Over dit onderwerp ga ik niet veel schrijven want er is al zoveel over geschreven.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toch een paar interessante opmerkingen die ik nergens vond tenzij bij een collega die in Artsenkrant een kort artikel schreef over het onderwerp: DR W Verslegers.
- Waarom zoveel aandacht voor de ziekte van Alzheimer in dit verband?
De Alzheimer patiënt heeft vooral psychische problemen zolang hij perioden heeft dat hij lucide is en zijn aftakeling opmerkt.
Eens dat stadium voorbij beseft hij het niet meer en heeft weinig of geen pijn.
Wordt hem dan euthanasie niet eerder gesuggereerd door vrienden en familie die bang zijn voor de gevolgen voor henzelf of zijn het de hoge kosten die de mutualiteit vrezen?
Euthanasie is het vroegtijdig (legaal) ter dood brengen van en mens, soms jaren voordat de natuurlijke dood zijn intrede zou doen ( om het met haar woorden te zeggen.)
Wat doet men met al die andere mensen de lijden aan andere chronische ongeneeslijke ziekten.
- Moet een dokter nu negen jaar lang gaan studeren om dan eindelijk als een
Moderne beul dat spuitje toe te dienen? Dat is wel heen belangrijk en men kan zich afvragen of de belanghebbende dan niet de moed zou moeten hebben zelfmoord te plegen of wordt het dan euthanasie?
Een dokter studeert om te helen, te genezen, te zalven en niet om iemand vrijwillig te doden, ook al is het dan legaal.
U ziet dat het probleem veel ingewikkelder is dan het lijkt, voorlopig hou ik het bij deze korte toelichting.
|