Hepatitis B. Dossier LE1318.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In  1989 behandelde ik voor het eerst deze patiënt wegens hepatitis B.

Zijn echtgenote vertelde me nog zeer precies wat er ten gebeurde.

Zie hier haar verhaal, 17 jaar later.

In April 1989 werd bij haar echtgenoot hepatitis B vastgesteld.

Hij was reeds meer dan drie maanden in behandeling in het AZ. te Leuven..

Buiten Aicamin en rust werd er niets gedaan dan…afwachten.

Na drie maanden geduldig afwachten, werd de toestand steeds ernstiger.

Men zou voor minder op zoek gaan, en dan…..

Via, via kwamen ze bij mij terecht in Augustus van hetzelfde jaar.

De man was vermagerd, had een asgrauwe gelaat kleur, en was zeer moe, rusten hielp niet.

De bloedanalyses wezen op een steeds ernstigere toestand.

Kijk eens naar de cijfers.

De vrouw vertelt.

“ Met steeds meer verwondering en ongeloof keken wij naar U, de dokter.

Normaal is het eerste wat men vraagt aan de patiënt: kleed U helemaal uit, op uw slip en kousen na. Bij U moest hij niets uitdoen en U raakte hem zelfs niet aan.

Gewoon rechtstaan, zei U.

Dan begon een vreemd schouwspel. Met een ‘antenne’ ging U op en neer voor zijn lichaam en na enige tijd zei u “ik weet wat er gaande is”.  (Kijk naar de tekening).

Met nog meer vraagtekens moest mijn man voor U gaan zitten, met zijn handen op zijn knieën.

Dan begon U met diezelfde antenne op en neer te gaan boven zijn rechterhand en tellen maar.

U schreef steeds meer cijfertjes op. We begrepen en niets van.

Toen Zij U, de lever is inderdaad zeer zwaar aangetast maar uw immuun stelsel is ook helemaal vernietigd, waardoor ge zo moe bent.

Dan begon U medicamenten te testen.

Steeds weer moest mijn man een remedie in de linkerhand nemen terwijl U op de rechterhand naging of die paste.

Ten laatste moest mijn man gaan liggen en plofte U een injectie in zijn buik in de lever steek en U plaatste enkele magneten.

Ons huis moest dringend gebiosaneerd worden, wat U toen zelf kwam doen en mijn echtgenoot kreeg homeopathische medicatie.

Wij gingen vrij snel naar de woning. Niet alleen de 7,6 west en de 8,2 zuid west waren zeer uitputtend maar en waren meerdere wateraders, later vonden we er trouwens nog een paar.

Zie de tekening op de patiënt.

Een zeqral weken na de biosanering was zijn bloed reeds genormaliseerd, de lever genezen en hij ging terug werken”.

Tot daar het verhaal van deze mevrouw.

Zoals steeds zei men in Leuven dat het toeval was, spontane genezingen hadden ze ook nog meegemaakt en inderdaad het bestaat, maar nu juist op het moment dat ik de patiënt behandeld heb? Mooie toeval en op een goeie maand tijd?

Het is toch simpel voor een wetenschapper, al wat hij zelf niet kan oplossen is toeval, daarmee is zijn geweten gesust?

In die tijd waren we zelf nog aan het onderzoeken of al hetgeen we bij Walter Kunnen hadden geleerd wel juist was.

In tegenstelling van de wetenschappers die alles weten zonder het te onderzoeken, gingen we dus af en toe zelf een woning biosaneren, om op de hoogte te blijven en eigenhandig te kunnen nagaan of alles wel wetenschappelijk klopte.

We zijn de volgende jaren wel enkele keren moeten terug gaan om de biosanering aan te passen.

Zo v.b. in 2002, toen had hij opnieuw leverproblemen en was zeer moe.

Tot onze ontsteltenis constateerden we dat er minstens een paar nieuwe watervoerende breuklijnen aanwezig waren en ook opnieuw die gevaarlijke 7,6 west.

En wat bleek? Ze hadden een paar maanden voordien en haag uitgeroeid precies waar de plaatjes lagen. Ze hadden ze opnieuw zelf in de grond gestoken en dachten dat het zo ook wel zo gaan, alsof dat geen mm. probleem is.

Na het herplaatsen van de biodyn brikjes herstelde hij even vlug.

Het zoveelste bewijs hoe belangrijk een goede biosanering kan zijn voor uw gezondheid.

Nu was het wel een paar jaar geleden, toen ze op controle kwamen

Onze patiënt voelde zich opnieuw moe en er waren slaap problemen.

Deze keer was het geen nieuwe watervoerende breuklijn maar de 7,6 west die zich lichtjes had verplaatst, het geen de laatste tijd meer schijnt te gebeuren.

Het aardmagnetisme lijkt zich dus toch te verplaatsen.

Bloedanalyse.

sgot                sgpt                ygt                alk phos           

28 04 1989          56            156            20            212     

24 05 1989        140             410            26            241

01 06 1989        140             373            94

20 07 1989       660           2000           101            329

Consult en biosanering.

18 09 1989            34            61            21            189

22 12 1989            25            31            10            142     

15 05 1995            36            51            16

10 12 1998            28            50            25                                                                       

Ondertussen zijn we in 2007 en patiënt stelt het nog altijd goed, hij is wel een paar keer op de raadpleging geweest voor een controle en we zijn nog een keer een paar brikjes gaan herleggen rond de woning, de biosanering houdt stand en hij ook, zijn levertesten blijven goed ook zonder medicatie.