Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    19-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verloren jeugd
    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    Verloren jeugd

    - Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden!

    - 't Is heimwee, heimwee dat u kwelt,
    't Is heimwee naar uw jeugd en ge snelt
    De drempel over om uw verdriet
    Te vergeten, maar 't leed vergeet u niet.
    Het volgt u, volgt u op ál uw schreden
    En het klaagt met de stem van een arrem kind
    En ge ziet uzelv' weer, als lang geleden,
    Met bloemen drie in uw gordellint,
    Met bloemen twee in uw haar.

    - Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden!

    - Ik zie u áan om uw smart te zien.
    O zie de rivier door de velden vliên
    En zet u neder bij de rivier
    En bid haar, uw smart te voeren van hier,
    Hier ver vandaan, over de aarde voort,
    Dat ge nooit meer over haar spreken hoort!

    - Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden!

    - Laat blijven mijn smart tot aan mijn dood,
    Zij werd mij een trouwe huisgenoot.
    'k Weet niet wat ik op de wereld deed,
    Zo ik niet had mijn harteleed.
    Mijn smart brengt me elke morgen klaar,
    Bij morgenrood en morgenwind,
    Drie bloemen voor mijn gordellint,
    Twee bloemen voor mijn haar.
    En ik zeg tevergeefs: - ‘O lief verdriet!

    Ik word zo oud al, zie je dat niet?’

    De bloemen zelf, die zijn mij moe
    En ik doe vóor het venster mijn ogen toe.
    Maar ik kan niet slapen meer als ik plach
    En komen zie ik de nieuwe dag.
    De dag verwondert zich over het schoon
    Van de aarde, maar vroeger spande ik de kroon
    En de dag, die was over mijn schoonheid verheugd,
    In de tijd van mijn jeugd.

    - Zie mij niet áan, ik ben zó oud geworden!

    ‘Roemeensche volksliederen en balladen (De Gids 1903)

    schrijver

    19-12-2011 om 12:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wissewasje

    Een gedicht van Bernard van Meurs

    'T IS MAAR EEN WISSEWASJE

    Een scheepskapitein, een ouwe rob.
    Een afgod der matrozen,
    Had nooit gevreesd op 't pekelsop,
    Bij storm of waterhozen;
    Hij floot, hoe slecht de zaak ook stond -
    En tienmaal daags kwam 't uit zijn mond:
    "'t Is maar een wissewasje!"

    Een passagier, die maar aan boord
    Amand'len zat te knabb'len,
    Begon die spreuk, zo vaak gehoord,
    Heel aardig na te babb'len,
    Bij elk geroep, bij elk gefluit,
    Riep Lorretje heel droogjes uit:
    "'t Is maar een wissewasje!"

    Eens werd het vaartuig op een klip,
    Bij felle storm, gesmeten;
    En wat men deed, het koppig schip
    Wou van geen stuur meer weten.
    "Het is te laat! Verloren boel!"
    Riep al het volk. En Lorre koel:
    "'t Is maar een wissewasje."

    En daag'lijks hoger steeg de nood,
    Het schip stond op een zinken,
    Men had gebrek aan vlees en brood
    En niets meer om te drinken.
    De kapitein schudt droef de kop:
    Maar Lorre schreeuwt met lege krop:
    "'t Is maar een wissewasje?"

    Het laatst gevogelt' is geslacht,
    Niets rest er meer te bikken.
    Men heeft aan Lorre wel gedacht,
    Maar durft er niet van kikken.
    Daar grijpt ook hem de kapitein, -
    En Lorre zong zijn laatst refrein:
    "'t Is maar een wissewasje!"

    Carillon, Tjeenk Willink, Zwolle, 1963

    17-12-2011 om 19:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwaar
    Een gedicht van Felix Timmermans 1886-1947

    Zwaar

    Voor een lange voermanswagen,
    volgeladen met kareel,
    wordt een hooggebouwde hengst gespannen
    in zijn sterk gareel.

    De oude voerknecht trekt geweldig
    met de toom en schreeuwt het uit.
    't Kloeke beest spant al zijn spieren,
    zet zijn poten achteruit;

    en het snokt uit al zijn kracht en
    witte schuim komt op zijn mond,
    maar de wagen roert niet, blijft lijk
    vastgenageld aan de grond.

