Ouderdom en chemotherapie, gaat dat wel goed samen? Ik meen van niet en toch is dat soms noodzakelijk. Hoe kom ik erbij? Het is niet de eerste keer dat ik het verhaal aanhoor. Ziehier een recent voorbeeld.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een paar gepensioneerde mensen komen terug uit België. Mevrouw heeft zopas haar moeder verloren, ze was 82 jaar oud en kreeg plots een acute Leukemie, non Hodgkin, zeer gevaarlijk en er bestaat maar een mogelijkheid: chemotherapie.

Van begin  af zegt de specialist dat de vrouw gevaar loopt, haar ouderdom en haar gebrek aan weerstand. Men beslist van de chemo in twee keer toe te passen ,kwestie van het gevaar te verminderen. Ze krijgt tweemaal chemo met een week tussenpoos.  Alles gaat redelijk goed maar één dag thuis en ze krijgt een acute pneumonie. Terug opname en levenseinde een paar dagen later, ze had nog amper 500 witte bloedcellen. Einde verhaal.

Hoe komt het toch dat men er niet of nauwelijks in slaagt het immuun stelsel  te versterken voor en tijdens de chemo? Omdat er in de klassieke geneeskunde weinig of niets bestaat dat hier helpt, vitaminen alleen volstaan hier niet.

Ik heb wel een paar mensen ondersteund tijdens die behandeling en telkens is de specialist verbaasd dat de patiënt zo snel herstelt en de therapie goed verdraagt.

In de praktijk bestaan er wel een paar heel goede producten maar er zijn twee problemen.

1.       De klassieke arts gelooft er niet in al  kent hij die producten niet.

2.        Om de juiste medicatie uit te zoeken moet ik de Lecherantenne gebruiken en in die “kwakzalverij” gelooft hij zeker niet.

Ik ben dat stilaan beu geworden   me daarover op te winden en heb verkozen mijn resterende jaren rustig en vredig  grotendeels te leven in een zon overgoten land. Wel heel spijtig voor zoveel zieken maar ik kan tegen die machtige lobby niet op.