MEESTE DOLFIJNEN ZIJN NIET ZO HONKVAST

De dolfijnachtigen hebben alle zeeën en oceanen veroverd.
Sommige hebben een heel klein verspreidingsgebied,
zoals de kortsnuitdolfijnen.
De vier verschillende soorten van deze geslachtsgroep
komen in de kustwateren van het zuidelijk halfrond voor
: de Hedordolfijn leeft in de omgeving van de kusten
van Nieuw-Zeeland,
terwijl de Heavisidedolfijn verblijft in de wateren die
de kusten van Zuid-Afrika omspoelen.
De twee overige soorten bewonen de kustwateren van Zuid-Amerika
: het woongebied van de zwarte dolfijn beperkt
zich tot de westkust van Chili tot Kaap Hoorn,
de Commersondolfijn leeft in de Chileense en Argentijnse
kustwateren en rond de Falklandeilanden en de Kerguelen.

Andere dolfijnachtigen hebben veel grotere verspreidingsgebieden.
Zo treft men de orka zowel in de buurt van
het pakijs aan als in tropische wateren
Verschillende factoren kunnen de verspreiding van
de soorten beïnvloeden: de temperatuur van het water, de diepte,
het zoutgehalte, het reliëf van de zeebodem en,de aanwezigheid van voedsel.

De verschillende soorten dolfijnachtigen hebben zich
aangepast aan uiteenlopende biotopen.
Sommige leven alleen in inhammen en rivieren,
zoals de Irrawaddidolfijn en de Amazonedolfijn.
Andere, zoals de kortsnuitdolfijnen, leven vlak onder de kust,
maar de gevlekte dolfijnen, de gladde dolfijnen en
de gewone dolfijn leven in volle zee.
Weer andere, zoals de orka en de tuimelaar
bewonen zowel kustwateren als open zee.

Walvisachtigen verplaatsen zich zeer regelmatig
: ze behoren tot de minst honkvaste dieren ter wereld.
Zonder dat er sprake is van een echte trek,
verplaatsen sommige soorten zich onder invloed van het jaargetijde.
De temperatuur van de lucht beïnvloedt die van het water,
waardoor ook de voedselrijkdom verandert.
Sommige soorten volgen de trek van hun prooidieren.
De grienden naderen 's zomers de kust van Newfoundland
bij het volgen van bepaalde inktvissen en keren 's winters
naar volle zee terug in de wateren die verwarmd worden
door de Golfstroom.
De Amazonedolfijn profiteert van de regentijd om het
oerwoud en de ondergelopen vlakten binnen te dringen
; in de droge tijd blijft hij in de zeearmen om te voorkomen
dat hij op het land aanspoelt.
Ook de orka's volgen hun prooidieren.
Zo verschijnen ze vanaf juni in Johnston Strait in British Columbia.
Aan het begin van het seizoen zijn ze maar enkele
uren per dag aanwezig, maar in juli en augustus verblijven
sommige groepen er meer dan 30 dagen
: jaarlijks passeren hier tussen de 2 en 20 miljoen zalmen.

Sommige dieren zijn in staat om op zoek naar voedsel
grote afstanden af te leggen.
Een dolfijn heeft een gemiddelde snelheid van 20 km per uur,
maar de orka's en grienden kunnen snelheden
bereiken van 44 km per uur.