Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    20-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maantje
    Een gedicht van Rosalie Loveling 1834-1875

    Het maantje

    De maan loopt door de wolken,
    Zo zachtjes en zo snel;
    De kindren komen buiten,
    « 0, knaapje, ziet ge 't wel? »

    Toen stak het kleine knaapje
    Naar haar zijn armkens uit,
    En wou het maantje hebben,
    En weende en schreide luid.

    lk kan het u niet geven :
    0, zo ge later, kind,
    Ook 't levensheil woudt hebben,
    Dat men op aard niet vindt,

    Denk dan aan 't zilvren maantje,
    Dat door de wolken loopt,
    En dat hij veel moet lijden,
    Die op 't onmooglijk hoopt.

    Gedichten (1887)

    schrijver

    20-03-2013 om 11:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blindgeboren
    Een gedicht van P.C. Hooft 1581-1647

    Sonnet - Wanneer door 's werelds licht de blindgeboren jongen

    Wanneer door 's werelds Licht de blindgeboren jongen
    Gezicht verkreeg, hij stond verwonderd en bedeesd.
    Beweging, verwe, stal van plant, van mens, van beest,
    Verbluften zijn gedacht' en liefelijk besprongen.

    Voorts sloten, torens, schier ten hemel hoog gesprongen,
    Het tijd-verdrijf van 's mensen onderwind-al-geest;
    Maar de zienlijke god, de schone zonne, meest.
    Zijn tonge zweeg, 't gemoed dat riep om duizend tongen.

    Even aleens, mijn licht, wanneer gij mij verschijnt
    En dat mijn ziel ontdekt uw ziels sieraden vijndt,
    Die 't oge mijns gemoeds, dat t' haarwaarts strekt, ontmoeten

    Zo zwelt mijn hart van vreugd en van verwondring diep
    En danke jegens u en jegens die u schiep,
    Totdat het berst en valt gebroken voor uw voeten.

    -----------------------------------
    uit: Liederen en gedichten
    -----------------------------------
    's werelds Licht - Christus
    bedeesd - verbijsterd
    schier ten hemel hoog gesprongen - bijna tot de hemel reikend
    onderwind-al-geest - het alles ondernemende verstand
    ontdekt uw ziels sieraden vijndt - de schoonheid van uw ziel vindt blootliggen

    schrijver

    19-03-2013 om 11:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doodsangst
    Een gedicht van Jacob Israël de Haan 1881-1924

    Doodsangst

    Niet in de winter, wanneer dagen duister
    Als nachten zijn, wier zwaarte mij verdrukt,
    Maar in de zomer, als de bloei, de luister
    Van dag en nacht, het bevend hart verrukt.

    Niet in de winter als deuren en ruiten
    Kreunen bij 't woedend waaien van de wind
    Maar in de zomer, als vogels hoog fluiten
    De dag laat eindigt en weer vroeg begint,

    Vrees ik de Dood, haat ik hem machteloos,
    Ik heb het leven zó lief en het gaat
    Buiten mijn macht genaadloos naar één eind.

    O, Vriend, lach niet meer. Maar een korte poos
    Eer de wrede Dood ons beiden verslaat
    En onze Vriendschap in het niet verdwijnt.

    Liederen (1917)

    schrijver

    18-03-2013 om 16:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bruisend
    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Bruisend zwalpt

    Bruisend zwalpt me over 't hoofd ene zee;
    Wervelwind warrelt woest, rukt me mee...
    En de sterren verzwinden, verslinden elkander.
    Gans in gloed staat 't heelal,
    Doodsgebrul, angstgeschal,
    Klinkt overal!
    De zon alleen, die hemelsalamander
    Vonkelt tevreên op mijn vreeslijke val.

    Uilgekras, slanggesis mij begroet,
    't Spuwt naar mij, al wat kruipt, al wat wroet:
    En de nietige mensen verwensen mijn pogen.
    Brak ik stout slavernij
    'Sla hem dood!' - roepen zij,
    'Doof 't medelij!'
    Het graf alleen, die moeder helser logen,
    Opent de boezem en hunkert naar mij.

