|
03 dag 1 Knokke/Charleroi – Budapest 11 mei 2013
Afspraak om 5h45 in Knokke bij Hugo. Wanneer ik per auto de oprit oprij, zie ik mijn maatjes de fietsen al laden. Ook mijn ingepakte fiets staat in sneltempo bij, op de aanhangwagen. De auto van Antoine is mooi uit de weg geparkeerd. Mijn wagen zal straks door mijn dochter worden opgehaald. Liliane, de vrouw van Hugo, gaat mee en komt terug met de auto en de aanhangwagen . Opnieuw een grote drukte op de luchthaven van Charleroi. Zelfs zo vroeg moeten we een dubbele parkeerplaats zoeken. Onze fietsdozen kunnen we onmiddellijk inchecken. We kennen de procedure, wegen en scannen doen we zelf en enkele minuten later is alles klaar. Wanneer je strikt de regels van Ryanair volgt loopt alles meestal prima.
Tijd voor ons eerste drankje, de bende is weer bij elkaar, hoewel we nu al onze vriend Pol missen. Het vliegtuig staat vlak bij het gebouw en al stappend is iedereen in de kortste tijd in het toestel. Stipt om 8h40 stijgen we op en twee uur later zijn we in Budapest.
De bagageafhandeling in Budapest Ferihegy Ta2, verloopt niet al te vlot. Het duurt wel ¾ uur eer we onze dozen te zien krijgen. We zoeken buiten het gebouw, in het zonnetje, een rustig plaatsje om onze fietsen terug rijklaar te krijgen. Onze kartonnendozen kunnen we iets verder bij een vuilniscontainer stapelen. Budapest here we come!!!
Enkele dagen vóór ons vertrek naar Budapest was het nog heel onduidelijk hoe we vanaf de vlieghaven fietsend in de stad zouden geraken. Ik stelde aan heel wat fietsers via een forum en aan de toeristendienst Budapest de vraag: “Hoe kunnen we, via de weg fietsend in Budapest geraken”. Steeds kreeg ik het antwoord dat het onmogelijk was…..En dat ik best een “Airport Shuttle-Minibus” zou huren! Dat zou 14.000 HUF kosten (+/-50€). Toch vond ik de dag voor onze start op Google Earth een pad, we zouden het per fiets riskeren. Ik heb de weg dan maar op de gps geplaatst.
De eerste kilometers op gps, verlopen prima, via een vliegtuigmuseum of is het een vliegtuigkerkhof en enkele parkings komen we op een asfalt baan. We hebben de weg voor ons alleen en dat is raar! Hebben we verkeerd gegokt?? Na 3km kunnen we niet meer verder er is een bemande slagboom afsluiting. We halen ons beste Engels boven, een van de bewakende dames toon ons een zandweggetje door het struikgewas. Ze verzekert ons dat we na enkele honderden meters op een autobaan met een naastliggend voetpad zullen komen…..Ze heeft ons goed ingelicht. We volgen naast de drukke snelweg het gebrekkige voetpad soms zijn er tegels, soms keien maar meestal zand en slijk. Na 12km gesukkel kunnen we volgens de gps rechtsaf, weg van de grote baan, de uitgestippelde route volgen. We moeten over een spoorrangeerstation geraken. Tussen begroeiing en braamstruiken vinden we gelukkig het voetgangersbrugje en kunnen onze weg verder zetten aan de andere kant van de sporen.
Met de hulp van de gps geraken we nu zonder enig probleem op onze bestemming en hebben slechts 22km op ons tellertje. Met veel enthousiasme worden we, in het Frans, ontvangen door de B&B uitbaters. Elvira en Jozsef Haas, een koppel van om en bij de 60. Zij hebben noodgedwongen Frans gestudeerd, want hun dochter woont in Frankrijk. Ze willen absoluut met de kleinkinderen kunnen communiceren…. We kunnen onze kamers betrekken en een deugddoende douche nemen. Toch worden we met veel aandrang uitgenodigd op de koffie. Elvira serveert ons koffie met gebak, ondertussen krijgen wij, met ongekend enthousiasme te horen wat er in de Hongaarse hoofdstad te beleven valt. Moesten we alles doen wat onze gastvrouw in record tempo opdraagt, dan zijn we zoet voor één week. Het huis van ons gastgezin, is helemaal niet in het stadscentrum gelegen.
