Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    28-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gij
    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    O, gij voor wie de driften zwijgen

    O, gij voor wie de driften zwijgen
    Wanneer de droppels door uw borst
    Als door een doek der liefde zijgen
    Ter lessing van des kindjes dorst,
    Wat zijt ge schoon en opgetogen,
    Iets zoets ontstraalt uw dromende ogen.
    Iets, dat getuigt hoe gij geniet,
    Iets, als in ‘t oge der gazelle,
    Wanneer zij in de klare welle
    Met lust zich rein weerspiegeld ziet.

    Bemerkt ge niet in ‘t teedre wichtje.
    Als in de bron, uw evenbeeld,
    In wiens onnozel aangezichtje
    Nu reeds de reine liefde speelt?
    Ik voel het, ‘k ben voor u verdwenen,
    Maar toch mijn harte zal niet wenen,
    Een kindeke ligt op uw schoot,
    Dat gij met feller gloed zult minnen
    Dan ‘t woest gestorm der hete zinnen,
    Dat u de mannenliefde bood.

    O heilig, driemaal heilig wezen,
    Waaruit het vlees zo fris verrijst,
    O, laat mij in uw blikken lezen
    De vreugde die uw ziele spijst
    Met liefde voor de schone wereld,
    Terwijl aan uwe borsten perelt
    De melk in volle zuiverheid,
    Terwijl uw kindje ligt te woelen
    En teer maar innig moet gevoelen
    De moeder is de onsterflijkheid.

    Aan Johanna's nagedachtenis deel III (1933)

    schrijver

    28-03-2012 om 11:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    27-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.brief
    Een gedicht van Albert Verwey 1865-1936

    HAAR BRIEF

    Nu zit ik hier alleen en schrijf,
    Maar ´t schrijven laat mij onvoldaan,
    'k Voel iets dat ik niet schrijven kan
    En laat op 't eind iets anders staan.

    Ik wou hem zeggen wat ik denk,
    Maar weet niet hoe ik 't schrijven zal:
    Want wat een mens in woorden schrijft
    Mist stem en lach, ach stem vooral.

    Dat maakt mij angstig of ik soms
    Verkeerd schrijf wat ik zeggen wil.
    Was hij maar hier of ik bij hem,
    Dan zei ik 't zacht en lachte stil.

    schrijver

    27-03-2012 om 19:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lentezang
    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    Lentezang

    Daar komt de Lente:
    Ze spreidt algauw
    Haar hoge tente
    Van licht en blauw!

    De velden laaien
    In zonnegloei;
    De weiden waaien
    Vol bloemenbloei!

    Het beekje huppelt
    Zo vlug en fris;
    En zilver druppelt
    Van bies en lis.

    De bomen strekken
    Hun armen uit.
    De wilgen lekken,
    De berk loopt uit.

    Al! takken, twijgen,
    Al wierookwerk!
    De leeuweriks stijgen
    Op vlammenvlerk!

    En liefde en hopen
    Het al doordringt:
    Het hart gaat open,
    De ziele zingt.

    O zonnedagen!
    O geur en fleur!
    Een hemelwagen
    Staat vóór de deur.

    Liedren voor 't volk (1903)

    Illustratie: Champs de printemps door Caude Monet (1840-1926)

    schrijver

    26-03-2012 om 11:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eenzaamheid
    Een gedicht van Marie Metz-Koning 1868-1926

    Eenzaamheid

    Van alle dingen die de mensen wachten
    In aards verlangen naar gelukkig zijn,
    Is niets zo doelloos als 't vergeefse trachten
    Naar één te worden door tezaam te zijn.

    Bij alle vreugden die de mensen derven
    Is niets zo zeker als de zekerheid:
    Alleen te leven en alleen te sterven
    In eigen pijn van eigen zielenstrijd.

    Er peilen ogen en er tasten handen
    Die nimmer dringen in der vreemden geest;
    Die nimmer reiken dan aan zielenwanden
    Waar vreemde smart gekerkerd is geweest.

