Mijn schat is hier bijna niet weg te slaan, net als een vrouw die naar de solden gaat kijken, en maar overal blijven plakken he.
Ik heb even gesolliciteerd bij de Nasa maar ze konden mij niet gebruiken haahah
Lag het aan mijn leeftijd ik zou het begod niet weten
Nog enkele van die enorme raketmotoren
En nu zijn wij weg, ik voel bijna mijn voeten niet meer, maar moe en voldaan keren wij terug richting hotel
Bedankt Ann
Bedankt Opatje
Bedankt Nobless
Bedankt Pietje
Bedankt Mathilda.
Een interessant adres?
15-09-2008
De gouden Cadilac van Elvis Presley
Het is werkelijk de moeite waard om dit musea te bezoeken waar de gouden Cadilac van Elvis Presley staat. Ook van veel andere bekende en minder bekende sterren staan er veel stukken, zoals auto's motoren tot kleding uit shows en massa's platen uit de jaren 50 en 60. Maar men ventje bleef maar plakken bij de gouden Cadilac van Elvis Presley. Alhoewel gouden, het zijn juist de bumpers spiegels en de delen die anders in het chromé die in het goud zijn. Geef mij maar een gewoon metalicske, beter voor men portemonnee
Eindelijk ben ik er weer, om nog wat foto's van onze reis erbij te zetten. Zoals ik reeds heb gezegt, zijn we met zo'n tourbusje meegegaan om Naschville te verkennen, daar wij der maar twee dagen verbleven , en zoveel mogelijk van de stad wilde zien. In het Musea waar de Cadilac van Elvis staat was er enorm veel te zien van andere zangers en zangeressen uit de jaren 5O en 60. Onder andere van Johnny Cash .
Omdat wij maar en volle dag in Nashville hadden , besloten wij om mee te gaan in zo'n busje die sightseeing doet, zo konden we veel op een dag zien , onze hoofddoel was het Country Music Hall of Fame Museum. Omdat daar de met goud versierde Cadillac van Elvis Presley en zijn gouden vleugel staat. Het is een indrukwekkend nieuw mausoleum van de geschiedenis van country-and-western music. Tentoonstellingen met kostuums,instrumenten films en videoclips.
Hier ben ik weer , verslag van onze reis naar de VS 2007
Na 9uur en 30 min vliegen naar Atlanta en nog 1 uurtje naar Nashville, zijn wij eraan gekomen om 17 uur plaatselijke tijd. Nog snel onze huurwagen gaan afhalen en de reis kon beginnen, het was weer een Chevy Cobalt , maar een blauwe deze keer. Maar goed dat wij een nieuw navigatie systeem hadden gekocht met de kaarten van Noord Amerika in , nu waren we in een mum van tijd in ons hotel, na een wandelingetje besloten we om maar vroeg onder de wol te kruipen, alhoewel wol, het was er 37 graden, maar met overal airco is dit geen probleem. Maar we hadden nog 3400km voor de boeg , dus we konden wat slaap gebruiken.
Hallo beste blog vrienden, het is een ganse tijd geleden dat ik nog aan mijn blogje gewerkt heb. Maar wees gerust , binnen een paar weken zal ik jullie vergasten op mooie foto's van de reis die wij dit jaar zullen maken. Wij vertrekken binnen een paar weken terug naar de VS op een zelf samengestelde rondreis. De reis begint in Tennessee waar wij o.a het huis van Elvis gaan bezoeken, zo verder naar de staat Mississippi dan verder naat de staat Louisiana, dan de staat Georgia, zo verder naar South-carolina en zo naar Florida , om vandaar terug naar Brussel te vliegen. Dus er staat heel wat op het programma, dus nog een beetje geduld en ik vlieg er weer in
Dit was het dan , onze reis naar Florida. Het was een reis die wij nooit zullen vergeten, hou oud we ook mogen worden. Ik hoop dat jullie er ook plezier aan hebben beleefd. Ik plaats hier nog een fotoke van in het hotel.
Dit jaar doen wij een andere kant van de VS, mijn echtgenoot wil zeer graag het huis van Elvis zien in Memphis, dus de volgende reis gaat daar naartoe. Het is ook een selfdrive reis de vluchten de hotels en de wagen zijn reeds geboekt, ik vertel jullie er later wat meer over.
In World showcase zijn paviljoens van 11 landen te zien, met attracties, winkels en eetgelegenheden uit de desbetreffend land. Zo kom je er in de landen Mexico, Noorwegen, China, Duidsland, Italië, Amerika offcourse, Japan, Marokko, Frankrijk, Engeland, en Canada. Een ganse dag heb je zeker nodig om dit alles te zien. De foto hiernaast is aan het pavilioen van Canada.
Daar hebben wij de stunt van ons leven gedaan. Wij de twee helden die wij ons voelden, wij hadden beter moeten weten. Je kon er kiezen tussen een zachte lancering, of een lancering naar realiteit, en wij natuurlijk de twee helden kozen voor het laatste. Nadien waren wij veel minder held hihihih, groen zagen we , het eerste wat we tegen elkaar zeiden was, hier krijgen ze ons nooit meer in hihi. Wij werden naar een simulator gebracht en kregen taken toebedeeld, ik was ingenieur en mijn echtgenoot was piloot, na het goed aansnoeren van de veiligheidsgordels gingen de deuren dicht, een beeldscherm floepte aan en je zag werkelijk nog een stukje lanceerstelling op het scherm. En dan was het aftellen, en dan kwam het , de lanceering aan een ongelooflijke snelheid voel je dat ding vertrekken, zelfs onze huid voelde wij naar achteren trekken. Nadien hebben wij gehoord dat wij gelanceerd werden aan 1 Mach, ik kan jullie verzekeren een prettig gevoel is wat anders hihihi.
Het laatste park die we in Florida USA doen, Apcot
Hier gaan wij weer, deze keer naar Apcot. Goed geslapen , wat vroeger uit de veren, en hop daar gaan wij weer. Dit is het laatste park op onze reis, maar niet het minste. Hier gaan wij van het verleden naar het heden en de toekomst. Wij beginnen met een bezoek aan die gigantische bol, waar alles begint. Daar zie je het begin van de mensheid, van het ontstaan van het schrift tot de drukpers, zo verder naar de eerste tv, computer, tot je in de ruimte beland. Wij hebben dit tweemaal gedaan omdat het zo mooi was, kippenvel kregen wij ervan.
