Suus De Mey)
24-07-2012
53 - Toon Hermans - "De Bomen...."
De bomen komen uit de grond en uit hun stam de twijgen en iedereen vindt het heel gewoon dat zij weer bladeren krijgen we zien ze vallen op de grond en dan opnieuw weer groeien zo heeft de aarde ons geleerd dat al wat sterft zal bloeien
(Toon Hermans 1916 - 2000) (Foto: Mich De Mey)
18-04-2012
52 - Paul Snoek - Een zwemmer is een ruiter
Een Zwemmer is een Ruiter
Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water, is liefhebben met elke nog bruikbare porie, is eindeloos vrijs zijn en inwendig zegevieren.
En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers, is met armen en benen aloude geheimen vertellen aan het altijd allesbegrijpende water.
Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water. Want in het water adem ik water, in het water word ik een schepper die zijn schepping omhelst, en in het water kan men nooit geheel alleen zijn en toch nog eenzaam blijven.
Zwemmen is een beetje bijna heilig zijn.
(Paul Snoek 1933 - 1981)
16-04-2012
51 - Ina Stabergh - Een Naam
Een Naam
Waar komt die grote hand vandaan? Wie is de man die haar wil werpen? Toont hij ze al eeuwen of pas vandaag?
Heeft die hand vlinders gevangen, een boot over het water geduwd, een paard gestolen of gewoon een vreemde borst gestreeld?
Zie ze wachten op het werpen de hand een vogel in de lucht om op de plaats van de legende een naam te geven aan de stad bij de stroom.
(Ina Stabergh 1945 - ) (Foto: Brabo by Mich De Mey)
29-03-2012
50 - Martinus Nijhoff - Het oude Huis
Het Oude Huis
De kamers waren donkerder geworden Maar geen ding van zijn eigen plaats gezet, en aan de wand, tussen de blauwe borden, hing in ovalen lijstje het portret.
Zie de avond ernstig door het raam heen kijken Het oude huis ruist van muziek en zang, Een stoet van bloemen gaat dalen en stijgen Rondom waar moeder is, op het behang.
Moeder, ik ken je nog: je zacht gelaat; de rimpeltjes om je gestorven ogen - Zing wee van God, die altijd naast ons staat.
Ik heb zo lang naar het portret gekeken dat de ogen glansden, dat haar mond ging spreken en 'k hoorde vleugels, die door 't huis heen vlogen
(Martinus Nijhoff 1894 - 1953)
10-02-2012
49 - Paul Van Ostaijen - Melopee
Melopee
Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom schuiven de maan en de man getweeen gedwee naar zee
(Paul Van Ostaijen 1896 - 1928)
22-01-2012
48 - Reine De Pelseneer - Waakvlam
Waakvlam
Warrig zucht de vrouw om wat er is:
niet meer de nachten die een man vol vuur
voor haar verzon, maar de lakens
van een witte slaap. Ze leest
een blad in deinend licht, telt af
en toe een schaap en ademt dieper
opdat kalmte om haar dicht.
Maar het duister blijft breed als de borst van de man
die ze mist, en het bed is een boek
waarin de vrouw zich keer op keer
van pagina vergist.
(Reine De Pelseneer - 1982 - )
07-01-2012
47 - Miriam Van hee - reeen
reeen
ik vroeg of je nog van me hield
en je zweeg lange tijd
tot je 'kijk', zei, 'beneden'
daar stonden in langzaam
en laaghangend licht
twee reeën een ogenblik stil,
toen vluchtten zij snel en gewichtloos
het struikgewas in
hier en daar werden bladeren geel
dat was wat je daarna zou zeggen
'september, de herfst komt er aan'
Miriam Van hee (1952 - ) Foto uit blog "Twin Deer Mother"
30-12-2011
46 - Jacques Prevert - Dejeuner du matin
Dejeuner du matin
Il a mis le café dans la tasse. Il a mis le lait dans la tasse de café. Il a mis le sucre dans le café au lait. Avec la petite cuiller il a tourné. Il a bu le café au lait Et il a reposé la tasse sans me parler. Il a allumé une cigarette. Il a fait des ronds avec la fumée. Il a mis les cendres dans le cendrier Sans me parler. sans me regarder. Il s'est levé il a mis son chapeau sur sa tête il mis son manteau de pluie Parcequ'il pleuvait. Et il est parti sous la pluie sans une parole sans me regarder. Et moi j'ai pris ma tête dans ma main et j'ai pleuré.