    Vrouwentroost, kindermin vind ik niet,
    Ach! mijn val baart hun zelfs geen verdriet...
    En mijn aaklige blikken verschrikken hen zeker.
    Gij, door min mij gejond,
    Kom tot mij, 'k ben gewond!
    Maak mij gezond...
    De liefde zelf, die zoete balsembeker,
    Vlucht en verloochent de stervende hond.

    schrijver

    17-03-2013 om 11:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijnwerkers

    Een gedicht van Edward Koster 1861-1937

    Mijnwerkers

    Zij dalen zwijgend in de don'kre grond,
    Met bleke lippen en verflensende ogen,
    Vervloekend de hardvochtig-valse logen,
    Die hen tot nacht doemt, als de morgenstond
    Met nieuwe glansen rijst, en schitt'rend-bont,
    Van zuiv're zonneschoonheid overtogen,
    Het land lacht in het licht, en uit den hoge
    Een zoele vrede nederzijgt in 't rond.

    Dan zinken zij in zwarte, kille mijnen,
    Gebogen in hun jeugd, half-wezenloos,
    Gedwee hun beurt verbeidend bij de schacht.

    En bukkend moeten ze in de grond verkwijnen,
    In muffe damp — daarboven bloeit de roos! —
    Gevaren duldend in hun somb're nacht.

    Tonen en tinten (1900)

    Illustratie: Mijnwerker door Jan Toorop (1858-1928)

    schrijver

    15-03-2013 om 13:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bui

    Een gedicht van Anthony Winkler Prins 1817-1908

    Bui

    Grimmig snellen rondgerolde wolken,
    Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw.
    Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw,
    Scherp weerspiegeld in de molenkolken.

    Schelle fonkling van miljoenen dolken;
    Dan de donder; en, van regen lauw,
    Schudt de wind de hechte molenbouw,
    Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken.

    Zuiver, als geslepen edelstenen
    In een rand van donker goud gevat,
    Spiedt de klaproos door de halmen henen,

    Glanst de koornbloem helder na het bad;
    En het paard, met glimmend stijve benen,
    Scheert de klaver, koel en druipend nat.

    Sonnetten (1885)

    schrijver

    14-03-2013 om 10:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.avondgeluiden
    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    AVONDGELUIDEN

    Er moeten witte hoeven achter de zoom staan
    van de blauwe velden langs de maan
    's avonds hoort gij aan de verre steenwegen
    paardenhoeven
    dan hoort gij alles stille waan
    van verre maanfonteinen zijpelt plots water
    - gij hoort plots het zijpelen
    van avondlik water -
    de paarden drinken haastig
    en hinniken
    dan hoort men weer hun draven stalwaarts

    schrijver

    12-03-2013 om 12:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.half-maart
    Een gedicht van W.L. Penning 1841-1924

    Half-maart

    Door klonter-sneeuw in bijna duister,
    Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort;
    In kolk of wolk, niets roert of ruist er;
    Maar laag in 't West — zie schemerluister
    Als rozetuin door avondpoort!

    Daarheen, van 't nest op kille twijgen,
    Rolt warm-vertrouwlijk meerlgefluit;
    Als bloesem voelt ge een sneeuwvlok zijgen;
    En hoor, om ons op streek te krijgen
    Zond Lente al feestmuziek vooruit!

    Levensavond (1921)

    schrijver

    11-03-2013 om 11:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.plekje
    Een gedicht van Cornelis ten Hoet 1796-1832

    Aan mijn geboorte-plekje

    Heilige geboortegrond,
    Plekje, waar mijn wieg eens stond,
    Waar ik 's levens teedre jeugd
    Heb doorleefd in reine vreugd!

    Wonderschoon, bekoorlijk oord,
    Dat de zangen hebt gehoord,
    Waar, verrukt of weemoedsvol,
    Eens mijn jonge borst van zwol!

    Berg- en dal- en bronrijk land,
    Waar ik, aan der liefde hand,
    ’t Heil, zo lang door mij gezocht,
    Zoet en volop smaken mocht!

    O, steeds voel ik mij verrukt,
    Als mijn voet uw heuvlen drukt,
    Of door uw valleien treedt,
    En mijn blik uw omkreits meet.

