Ik ben Thea van Honk, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Oudenbosch (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 02/11/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven van gedichten en verhalen, voor volwassenen en kinderen. Fotografie. Lezen. Dagtripjes maken. Computeren..
11-10-2010
Naar het bos ( 2 )
De 4 grote mensen en de twee kinderen mogen nu in het huisje kijken waar ze 4 dagen lang gaan wonen.
Het zijn hele leuke huisjes, ze lijken een beetje op het huisje van Hans en Grietje. Hele leuke raampjes met groene luiken er voor.
Er is geen bovenverdieping. De kinderen hoeven dus geen trappen te klimmen maar iedereen kan beneden slapen.
Er zijn 2 grote slaapkamers en 1 kleine kamer, waar 2 bedden staan. Jammergenoeg zijn er gaan stapelbedden, maar dat is maar goed ook. Boven slapen is best wel eng. Nu slapen ze naast elkaar. Ze hebben de bedden naast elkaar geschoven en onder de bedden zijn de koffers neergelegd.
Ze hoefden van thuis niks mee te nemen, want ze hadden hier alles al, lakens en dekens. Maar de knuffeltjes van thuis zijn wel meegenomen, want er moet iets zijn dat vertrouwd is, anders krijgen ze misschien een beetje heimwee.
De knuffel van Pieter Jan is ook een hondje, want eerst wilde Pieter Jan al een hondje hebben, maar papa vond hem toen nog te klein om voor een echte hond te zorgen, en daarom had hij een speelgoedhondje gekregen, tot hij vorig jaar met zijn verjaardag Sneeuwvlokje gekregen had.
Knuffelhond Bastiaan mag op vakantie nog altijd mee. Winnie heeft een krokodil...Die beschermt haar tegen enge monsters. Dan jaagt hij ze weg met zijn grote bek.
Kroko, heet ie.
Kroko en Bastiaan liggen gezamelijk naast elkaar op de beddensprei. Vanavond zullen hun baasje en bazinnetje ook gaan slapen en dan mogen ze lekker warm onder de dekens.
Er is een televisie in de kamer, en een DVD speler. Je kan in het logeerpark filmpjes huren.
Sneeuwvlokje ligt rustig op de leren bank die in de kamer staat. Ja, een hondenmand hebben ze niet meegenomen.
De eerste middag verloopt rustig. Ze gaan in het restaurant eten en de hond krijgt een bakje met water dat hij direct opslobbert.
Hij gedraagt zich keurig en de meeste mensen kijken vol vertedering naar heet witte hondje met zijn bruine pootje...
De kinderen zijn toch wel moe geworden van de boslucht, en ze gaan er al vroeg in. Eerst in het bad. Dat is ook leuk, want thuis hebben ze alleen een douche.
Ze kunnen er makkelijk met zijn tweetjes in. Dat wordt een waterfestijn.
Maar aan alles komt een eind, dus, ze moeten gaan slapen. Gehoorzaam geven ze de grote mensen een zoen en kruipen dan onder de warme wollen deken.
Eerst liggen ze nog een poos te smoezen, en ze spreken af, dat ze om de andere dag van bed zullen ruilen.
Nu ligt Pieter Jan bij het raam en Winnie bij de kast, maar morgen gaan ze het andersom doen. Dat is eerlijk.
Het wordt stil in het huisje.Ook papa en mama zijn moe geworden.
Het is wel een stille laan waar het huisje staat. Er mogen geen auto's komen. Er rijden alleen fietsen, of de mensen wandelen.
Er is, achter de huisjes, een grote vijver, waar vissen rondzwemmen.
Zo zie je ze niet, maar als je brood in het water gooit schieten ze naar boven en dan is het een geplons van jewelste.
De tweede dag gaan ze met de auto een route rijden. Langs kastelen. Wat mooi. Hier hebben vroeger prinsen en prinsessen gewoond, en ridders en jonkvrouwen.
Die avond, voor ze naar bed gaan, spelen de kinderen riddertje en prinses. Prinses WInnie is ontvoerd door een draak, en ridder Pieter moet haar redden. Hij heeft een houten zwaard waar hij flink mee in het rond zwaait.
De derde dag, eigenlijk alweer de op een na laatste dag, morgen moeten ze weer naar huis, gaan ze door het bos wandelen. Fijn voor Sneeuwvlokje. Het is er helemaal niet zo druk in het bos.
De kinderen hebben plastic zakken meegenomen,want ze gaan eikels en kastanjes zoeken, en denneappels.
Die nemen ze mee naar huis, om daar iets moois van te maken. Tussen de bomen in het bos ziet Winnie ineens een mooi spinnenweb . Een grote dikke spin zit in het midden. Hij heeft harige poten en een kruis op zijn rug.
Wat een kokkerd....Pieter Jan wil met een tak het web kapot maken maar dat mag niet van mama. Ze zegt dat het veel te mooi is en dat de spin daar heel hard aan heeft gewerkt. Hij woont daar, het is zijn huis, en dat kun je niet zomaar kapot maken.
Pieter Jan krijgt er een kleur van en gooit de stok weg, maar ja, Sneeuwvlokje, die op dat moment niet aan de riem zit, gaat er achteraan en komt er triomfantelijk mee terug, de stok dwars in zijn bek.
Het lijkt wel of hij glimlacht.Zijn oortjes staan stijf rechtop...Iedereen moet lachen en papa maakt een foto van de kleine guit.
Het spelletje herhaalt zich. En nu gooit Winnie ook een stok. Van ondeugendheid springt Sneeuwvlokje in de visvijver. Nou, die kan straks in bad, als ze thuis komen. Het water in de vijver is niet echt helder.
Maar ze kunnen niet boos worden op het hondje. Dat was hun eigen schuld, want ze hadden hem niet aan de riem.
Ze gaan maar vlug naar huis, en de hond kan gewassen worden. Hij staat te bibberen maar, mam wrijft hem droog met een warme handdoek.
Hij krijgt nog een lekker hapje in zijn bak en kruipt voor de kachel. Het is een elektrische kachel met nepvuur, en dan is het net of het de open haard is met vlammetjes.
Wat is het nu gezellig. De kinderen smullen van chocolademelk en de grote mensen drinken koffie. Ze krijgen allemaal een hazelnootgebakje. Dat hoort een beetje bij de herfst.
Ze laten het zich smaken.
En dan is de allerlaatste dag weer aangebroken en moeten ze weer naar huis. Wat jammer dat de herfstvakantie er al weer op zit.
Maar thuis gaan ze van de kastanjes en eikels leuke dingen maken, en ze kijken naar de videofilm die de papa van Winnie gemaakt heeft. Wat leuk, dan zie je alles weer en is het net of je er nog een beetje bent.
Terug op school vertellen ze honderduit wat ze in hun vakantie hebben meegemaakt.
Ik ben Thea van Honk, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
