Het is misschien niet zon ideaal moment, maar toch meen ik dat het ogenblik gekomen is om daar even bij stil te staan. Waar gaat het over?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Honderden mensen hebben ten minste een deel van de opleiding gevolgd bij Walter Kunnen en er geleerd hoe men moet omgaan met de Lecherantenne.
Het probleem is dat er nadien geen enkele verplichte controle meer is of men wel goed kan werken met de antenne. Dat is zeker niet de fout van Walter Kunnen, iedereen heeft de kans meerdere keren de cursussen te volgen en zijn opleiding te vervolmaken.
Spijtig genoeg zijn er mensen die veel te vroeg afhaken en denken dat ze het allemaal wel in de hand hebben. Het resultaat is dat men in de praktijk heel veel mislukkingen ziet.
Een eerste groep betreft biosaneerders die denken het allemaal te weten en veel te vroeg zelfstandig en zonder enige controle beginnen te werken. Het resultaat is dan ook vaak ontoereikend en soms desastreus.
Sommigen beginnen ook onmiddellijk nieuwe systemen te ontwikkelen die vaak ontoereikend zijn.
Voor de therapeuten, ook dokters, is het nog veel gevaarlijker en misschien nog ernstiger.
Sommigen verklaren dat ze het systeem onder de knie hebben want ze bezitten wel een antenne maar gebruiken die op een onverantwoorde of ondoeltreffende manier.
Waarop baseer ik mij om zoiets te schrijven? Op ondervinding.
Vaak zie ik patiënten die reeds lange tijd, soms zelfs meerdere keren, hun woning hebben laten biosaneren en soms door verschillende biosaneerders.
Wanneer ik die personen dan voor het eerst opmeet vind ik niet alleen de stoorsporen van de meeste stoorzenders terug maar is hun immuunstelsel niet goed en blijven hun klachten bestaan.
Dat geldt ook zowel voor therapeuten als voor dokters.
Onlangs zag ik nog zo een patiënte.
Ze had reeds twee maal haar woning laten biosaneren en ging regelmatig bij een collega die met de Lecherantenne werkte.
De oorzaak bleek te zijn: alle pathogene vectoren troffen haar nog op de plaats waar ze pijn had,
en haar immuniteit stond nog steeds op 60 /+60 ondanks alle therapieën die hij uitprobeerde.
Ofwel kan hij niet meten ofwel controleert hij zijn patiënten niet meer op exogene vectoren.
Het volstond enkele goed gerichte magneten te plaatsen om de toestand de deblokkeren en de pijn sterk te doen afnemen. Zolang ze daar slaapt is geen enkele therapie doeltreffend.
Dit is niet ernstig meer, maar wie zal het hem zeggen? Dat is mijn taak niet.
Er bestaat geen officieel diploma, de geneesmethode wordt niet erkend en dus kunnen we er weinig aan doen. Alleen door veel te oefenen en onder een goede begeleiding kan men met grote zekerheid degelijk werk verrichten met de Lecherantenne, zoniet blijft men er beter af.
|