    De oude knecht, vol razernije,
    grijpt de djakke en met getier
    van een duivel, slaat hij rond de
    buik van 't machtig dier.

    't Peerd schudt waaiend met zijn manen
    trekt en snuift en grinnikt, wringt
    met zijn poten dat een vuurvonk
    uit de harde stenen springt.

    En dan rolt de wagen, raatlend
    lijk de donder, deur de straat,
    wijl de ruwe knecht gedurig
    vloekend met de djakke slaat.


    --------------------------------------
    kareel: vierkant gebakken steen
    djakke: zweep

    Dietsche Warande en Belfort (1906)

    schrijver

    16-12-2011 om 21:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waar
    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    Het is niet waar

    Het is niet waar dat dit het zonlicht is,
    Gij zijt het.
    Dit is ook niet de wind die over ‘t water blauwt,
    Die is zo zacht niet,
    Gij zijt het.
    Dit is ook de aarde niet, de hemel niet,
    Zo schoon zijn die niet, Gij zijt het.

    Liedjes

    schrijver

    15-12-2011 om 12:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maannacht
    Een gedicht van Edward Koster 1861-1937

    Maannacht

    Over de tuinen schijnt de maan,
    'k Hoor een zucht door de bomen gaan,
    Eenzaam ligt de brede laan
    In de kalme nacht.

    Twijgen trillen in 't blauw-wit licht,
    Hoge kruinen verdringen zich dicht
    Achter 't lange vergezicht
    Van der lane pracht.

    Stil verdroom 'k de milde tijd,
    Nu de maan haar zegen spreidt,
    Nu het land, door hààr gewijd,
    Rustig slaapt en wacht.

    Tonen en tinten (1900)

    schrijver

    14-12-2011 om 11:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waarom
    Een gedicht van Antony Winkler Prins 1817-1908

    Waarom

    Als na de kalme zomernacht
    Mijn voet bij ’t liefelijk ochtendblozen
    Door veld en weiden om gaat dolen
    En soms, vermoeid van ’t rusteloos dwalen,
    De onbestemde tred verzacht,
    Dan boeien fris ontloken rozen
    En hemelsblauwe veldviolen
    En witte leliën der dalen
    Het meest mijn boezem door haar pracht.

    En daalt de zon in ’t westen neer,
    Verspreidt zich ’t liefelijk schemerduister
    En heerst er stilte langs de dreven,
    Terwijl de maan, zo statig blinkend,
    Zich spiegelt in het zilvren meer,
    Dan hoor ik gaarn ’t zephirgefluister
    En hoe de tedere snaren beven
    Der windharp, door het woud weerklinkend
    Als tonen uit een reiner sfeer.

    En vraagt ge, waarom wel dit schoon
    Het allermeest mijn hart kan boeien?
    Ik vind ’s viooltjes blauwe glansen
    In de ogen van mijn meisje weder;
    Ik zie, dat op haar zachte koon
    Ook frisse lenterozen bloeien,
    Dat lelies ’t voorhoofd haar omkransen,
    Terwijl haar stem, zo zielvol teder,
    Zo zacht klinkt als der windharp toon.

    ---------------------------------------------
    zephir: zachte, zuidwestelijke zomerwind

    Dichterlijke mengelingen (1880)

    schrijver

    13-12-2011 om 10:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lachen en schreien
    Een gedicht van Albert Verwey 1865-1936

    LACHEN EN SCHREIEN.

    Ik wenste dat mij mocht gebeuren,
    Nu en voortaan,
    Heel goed te zijn voor hen, die treuren,
    Nu en voortaan.

    Want als ik blijf behou'en
    Gezang en de vreugd daarvan,
    Dan weet ik, dat ik al wie rouwen
    Oneindig troosten kan.

    Want al mijn zangen in mij
    Zijn boodschappers van vreugd :
    Zij dragen goede tijdingen,
    En hemelse verblijdingen,

    En 't vlieden van hun Licht gewaad is liefelijk gewin mij,
    Daar ik ze alleen in 't vlieden zie en 't vlieden mij
    slechts heugt.