    We leven naast elkaar als arme blinden
    En tasten naar die andren om ons heen.
    We zoeken andren om onszèlf te vinden
    In de eenzaamheid van eigen ziel alleen.


    Ascona, 1922

    Verzen

    schrijver

    24-03-2012 om 09:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waar
    Een hartenkreet die me aansprak en hier geplaatst
    Schrijver Wim en verder onbekend

    waar te gaan

    Waar te gaan als de weg gesloten is.
    zoekend naar een zijweg oh kon ik maar vliegen
    alsof ik alles maar constant mis
    constant tegen mezelf loop te liegen

    En dan? terug of gewoon stoppen?
    En nu? verder met waar te gaan zonder resultaat?
    ergens binnen gaan zonder kloppen?
    of... is het allemaal te laat

    Ik weet wel dat morgen komt met nieuwe dingen
    dat morgen mogelijk een oplossing geeft
    maar nu loop ik me in allerlei bochten te wringen
    en is er niks in mij wat echt leeft


    22-03-2012 om 21:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zandlopermaker
    Een gedicht van Heiman Dullaert 1636-1684

    Op het graf van ene ZANDLOPERMAKER

    Hij die door stoffig zand, terwijl hij heeft geleefd,
    ‘t Verloop van ieder uur in 't glas gewezen heeft,
    Wijst in zijn eigen stof, aan d'ogen daar toe open,
    Nu 't aller uren uur, dat niemand kan ontlopen.

    Dullaerts Gedichten (1719)

    schrijver

    20-03-2012 om 14:34 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.éénmaal
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    Laat mij nog éénmaal

    Laat mij nog éénmaal met U gaan:
    Uw woord was mij zo strelend zacht!
    Beween nog eens mijn stille waan,
    Mijn liefde en droef verborgen klacht.

    Laat mij nog éénmaal met U gaan
    En luistren naar dit teer gerucht,
    Dat uit U schreit in traan na traan
    Om 't leed, waarvan mijn peinzen zucht.

    Laat ons nog éénmaal samenstaan -
    De wereld wenkt zo grijs, zo wijd...
    Geef mij nog éénmaal, vóór wij gaan,
    Uw troostende barmhartigheid.

    Eén enkle maal: dan zal Uw hart
    Vergeten wat gij thans beschreit -
    Mijn droefenis die zwijgend mart,
    Mijn smart die om Uw droefheid lijdt.

    Geef mij nog ééns Uw koele hand:
    Dan zal 'k voor altijd van U gaan,
    En dwalen langs 't verlaten land,
    En klagen van mijn laatste waan.

    schrijver

    19-03-2012 om 14:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. na schooltijd
    Een gedicht van Cornelis Honigh 1846-1896

    Na Schooltijd

    Hoezee, hoezee! de School is uit,
    En 't werk vandaag weer af.
    De kindren mogen spelen gaan
    En zonder vrees voor straf.

    De meisjes lopen heel bedaard,
    Vooraan gaan Koosje en Kee.
    Kijk, daar is kleine Lida ook,
    In 't midden van die twee.

    Ze was van daag voor 't eerst op school,
    Zo blij komt ze er vandaan,
    Dat ze aan haar moeder vragen zal,
    Of ze elke dag mag gaan.

    De jongens zijn al ver vooruit,
    En lopen wie om 't hardst.
    Jan deed graag mee, maar denkt: ‘mijn lei -
    ‘Valt die, dan krijgt ze een barst.’

    ‘Toe, zusje,’ zegt hij, ‘draag mijn lei,
    Je hebt toch ook een tas,
    En krijgertje, zegt Moeder, komt
    Voor meisjes niet te pas.’

    ‘Zeg, zusje, wil je 't voor me doen?’
    En Klaartje zeide: ‘Ja!’
    ‘Zo gij straks voor me slingren wilt,
    Als 'k touwtje springen ga.

    ‘Dat's goed,’ zei Jan, daar liep hij heen,
    Zo hard als hij maar kon.
    Nieuwsgierig ben 'k, wie van die vier
    Dat spelletje wel won.