    Maar onrustig jaagt mij ’t hart;
    ‘k Word beklemd van heimwee-smart,
    Van verlangens boezempijn,
    Als ik ver van u moet zijn.

    Heilige geboortegrond!
    Tot mijn laatste levensstond
    Hang ik aan u, als een kind,
    Dat zijn moeder teer bemint.

    Citherklanken (1832)

    schrijver

    10-03-2013 om 11:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blij zijn
    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    Zal ik nu blij zijn

    Zal ik nu blij zijn, enkel om bloemen,
    Enkel om bloemen en lenteblauw?
    Zal ik vergeten, nu bijen zoemen,
    Zal ik vergeten waarom ik rouw?

    Zal ik nu dromen, enkel om rozen,
    Enkel om rozen en zonneschijn?
    Zal ik vergeten mijn hart bevrozen?
    Zal ik vergeten mijn wondepijn?

    Zal ik nu zingen, om blauwe seringen,
    Enkel om bloemen en anders niet?
    Zal ik nu zingen, wijl meerlen zingen,
    Zal ik nu zingen een meielied?

    De Gids (1907)

    schrijver

    08-03-2013 om 21:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.knotwilg
    Een gedicht van Th. van Ameide

    De knotwilg

    Wie 's levens moker maar getroost laat beuken,
    doch in zich 't beeld bewaart, dat eens hem blonk,
    die voelt wel eindlijk in zijn oude tronk
    een vastheid groeien, die geen lot kan deuken.

    Al staat hij krom en armelijk ontwricht
    ergens alleen, ver van de blanke vlieten,
    door iedre nieuwe lent gedreven schieten
    lenige twijgjes naar het heilig licht.

    Gans uitgehold en meer dan half gekloofd,
    verwint zijn taaie leven alle wonden:
    zijn gulden bloesems geuren in het ronde,
    een zilvren blarenkrans omstraalt zijn hoofd.

    schrijver 

    07-03-2013 om 21:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Een gedicht van René de Clerq 1877-1932

    Ria spreekt:

    Liefste, kom uit,
    de harde stenen uit.
    Voel mee de teerheid van het kruid.
    Hoor, is 't de merel, die daar fluit?

    Bloemen, bloemen!
    Ze blinken blank en rood en geel.
    Een zacht viooltje ontluikt de steel.
    Laat staan, er zijn er nog niet veel.

    Zie, de linde,
    levend goud om 't oude brons.
    Er is al groen, getjilp, gegons. -
    Zie de linde: zij bloeit voor ons.

    En de wolken!
    Ze varen hoog, ze varen gauw,
    een zuiv're sneeuw van zee en dauw.
    Wolken en zon in 't frisse blauw.

    Liefste, kom uit,
    de harde stenen uit.
    Elkander tegen door het kruid!
    Is de aarde niet als ik: een bruid?

    Nagelaten gedichten (1937)

    schrijver

    06-03-2013 om 13:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.duister
    Een gedicht van Hendrik Peeters 1825-1893

    ZWART IS HET DUISTER

    Zwart is het duister
    Waarmee 't gewaad
    Van 't middernachtuur
    Onze aarde omslaat.

    Hecht zich de ellende aan onze schreên,
    Dan is het donker om ons heen.

    Maar 't diepe duister
    Van 's hemels trans
    Geeft aan de sterren
    Meer gloed en glans.

    Wanneer de ellend' bij ons zich vest,
    Dan kent men onze ziel het best.

    Meibloesem (1847)

    schrijver

    05-03-2013 om 13:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moederziel
    Een gedicht van Bernard van Meurs 1835-1915

    Moederziel alleen

    Moederziel alleen ien 't huuske,
    Leest ze bij 'et groote licht
    (Kumt al gauw heur achtste kruuske,
    Scharp, Goddank! blieft nog 't gezicht)
    Leest ze ien 't Evangelieboek
    Zonder bril nog even kloek.

    Wâ ze leest? Ze leest de naomen
    En de daotums, dag en jaor,
    Van heur kienders, toen ze kwaomen,
    Trouwden, stierven - allegaor;
    Ook den daotum, naom en van
    Van heur braoven zaolgen man.

