Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    16-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.engelen

    Een gedicht van J.W.F Werumeus Buning

    De engelen des doods willen mij vergezellen

    De engelen des doods willen mij vergezellen,
    een helder ver gezang en nimmer stil gebed
    is immer rondom mij, waar ik mijn schreden zet,
    steeds langzamer om mij te weer te stellen.
    Ik strijd bij dag; ik worstel in mijn slaap;
    al te vergeefs, 't onsterfelijke leven
    omringt mij en wil mij geen sterven geven
    noch ander leven, noch een stiller slaap.
    Wat worstelt gij met mij, o englen? Als ik keer
    tot deze mensen roept gij mij toch altijd weer
    en neemt de vrede die ik bij hen heb verkregen,
    als ik tot u wil gaan dwingt gij mij om te leven;
    ik wil dit leven, niets dan strijd, niet meer.
    'De liefde enkel is het leven,' zingen zij weer.

    schrijver

    16-11-2016 om 22:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.narcissus

    Een gedicht van Hans Lodeizen 1924-1950

    Narcissus leunend op een voet van marmer

    kijk daar staat Narcissus geleund
    op een voet van marmer zodat
    het haast lijkt alsof hijzelf van marmer is

    zijn mooi lichaam wil ik in mijn armen
    nemen maar het is van marmer en
    als een lijk vertroebelt zijn beeltenis
    mijn ogen en drijft weg.

    Narcissus leunend op een voet van marmer.

    schrijver

    15-11-2016 om 21:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.natuur

    Een gedicht van Abrahan van Collem 1885-1933

    Natuur ik luister naar uw wil

    Natuur ik luister naar uw wil, ik ben
    Uw zoon, gij hebt mij samengesteld, gij naamt
    Planten en dieren, ijzer, giftig kruid
    Het zout der zee, en van der bomen hars
    Van Orion de lichtweg en het beeld,
    En van de zon het goud en goot het uit
    En mong het kostelijk, en maakte bloed
    En huid en spieren tot dit opgaand lijf
    Waarin de wind jaagt van uw scheppingsadem.
    Voortdurend maakt ge mij, en stoot mij aan
    En toetst mijn lichaam aan uw plant, uw dier,
    Uw ijzer, lood en tin, magnesia
    En d’andre stoffen stromend in uw brein,
    Opdat ik mij herinnere, dat gij
    Mijn maker zijt, en ik uw creatuur.

    God (1930)

    schrijver

    14-11-2016 om 22:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.getuig

    Een gedicht van E.J. Potgieter 1808-1875

    Getuig het, 's Gravenhage!

    Getuig het, 's Gravenhage!
    De hachelijke vrage
    Verdeelde ons staatsbeleid;
    Maar ook het neen der leden,
    Die manlijk weerstand deden,
    Was louter eerlijkheid.

    Geen onderscheid in keuze
    Schond de eenheid aller leuze:
    Voldoening onzer schuld;
    En wat de wrevel morde,
    Het Neêrlands volk mint orde,
    't Heeft eis en hoop vervuld.

    't Geloofde, dat naar de aarde
    De heldenvoorzaat staarde,
    Die wetten eerbied droeg;
    Het gold hem blijk te geven,
    Of 't hart der jongste neven
    Voor recht nog rustig sloeg.

    Daar bracht Oranje 't offer,
    En toe bleef kist noch koffer
    Van heel de burgerij;
    Ook gaven zelfs de schaam'len
    Die nauw hun nooddruft zaam'len....
    Uit plicht werd poëzij!

    schrijver

    13-11-2016 om 21:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gezegend

    Een gedicht van Hendrik Jan Schimmel  1825-1906

    Kent gij 't land zo rijk gezegend

    Kent gij 't land zo rijk gezegend,
    Kent gij 't weergevonden Eden?
    Mensen zonder vijgenblâren
    Wandlen daar naar de oudste zeden.

    Vroeger was 't een warlig Babel
    Door het onding: Revolutie,
    Ieder school er, ieder huisde er
    In 't gebouw der Constitutie!

