xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De beoefenaars of diegenen die daar naartoe willen moeten dus niet leven zoals wij: ze hebben geen begeerten, en doen ‘niets, “wou wei”, ze willen opgaan in dat niets doen, niet bewegen, niet denken,ze willen buiten tijd en ruimte, hun ‘ik’ omruilen voor gewoon ‘zijn’.

Haat en verlangen, vreugde en woede, droefheid en geluk zijn de zes knopen in de ‘Te’.

Daarmee wil men zeggen dat deze knopen de toegang tot de ware Tao verhinderen.

In het boek Zhuangzi geschreven rond 300vc, staat het volgende in de openingszin:

Een voorbeeld van de ware wijze in die tijd vindt men in het deel van het boek:

’ Over de gelijkmaking der dingen’: Zi Qi , (dit is de Wijze ), zittend, het gezicht naar de hemel gekeerd en rustig ademend, met zijn lichaam als ‘uitgedroogd hout’ en zijn hart als ‘uitgedoofde as’ zegt: ’ zojuist heeft mijn “zelf” mijn “ik” ten grave gedragen; hij lijkt bijna dood, hij heeft zijn eindbestemming bereikt. Of dit ons ideaal moet worden in onze moderne wereld daar twijfel ik sterk aan, en toch zijn er nog uitzonderlijke mensen die deze weg willen volgen.

 U hebt waarschijnlijk het verhaal gelezen van die jongen die nu reeds lange tijd onbeweeglijk en zonder eten of drinken aan de voet van een boom  zit ergens in Indië, die is waarschijnlijk op weg naar het ‘ Grote Niet’.

Toen hij te veel de aandacht trok is hij spoorloos verdwenen, zijn eeuwige rust werd verstoord.

Bij dat soort Wijzen, ging men vaak ten rade, ook de beleidsmensen, maar sommige Wijzen antwoorden nooit op de vragen, zij wilden niets en zeker geen roem want die is vergankelijk.

U begrijpt dat dit geen echt leven is, voor hen is leven of dood iets gelijkaardigs, zij willen gewoon die kring doorbreken en liefst in een enkel verschijning op aarde de Tao bereiken.

Zo gaat het verhaal dat aan verschillende Wijzen, achtereenvolgens, werd gevraagd om Keizer te worden. Ze weigerden en sprongen allen van de rots de dood in.