Borstkanker bij vrouwen.
Eerste geval. Dossier 1781.
Deze mevrouw was rond de zestig jaar toen ze plots een harde knobbel ontdekte in haar rechter borst. De diagnose werd gesteld in 1992: pT1NO medullair mammacarcinoom.
Er is wel iets bijzonders aan dit geval, waarom nog op deze leeftijd en niet eerder?
Het antwoord is eenvoudig: de woonplaats.
Haar man was een paar jaar eerder overleden na een langdurige ziekte, geen kanker.
Ze woonden op een appartement waar de zon nooit binnen kwam. Ik raadde haar aan te verhuizen naar een ander appartement.
Ze was dan gaan wonen in een appartement waar veel licht en zon binnen kwam, mooi dus.
Ze woonde er met haar zoon die nog studeerde.
Op zekere dag ontdekt men bij de zoon een kanker aan de binnen zijde van de mond.
Alles werd gedaan om hem te genezen, maar niets hiep, de zoon overleed.
Het was nog voor ik me echt bekwaam voelde om met de Lecheranenne goed te werken.
Ondertussen zijn er weer en paar jaar verder en krijgt die mevrouw nu haar borstkanker.
Nu was ik wel al veel meer bezig met de Lecherantenne en begon haar een paar vragen te stellen.
Nu moet u weten dat het Dirk Hamer syndroom beschreven staat.
Volgens dat syndroom ontstaat een kanker wanneer iemand met een voorval wordt geconfronteerd die hij of zij niet kan verwerken en niet kan aanvaarden.
Bij een moeder is dat dan meestal borstkanker.
Of dat hier gespeeld heeft weet ik niet.
Er was nog iets anders dat mijn aandacht trok.
Na de dood van haar zoon was ze in de kamer van haar zoon gaan slapen, ze had alleen het bed 90 graden gedraaid. Zou dat een reden kunnen zijn?
We gingen dus naar de woning en ontdekten iets heel bijzonders.
In haar vroegere slaapkamer werd ze getroffen door slechts een tweetal vectoren.
Op het bed waar ze nu sliep vonden we niet minder dan 11 vectoren die het lichaam rechtstreeks troffen, de meeste op de borst. De woning werd onmiddellijk gebiosaneerd.
Ik behandelde haar met immuun versterkende middelen en homeopathische producten en enkele magneten.
Ze werd deskundig geopereerd. Er waren nog geen uitzaaiingen.
Ze werd niet verder behandeld, behalve dat ze gedurende een vijftal jaren Nolvadex-d nam.
Ik volg haar nu al 15 jaar, geen recidief.