|
Ziekte van Ménière. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Definitie.
De ziekte van Ménière werd voor het eerst beschreven door Prosper Ménière in 1861.
Hij dacht voor het eerst dat het samengaan van drie belangrijke symptomen een bepaald ziekte beeld opriepen.
Symptomen.
- Duizeligheid is het belangrijkste en meest hinderend symptoom.
Het vertigo treedt brutaal op en kan verscheidene uren duren.
De duizeligheid gaat meestal samen met misselijkheid en braakneigingen.
Bedrust is dan ook de enige mogelijkheid in afwachting dat het beter gaat.
- Oorsuizing, (tinitis) is er vaak bij, meestal meer aan een zijde.
- Gehoorverlies valt daar mee samen.
De ziekte zou vooral opduiken tussen 40 en 50 jaar en vaak met de jaren slijten en soms helemaal verdwijnen.
Oorzaak?
Men denkt dat virussen of / en immuun problemen een rol spelen in het ontstaan van de ziekte.
Mechanisme.
Door de aantasting van het membraan dat zich bevind tussen twee verschillende vloeistoffen in het binnenoor, (endolimfe en perilimfe) ontstaat er lekkage die dan kortsluitingen veroorzaakt in de transmissie van de impulsen naar de hersenen. Daar zou de oorzaak van de evenwichtsstoornissen kunnen liggen.
Behandelingen.
- Operaties aan het binnenoor kunnen soms resultaat geven maar het is een gevaarlijke operatie die soms gezicht verlammingen veroorzaakt.
- Vasculair kan er soms een compressie bestaan van een bloedvat in het binnen oor, men tracht dat dan te verhelpen.
- In sommige gevallen van vertigo worden er ook een aantal zeer specifieke manuele oefeningen uitgevoerd zoals het manoeuvre van Epley of van Sermont.
- Medicamenten helpen vaak vn. H1-antihistaminica, type betahistine, (betaserc.)
5. Soms kan een prismabril helpen.
Een voorbeeld.
Ongeveer vier jaar geleden kwam deze dame van 48 jaar voor het eerst op de raadpleging.
Zes jaar voordien had ze haar eerste aanvallen van Ménière gehad en in t begin was ze tamelijk tevreden over haar klassieke behandeling, betaserc hielp goed.
Na enige tijd herbegonnen de symptomen ondanks de inname van klassieke medicatie, ook betaserc hielp niet meer.
Toen ze op consult kwam, vertelde ze mij dat ze dagelijks een viertal hevige aanvallen kreeg met ernstige vertigo (draaiingen) meestal gepaard met braaknijgingen en dat ze praktisch constant in bed moest blijven.
Het was dus niet zo maar een beetje draaierigheid maar een zeer ernstige toestand.
Ten einde raad kwam ze naar de raadpleging.
Met de Lecherantenne.
Ze sliep in haar kamer met haar hoofd naar het oosten.
De 7,6 west klom van beneden in haar lichaam naar boven tot in haar hoofd. Het feit dat de vector eerst haar lichaam onderaan treft is onvoldoende om haar toestand uit te leggen, wel kan haar immuun stelsel er ernstig door verstoord worden. De 8,2 zuid west is niet erg duidelijk voelbaar.
Water (7,8-) komt van boven het hoofd recht naar haar rechteroog en de 8,6 van de watervoerende breuklijn loopt door haar linkeroog. Dat zullen de schuldigen zijn.
Ze verhuisd naar een andere kamer en draait haar bed naar het zuiden, de volgende consultatie zal ik haar vragen het bed nog even te verschuiven.
Ze heeft geluk want deze kamer is energetisch veel beter en haar hoofd is vrij van straling.
Zelfs op haar lichaam voel ik niets meer rechtstreeks. Het zal dus waarschijnlijk gaan zonder biosanering al zou dat natuurlijk veel beter zijn.
Opmetingen.
3,75: immuniteit 4,15: centraal zenuwst.
Polariteit links rechts links rechts
Mei 2003: 30 30 30 30
Augustus 19 12 12 19
2004 19 12 19 12
2005 19 12 19 12
Juni 2007 30 30 12 19
Verloop.
Tijdens de eerste raadpleging vind ik dus een ernstige aantasting van de immuniteit en het centraal zenuwstelsel, het perifeer zenuwstelsel is normaal, alsook de circulatie.
Immuniteit opbouwen, zenuwstelsel versterken en een paar magneten en terug komen.
Tijdens de eerst volgende controle na ze weken is ze veel beter. Slechts twee aanvallen van vertigo tijdens al die tijd, ze zal haar bed nog even opschuiven.
De derde raadpleging, nog één aanval gehad, sinds niets meer, de medicatie afbouwen.
Ze neemt al lang geen klassieke medicatie meer vanaf de eerste raadpleging.
2005: alles is goed, geen problemen meer ook zonder medicatie.
2007. Ze komt nog even terug want ze heeft wel geen aanvallen maar voelt zich toch niet echt goed meer in haar hoofd en ze is opnieuw zo moe.
Wat is er gebeurd? Ze neemt geen medicatie, haar immuniteit is opnieuw sterk gedaald en ook het centraal zenuwstelsel begeeft het opnieuw.
Ik zoek met de Lecherantenne op haar lichaam naar stoorsporen van exogene stralen maar vind er geen, haar bed staat dus nog altijd goed, wat gebeurt er hier?
Ik zoek verder gericht en rustig op 7,8 en vind dat ze elektromagnetisch fel geladen is,
Ik ben er zeker van dat ik hen heb uit gelegd, aan vrouw en man, op te passen met elektromagnetische straling.
Wat blijkt? Een mens vergeet toch rap wanneer alles goed gaat.
Op beide nachttafels staat een nachtlamp, natuurlijk niet verbonden met de aarding, ook een elektrische wekker radio, een draagbare telefoon en meneer laadt zijn gsm op s nachts naast zijn bed. Er zou ook nog een versterker in de slaapkamer aanwezig zijn omdat daarmee de draag wijdte van de draagbare telefoon groter is. Alles moet weg.
Terwijl meneer daar zit neemt hij zijn gsm uit zijn pochet, dus op zijn hart.
Ik meet zijn hart zonder gsm en vind een lichte energetische daling 12+19;
Ik vraag hem zijn gsm opnieuw in de pochet te steken en meet opnieuw: hart-30+30.
Dit is een kandidaat voor plotse dood, hij voelt niets aan zijn hart en zou dus ook geen cardioloog raadplegen, waarom zou hij?
Hij zal nu zijn gsm niet meer op zijn lichaam dragen en s nachts gaat alles uit de stopcontacten.
Dan zal alles weer normaal worden.
Voor mevrouw, de immuniteit stimuleren en het centraal zenuwstelsel en alles komt in orde.
Hier gaat het dus niet om een spontane geleidelijke afname van de symptomen.
Onmiddellijk naar mijn interventie is de toestand duidelijk verbeterd.
|
