Tandimplantaten. All in one of van vast tot vast.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

( Dit is een verbeterde versie. )

xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:word" />
De techniek staat niet stil, maar de gevolgen ervan zijn niet altijd even gekend.

Alhoewel ik niet bevoegd ben om over tandheelkunde te schrijven, wil ik er toch een en ander over kwijt, kwestie van het debat te openen en te voeden.

Patiënten die ten gevolge van tandproblemen door mij werden verzorgd, heb ik wel gehad.

Het ging dan hoofdzakelijk om problemen met vullingen (vaak amalgaam), maar ook over allergieën of infectie haarden, vaak slapende haarden.

Toen ik mijn verslag aan de tandarts overhandigde en hij er vlug even naar keek had hij al twee opmerkingen.

De eerste was de naam die ik gaf aan mijn bijdrage.

De techniek die hier toegepast werd is niet helemaal dezelfde als bij all in one, hij noemde de techniek die hier  gebruikt werd,  van vast tot vast.

Alles gebeurd ook op een dag maar de techniek is anders.

Implantaten.

Ik kreeg de kans het implanteren van een volledig bovenkaak gebit van nabij te kunnen volgen. Alles op een dag.

Over de techniek zelf ga ik weinig zeggen, het is mijn domein niet, maar des te meer ga ik het hebben over de mogelijke, ook laattijdige gevolgen.

Een eerste voor mij ongekend probleem.

Het zou blijken dat een dergelijke operatie waar extractie en inplanting op dezelfde dag gebeurt niet zou kunnen onder algemene anesthesie.

Ik kan aannemen dat men na de extractie en terwijl men de prothese maakt de patiënte niet onder narcose kan laten gedurende meerdere uren, maar is dat wel echt nodig.

In princiep gaat het tweede deel van de interventie, het aanpassen en plaatsen van het nieuw gebit, toch tamelijk snel en zonder al te veel pijn, de uitzonderingen niet te na gesproken?

Waarschijnlijk is de reden dat de klinieken er nog niet zijn voor uitgerust om dit allemaal in eigen rangen te realiseren? Of heb ik het mis?

Ik heb het inderdaad mis, zoals de tandarts ook uitlegde.

Bij algemene anesthesie worden alle spieren slap, dus ook in het gezicht en de mond.

Het aanpassen van het nieuw gebit is dan ook moeilijk, men kan vb. niet vragen aan de patiënte om eens de mond dicht te doen om na te gaan of de beet goed zit.

Het werd dus een operatie onder locale anesthesie.

Hier kan al een eerste probleem opduiken.

Een locale anesthesie vergt al vlug  4 tot 5  volledige ampullen van het product, met een beetje adrenaline.  Tijdens de interventie zullen er nog wel een paar ampullen moeten toegevoegd worden.

Om een of een paar tanden te verzorgen volstaan een paar ampullen wel.

Hier is veel meer voor nodig, is dat wel echt zonder gevaar?

Het injecteren op talrijke plaatsen rond de tanden en ook in het gehemelte, doet serieus pijn en geeft betrokkene een traumatische ervaring  die kan aanslepen.

Zoiets zou niet gebeuren bij een algemene anesthesie.

Natuurlijk kunnen er dan andere problemen opduiken.

De injecties, het prikken dus, heeft ook invloed op belangrijke acupunctuurpunten en op de chacra’s. Daar zullen we het later over hebben.

Dat er soms onvoorziene problemen opduiken kan als gevolg hebben dat de hele onderneming veel langer duurt dan voorzien en ook veel meer vergt van de patiënt dan men had voorzien.

Wordt daar wel voldoende over nagedacht en rekening mee gehouden?

Tijdens de interventie had patiënte op bepaald moment een hevige depressieve, ween reactie.

Ze kon het niet bedwingen en niet verklaren, het kwam zo in haar op en niet bepaald op het ogenblik dat ze de meeste pijn had.

Waarschijnlijk heeft dat te maken met het prikken op bepaalde acupunctuurpunten, zoals ik verder zal uitleggen.

De dag na de interventie liep alles nog goed, de pijn was mild.

Vanaf de tweede tot de zesde dag, was er veel meer pijn ondanks de antibiotica, ontstekingsremmers en pijnstillers, misschien is dat wel normaal en ook te verdragen, maar onderschat het niet.

Er waren wel nog andere problemen..

1. Vertigo.

Na de interventie  trad er bij sommige bewegingen spontaan vertigo op en dat nog gedurende meerdere dagen.

Heeft het te maken met de operatie of met de anesthesie? Ik zal er verder meer over vertellen.

2. Depressieve klachten.

Zonder een wel bepaalde aanleiding, ontstond er af en toe een plotse aandrang tot kortstondige  ween partijen met een gevoel van hopeloosheid en droefheid, die patiënte nooit eerder kende.

Er waren ook positieve kanten.

Patiënte had op twee plaatsen stifttanden, die er al dertig jaar stonden.

Daar waren ernstige ontstekingshaarden ontdekt en die werden deskundig gecuretteerd.

Het positieve gevolg was  dat de rechter schouderpijn die ze regelmatig had sterk verbeterde.

Het is gekend door de relatie met de acupunctuur.

Ook haar jarenlang constipatieprobleem beterde merkelijk.

Dat komt dus overeen met hetgeen de acupunctuur ons leert en heeft verband met de plaats waar de stiften stonden en de ontsteking was.