    Ieder mat en ieder paste,
    Ieder woog en ieder stutte,
    Schudde zelfs d'Aartsvader wakker,
    Als hij op zijn vouwstoel dutte;

    Dorst hem in zijn soep beknibblen,
    Zich het bitse woord vermeten:
    ‘Gij zit stil, terwijl wij werken,
    En wie zit moet niet veel eten.’

    Maar de Aartsvader ‘bij Gods gratie’
    Sloeg zijn knuppel toen aan stukken,
    En begon van desperatie
    Haar en baard zich uit te plukken.

    O gij krom, verdraaid geslachte,
    Die wilt werken, die wilt delven,
    Die wilt wroeten, die wilt bouwen,
    Niet voor mij, maar voor u zelven!

    Broedsels van de revolutie,
    Waar 'k van ijze, grijze en gruwe!
    Al het uwe is wel het mijne,
    Maar het mijne is niet het uwe.

    Ik wil soep, zo veel ik luste!
    Hoor uws vaders resolutie:
    Hij wil dutten, gij zult werken,
    En hij sloopt uw Constitutie.

    Sinds die ure was er ruste;
    Slechts één stem werd meer vernomen,
    En die stem verkondde in 't ronde:
    ‘'t Eden is teruggekomen.’

    Maar in 't hart der meeste kindren
    Klonk het heimlijk: ‘Och eilacie!
    Strafloos is het beurzensnijden
    En de meineed “bij Gods gratie!”

    De Gids (1922)

    schrijver

    12-11-2016 om 19:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vita

    Een gedicht van Liewe Schipper 1808-1870

    Vita mortalium vigilia

    Een nachtwake is het leven,
    De wieg grenst aan het graf;
    Wij jagen en wij streven,
    Door de aardse disteldreven,
    Als brak het nimmer af!

    Een nachtwake is het leven,
    Roemzuchtig oorlogsheld!
    Hoe hoog in macht verheven,
    Het is de dood om ’t even,
    Ras ligt ook gij geveld!

    Een nachtwake is het leven,
    Moed, lijdende onschuld! moed,
    Waartoe dat angstig beven?
    Uw webbe is haast geweven,
    De dood, uw redder, spoedt!

    Een nachtwake is het leven,
    Meedogenloze vrek!
    ’t Gaat alles u begeven,
    Waaraan uw hart blijft kleven,
    Dra roept de dood: "vertrek"!

    Een nachtwake is het leven,
    Dat elk zijn ziel bereid’!
    Want o! er staat geschreven,
    In ’t woord aan ons verbleven:
    "Op tijd, volgt eeuwigheid!".

    11-11-2016 om 22:51 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wezembeek

    Een gedicht van Prosper van Langendonck 1862-1920

    Wezembeek

    Zachtlijnig glooit het veld van gouden graan
    naar 't luchtblauw, diep in zomergloed verloren,
    met ruisende aren die geleidlijk gaan,
    in kollen openwentlend. - Heldre koren
    vol klank- en kleurenspel, o eeuwig lied
    der moederaarde, die haar schatten giet
    in d' overvloed van 't wiegewagend koren.

    Door 't koren gaan we en ons omlispelt stil
    't listig geritsel van de ruisende aren:
    de schelle krekel, die niet zwijgen wil,
    sjirpt fijn, uit elke vore, op schrille snaren.
    Nauw luide en hoorbaar daalt, uit de eindloosheid,
    een ver gehelm van vooglen, en heel wijd
    komt een dun wolksken in de lucht gevaren.

    O rijke en rijpe rust, o korenveld!
    Gij groeide, uit werk en liefde, in heil en weelde.
    De aar buigt de halm terneer, met zacht geweld.
    Fluks pikt een leeuwrik, die door 't koren speelde,
    een korrel en wipt op en zingt, en zie:
    't gaat alles mede, in stijgend' harmonie,
    met 't lied, zo zoet als nooit nog vogel kweelde.