Kissmmee is zo'n typisch klein Amerikaans stadje waar de Amerikanen zich komen amuseren. Old Town is een Amerikaanse lokale kermis , en de lokals komen zich hier vermaken op de kleine kermisattracties, en in de vele eettenten en giftshops, en wij hebben effkes met die lokals meegedaan. Het was dolle pret daar en de muziek uit de jaren 60 weerhalmt daar door de straten, en aangezien wij deze mooie jaren hebben meegemaakt, was het zeer leuk om daar op een terrasje te zitten.
Een dagje stappen in Sea World was ook mijn dada. Hier wilde ik niks missen van de shows, wat betekende dat wij van de ene show naar de andere moesten hollen, en dit in temperatuurtje van 37 graden, bijna niet te doen. Maar ik wilde niks missen. Het was grandioos, ik heb wat met orka's en dolfijnen hé. Hier wilde ik alles zien, al stonden mijn voeten vol blaren, en ze stonden er hoor, maar het kon mij niks schelen. De shows waren zo mooi in zijn totaliteit, het samenspel tussen mens en dier, de choreografie ongelooflijk.
Daar gaat hij, klik op de foto om hem te vergroten. Op 9 september werd het ruimteveer Atlantis gelanceerd. Wij konden het zien vanop een parking zo'n 100 km van Cape Canaveral. Zoiets met je eigen ogen kunnen zien , een ruimteveer de lucht zien ingaan, dit was een kippevel moment. De lanceering ging niet zonder slag of stoot, nadat eerdere pogingen door een blikseminslag, orkaan Ernesto en technische problemen waren mislukt, was de vijfde poging pas succesvol. De bemaning heeft tijdens de missie van elf dagen verder gebouwd aan het half voltooide ruimtestation ISS. Op 21 september landde het ruimteveer Atlantis na een reis van uiteindelijk 12 dagen weer veilig terug op aarde.
De weersomstandigheden waren toen prima voor een landing op Kennedy Space Center. " Het is fijn om terug te zijn " zei de gezagsvoerder Bret Jett van de Atlantis na de landing. De bemaning was 's morgens gewekt met een liedje van de rockband Better Then Ezra. Tijdens de twaalfdaagse missie was het de belangrijkste taak van de bemanning van de Atlantis om het ISS te voorzien van twee nieuwe zonnepanelen. De zonnepanelen, elk 73 meter hoog, ontvouwden zich zonder problemen. Zij moeten de hoeveelheid energie waarover het ISS beschikt, verdubbelen. dat betekend dat er in de toekomst zes astronauten tegelijk kunnen werken inplaats van de huidige drie nu.
Nu wij toch in Florida waren , wilde wij wel eens de witte stranden in de Golf van Mexico zien. En het moet gezegt, het zijn echt spierwitte stranden, en zo exotisch mooi. Dit was maar op zo'n twee uurtjes rijden van ons hotel, deze stranden staan ook gekend als een van de mooiste. Deze namiddag gaan wij ook een kijkje gaan nemen naar ST. Petersburg. Ook een zeer bekende plaats hier in Florida.
Toen wij op weg waren van Clearwater naar ST.Petersburg in de Golf van Mexico Florida, gingen wij ergens binnen om wat te drinken,toen vroegen er ons twee Coast Gards of wij de aardbeving hadden gevoeld. Er was een aardbeving geweest tegen Fort Meyers van 6.0 op schaal van Richter.De Coast Gards waren erg ongerust, men vreesde er een kleine tsoenamie. Wij hadden de aardbeving niet gevoeld omdat wij op dat moment met de wagen aan het rijden waren. De volgende dag zagen wij het inderdaad in de krant staan.
Aangekomen in ST.Petersburg hebben wij ons naar de pier begeven, het is een speciale constructie. Het is een zeer moderne omgekeerde pyramide, daarom is het ook een bekende sightseeing plaats bij het water. Er zijn er die deze pyramide beklimmen voor de fun, maar daar heb ik mij niet aan gewaagd. In ST.Petersburg is er ook een zeer groot museum van Salvador Dali, maar wegens tijdsgebrek hebben wij dit niet gezien. Wat ons zal bijblijven van de Golf van Mexico zijn de spierwitte stranden, en de rust die deze regio uitstraalt.
Dit is iets waar ik al gans mijn leven van droomde, zwemmen met een dolfijn. Ik was dol-fijn gelukkig dat ik dit heb mogen meemaken, het was een zalig gevoel. De naam van de dolfijn is Thelma, ik ben met haar een eindje gaan zwemmen,en heb Thelma gevoederd. Dit zijn echt lieve en nieuwsgierige dieren. De verzorgers van de dolfijnen en andere dieren zijn allemaal biologen, en ze doen hun job met veel liefde voor die dieren, dat merk je zo. Wat er door mij geen ging op dat moment kan ik jullie niet beschrijven, het was een zeer emotioneel gevoel, een gevoel van ontroering, ongelooflijk. Ik mag nog 110 jaar worden dit vergeet ik nooit meer. Thelma for ever in my memory.
Discovery Cove zwemmen met de dolfijnen in Florida
Discovery Cove is een stukje paradijs in Florida, Hier moet je wel op voorhand boeken, daar zij maar een beperkt aantal personen per dag toelaten, dit in het belang van de dieren. Je kan er zwemmen met dolfijnen, tussen de roggen gaan staan, en snorkelen in een koraalrif, exotische vogels voederen en nog zoveel meer. Dit park is een all in, je word er s'morgens vriendelijk ontvangen, en krijgt er een uitgebreid ontbijt, dan krijg je een uur toegewezen dat je met de dolfijnen kan zwemmen,voor de rest ben je vrij. Ook de lunch ( kreeft ) en de coctail en andere dranken voor gans de dag, zijn inbegrepen.
Uitgerust van van onze uitstap van gisteren, gaan wij eens naar de Wal Markt. Nu je hebt supermarkten en supermarkten, en dit is er een buiten proporties. Maar eerst even een grote slok cola light in de zaak hier op de foto, nee hoor wij zitten niet op Hawaï. De dorst is gelest, en nu op naar de koopwaar, wij vielen bijna achterover van de goedkope prijzen, dus kopen is de boodschap. Wij wisten bij aankomst aan ons hotel begod niet meer wat wij daar buiten gesleept hadden.
