C.W: Tweede geval.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een jonge vrouw komt op de raadpleging met hevige halspijn nu links, daar waar bij het voorgaande geval de rechter zijde was aangetast.
Ze is verpleegster en was reeds een viertal weken geleden op consult geweest in de kliniek waar ze werkte en werd achtereenvolgens met twee verschillende antibioticas naar huis gestuurd, wegens acute keelontsteking?
Na een viertal weken, gaat het nog altijd niet beter en nu onderzoekt een internist haar en die ziet inderdaad dat de halspieren gezwollen staan aan een zijde maar voelt geen halsklieren, ze heeft ook geen koorts en kan haar hals niet meer draaien. Hij schrijft haar een ontstekingsremmer voor en stuurt haar naar de fysiotherapie, wat zeker niet verkeerd is.
Ze vertrouwt de zaak niet helemaal en wil mijn advies want de voltaren geeft maar weinig resultaat en naar de kinesitherapeut is ze nog niet geweest.
Bij onderzoek, voel ik inderdaad een volledig geblokkeerde cervicale wervelzuil.
Met een paar magneten hef ik de contractuur gedeeltelijk op en kan nu behoedzaam haar hals beginnen te manipuleren.
Gans de cervicale wervelzuil tot aan de eerste dorsale wervels zaten vast, ik kon ze deblokkeren.
Met de magneetjes erop kon ze naar huis, haar hals was bijna pijnloos.
Maar er was meer en dit is enorm belangrijk.
Tijdens het onderzoek met de Lecherantenne, vind ik precies op de plaats van het onheil een samenloop van exogene vectoren: de 7,6 west opnieuw met een watervoerende breuklijn kruisen precies in de hals aan de linker zijde.
Wat was er gebeurd? Wat nu volgt is uiterst belangrijk en wordt nooit nagezien.
Ze was getrouwd en woonde er ongeveer een jaar, voordien had ze nooit halspijn.
Op mijn aanwijzingen kon ze haar bed verplaatsen en zou ze definitief genezen.
Ze kwam een week later nog eens op controle, er was nog een kleine manipulatie nodig, nadien bleef alles in orde.
Zonder mijn tussenkomst was de evolutie heel waarschijnlijk dezelfde geweest als bij de patiënte waarover ik in het eerste geval heb geschreven: eerst pijnstillers en ontstekingsremmers, dan kinesitherapie, daarna antidepressiva en uiteindelijk een operatie die ook niet veel helpt. Ziet U de verloren tijd en geld, zonder van de pijn te spreken.
|