    12 Juli 1900.

    schrijver

    10-11-2016 om 21:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onmacht

    Een gedicht van Alfred Hegenscheidt 1866-1964

    Onmacht

    Ik weet het niet wat van mij worden moet
    Na al dit rustloos pogen, nimmer slagen;
    'k Heb vruchteloos een beeld in mij gedragen,
    Ik heb de adem niet die 't leven doet.

    En geest en hart, zij waaien droeve vlagen
    Van kille leegheid in 't verdord gemoed;
    En de aarde kwijnt; met haar gij, 't laatste goed
    Waaraan 'k mij klamp, gedenkend vroeger dagen.

    Waarom moest gij dan komen in de nood,
    Ik riep u niet; wat dood moest zijn, wás dood,
    En voor de rest, - ik had het ook gedragen, -

    Gij hielp toen goddelijk dit leven schragen;
    Maar ziet gij niet, nu gij mij wilt verlaten,
    Dat ik het weer, maar meer dan ooit, moet haten?

    schrijver

    09-11-2016 om 21:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.begeerlijkheid

    Een gedicht van Henriëtte Roland Holst-van der Schalk

    Begeerlijkheid,'t willen proeve' alle dingen

    Begeerlijkheid,'t willen proeve' alle dingen,
    dat is nu een van de erge gevaren:
    de machtigste onder de belemmeringen,
    die versperren den weg naar 't leven, 't ware.

    Een gulp van de kostbare levenswijn
    zwelgen we haastig en verstrooid naar binnen
    en weer een, en weer een: 't hart en de zinnen
    blijve' even dorstig, als waar 't drinken schijn.

    We moeten leren, verlokking weerstaan,
    en wat zich ons opdringt, lere' af te weren:
    hoe luid het schreeuwt, wij nemen het niet aan.

    Wij moeten ons tot d'oude wijsheid keren:
    van haar, hoe door het àl te vele, leren
    met evenwichtig hart te gaan.

    Illustratie: (1921)

    schrijver

    06-11-2016 om 18:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ogen

    Een gedicht van Fiore della Neve 1849-1934

    Blauwe ogen.

    't Was blauw, niet het blauw van vergeet-mij-niet,
    Bescheiden, zwijgend en bleek;
    Ook niet het blauw van lobelia's,
    Aan d' oever der rustige beek.

    't Was ook niet het blauw van de zomerlucht,
    Schoon dit van de hemel vertelt,
    Zelfs niet van de lucht in het meer weerkaatst,
    Waar 't zacht in de golven versmelt.

    't Was vreemder, meer dat van den Zuidernacht,
    Doorschijnend, lichtend en diep,
    Waaronder Venetië fluist'rend lacht
    En 't gouden Palmyra sliep;

    Het blauw van de wijkende horizont,
    Waar Lohengrin's boot in verdween....
    Het blauw, - waarheen ijdele wensen gaan,
    En onverhoorde gebeên.

    De Gids, jrg 48 (1884)

    schrijver

    04-11-2016 om 21:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liedje

    Een gedicht van G.H. Priem 1865-1939

    Een liedje voor Rosinde.

    Blonde Rosinde, ziet ge niet
    Hoe de zon haar pijltjes schiet
    Door de groene linde?
    Geloof me, 't is op jou gemunt....
    Zonnetje, zonnetje, och, je kunt
    Tòch haar hart niet vinden.

    'k Heb er al jaren naar gezocht,
    Heel wat uurtjes doorgebrocht
    Onder de groene linde.
    Als er de maan scheen bleek en koud,
    Als er de zon scheen warm en goud,
    Droomde ik er van Rosinde.

    Kapellekens stoeien om het huis,
    't Windje zingt met zacht gesuis
    Door de groene linde.
    Alles is zon en alles is geur,
    Alles is klank en alles is kleur
    Om 't nestje van Rosinde.

    Haar venstertje is dat kleine daar,
    Hoe vrolijk grijpen de takken er naar,
    De takken der oude linde;
    De bladeren kijken de kamer in 't rond,
    O blaadjes, blaadjes, of gij daar vond
    Een hartje, dat mij beminde!