Ik weet niet hoe die Amerikanen het voor elkaar krijgen om alles zo goedkoop aan te bieden, ik weet het niet. Neem nu de benzine, kost er maar 55 eurocent , een microwave met heteluchtoven kost er maar 30 dollar is ongeveer 25 euro, een digitaal fototoestel met 5 miljoen pixels kost er amper 120 dollar is 92 euro, en laptop 500 dollar is ongeveer 400 euro, en zo kan ik uren doorgaan. Weet je wat er duur is in de VS je gaat het niet geloven," plat water " kost er meer per liter dan benzine. Plat water kost er per liter 1.50 dollar is bijna 1euro 25 cent. Dit waren een paar weetjes, en morgen, joeppppppie dan ga ik met de dolfijnen zwemmen, daar kijk ik nu al zo lang naar uit.
Als laatste hebben wij Rocket Garden bezocht. Kennedy Space Center bezoeken is een belevenis als geen ander, en aan mijn voeten te voelen ook een vermoeiende. Bij een temperatuur van 37 graden snak je naar koelte, dus voor mij een cola light met veel ijs zeer veel ijs. Ik kan begod niet zeggen hoeveel kilometer ik hier geslenterd heb. Maar moe en voldaan keren wij terug naar ons hotel, en hopen in de komende dagen de Shutlle te zien vertrekken. Dit kan ik jullie nog meegeven; Next Space Shutlle Launch STS-116 Discovery 20 th Space Station Flight is Launch Window-7 dec, 2006 Target Launch Time-9.38 PM EST. Afgepeigerd komen wij aan in ons hotel, om ter eerst in de douche hahahaah. Wacht maar morgen gaan wij choppen naar de Wal Markt, goed om de spieren soepel te houden .
De bekendste astonaut is natuurlijk Neil Armstrong, hij is de man die als eerste op de maan stond, op 20 juli 1969. Terwijl hij dat deed , sprak hij de legendarische woorden " One Small Step For Man, a Giat Leap For Mankind "(" Een kleine stap voor de mens , een grote sprong voorwaarts voor de mensheid "). Armstrong heeft heel wat uren in de ruimte doorgebracht: in totaal acht dagen en veertien uur , waaronder twee uur en achtenveertig minuten op de maan. Neil Arden Armstrong is geboren op 5 augustus 1930 in Wapakoneta in Ohio .
Het Apollo-programma is een ruimtevaartprogramma dat werd uitgevoerd door de Amerikaanse lucht-en ruimtevaart-organisatie NASA. Her vond plaats gedurende de periode 1961-1972 en had als doel bemande vluchten naar de maan uit te voeren. Op 25 mei 1961 kondigde president John F. Kennedy het begin van programma aan met de mededeling dat er voor 1970 een mens op de maan zou landen. Het Apollo-programma omvatte 11 bemande vluchten, aangeduid als Apollo 7 tot Apollo 17. Oorspronkelijk was zelfs Apollo 23 nog gepland maar de laatste zes vluchten werden wegbezuinigd. Apollo 2 tot en met Apollo 6 waren onbemande testvluchten. Apollo 1 heeft achteraf pas deze naam gekregen, de bemanning van deze missie zou gaan deelnemen aan het Apollo-programma maar kwam om in de capsule door brand tijdens de test. Het Apollo-ruimtescchip werd in 1975 voor het laatst gebruikt. Een Apollo-capsule koppelde toen aan een Russische sojoez-capsule. Dit was het Apollo-Sojoez-Test-Project, ASTP, een voorloper van het internationale ruimtestation ISS.
De Shuttle staat vertrekkens klaar. In het eerste deel van de lancering van de Space Shuttle wordt de meeste stuwkracht geleverd door de twee vaste-brandstofraketten, zogeheten " boosters ". Deze zijn na twee minuten leeg en worden dan afgestoten. Ze landen aan parachutes in de Atlantische Oceaan waarna ze worden geborgen en herbruikt. Vanaf het begin werken tevens drie hoofdmotoren van de Shutlle zelf ( de orbiter ) ,gevoed met brandstof uit de externe brandstoftank. Dit is een lichte tank waarin vloeibaar zuurstof van - 180°C en vloeibare waterstof van -250°C worden gepompt. De twee vaste-brandstofraketten werken op een mengsel van ammoniumperchloraat, aluminium- poeder en andere toevoegingen,zoals ik reeds heb gezegt worden deze afgestoten en komen in zee terecht, men kan deze boosters zo'n 20 maal hergebruiken. Ongeveer acht minuten na de lancering is de externe tank leeg en wordt afgewopen, in tegenstelling tot de andere delen van de Shuttle, wordt de externe tank niet herbruikt.Het hitteschild van de orbiter bestaat uit duizenden keramische tegeltjes die op de romp zijn aangebracht, onder deze tegeltjes bevinden zich nog isolerende dekens. De witte tegeltjes zijn gemaakt op basis silisium. De 30.000 zwarte tegeltjes zijn behandeld met koolstof om een temperatuur van meer dan 1200°C te weerstaan. Elk tegeltje is op maat gemaakt, en past in principe maar op één plaats.
De Space Shuttle wordt gelanceerd met een zeer grote afkoppelbare externe brandstftank voor de raketmotoren en twee grote raketten die op vaste brandstof werken, en die bij het eerste stadium van de lancering de meeste stuwkracht leveren. Bij de terugkeer in de atmosfeer remt de Shuttle af door de wrijving met de lucht, waarbij veel warmte vrijkomt. Het ruimteveer landt als een zweefvliegtuig zonder motoren. Bij het laatste deel van de landing wordt een remparachute gebruikt.
Frank De Winne was onze tweede Belgische ruimtevaarder, hij vertrok op 30 oktober 2002 met de Russische Sojoez vanop Baikonoer naar de ISS. HIj verbleef er 9 dagen , en keerde op 10 november terug. Frank De Winne werd geboren op 25 april 1962 in Ledeberg bij Gent. In 1979 studeerde hij af aan de Koninklijke Kadettenschool te Lier. In 1984 behaalde hij zijn diploma burgerlijk ingenieur aan de Koninklijke Militaire School te Brussel. Hierna begon hij met zijn opleiding tot piloot. In 1992 haalde hij het brevet van testpiloot aan de Empire Test Pilot School in het Verenigd Koninkrijk. Hij vloog ondermeer tijdens de NAVO operaties boven Servië. In 1998 werd hij geselecteerd als astronaut voor de ESA.