De familie Haas verzekert ons dat de stad heel goed met het openbaar vervoer te bereiken is. Vlakbij kunnen we tram 69 nemen tot aan zijn eindpunt, daar is een metro station en met de gele metro zijn we enkele stations verder in het stadscentrum……We ondervinden inderdaad dat het een fluitje van een cent is! Elvira gebied ons, vóór we de metro instappen eerst het beroemde badhuis “Szechenyi “ te bezoeken. Onze gastvrouw geraakt er niet over uitgepraat, we zouden niet durven terugkeren zonder dit niet te doen. Voor wat het baden allemaal goed is zijn we vergeten, maar in ieder geval blijkt het thermaal water heel wat geneeskrachten te bezitten. Er zou ook een drinkzaal zijn waar het thermaal water gedronken wordt! Goed voor maagontstekingen, nier stenen, urinewegen infecties en galblaasproblemen. We durven haar niet zeggen dat wij liever iets anders drinken……dan lauw badwater!
Bij onze start, komt Elvira ons nog vlug vertellen dat, het openbaar vervoer in Budapest, gratis is voor 65 plussers…..Très bien madame, merci! We vragen ons af…..Dacht zij nu echt dat we nog jonger waren? Of deed ze maar alsof ???
Het is warm, windstil en zonnig, echt zalig wandelweer. Lang moeten we niet op de tram wachten, we prenten de op en afstapplaats in ons geheugen en 15 minuten later zijn we aan de tramlijnterminal. Zoeken naar het badhuis moeten we niet doen, iedereen wandelt in dezelfde richting recht naar de thermale Szechenyi. Het is rijtje schuiven om binnen te geraken, de mensen wachten geduldig en gedisciplineerd! Wij ook dus, we willen absoluut deze populaire Boedapest attractie leren kennen. We lezen ondertussen dat de baden gevoed worden met water tot 38°C….We kunnen de overvolle zwembaden en ligzone zonder probleem van op afstand fotograferen. Het zou zalig zijn, om bij wat kalmere dagen, ons aan zo’n warm bad te wagen. Spijtig kan het niet voor ons, we moeten nog zoveel zien!
 
We nemen de gele metro tot aan het Operastation en staan na enkele minuten in het hart van Budapest. Het is oriëntatie zoeken in deze drukte. Grote dorst doet ons onmiddellijk op een zalig terras belanden, een paar Erdingers kunnen we best verdragen.
We hebben ons voorgenomen aan de Pest kant van de Donau te starten. Langs de Andrassy boulevard wandelen we naar het “Heldenplein” Herinnering aan het 1000 jarig bestaan van Hongarije. Er is een half ronde zuilengalerij met de Hongaarse helden en koningen. Op een hoge zuil staat de aartsengel Gabriel. Het plein wordt geflankeerd door musea.
We slenteren langs statige gebouwen naar de Donauoever waar het fameuze parlementsgebouw staat. We moeten wat omwandelen er zijn rioleer- en wegeniswerken bezig aan de achterzijde van het immense gebouw. We beseffen dat we het gehele gebouw best kunnen zien vanop de stroom of vanaf de andere oever. Een volgend beroemd monument van Budapest is de “Kettingbrug”. Hierover stappen we van Pest naar Buda. Dit was de allereerste brug tussen de twee stadsgedeelten. De pijlers zijn precies triomfbogen. De brug is 300m lang en ik blijf de stalen ophangingen bewonderen, een echt technisch vernuft van meer dan 150 jaar geleden.
 
Op de Buda oever wandelen we naar de volgende brug. Over deze Elisabethbrug komen we opnieuw in de winkelstraten. Wat een drukte met flanerende families. We krijgen dorst, lang moeten we niet zoeken en nemen een wijntje met versnaperingen. Wanneer we in de omtrek van het operagebouw komen bij de metro is er een openluchtschouwspel bezig met muziekoptredens. Op een druk terras kunnen we een tafeltje bemachtigen en geraken we aan een biertje. Het is druk maar amusant. We blijvener tot we honger krijgen.
Iets verder vinden we, zo denken we in ieder geval, een typisch restaurant, zonder nadenken stappen we binnen. Ons souper met life optreden van een Hongaars orkestje stelt niet veel voor…..We zijn teleurgesteld, op culinair gebied zijn we meer gewoon. Voor we huiswaarts keren willen we ons trakteren in een van de vele ijsbars.
Het wordt nog een hele onderneming om de juiste metro te vinden. Ook op de tram is het lang wachten….Moe maar voldaan, na onze eerste Budapest dag, kruipen we onder de lakens …..Het is bijna middernacht. Slaapwel!
B&B „Comme Chez Vous“
József & Elvira Haas
Domahàza u 55 1154 Budapest
Tel: +36 30 243
http://www.commechezvousabudapest.com/
hongriebudapest@gmail.com info@CommeChezVousABudapest.com
13-01-2014 om 18:15
geschreven door Via de la Plata
|
