Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    07-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontmoeting

    Een gedicht van Betje Wolff en Aagje Deken

     

    De onverwachte ontmoeting.

    Nog nooit, nog nooit voelde ik mij dus ontstellen         
    nog nooit mij meer ontstellen!     

    Ach zijt gij 't, zijt gij 't zelf dan mijn vriendin?
    Wat ik voel, kan ik u niet vertellen,
    Als alleen dat ik u nog hartlijk min.
    Maar zou, maar zou ik wel zo zeer ontstellen,
    Zo gij niet waart mijn waardigste vriendin?

    Kom laat, kom laat ik u in de armen drukken!
    Terwijl ge aan mij uw tederheid betoont!
    Mocht mijn wens nu maar gelukken,
    Hoe wierdt onze vriendschap dan niet geloond!
    Aan 't hart u drukken!

    Economische liedjes (1781)

    07-09-2017 om 22:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan

    Een gedicht van E.J. Potgieter 1808-1875

      Aan de Vrijheid.

    Zie neer uit uw heilige tempel daarboven;
    O Gij die de hulde der Grieken ontving,
    Wie Rome in haar heerlijke kindsheid mocht loven,
    Die lang aan de spits harer dapperen ging!
    Zie, lieflijke Vrijheid, zie neder op aard,
    Mijn volk is de roem van zijn voorgeslacht waard.

    Laat zich met uw mantel de snode bedekken,
    Die dood en verwoesting haar zusteren heet;
    Wij zien, trots de mom, haar afzichtige trekken,
    De dolk en de toorts in haar handen gereed.
    Zie, lieflijke Vrijheid! zie neder op aard,
    Oud-Holland heeft vlekloos uw outer bewaard.

    Gij waart met ons erf in der vaderen dagen,
    En 't zwaard werd gezwaaid tot het land was bevrijd;
    Gij schraagdet hun schoudren om lasten te dragen,
    Almachtig en goed, als God wil dat ge zijt!
    Zie, lieflijke Vrijheid! zie neder op aard,
    Wij staan als weleer om uw outer geschaard!

    Die droom' dat uw voet op de kronen zou treden,
    Hier hebt gij de vorstlijke zetel gevest
    Voor wie wij de heerser der Fransen bestreden,
    Ten strijde nu snellen uit ieder gewest.
    Zie, lieflijke Vrijheid! zie neder op aard!
    Vorst Willem vertrouwt op het Hollandsche zwaard!

    Zeg het aan hen die uw zalen betreden,
    De schimmen der vaadren vereend in uw rijk,
    Vervuld zijn hun wensen - verhoord hun gebeden,
    Het kroost is aan de oudren in deugden gelijk.
    Het erf dat ze ons lieten, hoe vredig en klein,
    Is nog als de parel, zo zuiver en rein!

    schrijver

    06-09-2017 om 22:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nazomer

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    Nazomer

    Vaag drijft door de open deur
    De bleke avondwind
    Een bitter kille geur -
    Alsof de herfst begint.

    Vaag, als een vallend blad,
    Daalt door mijn lege geest
    Herinnering aan wat
    Wel eenmaal is geweest.

    't Is of mijn hart verstomt
    En of ik stil verga,
    't Is of de herfst al komt -
    Hij komt weldra - weldra!

    Zingende stemmen (1916)

    schrijver

    04-09-2017 om 21:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maan

    Een gedicht van Gerrit ten Bruggencate 1803-1853

    Aan de maan

    Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
    Door 't loof dier appelbomen,
    Waar eens uw vriend zo welgemoed,
    Zich droomde zoete dromen?
    Omsluier uwe zilverglans,
    En blik gelijk gij blikkert,
    Wanneer gij op de dodenkrans,
    Van 't jeugdig meisje flikkert!

    Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
    In dit priëeltje neder;
    Ach! nimmer vindt gij 't blijde paar,
    In zijne schaduw weder!
    Het noodlot, mij zo wars en stug,
    Ontstal mij 's meisjes harte!
    Geen zuchten toovren 't mij terug,
    Geen teedre traan der smarte!