    De mensen klagen,
    Dat vreugde vliedt:
    Laat vreugden vlieden, laat mensen jagen,
    Wij zien ze vlieden en klagen niet.

    Want al wat schoon is,
    Is schoon wijl 't vliedt,
    Want schoonst van een citer zijn toon is
    't Sterven, het stijgen niet ...

    En daarom staren
    We op 't vliedend-schone,
    En zeggen zacht: na vreugd zal 'k vreugd ontwaren,
    Die 't leven lone.
    Veel zang en schone dromen,
    Om zoet te slapen tot het ochtend-domen:
    Want vreugden vlieden opdat vreugden komen.

    Schrei daarom niet, want als gij schreit,
    Dan zal ik zelf gaan schreien wij1 ik schrijf,
    En al die schonen bloemen van mijn zang
    Zal 't zijn of er een dauw van tranen drijv'
    Om hen, om mij, tot 'k eindlijk lang, heel lang,
    Zal moeten wenen en geen trooster blijf,
    En niet meer schrijf en enkel lijd.

    Schrei niet, schrei niet: mijn zang is veel te teer:
    Daar blinkt een traan in de ogen van mijn zang,
    Zijn wangen zijn zo bleek, ik zend hem u:
    Trek 'm aan uw knie en zeg: kind, ween niet meer,
    Want ik ben ook niet somber, 'k was 't te lang,
    Zit neer en glimlach nu.

    Dan zal hij lachen door zijn tranen heen,
    En zeggen: zie, 't verdriet zelfs is een vreugd;
    Want grootste vreugd is lachen na geween,
    En dat doe 'k veel en dat 's mijn deugd.

    schrijver

    11-12-2011 om 22:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verbittering
    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1940

    Verbittering

    De namen van wie eens mijn vrienden waren
    werden tot as tussen mijn tanden, en ik spuw ze uit.
    eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen,
    het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.

    Porta Nigra (1934)

    schrijver

    07-12-2011 om 11:02 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.respect
    Een hartenkreet van An Terlouw...

    En weet u wat ik hier over zeggen wou?
    Soms voel je wel de kou van dat gejij en gejou
    Maar gaat men kil het u uitspreken...
    Dan moet je gaan oppassen wie er tegen je spreken
    Hoewel vroeger het respect wel in de aanspreekvorm zat
    Omdat we als jonge mensen diep ontzag voor leeftijd hadden
    Maar dat is allemaal op de tocht komen staan
    Dus spreekt men bijna iedereen met jij en jou aan!
    De mensen zijn wat respect diep in de kou komen te staan!
    Zo zijn we jaren voort gegaan
    En spreekt de jeugd een oudere van 70 jaar gewoon met jij aan!
    In mijn oren klinkt het raar
    Maar de maatschappij maakte dit allemaal waar!

    Nu ga ik even naar God
    Wat heeft die weinig respect ontvangen
    Maar Hij daalde diep af naar mensen met grote zonden
    Hij toonde daarin respect voor het leven van ieder mens
    Maar de mens blijft een onopgevoed stuk vlees
    Zo is het van de beginne af altijd geweest!


    schrijver

    JIJ, JOU en Respect

    Zeg maar U
    als jij dat vindt,
    zeg maar jij
    als U vindt,
    dat het gepaster is
    om jij te zeggen,
    maar hoe ga je
    in vredesnaam
    kinderen uitleggen
    dat jij,
    ineens U
    moet worden,

    ’t Zit ‘m niet
    in de woorden
    jij en U,
    nee,
    het zit hem in alles
    wat ernaast staat,
    dat is precies,
    waar het bij ’t jijen
    en jouwen
    niet over gaat,
    want respect,
    zit ‘m niet
    in de aanspreekvorm!



    06-12-2011 om 09:51 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.met
    Een hartenkreet van Hans Uding


    MET ELK/ANDER

    Geef je hand aan een hand
    om je eigen hand te ontdekken

    geef je hart aan een hart
    om je eigen hart te ontdekken

    geef je ziel aan een ziel
    om je eigen ziel te ontdekken

    geef je geest aan een geest
    om je eigen geest te ontdekken

    eigenlijk is dit geven van liefde aan een ander
    om te ontdekken, dat dit kan met elk/ander



    05-12-2011 om 13:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kindermin

    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    Kindermin.

