|
Ancitta.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na heel wat twijfels ga ik er toch voor, wetende dat heel wat wetenschappers er niet mee akoord gaan, durf ik toch mijn diepste overtuiging neerpennen.
Een vriend van ons schreef een merkwaardig boek: Ancitta, een vrouw van God.
Een jonge Chileense vrouw, bloeit open tot een betoverende echtgenote. Ze beschikt over een haast bovennatuurlijke gave die ze gebruikt om een paar levens te redden ,maar verliest erbij zelf haar kostbaar leven, en ditmaal niet door een wapen maar omdat zij haar leven doorgeeft aan een stevende. Het is precies dat deel van haar leven waarover ik het wil hebben en dat voor heel wat wrevel en zelfs afkeuring kan leiden door wetenschappers die alleen maar kunnen geloven in wat ze kunnen meten en wetenschappelijk bewijzen, wat hun volle recht is maar daarom nog altijd niet de volle waarheid.
Kan de huidige wetenschap het leven meten?
Er bestaan wel heel wal apparaten die kunnen aantonen dat iemand een bepaalde aandoening heeft en ook dat hij overleden is. De mogelijkheden daaromtrent gaan nog altijd instijgende lijn, wat veelbelovend is. Maar bestaat er één instrument dat ons toelaat wetenschappelijk de hoeveelheid leven dat wij nog bezitten te meten? Waarom niet? Omdat leven een energetisch probleem is.
Bij mijn weten is de Lecherantenne, misschien wel het eerste en voorlopig enige instrument , waarmee dat wel kan. We beschikken niet alleen over de nodige greeplengten waarmee wij de kwaliteit en kwantiteit van elk orgaan en functie kunnen meten ,maar ook hetgeen wij de immuniteit noemen en deze komt heel goed overeen met het percentage of de kwaliteit van het leven. Wat heeft dat nu allemaal te maken met Ancitta.
Ancitta is een uiterst begaafde vrouw die over een bijzondere gave beschikt. Ze is in staat door energie overdracht zieke mensen te genezen. Haar laatste opdracht was de volgende: zij en haar man die een Belgisch Psychiater is, ontfermden zich over een jongen die meer op straat leefde dan elders. Op een morgen voelt Ancitta dat er iets mis gaat met hem, ze vertrekken vliegensvlug naar de stad en zien zijn verhakkelde fiets op de baan liggen. Mensen troepen samen naast het kind, het is de jongen die ze willen helpen. Haar man zegt dat hij klinisch dood is, zij aanvaardt dat niet en neemt hem in haar armen en roept steeds zijn naam en dat hij niet mag sterven, ze neemt hem als het ware in haar schoot en omarmd hem helemaal. Na enige tijd ontwaakt het kind. Dit is niet het voornaamste.
Wanneer zij het kind afgeeft lijkt zij wel plots een oude vrouw, al het leven heeft haar verlaten, ze is onherkenbaar en zal dan ook even later sterven. Zij zegt: ik heb mijn levensenergie te sterk doorgegeven en kan niet meer verder leven in dit lichaam, ik ga over naar een andere immateriële levensvorm. Dit is allemaal mooi maar kan het waar zijn?
Ik denk dat in uitzonderlijke gevallen mensen met een bijzondere gave zoiets kunnen. Kan ik dat bewijzen? Min of meer en wel door mijn eigen ervaringen.
Wanneer ik achtereenvolgens in een korte tijdspanne een paar patiënten over de vloer krijg met zeer ernstige gezondheidsproblemen, gelukkig gebeurt dat niet meer zo veelvuldig, dan gebeurt er ook zoiets als een overdracht van energie. Neem nu b.v. een kankerpatiënt met veralgemeende metastasering en op het einde van zijn verhaal , na menige chemotherapie die toch nog even bij mij op de raadpleging komt , of iemand met een acute opstoot van chronische leukemie, of een MS patiënt die al lang aan de ziekte lijdt of zelfs een C.V.S. patiënt die zeer ernstig ziek is. Wanneer ik deze mensen onderzoek met de Lecherantenne dan gebeurt het volgende.
Ik meet b.v. zijn algemene energie op en die staat op -120 /+120, dus minder dan 10 % van de normale waarde, dan neem ik die zwakke energie tijdelijk in mij op, anders kan ik ze niet meten, en dat geldt voor alle andere slechte parameters. Na een paar patiënten met dergelijke lage waarden, voel ik me dan helemaal uitgeput, mijn handen worden twee klompen ijs en ik voel me slecht. Alleen door een paar uur platte rust komt gelukkig alles weer goed, voorlopig toch. Ik denk dat moest ik zo elke dag enkele patiënte opmeten ik binnen de maand dood ga, dus beperk ik mij tot een minimum patiënten per dag en liefst in de voormiddag. De overdracht van energie gebeurt ook in de andere richting en zo gebeurt het heel vaak dat patiënten zich op het einde van de raadpleging beter voelen. De klassieke geneeskunde spreekt dan van psychologische invloed, wat wel kan ,maar er gebeurd ook een energetische transfert langs de Lecherantenne, natuurlijk is dat maar tijdelijk en moeten er heel wat andere maatregelen getroffen worden zoals u elders in mijn blog kunt lezen.
Ik waarschuw dus elkeen die zich geroepen voelt om met de Lecherantenne te werken, wees voorzichtig, verzorg u goed en beperkt u tot een minimum aantal ernstige zieke patiënten per dag.
|