Vandaag gaan wij de NASA Kennedy Space Center gaan bezoeken, dat ligt zo'n uurtje rijden van ons hotel. Het Kennedy Space Center is een belangrijke toeristische trekpleister voor de staat Florida. Je krijgt er zeer uitgebreide informatie over het verleden, heden en de toekomst van de ruimtevaart. Het Kennedy Space Center is de lanceerbasis van da NASA bij Cape Canaveral op Merrit Island ( Florida ). Vanaf deze lanceerbasis werden in het verleden de Apollo-vluchten voorbereid , en is nu de vertrekbasis van de Shuttle. Het complex is 55 bij 10 kilometer groot, wat zeer groot is. Dit is inclusief een groot deel aan ' ongebruikt ' natuurgebied, stranden en duinen.
Na grondige controle aan de ingang hebben wij een zo'n twee uur durende rondleiding gekregen. Langs alle belangrijke locaties van het complex, waaronder de montage hal, waar wij wel binnen mochten, en waar wij vanachter glas de raketonderdelen zagen liggen. Ook de Mission Control, de Astronaut Training Facility, en de Observation Gantry, vanwaar je een mooi zicht hebt op de lanceerplatforms, hebben ons flink bekoord. Toen wij op het Observation dek stonden, konden wij de Shuttle zien staan, die ging vertrekken twee dagen later. Van de lancering van de Shuttle heb ik foto's genomen vanop de parking van ons hotel, maar daar kom ik later nog op terug.
Het gebied werd in 1949 onder de Amerikaanse president Harry S. Truman in gebruik genomen als testterein voor de lancering van raketten. De locatie was daar ( ondanks het hoge risico op orkanen ) ideaal voor omdat het dicht bij de evenaar ligt en bovendien de mogelijkheid bood om testraketten in de richting van de Atlantische Oceaan te lanceren. Na de oprichting van de NASA in 1958 werd het gebied als belangrijkste NASA-lanceerbasis in gebruik genomen. Met de start van het maanprogramma nam de activiteit flink toe en werd het oppervlak in de loop der tijd uitgebreid. Kort na de aanslag op president John F. Kennedy werd het complex officieel hernoemd tot John F. Kennedy Space Center
De Space Shuttles worden gelanceerd vanaf het platform LC-39A en LC-39B . Ongeveer zes kilometer van deze platforms ligt het Vehicle Assambly Building. In dit enorme gebouw worden de Shuttles geassembleerd en vervolgens op het voertuig gehesen dat ze naar het platform transporteert, dit is een hele onderneming en gebeurd dan ook met speciale voertuigen. Het zijn rupsvoertuigen die dit precisiewerkje moeten uitvoeren, voorbeeld van rupsvoertuig op foto. Het idee van een herbruikbaar ruimtevaartuig dateert van de jaren zestig en zeventig . De Space Shuttle is belangrijk voor het internationale ruimtestation ISS
Een beetje uitleg over de Shuttle zelf, vergeleken met andere raketten kan de Space Shuttle met meer bemanning en een hogere frequentie het ruimtestation bezoeken en bemanning afzetten en of ophalen, en ook een grote lading meenemen. Voor het ontwerp en de fabricage van de Space Shuttle is de NASA verantwoordelijk, maar zij hebben veel van het werk uitbesteed aan een consortium van Lockheed Martin en Boeing. De eerste Space Shuttle die gebouwd werd was op 17 september 1976 gereed en heette Enterprise. De Enterprise is alleen gebruikt voor testvluchten in de atmosfeer van de aarde; deze Space Shuttle is dus nooit in de ruimte gelanceerd. De eerste Space Shuttle die wel de ruimte in gelanceerd is, is de Colombia. Zijn eerste ruimtereis begon op 12 april 1981 vanaf Cape Canaveral Florida. Deze Shuttle verongelukte bij de lanceering op 1 februari 2003, dan had men nog de Challenger die is op 28 januari 1986 geëxplodeerd. De Endeavour, de Atlantis en de Discovery vliegen nog altijd
Wie wij hier zeker niet mogen vergeten zijn onze ruimtevaarders, Dirk Frimout en Frank De Winne. Dirk Fremout, was de eerste Belgische ruimtevaarde. Van 24 maart tot 2 april 1992 vloog hij mee met de Shuttle vlucht STS-45. Hij ging mee in het kader van de Atlas-1 missie, gericht op het onderzoek van de aarde. Hij werd geboren op 21 maart 1941 te Poperinge. Hij studeerde in 1963 af als burgerlijk elektrotechnisch ingenieur en behaalde in 1970 zijn doctoraat in de toegepaste wetenschappen. In 1977 stelde hij zich kandidaat als astonaut bij de ESA. Voor zijn prestatie kreeg hij de titel van burggraaf en de graad van Groot Officier in de Leopoldsorde. Na de vlucht heeft hij ondermeer gewerkt bij Belgacom en in de Flanders Language Valley
Vandaag doen wij het rustig aan, en gaan eens naar een Flea Market. Bij het oprijden van de parking zagen wij een mooie Hummer staan, die zie je veel rijden in Florida. Nu de Flea Market binnen, dit is net een overdekte markt, niet met oude spulletjes, maar met nieuwe koopwaar. Ieder heeft er zijn x-aantal vierkante meter om zijn koopwaar te verkopen, en niet te vergeten er is overal airco, wat hier in Florida wel nodig is. Het is hier elke dag tussen de 34 en de 38 graden, dus is airco hier geen luxe. Je kan hier zowat van alles kopen, Disney-souvenirs, Florida T-shirts, juwelen, parfums, elektronica, sportschoenen van zeer bekende merken, zonnebrillen, handtassen en zoveel meer. Wij hebben ons eens goed laten gaan en zijn met zakjes vol souvenirs en doodmoe maar tevreden met onze buit, terug naar ons hotel gegaan. Morgen gaan wij Kennedy Space Center gaan bezoeken de NASA.
Vandaag smeren wij de beentjes in om naar de Universal Studios te gaan. Vroeg vertrekken is de boodschap anders raak je er nooit rond. De Universal Studios liggen zo'n 15 min rijden van ons hotel. Bij aankomst aan de Studios keken wij onze ogen al uit , bij het zien van zulke grote parkings.En aangezien de Amerikaan nogal lui is, als hij ontspanning wil,worden wij via roltrappen en rolbanden naar de ingang gebracht.