    Ielke naom deur haor gelezen
    Brengt 'en leven veur den geest,
    Dâ zoo dierbaor haor veurdezen
    As heur leven is geweest;
    Ielke daotum wekt ien 't hart
    De ouwe moedervreugd en -smart.

    En dan wordt ze diep bewogen:
    Allen ziet ze veur zich staon,
    Allen schouwt ze weer ien de oogen,
    Allen sprêkt ze vriendlik aon. -
    Starft ook alles um haor heen,
    Een moeder-ziel is nooit alleen!

    Kriekende Kriekseke (1894)

    schrijver

    04-03-2013 om 12:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jaarfeest
    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    Elianes jaarfeest

    ’t Gedicht
    Uit plicht
    Gelukt niet licht,
    Maar hinkt aan ijzren boeien:
    ’t Heeft vier,
    Noch zwier,
    Noch bloei noch tier,
    En kruipt in plaats van vloeien.

    Maar brandt
    De hand,
    Die ’t speeltuig spant,
    Van ’t innig boezemgloeien;
    Geen toon
    Zo schoon
    Bij mens en Goôn,
    Dan die het hart ontvloeien.

    Voor mij,
    Ik wij’
    Mijn Poëzy
    Geen dorre plichtbetoning:
    Haar lied
    Klinkt niet
    Op vreemd gebied;
    De Dichtluim kent geen Koning.

    Doch kon
    Een bron,
    Die eens begon,
    Steeds onuitputbaar springen,
    Hoe blij
    Zou zij
    Op ’t Feestgetij
    Van Eliane zingen!

    Dan ach!
    Ik mag
    Die blijde dag
    Met geen gezang begroeten:
    De smart,
    Die ’t hart
    Te fel benart,
    Maakt Zang- en Speelkunst voeten.

    Daar ’t leed
    Zo wreed
    De borst doorsneed,
    En tranen drongen uit de ogen,
    Zou daar
    ’t Bezwaar
    De zangrige aâr
    Niet tevens op doen drogen?

    De gloed
    Van ’t bloed
    In zilten vloed
    Van staâg geween verdronken,
    Is al
    ’t Geschal
    Van Feest of Bal
    Niet weer in staat te ontvonken.

    Neen, zang
    Waar dwang
    En hartgeprang;
    Doch waar voor zuivre wensen
    Ons heil
    Slechts veil
    In ’t hoogste peil,
    Dan maakte u dit mijn hart de zaligste aller mensen.

    De Dichtwerken XIII (1859)

    schrijver

    03-03-2013 om 11:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verscheiden
    Een gedicht van Aart van der Leeuw 1876-1931

    VERSCHEIDEN

    Een aarzlend reiken
    Naar de overzij,
    Een angst, een wijken,
    Een: neen niet míj,

    Nog één gedachte,
    Een snelle droom,
    Over het zachte
    Van bloem en boom,

    Een laatst verlangen
    Naar akkerland,
    Hoe de appels hangen,
    Het najaar brandt;

    Dan het doorwaden,
    Het nieuwe pad,
    't In Licht zich baden,
    De poort der stad…

    Wat hij van de aarde
    Als liefste buit
    Voor zich bewaarde,
    Hier spruit het uit.

    De armen vol rozen
    En gloeiend fruit,
    Over dit blozen
    Gesprenkeld kruid,

    Bekranst de haren,
    En warm de kin
    Drukkend in de aren,
    Zo treedt hij in.

    Het Aardsche paradijs (1927) Sproken

    schrijver

    02-03-2013 om 16:47 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maart
    Een gedicht van J.J.A. Goeverneur 1809-1898

    Maart

    Nu gaat de felle koude
    Al meer en meer voorbij
    En komen wij al zachtjes
    In ander jaargetij.

    De zwarte spreeuwen komen
    Terug naar 't oude nest,
    En wandlen op de daken
    En pruttlen al haar best.

    Ook vangt weer 't moedig haantje
    Met zijn schel kraaien aan,
    Terwijl de lieve hennen
    Druk aan het leggen gaan.

