|
|
|
Borstkanker bij vrouwen.XML:NAMESPACE PREFIX = O />
Eerste geval. Dossier 1781.
(De tekening hiernaast is van het volgende geval Dossier 1460.)
Deze mevrouw was rond de zestig jaar toen ze plots een harde knobbel ontdekte in haar rechter borst. De diagnose werd gesteld in 1992: pT1NO medullair mammacarcinoom.
Er is wel iets bijzonders aan dit geval, waarom nog op deze leeftijd en niet eerder?
Het antwoord is eenvoudig: de woonplaats.
Haar man was een paar jaar eerder overleden na een langdurige ziekte, geen kanker.
Ze woonden op een appartement waar de zon nooit binnen kwam. Ik raadde haar aan te verhuizen naar een ander appartement.
Ze was dan gaan wonen in een appartement waar veel licht en zon binnen kwam, mooi dus.
Ze woonde er met haar zoon die nog studeerde.
Op zekere dag ontdekt men bij de zoon een kanker aan de binnen zijde van de mond.
Alles werd gedaan om hem te genezen, maar niets hiep, de zoon overleed.
Het was nog voor ik me echt bekwaam voelde om met de Lecheranenne goed te werken.
Ondertussen zijn er weer en paar jaar verder en krijgt die mevrouw nu haar borstkanker.
Nu was ik wel al veel meer bezig met de Lecherantenne en begon haar een paar vragen te stellen.
Nu moet u weten dat het Dirk Hamer syndroom beschreven staat.
Volgens dat syndroom ontstaat een kanker wanneer iemand met een voorval wordt geconfronteerd die hij of zij niet kan verwerken en niet kan aanvaarden.
Bij een moeder is dat dan meestal borstkanker.
Of dat hier gespeeld heeft weet ik niet.
Er was nog iets anders dat mijn aandacht trok.
Na de dood van haar zoon was ze in de kamer van haar zoon gaan slapen, ze had alleen het bed 90 graden gedraaid. Zou dat een reden kunnen zijn?
We gingen dus naar de woning en ontdekten iets heel bijzonders.
In haar vroegere slaapkamer werd ze getroffen door slechts een tweetal vectoren.
Op het bed waar ze nu sliep vonden we niet minder dan 11 vectoren die het lichaam rechtstreeks troffen, de meeste op de borst. De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd.
Ik behandelde haar met immuun versterkende middelen en homeopathische producten en enkele magneten.
Ze werd deskundig geopereerd. Er waren nog geen uitzaaiingen.
Ze werd niet verder behandeld, behalve dat ze gedurende een vijftal jaren Nolvadex-d nam.
Ik volg haar nu al 15 jaar, geen recidief. |
Tweede geval. Dossier 1460.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dit keer verloopt het helemaal anders.
Bij deze mevrouw werd kanker vastgesteld aan de linker borst in 1991.
Op de tekening ziet u waar de stralenbundels samen komen.
Toen ze voor het eerst op de raadpleging kwam vertoonde ze een tumor van 5 cm op 2,5cm.
We noteren dan November 1991.
De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd, door Walter Kunnen, de behandeling bestond uit immuun versterkende middelen en zogenaamde kanker werende natuurlijke producten.
De behandeling sloeg aan, de tumor verminderde van volume tot 4 cm op 2,5 cm.
Nu zou ze best klassiek behandeld worden, maar man en vrouw weigerden de ingreep, ze hadden meer vertrouwen in de alternatieve aanpak, niets kon hen van gedacht doen veranderen.
De biosanering werd van kortbij gevolgd en Walter Kunnen ging de komende maanden nog en paar keer de sanering aanpassen.
Een jaar later: de immuniteit, 3,75, die eerst zeer laag stond op 60 +60, werd genormaliseerd door de behandeling, -19 +12.
De 4,3 geeft de kanker tendens aan. Die was eerst 1 /+30 slecht dus.
Na één jaar was het cijfer voor kankerwaarde ook genormaliseerd behalve op de tumor zelf waar er nog een lichte activiteit gevonden werd. De tumor zelf verkleinde niet meer, er bleef een gevoelige knobbel aanwezig, wel was hij nu goed gelokaliseerd en perfect operabel.
Ze weigerden nog altijd even halsstarrig.
Een paar raadplegingen later zette ik ze voor de keus, opereren of niet meer terug komen.
Ze zochten elders hulp, of het een dokter was weet ik niet.
Ter gelegenheid ontmoette ik hen elders, ze waren gelukkig en onbezorgd, alles ging goed?
December 1995. of ze mochten terug op controle komen? Natuurlijk, ik was ook benieuwd.
De tumor was plots zeer actief geworden en veel agressiever, de opmeting was catastrofaal.
Uiteindelijk gingen ze eens naar de kliniek, veel te laat.
Grote tumor, 5 cm diameter en infiltratie in de huid en ook in de long.
Ze stierf enige maanden nadien, spijtig want het had anders gekund.
U ziet hoe belangrijk het is ook naar een klassiek geschoolde arts te luisteren, hoedt u voor kwakzalvers die altijd beloven u te zullen genezen.
Dit keer verloopt het helemaal anders.
Bij deze mevrouw werd kanker vastgesteld aan de linker borst in 1991.
Op de tekening ziet u waar de stralenbundels samen komen.
Toen ze voor het eerst op de raadpleging kwam vertoonde ze een tumor van 5 cm op 2,5cm.
We noteren dan November 1991.
De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd, door Walter Kunnen, de behandeling bestond uit immuun versterkende middelen en zogenaamde kanker werende natuurlijke producten.
De behandeling sloeg aan, de tumor verminderde van volume tot 4 cm op 2,5 cm.
Nu zou ze best klassiek behandeld worden, maar man en vrouw weigerden de ingreep, ze hadden meer vertrouwen in de alternatieve aanpak, niets kon hen van gedacht doen veranderen.
De biosanering werd van kortbij gevolgd en Walter Kunnen ging de komende maanden nog en paar keer de sanering aanpassen.
Een jaar later: de immuniteit, 3,75, die eerst zeer laag stond op 60 +60, werd genormaliseerd door de behandeling, -19 +12.
De 4,3 geeft de kanker tendens aan. Die was eerst 1 /+30 slecht dus.
Na één jaar was het cijfer voor kankerwaarde ook genormaliseerd behalve op de tumor zelf waar er nog een lichte activiteit gevonden werd. De tumor zelf verkleinde niet meer, er bleef een gevoelige knobbel aanwezig, wel was hij nu goed gelokaliseerd en perfect operabel.
Ze weigerden nog altijd even halsstarrig.
Een paar raadplegingen later zette ik ze voor de keus, opereren of niet meer terug komen.
Ze zochten elders hulp, of het een dokter was weet ik niet.
Ter gelegenheid ontmoette ik hen elders, ze waren gelukkig en onbezorgd, alles ging goed?
December 1995. of ze mochten terug op controle komen? Natuurlijk, ik was ook benieuwd.
De tumor was plots zeer actief geworden en veel agressiever, de opmeting was catastrofaal.
Uiteindelijk gingen ze eens naar de kliniek, veel te laat.
Grote tumor, 5 cm diameter en infiltratie in de huid en ook in de long.
Ze stierf enige maanden nadien, spijtig want het had anders gekund.
U ziet hoe belangrijk het is ook naar een klassiek geschoolde arts te luisteren, hoedt u voor kwakzalvers die altijd beloven u te zullen genezen.
|