Voor de ingang wandelden wij door City Walk, dit is net een shoppingcenter met talloze winkeltjes, en een bioscoop met 20 zalen, veel restaurants en leuke winkeltjes, of beter gezegd winkels. City Walk heeft uitgaansgelegenheden om u tegen te zeggen, in Hard Rock Café komen vaak beroemdheden optreden.
Op naar Hollywood Boulevard. Wij brengen eerst een bezoekje aan E.T., er wordt van jou verwacht dat je E.T. terug naar zijn vriendjes brengt, bij het verlaten van deze attractie bedankt hij je persoonlijk door je naam te noemen. Amaizing. Nu ga ik Jaws trotseren, veel kan hij al niet meer doen hé. En nu naar de attractie Earthquake, waar je echt een aardbeving meemaakt, je zit in de metro als de aardbeving begint, ik kan je verzekeren , het is net echt. Het wegdek komt naar beneden door het gewicht van een tankwagen, die op zo'n 5 meter van ons in brand vloog, dan is er kortsluiting op de elektriciteit, wat voor vuurwerk zorgt, dan de wateroverlast door gebroken waterleidingen, dit alles met het geluid van een aankomend metrostel vanuit de tegenovergestelde richting, het bezorgt je rillingen.
Zie hier mijn echtgenoot eens glunderen, Marlyn Monroe kom je ook niet elke dag tegen hé. Maar hup hup geen tijd te verliezen, op naar Revence of the Mummy, lekker griezelen. De mummies komen op je afgevlogen, terwijl jezelf in het pikdonker zit, en het vuur je bijna om de oren slaat, ja da's even schrikken. Nu gaan wij naar de Terminator2 dit is een indruk- wekkende 3D-film waar we een special brilletje kregen, en waar de cyber killers ons om de nek vlogen, met actie, stuntsen speciale effecten, yes yes yes echt plezant. Op naar Man In Black, daar kon je zelf afrekennen met de buitenaardse wezens, en de computer hield je stand bij, terwijl je vooruit en achteruit door de straten uit de film vliegt " Hasta la vista, baby " go for it .Dit is maar één kleine greep van de attracties die wij gedaan hebben in de Studios. Nu tijd voor een paar weetjes. De Universanl Studios zijn eigenlijk begonnen in Hollywood. In 1990 zijn de Universal Studios geopend in Orlando Florida. Nu worden er meer films opgenomen in deze studios dan in Hollywood. Moe maar voldaan keren wij terug naar ons hotel, wat wij morgen doen? tja morgen is morgen, maar ik denk dat wij eens een kijkje gaan nemen in een Flea Market.
Ripley is eigenlijk de naam van de man die dit museum oprichte, zijn volle naam was Ripley Robert Leroy en werd geboren op 25 dec 1890 in Santa Rosa, California. Robert Ripley's leven was één ongelooflijk avontuur, hij was altijd op zoek naar ongelooflijke dingen. Hij was ook een wereldreiziger, en bezocht zo'n 200 landen. Ripley was een artiest, een reporter, een ontdekker, en één verzammelaar. Ripley heeft zo'n 54 musea in 10 landen. Wat staat er in deze musea: je kan er veel dingen bezichtigen die in het Guinness-boek of records staan. Ripley's is dus een atractie compagnie.
Is die stoel nu zo groot of ben ik nu zo klein, alle gekheid-op-een-stokje. Ik ben nu wel niet van de grootste,maar die stoel tja die is wel veel groter dan ik. En mijn echtgenoot op de foto hierboven, zal nog veel boterhammetjes moeten eten, om nu nog zo groot te worden.
Nee hoor, het ligt niet aan jullie ogen, het huis staat echt zo scheef. Het is eigenlijk een museum van Ripley's Believe It or Not!. Het is net een rariteitenkabinet, en als je je graag eens terug kind wil voelen, go for it. Lachen en schrikken is daar de boodschap,wij hebben er ons goed geamuseerd.
De grijze Chevy zijn wij gaan omruilen voor een knalgele. Benieuwd of deze beter is. Wij zijn in ieder geval blij met een ander kleurtje, is iets wat anders he. Moet wel zeggen dat die Chevy's goede airco's hebben wat daar wel nodig is. En weten jullie hoeveel de bezine daar maar kost in bef uitgerekend, 22,50 bef de liter. Da's wat anders dan hier he. In de VS hebben ze maar twee taksen en dat is 6% op levensmiddelen en 7% op al de rest.
Postmark Christmas, Florida werd geopend in 1892, Florida mag dan wel geen sneeuw zien, maar het kleine historische postkantoortje is er in de wijde omgeving goed gekend. Rond de kerstperiode is er een activiteit van jewelste, mensen komen van kilometers uit de omgeving om hier hun kerstkaartjes op de post te doen. De reden is, de kaartjes worden altijd afgestempeld met Christmas Florida. Kaartjes en brieven worden het ganse jaar door afgestempeld met de dag van afgifte, maar ook met Christmas Florida op
Na het bezoek aan het fort, de omgeving en het Visitor Center wilden wij naar Orlando terugrijden met een tussenstop aan het postkantoortje in Christmas. Buiten de Chevy gerekend " Chevrolet ". Hij wilde niet meer starten, de mensen van het Visiter Center hebben dan alles voor ons gedaan om Alamo op te trommelen,en ze wilden er niks voor hebben. Wij zijn er hen dan ook dankbaar voor. Het was een zwakke battery, en de mecanicien van Alama zei, dat wij de wagen beter konden omruilen, anders zou deze nog voor problemen zorgen. Op naar het postkantoortje, om er onze kaartjes op de post te doen.
Fort Christmas werd gebouwd onder de orders van generaal Jesup. Op Christmas Day December 25, 1837 arriveerden een troepenmacht van zo'n 2000 US Army-soldaten en Alabama vrijwilligers in deze omgeving, vandaar de naam Fort Christmas. Fort Christmas was toen nog gelegen aan de St Johns rivier. Het fort is heropgebouwd enkele km verder.
De Verenigde Staten zat midden in een oorlog met de indianen. De strijt om Okeechobee vond ook plaats op kerstdag. Een compagnie van 80 soldaten bleef achter in Fort Christmas, terwijl de strijd zich meer zuidwaarts voerde. Alsook de St Johns rivier werd afgesneden, bijgevolg konden er geen schepen meer aanmeren, om goederen van levensbelang naar deze plaats te krijgen. Om deze reden werd Fort Christmas verlaten in maart 1838. De oorlog eindigde in 1842.
