De waarheid.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Enkele dagen geleden las ik in het dagblad de Morgen een artikel geschreven ter gelegenheid van een interview met Filosoof Simon Blackburn (°1944, Bristol ) over zijn zoektocht naar de waarheid.
Hij zou de uitvinder zijn van het quasi-realisme, dat er van uit gaat dat onze ethische oordelen projecties zijn van onszelf op de wereld, maar dat we ze wel zelf als realistisch en dus niet subjectief ervaren.
Mij interesseerde vooral de wetenschappelijke waarheid en ik vroeg me af of deze ook toepasselijk is op het gebruik van de Lecherantenne in de geneeskunde?
De waarheid heeft in de loop van de menselijke geschiedenis al heel wat gedaantewisselingen ondergaan.
Ten tijde van Aristoteles was de waarheid:
zeggen dat het is wat het is, of een kat en kat noemen.
Ondertussen is men de vraag gaan stellen over welke kat men het dan heeft?
Zo ook kan men zeggen dat Brussel een grote stad is, maar wat is groot? Is Brussel nog groot tegenover Moskou?
De correspondentietheorie zoals men ze noemde heeft dus afgedaan.
De coherentietheorie was dan een volgende stap.
Een specifiek oordeel is waar als het coherent is met de rest van je oordelen.
Dan komt ook nog het minimalisme aan de beurt en dat is ongeveer zoals Brussel een grote stad noemen, dus min of meer juist.
Er zijn nog een aantal verdere ideeën over de waarheid, maar laat het ons over de wetenschappen hebben.
Wat zegt hij daarover?
Kunnen we over waarheid in de wetenschappen spreken?
Wetenschappelijke theorieën gelden zolang ze niet weerlegd zijn, zonder dat ze Per Se de waarheid verkondigen.
Men spreekt nu van wetenschappelijk realisme. In plaats van revolutie spreekt men liever van continue vooruitgang, en die is er inderdaad, en alleen in de wetenschap en niet elders.
Wat gebeurt er nu met de Lecherantenne en is de wetenschap te overtuigen?
Volgens Blackburn komt men veel verder met ervaring en onderwijs dan met argumenten. Zodra er een discussie begint, (met argumenten) over een bepaalde waarde (hier de Lecherantenne) gaat men zich aan beide zijden ingraven in zijn stelling en is er geen compromis of oplossing mogelijk.
Waar het op aan komt is ervaren dat er andere ideeën of methoden bestaan en bereid zijn je eraan over te geven.
Doe, dat geachte collegas, en dan zult U het recht en de mogelijkheid hebben te onderzoeken en te oordelen over waarde van het gebruik van de Lecherantenne.
En zo ziet U dat filosofie kan helpen om problemen op te lossen, maar welke professor zal bereid zijn iets helemaal nieuws te leren?
Hij alleen kent toch de wetenschappelijke waarheid.
Inderdaad in zijn huidige aanvaarde context of paradigma. Hoe lang nog?
|