Een reeds bejaarde dame werd enige tijd geleden door mij behandeld.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik verzorgde haar voor chronische lage rugpijn en een linker heup probleem.

Met enkele magneten en een paar opbouwende producten voor haar beenderstelsel ging het veel beter, ze had nog weinig pijn en nam geen pijnstillers meer.

Op een dag ontmoette ze een oude vriendin die gelijkaardige problemen had en ondanks tal van pijnstillers toch nog heel wat pijn had.

Ze vertelde over mij en raadde haar aan eens met magneten te proberen.

De dame antwoordde daar niet op.

Een tijdje later zagen ze elkaar terug.

Omdat ze nog steeds die pijn had,  herinnerde ze haar aan haar eerste voorstel: probeer het  eens met magneten.

Daarop antwoordde de dame: ” dat zal ik zeker niet doen, want mijn dochter die verpleegster is, zegt dat er in die magneten morfine zit! ”.

Hoe is het mogelijk dat een wetenschappelijk onderlegde vrouw zoiets zegt?

Hoe kan er in zo’n klein stukje metaal morfine zitten en die nog  jaren lang zou werken?

Waarom gebruikt men dan nog spuiten van morfine?

Sommigen zouden er alles aan doen om onze geneeskunde te verhinderen, tevergeefs mevrouw, de waarheid komt altijd boven drijven ook al duurt het nog zo lang.