Fort Christmas was volledig vervallen, en in 1976 is men met het project, Orange County Park and Recreation begonnen met de heropbouw van Fort Christmas,maar zoals ik al zei, enkele km verder. Fort Christmas was volledig klaar " exactly " 140 jaar later in dec 1977.
Fort Christmas is nu een museum, het bestaat uit een omheining, waar zo'n 5 blokhutten in staan, met verzamelingen van kledij, wapens, werktuigen, en gebruiksvoorwerpen. Er is ook een Visitor Center, waar wij altijd goede herinneringen zullen aan bewaren.
Mijn echtgenoot staat hier te glunderen,bij het naambord Christmas. Ten eerste is hij ook geboren op kerstdag, en ten tweede doe de mas weg, en je hebt zijn naam. Leuk he.
Op een van mijn vorige reizen in deze regio, had ik gehoord dat er een stadje bestond met de naam Christmas, en dat daar ook jaar in jaar uit een versierde kerstboom en kerststal staat. En nu wij er toch waren wilden wij dat eens met onze eigen ogen zien. En ja hoor het eerste wat men ziet als je Christmas binnen komt, is die grote kerstboom; en kerststal.Maar er zit ook een stuk geschiedenis achter Christmas stad.
Onze reis naar Florida van 30 augustus tot 19 september 2006.
Die begon op de luchthaven van zaventem, onze vlucht met united airlines vertrok om 11u25 met een tussenlanding in Washington/Dulles om 14u46 lokale tijd. In Washington is het 6 uur vroeger dan in Belgie . Van Washington/Dulles om 16u50 naar Orlando International met aankomst om 19u05. Maar wij hebben in Washington 2 uur in het vliegtuig moeten wachten, omdat er hevige onweders waren in de streek, en de verkeerstoren het niet veilig vondt om op te stijgen. Toen wij uiteidelijk konden opstijgen kregen we na zo'n uurtje vlucht een blikseminslag op het vliegtuig, ik dacht bij mezelf, dit begint goed. In Orlando aangekomen, zijn wij onze huirwagen gaan ophalen, een grijze Chevrolet. Op naar ons hotel, en geloof het of niet, in de gietende regen . Ons hotel lag zo'n 25 min van de luchthaven, wij hebben er zo'n 1u30 over gedaan. Wij vonden het niet door de felle regen en de enorme parking voor het hotel. Het hotel heeft 730 kamers en ik had mij hoogbouw verwacht, noppes laagbouw mooi verdeeld in drie blokken. Eindelijk op onze kamer om 00u15, knap vermoeiend, maar tevreden. De dag erop hebben wij het rustig aan gedaan, lekker uitslapen en de omgeving verkend. In de verste verte geen regen te bespeuren en temperaturen de ganse reis van zo'n 37 graden. Een greep van wat wij daar zoal bezocht hebben. Het stadje christmas, een schuin huis, believe it or not, Universal studios, Kennedy Space Center, Discovery cove, Clearwater en st.Petersburg in de golf van Mexico, Sea World, Epcot, en een Old Town in Kissimmee. Veel kijk en leesplezier. .
Montréal is de laatste stad van deze reis. Montréal is de grootste stad in Quebec, en de tweede grootste in Canada. Het antal inwoners is 3.359.000. Aaangezien het deze dag slecht weer was hebben wij juist de Biodoom van Montréal gezien, daar waar de Olympische spelen plaatsvonden in 1976. Deze foto zie je in de rechtse strook. Deze reis zit erop, nu kunnen wij dromen voor de volgende reis.
Ik heb altijd veel interesse gehad voor de indiaanse cultuur. Zo heb ik in 1992 bij de Navajo's gelogeerd, een zeer integer en vriendelijk volk. In 1994 heb ik een missiepost van de Chayenne indianen bezocht. In chayenne zelf heb ik pow-wow's gezien, dit zijn samenkomsten van indianen ,van veel verschillende stammen, en waar men wedstrijden houdt voor de mooiste dansen muziek en kledij, dit meemaken is adembenemend mooi. Een weetje; in de stad Chayenne is er jaarlijks de laatste week van juli een feest, men noemt het The old frontier days, dit is een zeven dagen lang duurend feest, met alle dagen een parade van indianen te paard en volledig in de originele kleding, alsook cowboys en cowgirls en nog zoveel meer. De parade is zeker 2 km lang zoiets blijft je altijd bij.
Het monent dat wij in Canada waren was er in het museum een exeptionele tentoonstelling over het vergane Pompeii. Tijdens de regering van Keizer Titus, werd de stad bij een uitbarsting van de Vesuvius bedolven onder een zes meter dikke laag van puimsteen-korreltjes( lapilli ) en as . Rond 1750 ontdekten onderzoekers onder een laag modder en as de resten van mensen en twee romeinse steden. Veel mensen waren bedolven door vulkanisch as dat ( vermengd met regen ) als vloeibaar cement naar beneden kwam vallen. Hierdoor zijn vele resten gevonden van vroegere inwoners die zo goed bewaard zijn, dat we zelfs de kleding, kapsels en gelaatsuitdrukkingen konden onderscheiden.
Sinds een jaar of tien is de Canadese regering druk bezig zich te verontschuldigen voor het beleid van de voorgaande honderd jaar tegen de inheemse bevolking van hun land. En het blijft gelukkig niet bij excuses, er wordt ook actief gewerkt aan het verbeteren van de leefomstandigheden van de Canadese indianen. De autochtonen zelf proberen gebruik te maken van de vernieuwde intresse, om hun lot te verbeteren.
Het museum van Canada stelt pareltjes tentoon, inzake kleding en gebruiksvoorwerpen van de Indiaanse cultuur. In Canada staan zo'n 783.000 personen als indiaan geregistreerd, waaronder de Cherokee, de Mohawk, de Cree, de Blackfoot, de Ojibwe , en de Iroquois waar ook de Huronen deel van uitmaken. Dit zijn maar een paar van de 52 indianenstammen die in Canada leven. Deze zijn versprijd over zo'n 2400 reservaten. Wist je dat het woord dolfijntje in de Cherokee taal doliwitsinittsi is, bijna alle indianen spreken een fonetische taal, geen geschreven taal.
