De mens als elektromagneet.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De levende mens kan men herkennen aan zijn energie, alles wat hij doet of zelfs denkt gebeurt dank zij zijn energie.
Energie heeft niet alleen te maken met caloriëen.
Energie heeft wel alles te maken met de celwerking.
Dank zij de goede werking van de cel kan ons lichaam normaal functioneren.
Tot hier toe werd steeds veel aandacht gevestigd op de scheikundige werking van de cel.
Ten slotte kan men alle leven herleiden tot een kwestie van ionen en elektronen.
Het is al langer geweten dat er aan de oppervlakte van elke levende cel een elektrisch spanningsveld aanwezig is van ongeveer 60 mvolt. Bij het sterven verdwijnt die spanning.
Tot hier zal elke wetenschapper, dokter of onderzoeker, denk ik toch, het met mij eens zijn.
Ook zal men mij nog volgen wanneer ik zeg dat bij elke elektrische beweging er een magnetisch veld ontstaat.
De levende cel leeft niet alleen, maar staat in contact met andere cellen en met het omliggend intercellulair milieu. De medische wetenschap is voorlopig hier gestopt en toch zit hier waarschijnlijk het geheim van het leven.
Dank zij de Lecherantenne, een eenvoudig instrument, en dank zij de hardnekkige nooit aflatende inzet van Walter Kunnen, zijn we er in geslaagd een heel nieuwe medische benadering te vinden om de gezondheid of de ziektetoestand van een patiënt te onderzoeken en er ook daadwerkelijk iets aan te doen.
De magnetische mens.
- De Lecherantenne.
De Lecherantenne is in feite een Marconi antenne.
Dat betekent dat men door het instellen van een bepaalde golflengte (hier greeplengte genaamd, zie vorige bijdragen) in contact kan treden met elke golflengte die ermee in resonantie staat. Dat is wetenschappelijk juist.
Door veelvuldig en geduldig onderzoek is Walter Kunnen erin geslaagd de golflengte van de meeste van onze organen en functies vast te leggen.
- De polariteit.
Er is nog wel een heel belangrijk aspect dat noodzakelijk moet belicht worden.
Elke cel van elk orgaan reageert alleen op zijn eigen golflengte en neemt alleen die voeding stoffen aan die met dat orgaan in resonantie staan.
De goede of slechte reactie hangt af van twee factoren.
De polariteit is essentieel.
De celwand is aan de buiten zijde magnetisch links of noordpool geladen, bijgevolg krijgen we hier een linksdraaiende gepolariseerde spiraalvormige magnetische beweging.
Aan de binnenzijde van de celwand ontstaat dan een rechts draaiende, zuidpool beweging.
We weten dat het magnetisch links of noord het noorden afstoot en het zuiden aantrekt. Omgekeerd gebeurt hetzelfde: het magnetisch zuid stoot zichzelf af en trekt het noorden aan. Ze blijven echter elk apart bestaan en vernietigen elkaar niet.
- De buitenwand van de cel (noord magnetisch) zal dus alleen voedingstoffen aantrekken die positief of rechts draaiend zijn en de linksdraaiende afstoten.
Positieve zijn alle belangrijke voeding stoffen.
- Anderzijds zal de cel aan de binnenzijde de positieve elementen die aangeboden worden
verder verwerken en daarentegen de afvalstoffen (o.a. de vrije radicalen) , die linksdraaiend gepolariseerd zijn, naar de buitenzijde van de celwand duwen, waar ze door het mesenchyme of het extra cellulair vocht verder zullen geëvacueerd worden. Dat is de normale gang van zaken en essentieel om alles verder te begrijpen.
De klassieke geneeskunde kent daar niets van en staat op dit vlak tientallen jaren achter.
3. Ontstaan van de ziekte.
Hoe kan een ziekte ontstaan?
Veronderstel nu dat door de aanwezigheid, (vb in de slaapkamer) van een artificiële exogene oorzaak de celpolariteit vernietigd wordt en die gradiënt buiten noord / binnen zuid verdwijnt. Dit noemt men cel ompoling of depolarisering.
Vanaf dat ogenblik zal de cel de goede voedingstoffen niet meer aannemen en de afvalstoffen niet meer afstoten.
Dat is het begin van elke ziekte, de cel wordt ziek en het orgaan of de functie volgt.
Wanneer men vb. in het bloed vaststelt of veronderstelt dat men te weinig ijzer heeft of calcium of een ander element, heeft het maar weinig zin dat aan de patiënt toe te dienen zolang de cel omgepoold is en ze niet in staat is de noodzakelijke elementen op te nemen.
Het allerbelangrijkste is de cel opnieuw repolariseren.
Daar houdt de actuele klassieke geneeskunde geen enkele rekening mee.
Om de repolarisering mogelijk te maken moet men eerst de belangrijkste oorzaak van de polariteit inversie kennen. Dat zijn de exogene stralen.
De aardmagnetische vectoren, de watervoerende breuklijnen en de sterke artificiële zenders zijn allemaal te sterk links gepoold, ofwel als dusdanig ofwel door de opname van alle linkse gedragen golven.
De behandeling.
Ik heb daar al veelvuldig over geschreven en zal dus kort zijn.
- Door een goede biosanering kan men de invloed van de meeste linksdraaiende vectoren neutraliseren of desgevallend optimaliseren.
Wel rekening houden met dragers en het gedragen. (Zie vorige bijdragen.)
- Een magneet plaatsen op de plaats waar kruisingen optreden van de vectoren op het lichaam, met de positieve (zuidpool) zijde op de huid, neutraliseert onmiddellijk de invloed van het negatieve en herstelt de normale polariteit van de cel. De cel kan herstellen en genezen, de pijn verdwijnt.
Dat betekent nu niet dat alle ziekten rechtstreeks veroorzaakt worden door exogene pathogene stralen.
Dat betekent wel dat de meeste chronische ziekten en pijnen veroorzaakt of mede veroorzaakt worden door diezelfde exogene straling en dat die straling vaak oorzaak is van therapie resistentie.
