De galblaas.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een galblaas resectie gebeurt tegenwoordig langs microchirurgische weg, zonder brede insneden en verloopt meestal gunstig en in korte tijd herneemt de patiënt(e) de gewone bezigheden.
Maar of de ingreep nu gebeurt op de ene of de andere (vroegere) wijze er kan altijd iets mislopen. Ik zal dat even bewijzen aan de hand van twee voorbeelden.
- Urticaria na de operatie.
Een dame komt op de raadpleging, ze was toen 47 jaar, met één groot probleem:
Haar lichaam vertoont op meerdere plaatsen urticaria, rode jeukende plekken.
In haar antecedenten vond ik hoofdzakelijk een galblaas resectie.
Toen ik daar meer inlichtingen over vroeg zei ze dat de eerste rode vlek (inderdaad) was ontstaan op de plaats van het litteken van de operatie, maar later ook op andere plaatsen verscheen.
Ik begon dus te zoeken naar een mogelijk verband met de operatie en vond de schuldige (dacht ik toen.) Er werd inwendig genaaid met een versterkte gechromeerde draad.
Een infiltratie ter hoogte van het litteken van de operatie met een homeopathische oplossing in D 10 van Chroom oxide en wat leverdrainage producten hadden een spectaculair resultaat.
De urticaria verdween voor een hele tijd.
Toch kwam die uiteindelijk terug en gelukkig had ik ondertussen mijn Voll apparatuur geruild voor de Lecherantenne.
Nu begon ik te meten en vond een aantal pathogene stralen die de lever rechtstreeks troffen oa. 7,6w, 8,2zw en meerdere 7,8 en 8,6.
Het inpakt van die stralen op de draden in het lichaam die er nog waren ten gevolge van de vroegere operatie deden het urticaria opnieuw ontstaan.
De methode van biosaneren stond toen nog niet helemaal op punt en we moesten herhaaldelijk terug gaan om de biosanering, die we zelf uit curiositeit hadden gedaan, terug na te zien en te verbeteren.
Telkens na de aanpassing van de biosanering verdween het urticaria om opnieuw op te duiken na enige maanden omdat er opnieuw stoorsporen aanwezig waren.
Ondertussen waren we een paar jaar verder en lukte het ons de biosanering te verbeteren.
Nadat we uiteindelijk de 7,6 west definitief hadden uitgeschakeld en ook nog een watervoerende breuklijn bleef de jeuk definitief weg.
Dit is eens te meer een bewijs hoe schadelijk een geopathische geladen woning kan zijn.
|