|
De woning.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om aan te tonen hoe belangrijk uw woning en dan meer bepaald uw slaapkamer is en welke invloed beide kunnen hebben op uw gezondheid, ziehier een voorbeeld.
Een nog jonge dame komt na een lange afwezigheid terug op de raadpleging.
In haar voorgeschiedenis noteren we het volgende.
- Ongeveer 10 jaar geleden kwam ze een eerste keer op raadpleging.
Haar klachten: hoofdpijn vooral frontaal, met niets te verhelpen.
Ze sliep toen op een 7,6 west die kruiste met een watervoerende breuklijn precies op haar voorhoofd. Een andere slaapplaats hielp haar verder.
- Drie jaar later. Ze was verhuisd en enkele maanden later begon het.
Sedertdien was ze altijd moe, kreeg klierkoorts, het ene angina na het ander, vaak kon ze niet gaan werken.
Bij de opmeting vond ik toen de typische waarden voor iemand die klierkoorts heeft gehad: immuniteit 60 /+60, wat maar ¼ de van de normale waarde is.
Het koste mij drie maanden om haar opnieuw in orde te brengen.
- Een paar jaar later kwam ze even op consult.
Soms wat keelpijn, haar waarden waren slechts licht gedaald: immuniteit 12/+19; dus zeker geen zware pathologie. Ze was ondertussen opnieuw verhuisd en woonde in een huis met weinig pathogene straling.
Huidige raadpleging. Nog drie jaar later.
Ze is twee jaar geleden opnieuw verhuisd naar hun nieuwbouw.
Sindsdien is ze opnieuw meer moe. Dat proces is geleidelijk toegenomen en nu kan ze niet meer, ze voelt zich uitgeput en heeft meer en meer pijn.
De pijn ontstaat in het hoofd en de hals. Geleidelijk aan ontwikkelde zich een pijn patroon dat gans haar linker zijde omvat.
Eerst de arm, dan de hand; nadien ook de romp en vooral ook het been.
Er is niet alleen pijn maar ook krachtverlies en soms paresthesiën.
De laatste tijd begint het nu ook rechts en nu is ze in paniek geraakt en na veel omwegen, (lees verschillende dokters) is ze opnieuw bij mij terechtgekomen.
Niemand begrijpt haar pijn en ze is ten einde raad, want ze verwacht iets ernstig, maar weet niet wat het zal worden. Ze voelt zich helemaal niet psychisch gestoord.
Het onderzoek.
Bij onderzoek vind ik duidelijk de stoorsporen. De woning deugt niet, nochtans nieuwbouw.
Ze slaapt zuid west. De zuid west vector treft haar in de linker hersenhelft en de hals. De 7,6 west dwars door haar hoofd, precies door haar linker sinus maxillaris, waar ze altijd pijn voelt. Een watervoerende breuklijn treft de linker schouder, een andere de linker heup.
Tijdens de opmeting valt het volgende op.
Haar cijfers zijn opnieuw zeer slecht.
De immuniteit is nu opnieuw 60/+60 en het zenuwstel 30/+30.
Alles is nu duidelijk, dit is herbegonnen na haar verhuis.
Hier moet dringend gebiosaneerd worden anders loopt het mis af.
Een ernstige ziekte zal anders wel volgen.
Ze begrijpt haar toestand en weet dat ze nu moet ingrijpen.
De behandeling.
Een enkel magneet worden geplaatst in de hals en verbetert onmiddellijk dat pijnlijk gevoel, alleen in de hand voelt ze nog wat tintelingen, waarschijnlijk het gevolg van de betere doorbloeding.
De biosanering moet dringend gebeuren, samen met de verdere behandeling.
De immuniteit moet omhoog en het zenuwstelsel versterkt.
Later kom ik daar nog even op terug.
|
