De oude man en de jeugd van tegenwoordig.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een gepensioneerde man kwam eens op de raadpleging met nogal veel voorkomende problemen gerelateerd aan zijn ouderdom: artrose zowat aan de meeste van zijn gewrichten.
Artrose hoeft niet altijd een zwaar probleem te zijn behalve wanneer er veel pijn mee gemoeid is of het echt handicaperend werkt.
Bij hem was het vooral de pijn die hem parten speelde.
Bij onderzoek stelde ik weeral vast dat het vooral enkele watervoerende breuklijnen waren die hem waarschijnlijk zo veel pijn bezorgden.
Ik stelde hem voor zijn woning te laten biosaneren en schreef hem wat medicatie voor.
Enkele maanden later melde hij zich opnieuw aan.
Ik vroeg hem hoe het ging: goed zij hij, ik kom eigenlijk voor mijn kleindochter die ik heb meegebracht. Ik voel me veel beter sinds mijn woning gebiosaneerd is maar mijn kleindochter niet, ze woont nochtans bij mij in dezelfde woning, hoe kan dat nu, vroeg hij?
Ik nam mijn Lecherantenne en controleerde eerst bij de man of de biosanering wel goed gedaan was, en ik vond geen enkele storing meer op zijn lichaam.
Dan controleerde ik zijn kleindochter.
De 7,6 west en 8,2 zuid west waren er ook niet, evenmin breuklijnen.
Toen ik 7,8- opmat, voelde ik een zeer sterke aanwezigheid van elektrische belasting en aangezien er geen 8,6 (breuklijn) aanwezig was kon dat alleen komen door te veel elektrosmog in haar kamer.
Toen vroeg ik aan de man wat er zoal aanwezig was in zijn slaapkamer op elektrisch gebied?
Niets zei hij, behalve een lamp aan plafon om klaar te zien, dat was vroeger overal zo.
En, juffrouw, zei ik vertel eens wat er bij u zoal aanwezig is.
Ik heb mijn kamer ingericht als een kleine studio, van in mijn bed kan ik alles regelen: tv, telefoon, gsm, muziek en daarnaast staat er nog een frigo, een computer en twee luidsprekers naast mijn bed.
En wat zijn dan uw problemen, vroeg ik.
Ik kan niet slapen, en wanneer ik eindelijk inslaap, word ik s morgens wakker met migraine pijnen in gans mijn hoofd, dan sta ik op en word misselijk, moet vaak braken, kan niks binnen houden en moet ziek naar school met pijn in mijn buik.
Het is heel eenvoudig, zeg ik haar. Ge gaat naar huis en elke avond voor ge slapen gaat trekt ge de stekker van alle elektrische apparatuur uit het stopcontact, behalve de frigo.
Ik schrijf u voorlopig geen medicatie voor.
Binnen een week telefoneert ge mij en indien het dan niet gaat komt ge terug.
Vol verwachting wacht ik op haar telefoontje en dat kwam er al na vijf dagen wachten.
De eerste nacht, zei ze, heb ik niets speciaals opgemerkt. Na de tweede nacht ging het al wat beter en vanaf de derde morgen ben ik als herboren uit het bed gesprongen, ik ben genezen.
Moet er nog meer uitleg zijn?
De jeugd maakt zichzelf kapot door al dat elektronische gedoe.
|