Het Canadees historisch museum van culture, verschaft je een schat aan informatie over het verleden en heden van Canada. Het is ook het meest bezochte museum van Canada. In de jaren 80 werd het fel bekritiseerd, omdat de kosten voor de bouw ervan torenhoog waren. Maar het resultaat mag er wezen,het is een top museum. Wij hebben er vijf uur vertoeft, en hebben niet alles gezien, je moet er echt een volle dag voor vrijmaken. Het museum is ontworpen door architect Douglas Cardinal.
Het Huronen dorp laat zien hoe het leven er was tussen het jaar 1500 en 1600, juist voor de aankomst van de van de eerste Europeanen. De Huronen zijn een stam indianen, afkomstig uit de Canadese provincie Ontario. Ze leefden rond het gebied van het huidige Quebec, en waren een voornamelijk agrarisch volk die gewassen verbouwde zoals mais en zonnebloemen. Ze leefden er in grote en middelgrote gemeenschappen. Families leefden er vaak met 30 a 40 personen onder één dak. De grote houten woningen werden zo gebouwd, dat binnen de woningen verdiepen waren , met slaapplaatsen. Die slaapplaatsen werden gemaakt met boomstammen, waar men pels opspande.
Ottawa is de hoofdstad van Canada. Gelegen aan de oevers van de Ottawa rivier. Als zetel van de Canadese regering is Ottawa vermaard voor zijn prachtige bloementuinen, brede lanen, talrijke parken en statige gebouwen. De stad werd tot hoogdstad gekozen door Koningin Victoria in 1857. In die tijd was het een enigzins landelijke voorpost van de Canadese grens.
Parliament Hill in Ottawa is een constitutioneel koningrijk en een parlementaire democratie. Het parlement van Canada bestaat uit een lagerhuis, het Huis van Afgevaardigden ( House of commons ) en een hogerhuis. Dit hogerhuis bestaat, in tegenstelling tot het Verenigd Koningrijk, niet uit Lords aangezien Canada geen adelijke titels kent. Er is gekozen, naar Amerikaans model, voor een senaat. De Nationale Feestdag in Canada is op 1 juli.
Maple siroop ( siroop van esdoorn ) is in Canada generaties lang een traditie en haar populariteit groeit vanwege de trend naar een gezond en voedzaam dieet. Bij de productie van de maple siroop worden absoluut geen chemicaliën of conserveringsmiddelen toegevoegd. In Nederland en België is maple siroop beter bekend onder de naam Ahorn siroop. Esdoorn siroop werd voor het eerst ontdekt door de Noord Amerikaanse indianen. Zij gebruikten het hoofdzakelijk als een soort medicijn in de lente vanwege hun hoge concentratie vitamine C.
Raar maar waar, in Canada en de VS kan men het ganse jaar door kerstartikelen kopen. Dat is ook de reden waarom de kerstbomen in Canada en de VS zo mooi aangekleed zijn. Men koopt er af en toe een mooi stuk en na een tijd heeft men er zeer mooie spulletjes om in de kerstboom te hangen. Wij zijn in een paar van die winkels binnen geweest, en ik kan je verzekeren het zijn niet de goed- koope spuletjes die je er vind maar echte meesterwerkjes.
Kingston is een zeer gezellig stadje. Van half mei tot midden oktober wordt de geschiedenis herschapen in een indrukwekkende show van cavalerie en artillerie. Kanonnen worden afgevuurd, net zoals vroeger,en op iedere maandag, woensdag en zaterdag is er een ceremoniële aflossing van de wacht. Het vertoon, de daverende explosies van de kanonnen, roepen visioenen op van vroegere, minder vreedzame tijden. Op deze foto staat mijn echtgenoot bij een oude locomotief van Canadian Railways.
De CN Tower. De CN (Canadian National Railways) Tower, heeft het hoogste uitkijkplatform ter wereld. Het 553 meter hoge gebouw is het hoogste vrijstaande stuctuur ter wereld en wordt van buiten nergens ondersteund. Er is ook een ronddraaiend restaurant dat in 72 min zijn omwenteling heeft voltooid. Op smogvrije dagen kan men tot 160km ver kijken en de 'nevel' van de Niagara waterval zien. Voor de durvers, Ga met een van de zes liften naar boven, en dan komt het ; je stapt eruit en je komt op een glazen vloer waar je een zicht recht naar beneden hebt. Er zijn veel hero's die terugkeren.
Hoge buildings zie je zowel in de VS als in Canada. Persoonlijk vind ik deze in Canada veel mooier. Wat ons ook opviel in Canada was de netheid van de straten, een papiertje op de grond vind men er niet. Een klein stukje geschiedenis nu; het gebied dat later Toronto zou heten - een indiaans woord dat ongeveer' plaats van bijeenkomst' betekent-werd in 1615 voor het eerst door een Europeaan, de Franse ontdekkingsreiziger Etienne Brûlé ontdekt. Deze ontdekkingsreiziger was de eerste Fransman die onder de autochtone bevolking leefde, en werd een vaardig tolk en bemiddelaar. Hij was waarschijnlijk de eerste Europeaan die de meren Lake Huron, Lake Ontario en Lake Superior zag, en een tijdlang bleef hij ook de enige. Het gebied van Toronto werd pas vanaf 1749 gekoloniseerd, toen pelshandelaren uit Quebec Fort Rouille oprichten. Het vervoer over meren en de aanleg van spoorwegen aan het einde van de 18 de eeuw leidden tot een snelle ontwikkeling van het gebied. De 3.200 km lange St Lawrence Seaway, die voor de zeevaart in 1961 werd geopend, speelde een belangrijke rol in de geschiedenis en economische ontwikkeling van de stad en de provincie. Graan, erst en fabrieksproducten worden verscheept via de nauwe waterweg naar verre havens overal ter wereld. Heden is Toronto een van de snelst groeiende en meest welvarende steden van Noord-Amerika, en tevens het belangrijkste economische centrum van Canada. Toronto is hard op weg een wereldstad te worden.
Marinland's Artic cove daar kan je de beluga's gaan bewonderen, eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat wij daar niet geweest zijn door tijdsgebrek, maar ik wil jullie dit meegeven ter info. Beluga's zijn witte walvissen uniek in zijn soort. In Marinland's Friendship kan je orka's gaan aaien en voederen. Marinland's King Waldorf Stadium, daar kan je de flippers in actie zien. Dolfijnen; de vriendjes van iedereen, daar is het lachen geblazen om hun dolle fratsen.