    En legde er een haar eitje,
    Dan is zij recht voldaan
    En roept: Kijk, al weer eentje!
    Is dat niet knap gedaan?

    Maar Maart is ook een wilde gast,
    Een windzak en een bulderbast;
    Hij kan geweldig razen,
    En 't is zijn allerhoogste pret,
    Als hij gauw iemand hoed of pet
    Zo maar van 't hoofd kan blazen.
    Ook waar hij parapluutjes ziet,
    Spaart hij die niet,
    Maar keert - zo'n guit der guiten! -
    Die, flap! het binnenst buiten,
    Zodat het heertje daar op straat
    Nu ook weer doodverlegen staat.

    Daar klautert in zijn glimmend pak
    Die zwarte man hoog op het dak,
    Omdat geen enkel ziertje roet
    Daar in de schoorsteen blijven moet;
    En weet ge, wat de tuinman doet?
    Hij is aan 't snoeien van de bomen,
    Waaraan, is het eens zomertijd,
    Dan zeker veel meer vruchten komen.

    Het goede schaap heeft op het veld
    Haar allereerste jong gekregen,
    En de arme moeder staat verlegen,
    Want 't sneeuwt en hagel met geweld,
    En daar kan 't arme lam niet tegen.
    Nu komt het meisje van de boer
    En brengt aan de oude drank en voer,
    En neemt haar mede naar de stal,
    Waar 't lam ook veilig wezen zal.

    De twaalf maanden van het jaar (1870)

    schrijver

    01-03-2013 om 12:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Een gedicht van C.P. Tiele 1830-1902

    VROEG IN D' OCHTEND.

    Vroeg in d' ochtend wringt de roze
    zich uit de enge zwachtels los,
    Eenzaam, wijl nog alles sluimert,
    tooit zij zich met purpren dos;

    En zij zendt haar eerste geuren,
    met haar Schepper nog alleen,
    Op de wiek der morgenkoelte
    dankbaar naar de hemel heen.

    't Is te laat, als straks de wandlaar
    ze afplukt, door haar schoon bekoord,
    Als de vlinder, als het bijtje,
    rustloos steeds, haar rust verstoort.

    Zó in heilige ochtendstilte,
    vrij van elk bespiedend oog,
    Rijze, als frisse rozengeuren
    ook uw eerste bede omhoog.

    Als de nijvre zwerm der mensen
    gonzend, straks de cel verlaat,
    Of als de engel Gods u wegrukt,
    dan, mijn kind, dan is 't laat!

    1854.

    Gemengde gedichten

    schrijver

    28-02-2013 om 14:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voorjaar
    Een gedicht van Jan Campert 1902-1943

    Voorjaar

    De lente nadert en daarmee de lieve dromen;
    het licht blinkt op het koel en vochtig gras.
    Ik meen hieraan kan toch geen sterveling ontkomen,
    alles wordt weer gelijk het altijd was.

    De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen
    en na de regen het geuren van de grond,
    de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen
    der sterren aan het doorzichtig hemelrond.

    Men kan zich daaromtrent bezwaarlijk meer vergissen,
    want het ontvanklijk hart kent zijn bestemde tijd.
    Het heeft een winter lang de warmte moeten missen,
    waarnaar het hunkert, en het weet zich thans bereid.

    schrijver

    27-02-2013 om 10:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.repos
    Een gedicht van Liewe Schipper 1808-1870

    REPOS-AILLEURS

    Als de baren u vervaren,
    Op de onstuime zee,
    Laat de hoop uw geest bedaren,
    Op een stille ree;
    Schoon de noodstorm u onthutst,
    Elders rust.

    Pelgrim, door de dorre zanden,
    Van dees rampwoestijn!
    Laat de dorst uw keel verbranden,
    Doet de tocht u pijn,-
    Eéns wordt al uw leed gesust,
    Elders rust.

    Ja, het leven is doorweven,
    Met veel smart en rouw;
    Maar Gods woord is ons verbleven,
    En Gods woord is trouw;
    Worde ook 's levenslamp geblust,
    Elders rust.

    De liereman (1844)

    schrijver

    26-02-2013 om 14:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!