xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Derde geval. Dossier K 2806.

Om aan te tonen hoe belangrijk een biosanering kan zijn,  nog een voorbeeld.

Deze dame geboren  in 1944, komt voor het eerst op de raadpleging, veel te laat, zoals zal blijken in januari 1994.

Haar voorgeschiedenis is heel belangrijk.

In 1987 wordt haar linker borst volledig weggenomen met de bijhorende klieren ook onder de arm. (Halsted operatie.)

Ze wordt volledig genezen verkaart want er was geen enkele uitzaaiing, in feite was dus de operatie zelfs te uitgebreid. Geen verdere behandeling nodig.

In 1990, locale recidief, oppervlakkig op de operatienaad. Ditmaal gaat men ernstiger te werk: operatie en bestraling, geen chemo, er is geen nood aan.

In 1992: opnieuw locale recidief, opnieuw operatie, bestraling en deze keer chemotherapie.en nolvadex forte.

Helaas ontdekt men  nu ook metastasen in het bekken en de linkerarm.

Ze is totaal uitgeput, krijgt geen adem meer en staat onder hoge dosissen medrol (cortisone) om even te rekken.

In Januari 1994 komt ze voor het eerst op de raadpleging, te laat, veel te laat.

Bekijk eens de tekening en de cijfers. Ziet u waarom ze steeds recidiveert?

Immuniteit –120 /+ 30

Kanker   - 0,1 /+19

Bijnieren, hart en slijmvliezen en beenderen allemaal –1

Ze laat nog vlug haar woning biosaneren en we helpen even.

De cijfers stijgen eerst nog wat maar enkele maanden later sterft ze.

Indien u het nu nog niet begrepen hebt nog een laatste voorbeeld.

Gynaecologische kanker. Dossier  K 2525.

U zult misschien denken, wat heeft dat met borstkanker te maken? Even geduld.

Deze vrouw geboren in 1939 heeft in 1984 een linker borstamputatie gehad wegens carcinoom, gevolgd door bestraling en chemotherapie.

In oktober 1989 ondergaat ze een radicale hysterectomie wegens adenocarcinome.

Na de operatie beslist men geen verdere behandeling toe te passen vermits het een beginnende kanker was en alles mooi werd weggenomen, alleen nolvadex forte wegens vroeger borstkanker.

Er is geen verband gevonden met de vroegere kanker, dus geen metastase.

April 1993, biopsie van de vaginale boord; adenocarcinome, recidief dus.

 Men stelt haar een locale bestraling voor en een intra –cavitaire curie therapie.

Dan komt ze voor het eerst op de raadpleging.
Het was de tijd dat er ook veel rechtse radars werden gevonden.

Tijdens het onderzoek met de Lecherantenne valt iets op dat ik niet begrijp.

Het maximum van de stralen concentreert zich op de baarmoeder, waar thans een kanker gevonden wordt, maar ik vind niets op de borst waar ze vroeger een kanker had.

Er moet een uitleg zijn. Ik begrijp niet waarom ze die borstkanker kreeg.

Heel eenvoudig zegt ze:” Ge denkt toch niet dat ik dat kankerhuis ben blijven wonen, ik ben ondertussen verhuisd”. Helaas opnieuw naar een slechte plaats, waar nu een ander orgaan wordt geraakt. Begrijpt u nu waarom ik zo veel aandacht besteed aan de invloed van exogene stralen op het lichaam van de patiënt?

Dat geldt niet alleen voor kanker maar voor alle chronische ziekten.

Ik heb haar samen met de specialisten verder verzorgd gedurende meerdere jaren,.

Tot in 1997, daarna hoorde ik niets meer.

Ze had heel wat klachten ten gevolge van de bestralingen en nam geleidelijk aan meer pijnstillers en verdoving, spijtig want er werd tot dan geen recidief meer gevonden.