De Skylon Tower is de place to be om te gaan lunchen. Je betaalt er een vast bedrag voor soep, salad bar, hoofdgerecht en dessert, en dit alles in buffet- stijl, voor wie geen alcoholische dranken lust, in de VS en Canada is water bij de maaltijd altijd gratis.Het restaurant heeft ook een panoramisch uitzicht, terwijl je van je lunch geniet draait het restaurant eenmaal per uur rond zijn as.Je hebt er een ongelooflijk mooi uitzicht op de Niagara-watervallen en de gehele omgeving. Er zijn drie liften die je op 52 sec naar de top brengen, het zijn buitenliften en men noemt ze " yellow bugs " omdat ze geel van kleur zijn.De liften hebben een capaciteit ,om samen 30 volwassenen naar boven te brengen. Hoogte van de toren is 160 meter, en gerekend vanaf de voet van de watervallen is het 236 meter. De toren zit 10 meter onder de grond verankerd, gewicht van de gehele constructie is 21.772.800 kg. Wil je te voet naar boven ,ok het kan maar je heb wel 662 treden voor de boeg.
Wij staan op met pretlichtjes in de ogen, klaar voor één nieuwe dag vol verrasingen. Eerst een stevig ontbijt, en dan de wonderlijke wereld van de fun in, daar gaan we dan. Ripley's believe it or not museum. speel er met je voeten op een reuzachtige piano, het deuntje lijkt op niks maar pret verzekerd, wij huppelen dan naar Ripley's Moving Theater 4D. Niagara's eerste 4 dimensioneel theater, waar alles werkelijk beweegt met de film mee, je voelt er iedere trilling, val, draai, en bots fantastische technologie. OP naar Nigtmares Fear Factory. Nachtmerries die werkelijkheid worden , je houd het niet voor mogenlijk, maar schreeuwen doe je toch. Als je dit programma afgewerkt hebt, kunnen wij je verzekeren je slaapt als een blok.
Ik ben er ook al eens geweest in 1992, en dan was er alleen de watervallen, nu ja dit alleen al was fenomenaal indrukwekkend. Maar nu is het één groot pretpark voor groot en klein, wat eigenlijk goed is voor het toerisme. Vroeger hadden de kids er niks aan maar nu, ze kunnen zich eens goed uitleven. Aan mensen met kinderen zou ik zeggen, smeer de beentjes maar in Ga met de kids zeker eens naar Brick City, dat is een wereld gecreëerd met legoblokjes waaronder, electrische treinen, buildings, boten,en mensen. Evenals een lanseerbasis voor een shuttle. Slenter dan eens naar Dinosaur Park, het is een leuk miniatuur golfterrein.
Een boottochtje met de Maid of de Mist is een must als je er toch bent. De Maid of the Mist is een historisch vaartuig dat al bestaat van 1846. Het is een van de oudste tradities in Noord-Amerika. De halfuur duurende cruise brengt je tot aan de voet van de waterval. Daar voel je met hoeveel kracht het water naar beneden dondert. De boot gaat wat wild tekeer, en je wordt kletsnat door de nevel die ontstaat door de waterverplaatsing. Dit vergeten wij nooit meer.
De Niagara waterval is ook gekend onder de naam Horseshoe Falls,omdat het de vorm heeft van een hoefijzer. De Niagara produceert 2.4 miljoen kilawatt electriciteit. De hoeveelheid electriciteit is genoeg om 24 miljoen lampen van 100 watt enneens te laten branden. De niagara rivier is de belangrijkste waterkrachtcentale .
De Niagara rivier is vrij kort in vergelijking met de meeste rivieren. De rivier is maar 58 km lang, en vormt de grens tussen de USA en Canada. De grens tussen de USA en Canada is de Rainbow Bridge. Vanwaar die naam! De Rainbow Bridge staat niet zo ver van de watervallen, bijgevolg zie je er de ganse dag een regenboog vandaar de naam.
Daar hebben wij een bezoek gebracht aan het Lincoln Memorial, The Supreme Court, Capitol hill en het Witte huis.Ook de begraafplaats van JF Kennedy hebben wij bezocht,op de Arlington begraafplaats. Arlington is een enorme begraafplaats, zover als men kan kijken zie je witte grafstenen. Ook Jacqueline Bouvier ligt er begraven naast haar man JF Kennedy.
Onderweg naar Washington DC hebben wij ook een bezoek gebracht aan de Amish people. Wij hebben daar een boerderij en huizen van de Amish bezocht, waardoor wij een beter zicht kregen op de levenswijze van deze gemeenschap
Het Maryland State House is het ouds State Capitol die nog in gebruik is. De bouw begon in 1772 en werd geopend in 1779. Georges Washington was er in het senaat van 1783 tot 1784 als bevelvoerende officier van de landmacht , hij ondertekende daar het verdrag van Paris. Wat een einde maakte aan revolutionare oorlog. Ook de United States Naval Academy is gelegen in Annapolis.
Wat ons van deze stad is bijgebleven, is de stilte en de rust die er heerst Annapolis is niet zo'n kleine stad en toch oogt het pittoresk. De herdenkingsplaats van de slaaf " Kunta Kinte " uit de gelijknamige film Roots straalt een en al rust uit . Kunta Kinte arriveerde in 1767 in Annapolis..
World Trade Center. De 411 meter hoge WTC torens waren tot september 2001 een van de hoogste bouwwerken van de USA , alleen de Sears Tower in Chicago was 32 meter hoger.
We will never forget 9-11-2001 En gekaapt vliegtuig van American Airlines boorde zich om 8.48 uur door de 95 ste verdieping van de noordertoren. Kort daarna om 9.03 uur vloog een vliegtuig van United Airlines zich te pletter in de andere toren. Met als gevolg 4000 doden .
New York is verreweg de grootste stad van de VS en , na Tokio en Mexico City, de op twee na grootste stad ter wereld. Er is een enorm cultureel aanbod . Er zijn 250 theaters, 80 musea, 500 kunstgalerijen, 300 bioscopen en 50 televiesiezenders. Maar wat ons het meest overweldigde was de gezellige chaos en de lichtreclames op Times Square. New York is een openluchttheater. New York is niet alleen Manhattan. New York is leven. New York is een stad die nooit slaapt.
Rockefeller Center, Het hart van New York Je kan er naar hartelust wandelen,het is er zeer mooi en gezellig. In de winter kun je hier schaatsen, en in de zomer wordt het plein een groot terras waar je tropische drankjes kan krijgen.