    Kijkjes in 't rond (1881)

    schrijver

    18-03-2012 om 16:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ellendigen
    Een gedicht van Johan Danser 1893-1920

    DE ELLENDIGEN

    ZIJ zijn de zwervers met de doem geboren
    Van eenzaamheid en eindloos-schrijnend leed:
    Hun wereld heeft haar diepste schoon verloren
    Sedert hun droefheid alles ledig weet.

    Geen helle droom, geen vreugd kan hun behoren,
    Liefde is hun nooit een zacht-verwarmend kleed:
    Zij pogen slechts het stil verdriet te smoren
    Dat rustloos aan hun zieke leven vreet.

    Soms heffen zij hun onverzaadbaar smachten
    Naar een wiens lach hun twijfel overwon
    Maar horen nooit het antwoord op hun klachten

    En dwalen weer en zoeken vredes bron,
    Ellendig in de duisternis der nachten,
    Ellendig onder 't branden van de zon.

    Gedichten (1922)

    schrijver

    17-03-2012 om 19:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    16-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lente

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    Lente

    De zon is verschenen!
    De aarde straalt -
    Zij heeft een verdwenen
    Geluk in mijn ogen gehaald.

    Ik ben alles vergeten
    Wat ik zo even wist -
    Ach: wat is 't dat we weten?
    Wat is 't! wat is 't!

    Wat is 't dat we willen,
    Dan de kranke aarde in 't
    Zonlicht te tillen -
    Als een arm ziek kind!

    schrijver

    16-03-2012 om 16:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.leven
    Een gedicht van Marie Metz-Koning

    Ik weet niet, lief, hoe 't leven ons zal leiën

    Ik weet niet, lief, hoe 't leven ons zal leiën
    Nog vaster samen, of wat meer vaneen....
    Al reikt verlangen ook naar 't hoogste heen,
    We kunnen alles van de toekomst beiën;

    Want onzer voeten wankelbare schreên,
    En onzer zielen zonderbaar gedijen
    Waar dat ons brengen zal in later tijën,
    Weet, sedert God ons stierf, mijn lief, niet één!....

    Maar laat ons trouw zijn, en onz' woorden wijën
    In waarheid, lief, die bracht niet vaak vaneen;
    En als we ons leed doen, trotsjes, laat ons glijën
    Naar zacht vergeven, dat steeds 't hoogst me scheen;
    En als we ons voelen soms, schoon saam, alléén....
    Laat ons dan in elkanders armen schreien.

    schrijver

    15-03-2012 om 11:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wekkers
    Een gedicht van Gerrit van de Linde 1808-1858

    Wekkers

    In 't onbekende Zuiën,
    Waar men onder andere van klokken en pendules niet weet, mitsgaders van 't beieren, kleppen en luien,
    Weten de horologiemakers natuurlijk met hun lege tijd geen raad,
    En nemen daarom dienst als wekkers ten nutte van de Staat:
    En als je dan 's morgens eens heel vroeg klaar wilt zijn, gewassen en geschoren,
    Dan wekken ze je gewoonlijk 's avonds te voren.

    De gedichten van den Schoolmeester (1902)

    schrijver

    14-03-2012 om 13:13 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doodse dood
    Een hartenkreet van Hans Uding

    DOODSE DOOD

    Lief, lief tantetje
    vijf dagen heb je daar gezeten
    samen met de doodse dood
    die stille tijd gesleten
    waarom ontluistering jouw deel?

    binnengekomen overviel jou de kille kou
    de kachel gloeiend rood, heel heet
    in alle rust de krant gaan lezen
    de doodse dood besloop je snel
    aangrijpender beeld kan ik niet schetsen

    visioenen achtervolgen mij nog steeds
    wankelend heb ik je lichaam neergelegd
    gestreeld, daarna ben je weggedragen

    we weten nooit, waar en wanneer
    de doodse dood is heel vaak onverwacht
    onze klok tikt de minuten en de uren
    de hartenklop vond bruut zijn eind
    jouw warme liefde houdt mij overeind

    13-03-2012 om 12:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schaakspel

    Een gedicht van Omer Karel de Laey 1876-1909

    Schaakspel

    's Avonds, achter 't linnen windschut,
    zaten, in 'n koude cel,
    twee gestrenge paters, naast 'n
    druipend waslicht, aan het spel.