    De Gids, jrg 55 (1891)


    03-11-2016 om 21:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-11-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woord

    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen

    Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen,
    mijn torve mond uw zacht-strelende daên?...

    - Op de effen lente-Leie zie 'k, blad-weemlend, gaan
    't verduisterd even-beeld van roereloze abelen
    om 't matte wit en eêle geel der vele water-leel'en
    die, bij 't gewieg van trage avond, kallem staan
    en teer-aan neigen in het zilver-stil getaan
    van schuine zonne-glanze' in bevend schaaûwe-spelen...

    - Hoe zal 'k uw leden strelen, ik die treurig ben
    en, vrezend, in mijn leven slechts de liefde ken
    voor mijn vreemd eigen-beeld, weerkaatst in moe dood water;

    ('t beeld der abelen speelt in 't zilver-gele water)

    - hoe smaakt mijn torve mond de wrange, arme waan
    dat zijne liefde om uw stil wezen kunne gaan?...

    schrijver

     

    01-11-2016 om 16:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vriend

    Een gedicht van Jacob Israël de Haan 1891-1924 

    Aan een, die mij ‘vriend’ noemde

    Uw vriend? Werd ik uw vriend, die graag een smader,
    Een hater van zijn eigen Volk eens was,
    Die blij verleid, op zoetste zonden ras,
    De zegen schond, van Moeder en van Vader?
    Hoe zalig troost mij dat woord: ‘Onze Vriend’
    Voor al mijn dwalingen, mijn smaad en smart
    En drift, die tergend al tucht heeft getart,
    Maar 'k vraag beschaamd: ‘Waarmede is het verdiend?
    Met mijn lied, dat niets meer deed, dan herzingen
    Wat ons Volk leed, sinds het door overmacht
    Zijn macht gebroken vond, zijn Stad verbrand?’
    Mijn Lied: overdroef van herinneringen
    Vinde uw stem eens blijder volte in de kracht,
    Die ons hart drijft naar eigen Stad en Land.

    Het joodsche lied. Tweede boek (1921)

    schrijver

    31-10-2016 om 21:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.angst

    Een gedicht van Piet Rensen 1902-1936

    ANGST

    Omdat het schoon was, was het gauw geschonden –
    Wie mocht het schenden, o mijn harde Heer!

    Omdat het nog maar nauwlijks was gevonden –
    Wie mocht het nemen, al zo spoedig weer!

    Het oud gemis heeft mij opnieuw gebonden
    En trekt mij naar de diepte, als weleer...

    In déze liefde was geen zweem van zonde.
    Geef mij het heil van deze liefde weer.

    Chaos (1928)

    schrijver

    30-10-2016 om 21:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bouwval

    Een gedicht van W.J. Hofdijk 1816-1888

     

    De bouwval

    De laatste glimp van 't avondrood
    Vloeit langs de strakke muur,
    En schuchter duikt de maanschijf op
    Aan 't bleek en fijn azuur

    Wat wekt ge, sombre steenkolos!
    Die van uw glans verviel,
    En eenzaam op de rotspunt rust,
    Wat wekt gij in mijn ziel?

    Versteende stem van vroeger tijd!
    Wat spreekt gij tot mijn hart,
    En wekt er droevig echo's op
    Van weedom en van smart?...

    't Is van van een vroeger lustpaleis
    Z e l f sombre puinhoop thans,
    En slechts herinrings avondrood
    Ontgloeit het nog met glans.

    Verspreide gedichten (1861)