    Vroeg en veel, en altijd nog
    - Zou het ooit vermindren? -
    Minde ik jonge kindren;
    Zieltjes zuiver van bedrog;
    Oogjes, die niet jokken;
    't Voorhoofdje onbetrokken;

    't Hartje zonder arg of list,
    Zonder zorg of vrezen;
    't Lief en lachend wezen;
    't Mondje, tot een kus gespitst,
    Vriendlijk aangeboden;
    En geen kunst van node.

    Die reeds drie geslachten heeft
    Om zich heen zien spelen,
    Zal het niet vervelen,
    Als hij 't vierde nog beleeft
    Treedt hij, eer het opkomt, af;
    Laat het spelen op zijn graf.

    Nog eens winterloof (1892)

    schrijver

    04-12-2011 om 11:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nooit
    Een gedicht van Johannes Reddingius 1873-1944

    Nooit heb ik je lippen gekust

    Nooit heb ik je lippen gekust
    Zo eindeloos lang was mijn zwerven,
    nooit heb ik je lippen gekust,
    nooit aan je boezem gerust.

    Nooit heb je alles gezegd,
    zo eindeloos lang was mijn zwerven,
    nooit heb ik je alles gezegd,
    noch mijn hand op je lokken gelegd.

    Nooit riep ik door lach of door taal,
    zo eindeloos lang was mijn zwerven,
    nooit riep ik door lach of door taal,
    of vreemd verhaal….

    En daarom kan ik sterven….

    ----------------
    uit: Regenboog

    schrijver

    03-12-2011 om 19:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kluizenaar
    Een gedicht van Jacques Perk 1859-1981

    De kluizenaar

    Hoog, op de bergtop, rijst de kleine kluis,
    Uit groenend hout en mossig riet geboren;
    Door spar en lork vaart een zacht gedruis,
    En wie daar zingen, doen een loflied horen;

    Vrij dartelt om de hut de vale muis, -
    Het dal ligt in de gloed der zon te gloren,
    Maar in de grauwe pij, voor 't houten kruis,
    Ligt de eenzame, in geprevel als verloren:

    De grijze zoekt de vrede in eigen-kwellen,
    En wil zich martlen tot een heilig man,
    En schijnt geen traan van 't zinkend oog te tellen, -

    Doch zon en bloem en vogel gruwt er van:
    Hij zoekt het leed, dat zij verblijd ontsnellen, -
    En vrede heeft, wie vreugde vinden kan....

    Gedichten (1914)

    schrijver

    02-12-2011 om 12:37 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.boek
    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    Meiboek II

    Ik wist niet dat dit alles was zo mooi.
    Zo staat ook wel een meisje vol in bloei,
    De bruigom loopt om haar en streelt het haar,
    Zijn spitse ving’ren door haar gouden haar:
    En loopt nu onwetend heen en zoekt in spel
    Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel
    Een bloot beeld: onder ’t witte bedgordijn
    Glijden er blikken en een woordentrein.
    Dat’s om te wenen, want de mijmering
    Over een ding, is teerder dan het ding.

    Mei boek II 1889

    schrijver

    30-11-2011 om 21:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gebed
    Een gedicht van Karel van den Oever 1879-1926

    Gebed

    Heer, ga ver
    want de aarde zweet haar wellust,
    als een hallo rond de maan.
    Heer, ga ver van ons
    want de aarde tingelt als een zotskap
    en haar mond aapt breed van 't lachen.
    Heer, hoe lang laat Gij begaan?
    Hoort Gij niet dat uw Huis dreunt
    van de dans der aarde?
    Dat uw venster trilt van de ‘one step’
    en het rumoer van de ‘shimmy’?
    Door de lucht-straat galmt het fijn geklep
    van een onkuis sandaal
    en tot in de Heilige Huis-zaal
    de slag der hete castagnetten.
    Heer, ga toch ver,
    want de zonde puilt als een rook
    over planeet en ster,
    de radio spant haar muziek-draad
    uitdagend langs uw hemel-plafond.
    Heer, ga ver,
    ga ver van uw zondig volk,
    de aard-kluit ruikt ongezond
    en overal bezwijkt de goede raad.
    Heer, ga ver van ons
    in uw duistere wolk ...

    schrijver

    29-11-2011 om 09:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bloem
    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Ze bloeide als bloem

    Ze bloeide als bloem in ‘t wereldruim;
    Ze kon aan elk behagen.
    Thans is zij, als een vlokje schuim,
    Door winden weggedragen.