    Tegen 't schaakbord, op de tafel,
    lag 'n dik getijdenboek,
    met 'n hoornen snuifdoos nevens
    en 'n rode zakneusdoek.

    't Kampte. De elpenbenen stukken
    dreigend vóór malkaar gesteld,
    kruisten lijk 'n legerbende,
    't wit en zwart gevierkant veld.

    Een der paters draalde zenuwachtig,
    rond z'n gladde kin,
    met z'n lange, mager vingers
    en misschoof z'n koningin.

    Hij verloor en, monklend, gaf 'n
    kopergroene, slechte duit,
    en de winner, wederjonstig,
    stak zijn hoornen snuifdoos uit.


    -------------------------------------
    wederjonstig: als wedergunst

    schrijver

    12-03-2012 om 14:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lente
    Een gedicht van Eduard Brom 1862-1935

    Lente

    Daar zijn de knoppen wonderbaar gebroken,
    De lentezegen breekt er stromend ùit...
    Op koele wuiving drijven zoete roken...
    De lucht is één wijd ruisen van geluid!...

    Dat lijkt een liefelijke toversproke
    Van wijdse heerlijkheid, die plots ontspruit
    Bij lichter feeë roede... leve' ontloken
    Glorieus... nog pas met rouwklokke uitgeluid!

    Zijn 't nu mijn harte-knoppen, die daar breken,
    In weelde ùitstromend, bij het laafnis-leken
    Van 't warme licht, rein heiligend gespreid?

    Dat vreemd bedwelmen... zijn 't mijn harte-aromen?...
    Is 't àl een toversproke, in lichte dromen
    Eens stil gedroomd als wondre werklijkheid?...

    Gedichten (1895)

    schrijver

    11-03-2012 om 12:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrouwe
    Een gedicht van Jacobus Revius 1586-1658

    Van een degelijke vrouwe

    Hier rust ik zoetjes in de Heer
    Een vrouw begaafd met deugd en eer.
    Wie dat ik ben of hoe ik hiet
    (Is 't mogelijk) en vraag 't mij niet.
    Nooit maakt' ik gaarne lang gerel.
    Het zwijgen past de vrouwen wel.

    ------------------------
    gerel - (druk) gepraat

    Over-Ysselsche sangen en dichten (1630)

    schrijver

    10-03-2012 om 19:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.graf em kruis
    Een gedicht van E. Raurillard

    Graf en kruis

    Die iets diers naar 't graf moet brengen,
    Plante stil een kruis daarnevens:
    Schoon dan de ogen tranen plengen,
    In het hart komt hoop des levens.
    Waar bij 't kruis de tranen vloeien
    Om hetgeen men 't graf moest geven,
    Daar gaan schone rozen bloeien,
    Rozen, die het kruis omweven.

    Rust een weinig (1891)

    schrijver

    09-03-2012 om 22:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Weldadig zonneweer

    Weldadig zonneweer,
    hoe lang heeft ons verlangen
    gewacht naar uwe troost,
    geveterd en gevangen
    in ‘s winters lastigheid!
    Zal ‘t zomer zijn voortaan,
    of zult ge, wederher
    al, zonne, u duiken gaan?

    De mensen danken u
    volmondig, en de hoven,
    in ‘t eerst aanschouwde groen,
    u dankbaarheid beloven;
    de vogels vliegen los
    en blij; het kwekenoot,
    ontdonkerd hier en daar,
    de staldeure openstoot.

    Daar davert iet dwersdeur
    elk wezen; daar zijn stralen
    van louter levendheid,
    die uit de hemel dalen:
    of wat, ontdekt het mij,
    wat is die geile stroom,
    die alles blij zijn doet,
    ‘t zij mense, dier of boom?