    O! zo zij nog één enkel maal,
    Mijn rustplaats mocht betreden,
    Verlicht dan dáár met matte straal,
    De bloempjes voor haar schreden!
    Zij zette wenend zich op 't graf,
    Waar roosjes nederhangen,
    En plukke er zich een bloempje af,
    En drukke 't aan de wangen!

    schrijver

     

    03-09-2017 om 22:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-08-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.plagen
    Plagen
     
    De plagen in het leven
    Ze worden je vanzelf gegeven
    Je zoekt het niet op
    Menigeen zit op je kop
    Het zijn de mensen
    Die voor zichzelf veel wensen
    Ze gunnen je het licht in de ogen niet
    Er zijn er die zien nimmer jouw verdriet
    En dan weet je elke keer
    Als er iemand iets schiet
    Dat het te midden komt in je verdriet
    Je verdriet is wel geheeld
    Maar de littekens blijven voelbaar
    De mens onrein van hart
    Kent niet die innerlijke smart
    Die hebben over eigen
    zonden niet eens smart
    De mens die niet kan begrijpen
    Zal nimmer echt rijpen
    Die mens heeft alleen een ik gevoel
    En hiervan zie je veel plagerig gekrioel
    Want ze zetten zomaar je innerlijke boel
    Niet echt ondersteboven maar ze raken
    je in de knop
    En je vindt zo’n mens een flop!
    Want elke mens heeft een innerlijke knop
    Ook al vindt men dat niet top
    Sommigen zetten de knop op uit
    Dan zie je hoe men een vrolijk deuntje fluit!
     

    31-08-2017 om 12:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sukkel
    Sukkel
     
    Ik ben een sukkel in het veld
    Maar soms wordt de sukkel
    Bij het haardvuur geveld
    Heel sukkelig en stuntelig
    Maar soms denk je hier
    wordt de sukkel gespeeld
    Het is te hopen dat de pijnen
    na de val zijn geheeld
    Het vogelen is misschien alleen
    voor sukkels
    Veel mensen kunnen zich
    er niet in vinden
    Maar menig vogel kan een
    vogelaar opwinden!
     


    20-07-2017 om 21:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomertijd
    Zomertijd
     
    Rare tijd die zomertijd
    Soms ben je in de dagelijkse gang
    de weg een beetje kwijt
    Het weer is broeierig
    Ineens is er een plensbui
    Je wordt eigenlijk van dit alles
    een beetje lui
    De dagen zijn lang
    De mens zoekt overal vertier
    Is het niet hier dan is het aan het strand
    Of misschien wel in een bos
    Maar daar vind je veel groen en ook mos
    Misschien wel om op een bankje neer te strijken
    En je leest in de krant over de dagelijkse lijken
    Die verongelukken of men rijgt ze aan stukken
    Nee, dat is niet iets wat moet lukken
    Maar de mens is soms een vreemd wezen
    De één houdt van het leedwezen
    De ander wil zich er in kwijt
    Ja, en dan zie je de wereld is wel wijd
    Maar de mens raakt soms zichzelf kwijt
    Dit verschijnsel is er ook in de wintertijd
    Maar in de zomer verliest de mens zomaar tijd
    Vanwege de vakantie
    De vakantie is voor bezinning
    Maar dit wordt niet meer waargenomen
    Men wil liever in vertier omkomen
    De mens heeft maar één wens
    En dat is de moderne slavernij
    Men voelt zich daarin geheel vrij
    Terwijl je er flink in vast kan lopen
    En dan is het te hopen
    Dat men de bezinning gaat ervaren
    Hoewel de mens komt niet zomaar tot bedaren
    Want vaak zijn er geen gevoelige snaren
    En dit alles wil nu die drukke zomertijd baren!


    19-07-2017 om 23:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Gedenken…
     
    Gisteren ging men gedenken
    Dat eens de slavernij werd afgeschaft
    Maar men heeft vergeten
    Dat men te lang van de verkeerde
    zaken heeft gegeten
    Zodat de slavernij van de zonde
    De weg heeft geopend naar een brute samenleving
    Het heeft allemaal niets met kleur of ras te maken
    De mens had andere zaken aan moeten raken
    Maar men leeft liever in venijn
    Want ook gisteren kon het niet gedenkwaardig zijn!
    Overal gaan we gedenken
    Maar de mens kijkt niet naar de wenken
    Die elke dag worden geopenbaard
    Zo is de mensheid weinig waard
    Men holt of holde achter allerlei flauwekul aan
    Zo ging men nu reizen in de verkeerde trein
    Omdat men altijd in alles meedogenloos wil zijn!
     
     

    02-07-2017 om 17:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wereld

    Een gedicht van Albert Verwey 1856-1936

    De schone wereld

    Iedre morgen na het nachtlijk slapen 
    Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. 

    Iedere dag heb ik haar weggegeven, 
    Telkens één dag meer van 't eigen leven. 

    Telkens een kortstondiger bewoner 
    Zie ik haar belanglozer, dus schoner. 

    Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden 
    En de grenslijn wegvalt van ons beiden.

