Myasthenia gravis. Dossier 25461.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Deze chronische ziekte wordt gekenmerkt door een
progressieve verzwakking van het spierstelsel.
Het is een auto-immuunziekte, waarbij auto-antilichamen zich hechten op de
acetylcholinereceptoren van de motorische eindplaten en daar de plaats innemen
van de acethylcholine. Daardoor kan het
signaal van de zenuw naar de spier niet
optimaal gebeuren en verzwakt de spier.
Voor meer inlichtingen kunt u even naar Google ,daar staat
voldoende uitleg.
Deze Dame van in de vijftig, had een paar jaar eerder haar
man verloren en voelde zich al enkele jaren heel moe. Ze verhuisde naar een
kleinere woning maar dat bracht geen soelaas.
Uiteindelijk werd ongeveer twee jaar geleden de diagnose
gesteld in het UZ van Gent.
Toen ze aankwam nam ze
nog altijd op 5 x 10 mg mestinon, wat een normale klassieke behandeling
is. Ondanks deze therapie samen met Medrol die geleidelijk afgebouwd werd van
32 mg naar 16 mg nu bleef ze toch met heel wat klachten zitten.
Diplopie of dubbelzien was een van de storende klachten,
daarbij was ze zeer moe en kon maar met veel moeite haar gewone huishoudelijke
taken volbrengen, liefst zat ze in de zetel. Daarnaast had ze heel wat reuma-achtige
klachten in schouders, armen, rug en onderste ledematen.
Bij het onderzoek met de Lecherantenne valt iets op: alle
vectoren kruisen op het hoofd en treffen ook de ogen. Haar immuun stelsel is helemaal verkeerd bezig (-90+90), wat normaal lijkt bij deze ziekte
maar deze cijfers zijn veel te laag. Het centraal en perifeer zenuwstelsel
staat op -60 +60 en de gewrichten op -30 +30; wat overeenstemt met haar
klachten.
Ze zal in eerste instantie haar bed helemaal in de hoek
plaatsen en uiterst rechts gaan slapen waar ze vroeger links in bed lag. Zie
tekening van A naar B. Heer Dect-telefoon moet weg alsook Wifi. Biosaneren zou
hier ideaal zijn, maar ze wil eerst zien en dan geloven.
Ik zoek een medicatie voor het immuunsysteem en voor het
zenuwstelsel en plaats twee magneten: een links en een rechts in de halsstreek.
Bijna onmiddellijk zegt ze dat ze in haar hoofd iets beter voelt, we wachten
af.
Zes maanden later komt ze terug.
Wegens de hoge dosis cortisone die ze genomen heeft kreeg ze
een nieuwe rechter heup ingeplant, dat gaat goed, maar nu klaagt ze al over
pijn in de linker heup. Kijk eens naar de tekening; De watervoerende
breuklijn treft haar in die streek.
Ze voelt zich ondertussen veel beter, kan haar huishoudelijk
werk verrichten en is minder moe. Weet
u wat ze ook nog zei: toen ik hier wegging kon ik onmiddellijk beter stappen
,en dat door die twee magneetjes .Het dubbel zien verdween ook op zeer korte
tijd.
De opgemeten cijfers
liegen er niet om : De immuniteit staat
nu op -30+30, haar wifi moet nog weg, anders blijft ze op 30+30 staan en dat zet de
deur open op mogelijke nieuwe verwikkelingen.
De waarde van de gewrichten en van het zenuwstelsel, zijn genormaliseerd,
alsof ze genezen is?
Kan dat wel? Ze neemt
nog altijd even veel mestinon, vandaar
waarschijnlijk dat goed resultaat de medrol
staat nu op 4 mg om de twee dagen, ze voelt zich helemaal herleven ,haar
pijnen in rug, schouders en armen zijn weg, alleen nog die linker heup begint
wat op te spelen.
In feite zou ze nu moeten haar woning laten biosaneren ,dan
zou ze waarschijnlijk nooit geen opstoot meer krijgen en ook haar linker heup
kunnen behouden, nu met een magneetje in de linker hals en een op de heup gaat
het wel goed, maar toch zou ik liever haar woning laten biosaneren.
Waarom toch nog biosaneren , het gaat toch goed?
Bekijk even de tekening opnieuw.
Het is niet omdat ik op plaats B, op haar hoofd geen lijnen meer teken
dat alle straling nu verdwenen is. De lijnen die we trekken stemmen overeen met
de plaatsen waar de elektromagnetische golf de hoogste waarde heeft, laat ons
zeggen 100%. Die golven deinen uit en verminderen geleidelijk van kracht en hun invloed hangt af van de sterkte van de golf en van de
afstand. Ze krijgt dus nog altijd een deel van de slechte invloed over haar
heen. We zien heel vaak dat de toestand
dan geleidelijk opnieuw verergerd en de patiënt kan dat moeilijk aanvaarden.
Dus ideaal is nu biosaneren, dan heeft ze de meeste kansen om nog beter te worden en zeker geen opstoot meer te
krijgen.
Tot later, indien er meer nieuws is.
|