    ‘t Is zonneweer; het is...
    ‘t is zomer; al ‘t geleden,
    al ‘t uitgedoogde kwaad
    is weg, uit lijf en leden;
    de zonne lacht en laaft
    het herte los en vrij
    van kommer, of het ook
    geen dag nog zonne en zij.

    Wie zal de goedheid dan,
    wie de eeuwig onbegonnen
    mildadigheid van Hem,
    de dageraad aller zonnen,
    verstaande, ootmoediglijk
    genoeg, op beide knie'n
    aanbidden? wie de naam
    vollovend zijn van Dien?

    Door de eeuwige eeuwen heen,
    geloofd zij ‘t eeuwig Wezen;
    zij ‘t eeuwig Licht geloofd,
    zo nu zo ooit nadezen:
    zij ‘t eeuwig Liefdevier,
    het leven van ‘t heelal,
    geloofd, zo lange iet is,
    of ooit iet wezen zal!

    Rijmsnoer

    schrijver

    08-03-2012 om 21:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Ik denk aan u

    De zomer ging, de goud-doorschenen uren
    Verkorten hunne loop; de nacht wordt lang...
    Hoe eindloos zal me ook déze winter duren,
    Hoe bang is 't hart, dat u verloor, hoe bang!

    Ik denk aan U, als in de blanke vaarten
    De blauwe schijning van de hemel valt,
    Door 't nevelblank de Lente-morgen-klaarte
    Goudglanst der weiden welig esmerald.

    Ik denk aan U, als ik het riet zie wuiven
    Dat op de golfslag schoonbewegend wiegt,
    Aan U, wanneer een vlucht van teedre duiven
    Klapwiekend voor de morgenzonne vliegt...

    Ik denk aan U, als door de brand der velden
    De dorpsklok de ure van de middag luidt,
    Aan U, wanneer de vespertonen melden,
    Dat de avond zonk en duister de aarde omsluit.

    Ik denk aan U, wanneer, de maan verrezen,
    In 't donker landschap laat de nachtuil klaagt,
    De Noorderkim nog de afglans houdt in wezen
    Van 't Zomerlicht, dat nauw verbleekt, weer daagt.

    Ik denk aan U, als de eerste bladeren dalen,
    En 't Herfstschoon, willoos, langs de wegen zwerft,
    De najaarsnevelen 't zwakke licht vervalen
    Van zilvren zon, die met de middag sterft.

    Ik denk aan U bij stormen, bij ontijde,
    Wanneer de wind opzweept de wilde zee,
    Alsof de wereld met het hart, dat schreide,
    Uitklaagde een klaagzang van nog zwaarder wee.

    Ik denk aan U in korte, in lange nachten,
    Als langzaam de uren langs mijn leger gaan,
    Uw beeld staat dag en nacht in mijn gedachten,
    En zal er, tot de dood mij oproept, staan.




    1904

    schrijver

    07-03-2012 om 11:19 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.levenslust
    Een gedicht van Albert Verwey 1865-1936

    LEVENSLUST

    Dit leven is een marktdag: ginder bluft
    Een boerendokter op een stoeltje, omringd
    Door domme kijkers, - langs mij been verdringt
    Zich 't volk van sjacheraars en vult met wuft

    Geschreeuw het plein, - een bond jankt me aan en snuft
    Rond naar zijn baas, - in 't harlekijnspak springt
    Een nar op 't koord, - een liedjesventer zingt
    Mij vlak aan 't oor , - 'k ben duiz'lig en versuft:

    Ik haat dit leven: - 'k wilde dat het was
    Een stille straat, waar men alleen 't geluid
    Van eigen stappen hoorde, en soms van ver

    Luid lachen van een meisje of even 't ras
    Gerucht van blijde stemmen, of 't gefluit
    Eens vogels door een open straatvenster...

    Verzamelde Gedichten (1901)

    schrijver

    06-03-2012 om 16:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!