    De weg van het licht  (1922)

    schrijver

    30-06-2017 om 23:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.al

    Een gedicht van Jan Krul 1602-1644

    Al zijt Gij vert, Nooit uit het hart.

    Lief! al zijt gij vert gescheiden;
    Liefde zal mijn hert geleiden:
    Liefde (Lief) die drijft mij voort;
    Liefde komt u Liefd' aan boord:
    Lief is liefde, zoet is minne:
    Liefde doet mij dit beginnen:
    't Is al Liefde, Liefd' is ‘t al,
    Die ik u betonen zal.

    Door de Liefde lijd ik vrese:
    Liefde zoekt uit vrees te wezen,
    Even als de Schipper doet,
    Als hem treft een tegenspoed,
    Van de woeste storm Winde,
    Tracht hij goede ree te vinden:
    Veile Haven, anker-strandt,
    Daar hij schadeloos belandt:
    Even gaat het mij in 't minne,
    Ik zoek uwe gonst te winnen.
    Die mij van de bitse nijdt,
    In mijn Liefdens vrees bevrijd.

    Eerlycke tytkorting (1634)

    schrijver

    29-06-2017 om 21:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vriendschap

    Een gedicht van Lucas Pater 1707-1781

    DE VRIENDSCHAP

    Hoe zoet is 't, waar de Vriendschap woont!
    Zij is oprecht van aard.
    Zij word met mirt en palm bekroond.
    Haar glans is prijzenswaard'.
    Zij spoort het al tot blijdschap aan.
    Wie kan haar invloed wederstaan?
    Geen mens. Geen mens. Geen mens.

    De Vriendschap neemt de harten in:
    Nooit toont ze een stuurs gelaat.
    Zij is de Zuster van de Min.
    Zij schuwt de twist en haat.
    Ze is altoos vergenoegd van geest.
    Men roem' haar op dit vrolijk Feest
    Met Zang! Met Zang! Met Zang!

    De Vriendschap mint gezelligheid:
    Nooit vindt men haar alleen.
    Zij-zelf heeft deze dis bereid:
    Zij bracht ons hier bijeen.
    Elk roep' dan vrij met hart en mond:
    'k Verzoek uw vriendschap, in het rond.
    Hoezee! Hoezee! Hoezee!

    schrijver

    28-06-2017 om 21:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.trouw

    Een gedicht van Jacob Cats 1577-1660

    Eerste Trouw

    Als van twee gepaarde schelpen
    D’ene breekt, of wel verliest,
    Niemand zal u kunnen helpen —
    Hoe men zoekt, hoe nauw men kiest
    Aan een, die met effen randen
    Juist op d’ ander passen zou.
    D’oudste zijn de beste panden,
    Niets en gaat voor d’ eerste trouw;
    D’eerste trouw, die leert het minnen,
    D’eerste trouw is enkel vreugd,
    D’eerste trouw, die bindt de zinnen,
    Zij is ’t bloempje van de jeugd.
    Naar mijn oordeel: twee-maal trouwen
    Dat is veel niet zonder pijn;
    Drie-maal kan niet als berouwen,
    Want hoe kan der liefde zijn?
    Houd uw eerste lief in waarden,
    Eertse met een vollen zin;
    ’t Is een hemel opter aarden,
    Zo je paart uit rechte min.

    schrijver

    27-06-2017 om 22:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schoon

    Een gedicht van Jacobus Revius 1586-1658

    Schoon is het goud

    Schoon is het goud, het schoonste der metalen,
    Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal,
    Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen,
    Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral,
    Schoon is de mei met bloemen zonder tal,
    Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden,
    Maar, die de kroon moet dragen bovenal,
    Schoon is de vreê, de schoonste op der eerden!

    Over-Ysselsche sangen en dichten

    schrijver

    26-06-2017 om 19:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sneeuw

    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    De witte sneeuw

    De witte sneeuw, waarmee de vlakten pronken,
    Boelt met de zonne tot haar schade en schand. 
    Ze ligt en lacht en tintelt, wonnedronken,
    Totdat ze smelt en slijk maakt op het land. 

    De witte sneeuw, waarvan de bergen vonken,
    Wanneer de hemel stooft en staat in brand, 
    Die zonnelach weerkaatst, en zonnelonken,
    Blijft eeuwig hoog en eeuwig diamant. 

    Al eveneens, vergaat of staat de Minne:
    Die niets beoogt dan 't laag genot der zinnen,
    Ziet zijn geluk verslijkt eer hij 't vermoedt;

    Veel hoger wil ik mijne liefde plaatsen,
    Waar ze ongedeerd het zonlicht kan weerkaatsen,
    En rein blijft in des hemels hoogste gloed.