iets in mij gelooft dat ik duizend jaar zal worden of minstens toch de helft maar zeker wel een kwart en dat ik dan nog steeds geniet van onze liefde minstens met mijn geest maar zeker met mijn hart
iets in mij gelooft dat ook jij zolang zal leven of minstens toch zo lang als dat ik leven mag en dat wij dan nog steeds hier op dit bankje zitten minstens hand in had maar zeker met een lach
(Jeroen Swaan 1955 - )
08-12-2011
42 - Karel van den Oever - Dinska Bronska
Dinska Bronska
Uit een oud dorp - kameelbruin als de steppe - uit Plocka kwam Dinska Bronska. Haar hoofddoek was pruissisch-blauw en heur haar vlasgeel; ook waren haar ogen blauw als fjord-water. Zij rook naar knoflook en spar, zij droeg laarzen en ging zeer zwaar en gauw. In het "Hotel Lapland" zat zij bij een tafel aan het straat-raam zij schreef 'n brief. Een haarlok viel laag op haar rode kaak en zij stak haar tong uit, want zij schreef moeilijk die brief en daaronder 'Dinska Bronska', haar naam. Ze stak ook de penstok in haar mond en zocht met haar ogen langs het plafond. Op het papier waren 'n inktvlek en groot gestrompel van letters: zij kocht het voor tien centiem in de kruideniers-zaak over het hotel. Er was 'n beetje inkt aan heur kaak.
O, Dinska Bronska; gij vertrekt naar Canada: de verroest stoomboot wacht langs de kaai. Gij laast op een almanach der 'Red star-Line' dat Canada groter appels, o, hoger en geler koren heeft dan Plocka. Het moet in Canada veel beter zijn!
O, Dinska Bronska, met je zeer dikke vingers: je schrijft zo moeilijk die brief. Je ogen zoeken vliegen op het plafond. 'Moj Boze!' Er zit 'n tranen-veeg, o zo verdrietig, van je blauwe ogen naar je mond. O, Dinska Bronska!
(Karel van den Oever - 1879 - 1926)
06-12-2011
41 - Willem Kloos - "Ik ween om bloemen ..."
Ik ween om bloemen in den knop gebroken
En voor den uchtend van haar bloei vergaan. Ik ween om liefde, die niet is ontloken, En om mijn harte dat niet werd verstaan.
Gij kwaamt, en 'k wist - gij zijt weer heengegaan... Ik heb het nauw gezien, geen woord gesproken; Ik zat weer roerloos na dien korte waan In de eeuwge schaduw van mijn smart gedoken:
Zo als een vogel in den stillen nacht Op eens ontwaakt, omdat de hemel gloeit, En denkt, 't is dag, en heft het kopje en fluit,
Maar eer 't zijn vaakrige oogjes gans ontsluit, Is het weer donker, en slechts droevig vloeit Door 't sluimerend geblaarte een zwakke klacht.
Zij heeft het riet in huis gehaald waar, altijd met een zweem van streling, snaren klonken. Zij wil niet als de klarinet behagen, niet verlokken als de fluit. Zij stelt. Zo eenzaam heb ik haar als meisje nooit gehoord. Met haar oprecht en puur geluid blaast zij zich daaglijks verder weg. Wat nu? Ik bied haar fluisterende tegenstemmen op het aangetast gebit van mijn klavier, ik vang mijn grote kind nog in een uitgerekt accoord maar ga haar toevertrouwen aan de tegenwind.
Gedichten: Bertus Aafjes - Gerrit Achterberg - Claire vanden abbeele - Hans Andreus - Charles Baudelaire - Willem ten Berge - Jan Boerstoel - Stef Bos - Sarah Buys-Deville - Remco Campert - Herman De Coninck - Max Croiset - Johan Daisne - Gaston Durnez - Frederik Van Eeden - Anna Enquist - Pieter Nicolaas Van Eyck - Marijke Hanegraaf - Miriam Van hee - Toon Hermans - Ingrid Jonker - Heinz Kahlau - Ahmed Khaled - Willem Kloos - Rutger Kopland - Gerrit Komrij - Johanna Kruit - Rick De Leeuw - Robert Long - Luc De Mey - Neeltje Maria Min - Bart Moeyaert - Pablo Neruda - Leonard Nolens - Martinus Nijhoff - Karel van den Oever - Paul van Ostaijen - Reine De Pelseneer - Jacques Prevert - Nina Van Roosbroeck - Adriaan De Roover - Paul Snoek - Ina Stabergh - Felix Timmermans - Tomas Transtromer - Jeroen Swaan - Kim Walravens - Karel van de Woestijne -