    schrijver

    29-10-2016 om 23:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.leven

    Een gedicht van Jan Brester 1805-1862

    LEVEN

    Wij reppen onze schreden,
    En scherpen ons gezicht,
    En zoeken hier beneden
    Wat verre vóór ons ligt; -
    Verzuimen en verzaken,
    Wat ons omringt, wel niet,
    Maar hijgen toch en haken   
    Naar vrolijker verschiet.   
    Lacht ons een heuvel tegen,
    Met welig groen beplant, - 
    Wij vinden steile wegen,
    En distels in het zand; 
    En lokt het dal beneden          
    Ook door zijn dicht gewas,- 
    Dáár smoren onze treden   
    In loos bedekt moeras;  
    En als met minzaam vleien 
    Der bergen top ons trekt, -                 
    Wij vinden woestenijen
    Met dichte sneeuw bedekt.
    Een dwaalspoor vóór de schreden,
    En de eindpaal ongewis, -
    Zoo zoeken wij beneden
    Wat niet beneden is.
    Tot we eindlijk, duizendwerven,
    Bedrogen en misleid,
    Vermoeid zijn van het zwerven
    Om niets dan ijdelheid.
    Dan slaan wij 't oog naar boven,
    En zien der heemlen pracht,
    Vertrouwen en geloven,
    Dat dáár het heil ons wacht.
    Dan bidden we om genade,
    Ons zelven niet genoeg. -
    De dwaze doet dit spade;
    De wijze doet het vroeg.

    schrijver

    28-10-2016 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jan zonderling

    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    JAN ZONDERLING.

    De zucht naar grootheid, die mij prest,
    Doet mij betreden paden vloeken.
    Ik kan niet b e t e r doen dan best,
    Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.

    Gemengde gedichten, deel 3 (1905)

    schrijver

    27-10-2016 om 21:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bloei

    Een gedicht van E.J. Potgieter 1808-1875

    Bloei

    De bogaard vloeit over
    Van rood en van wit,
    Waar plaats was voor lover
    Nam bloesem bezit;
    En zwaarhoofden duchten,
    In weelde zo groot,
    't Verstikken der vruchten
    Uit wit en uit rood!

    De jong'ling omzweven
    De vreugd en de min,
    Voor d'ernst van het leven
    Geen zweemsel van zin;
    En boetpreêkers schild'ren
    Het blakend geneugt,
    Als dreigde verwild'ren
    In minne en in vreugd!

    Och, wacht maar! - fluks komen
    De storm en de smart,
    Tot redding dier bomen,
    Ter lout'ring van 't hart:
    Een blaad'renzee wiegelt
    In spijt van de worm,
    En zielsadel spiegelt
    Uit straffere vorm!

    Wat dunkt u verloren?
    Wat acht ge verkwist?
    De lent' heeft gekoren,
    De liefde beslist:
    O heerlijk ontbloeien
    In vruchten volend,
    En heiligend gloeien
    Dat opwaart zich wendt!

    De Werken II Poëzy (1896)

    schrijver

    26-10-2016 om 22:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vertrouwen

    Een gedicht van Gerrit Bruggencate 1803-1858

    Vertrouwen

    Zo de storm ons treffen mocht,
    Hij toch hield u op uw tocht
    Meest voor bui en vlaag geborgen;
    Meer, ja meer dan moedermin,
    Meer dan vaderlijke zorgen
    Had Zijn liefde voor u in.
    Wis de traan dan uit het oog
    't Biddend harte dan omhoog,
    Als ons leed en smart omringen!
    Ja, vertrouwen wij ons lot,
    Bij des levens wisselingen,
    Broeders, steeds geheel aan God!

    schrijver

    24-10-2016 om 21:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twee

    Een gedicht van Edgar du Perron 1899-1940

    Twee Filmsirenen

    Fatale fletsheid, die met klamme geuren
    het witte zeil in iedre stand doorhangt,
    maar super-kappers in je netten vangt,
    te overvloedig om het te betreuren -

    't model van doodshoofd door je vel omprangd
    mag men in elke scheurkalender speuren,
    en voor een prik, Greet, kan dus wie 't verlangt
    zijn slaapsalet er veelmaals mee befleuren.

    En jij, Marleen, die met gekruider sauzen
    van blikken, stem en benen de eetlust stijft,
    je clientèle groeit, want zonder rauzen
    werd ieder wijfjesdier door je overwijfd -

    Doe voort! Veel roem en rijkdom! En mijn ziel
    moog' dieper snurken bij dit sex-appeal.

    Parlando (1941)

    schrijver

    23-10-2016 om 18:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!