    Ik heb haar menigmaal gekust,
    Dat gloeide hare wangen!
    Die zielengloed is uitgeblust,
    Gelijk een doods verlangen.

    Is ‘t vurig oog als in de nacht
    Voor eeuwig uitgeblonken,
    Toch ligt ze diep in mijn gedacht,
    Als in een graf verzonken.


    1882

    Durmeliederen

    schrijver

    28-11-2011 om 09:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stoer
    Een hartenkreet van An Terlouw

    Stoere jongens, vuurwerk en pijn!

    Zo stoer staat het, als je net
    als alle anderen
    met vuurwerk durft te spelen

    Zo stoer staat het, als je net
    als de anderen
    de mensen uit hun schoenen
    kunt laten schrikken

    Zo stoer staat het,
    dat iedereen gevlogen is
    je was te traag, het lontje niet

    Zo stoer als je was, zo nietig ben je nu
    zonder vuurwerk in eerst een ambulance
    nu in dat grote ziekenhuisbed

    Van je stoerheid, is niks meer over:

    Net als van je hand!


    schrijver

    27-11-2011 om 11:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.handdruk
    Een gedicht van Albert Verwey 1865-1936

    DE HANDDRUK

    Er is zoveel waar 't wonderlijk begeren
    Ongaarn naar reikt; want wij zijn zo gemaakt
    Dat wij niet enkel wat ons scha doet weren,
    Maar onze trots ook wat wil helpen wraakt.

    Op andren niet alleen maar op ons eigen
    Verhalen wij het leed dat de andre ons deed,
    En voeden lust in pijn en wonden krijgen
    En noemen de andre en weten zelf ons wreed.

    Dan staan we op 't laatst in het heelal, verbijsterd
    Dat zoveel schoons als toch moet zijn, niet blijkt:
    Wij voelen ons gelijk een boom, geteisterd
    Door wind, weer, bliksem, schoon hij niet bezwijkt.

    Wij staan alleen: dan sluipt zich in ons voelen,
    Dan dringt zich door naar 't aarzelend verstand,
    Gemeenschap, zwijgend, vol verstaan bedoelen:
    De warme druk van een bevriende hand.

    schrijver

    26-11-2011 om 17:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.cactus
    Een gedicht van Jan van Nijlen 1884-1965

    De cactus

    Kaal staat hij voor de blankheid der gordijnen,
    Verschrompeld in wat kiezel en wat zand
    En mist zijn ziel: het alverschroeiend schijnen
    Der eeuwge zomers van zijn vaderland.

    Maar aan het einde van zijn lijdzaam dulden,
    Spruit op een lichte morgen, als een vlam
    Van 't heet verlangen dat hem gans vervulde,
    Een bloem van heimwee uit zijn dorre stam.

    Hij bloeit; en in die onverwachte droom
    Laat hij een stond zijn heimlijk wezen blinken
    In 't graf van 't broze bloemblad en aroom,

    Zoals de dichter die, na harde strijd,
    Zijn innigst voelen in een lied doet klinken
    En weerkeert tot zijn oude eenzelvigheid.

    De Beweging jaargang 13

    schrijver

    25-11-2011 om 11:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winterdag
    Een gedicht van Helene Swart 1859-1941

    Winterdag

    De wolken dreven wondersnel,
    De bomen bogen naar elkaar.
    O mannenliefde! o wolkenspel!
    Luid sloeg mijn hart, van weemoed zwaar.

    Fel blies de kille winterwind
    De loverloze lanen door.
    'k Had willen wenen als een kind,
    't Was of die wind mijn hart bevroor.

    Toog ooit zo bleek, zo stil een paar,
    De wegen langs met droever zin?
    Wij gingen zwijgend naast elkaar,
    Een troosteloze toekomst in.

    schrijver

    24-11-2011 om 13:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!