xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Taoïsme is dat filosofie?

Een vorm van filosofie zeker, maar dan wel een bijzondere.

Het latere Taoïsme is vermenselijkt. Ten tijde van Confusius werd het aangepast aan het leven op het platte land en ten dienste gesteld van de keizer, maar er werden ook normen en wetten opgesteld voor het volk, zodat het Taoïsme leefbaar werd.  Men kon dus ’gemakkelijker’ de ‘tweede’ hemel of de noembare bereiken en nog eens terug komen om beter te doen.

De originele Tao was veel moeilijker.

Men moest dus zijn ‘ik’ vergeten en alleen ‘zelf’ worden, zonder enige band met de omgeving of

één worden met de wereld en onbeweeglijk naar de Tao streven. ‘Van zelve zijn’.

Menslievendheid kwam er weinig aan te pas.

Men vergoelijkte dit door te zeggen dat het feit alleen dat de Wijze aanwezig was en zich

concentreerde op de Tao, dit een gunstige invloed had op de omgeving en dus ook op de

mede mens.

Vanaf het ogenblik dat men meer aandacht kreeg voor de medemens, en minder op de Tao,

kwamen ook al de gebreken aan het licht: egoïsme, hebzucht, hoogmoed…, men zou kunnen

zeggen dat het originele Taoïsme bestond in het Eden, het aards paradijs, en dat met de komst

van Adam en Eva het vermenselijkt Taoïsme  ontstond, alhoewel het zo nog niet werd genoemd.

Is Taoïsme een godsdienst?

Helemaal niet. De Chinezen erkenden geen God als dusdanig.  Ze hadden het wel over hetzelfde

’princiep’,  het allerhoogste, het grote Oog, de Hoogste Hemel.

In feite hebben de godsdiensten  God gepersonaliseerd en hem ook medogenschap aangeboden.

God heeft de mensen lief en de mens is gemaakt naar zijn evenbeeld?

Dat is wat men ons geleerd heeft.

In feite zijn het de mensen die een onderscheid maken in God, en er een persoon van maken,

maar het Hoogste princiep blijft overal hetzelfde, alleen geloven de Taoïsten niet in persoonlijk

overleven, en zij blijkbaar niet alleen.

Toch vinden wij ook in onze westerse Godsdienst iets terug van het Taoïsme maar dan aangevuld

door een belangrijk punt: naastenliefde.

Er is een mooi lied dat soms gezongen wordt in onze katholieke kerken.

Ik zal hierna het refrein afdrukken, u zult er veel van terugvinden dat men in alle

godsdiensten terugvindt. U kunt er zelfs de Tao in terug vinden, het begint zo:.

Groter dan ons hart.

Omdat Gij het zijt

Groter dan ons hart

Die mij hebt  gezien

Eer ik werd geboren.