Ik ben een gelukkig mens, correctie....een mens met veel geluk.
Geboren aan het einde van een oorlog, die miljoenen mensen het leven heeft gekost. Opgegroeid tijdens een tijd dat alles beter werd en er geen einde kon komen aan de groei van de welvaart . Staatsschuld was een abstract iets en was een zorg voor later . Gezondheidszorg kon steeds meer fysieke en mentale problemen onder controle houden .
Beroepshave kon ik een leven leiden waarbij ik over een groot deel van de wereld mensen als mens kon ontmoeten. Een leven dat me in contact bracht met alles wat de natuur in zijn mooie en minder mooie aspecten te bieden had . Een leven waarbij ik geleerd heb dat de meeste mensen fundamenteel dezelfde waarden nastreven en overal op zoek zijn naar zich gelukkig voelen met zichzelf en met wie rondom hen leeft .
Wetende dat na al die geweldige ervaringen , ik het leven kan verlaten zonder spijt . Zelfs al is daar op dit ogenblik geen indicatie voor dat dit nabij is .
Vanuit het diepste van mijn ziel, wens ik dat al die mensen die nog rondom mij leven en na mij komen, maar dan vooral diegenen die met al hun zin voor relativiteren en de warmte van hun gevoelens naar hun medemens uitstralen , hun menselijke ambities verder kunnen blijven beleven en niet door een aantal idioten in de onmogelijkheid worden gebracht om in geluk en warmte verder te leven ......Maar ik vrees eervoor