    Echo's (1900)

    schrijver

    25-06-2017 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.top

    Een gedicht van Jacques Perk 1859-1881

    Op de top

    Lig daar, mijn wandelstaf! Hier is de top,
    En met de blauwe wolkjes, die er krullen
    Rijst uit het dal de rust naar boven op,
    Waar zich het wolkloos ruim mee schijnt te vullen;

    De bergen wijken, breed van rug en kop,
    Die ze in een waas van matte nevel hullen. -
    Uit d' afgrond lacht gezang en steengeklop...
    Of dan die mensen nimmer rusten zullen?

    Daar zwoegen ossen voor hun zware vracht,
    Ginds lijmt de bij haar zoete raten dicht,
    En kraait een haan zijn liedje van victorie:

    't Juicht alles in 't bestaan, en heeft de plicht
    Van vrolijk-zijn nog nooit zo blij betracht....
    En 't ontevreden stadskind droomt van glorie?

    Gedichten  (1882)

    schrijver

    23-06-2017 om 22:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.klink-gedicht

    Een gedicht van Jacob Westerbaen 1599-1670

    Klink-dicht

    Al is de zwarte nacht met wolken overtogen,
    En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat,
    Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat.
    Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen,

    Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.
    Zijn zaken die gaan vast: de naald op het kompas
    Wijst hem het noord’; ’t getij dat gist hij bij het glas.
    Let hij op deze twee, zo wordt hij niet bedrogen.

    Zo gaat het ook met mij. Uw vriendelijk gezicht
    Schijnt altijd in mijn hart, dat strekt mij voor een licht,
    Als ’t aardrijk is bedekt met dikke duisternisse.

    Ei, lach niet, Rozemond: ’k wil wel een proefstuk doen,
    Roep mij in ’t duister eens en lijd dat ik u zoen:
    Tien kusjes ik verbeur, zo ik uw lipjes misse.

    Minnedichten (1624)

    schrijver

    22-06-2017 om 20:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan God

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    Aan God.

    Leer mij mijne dagen tellen,
    Gij die hun getal bepaalt! 
    Ieder dag, die mij bestraalt, 
    Op zijn rechte waarde stellen!
    Ieder uur van mijn bestaan 
    Zie ik als uw weldaad aan! 

    Leer mij ieder stond beklagen
    Die mij nutteloos ontschiet! 
    Leer mij blijdschap en verdriet 
    Zedig en gemoedigd dragen,
    En met voor- en tegenspoên 
    Als een christen voordeel doen! 

    Geef mij 's ochtends lust en ijver; 
    's Daags, aanhoudendheid en kracht! 
    Geef herhaling in de nacht! 
    Maak mij waakzaam, vlug, en nijver, 
    En aan elke plicht gehecht, 
    Door uw wil mij opgelegd! 

    Leid mij langs dit pad der smarte, 
    Naar de storingloze rust! 
    Niet verlangend, niet onthutst, 
    Maar met onverschrokken harte, 
    Dankbaar in het aards genot, 
    En gewis van beter lot! 

    Dit, o God, zij steeds mijn bede, 
    En die bede mij verleend! 
    Zij mijn hart met u vereend, 
    In uw wijze raad te vrede; 
    En, genadig Opperheer, 
    Niets op aard ontbreekt mij meer. 


    Leiden.

    1806.

    De dichtwerken van Bilderdijk,  deel 5 (1857)

    schrijver

    21-06-2017 om 17:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eensaamheid

    Een gedicht van Jan E.F Celliers 1865-1940

    Eensaamheid.

    Mij vuurtje en ik is op wag,
    mij vuurtje en ik alleen;
    die awendster 
    wenk al van ver 
    en die velde slaap om-heen.

    En stadigies sterwe die dag,
    so's éen in sij armoed verlaat,
    ongesien, ongeag, 
    sonder suggie of lach, 
    waar niemand van weet of van praat.

    Nou blij die lug alom
    in stil aanbidding staan;
    geen tampende bel 
    wat die ure tel, 
    - net die sterre wat kom en gaan.

    Die osse, met koppe gebui'e,
    herkouwe nog stil in die nag,
    tot éen v'r éen buk 
    en gaat lê bij sij juk, 
    met 'n sug, na die trek van die dag.

    Mij vuurtje is al wat nog leef
    in die eindeloos ruim met mij,
    en sij stemmetje dwaal 
    so's 'n deuntje wat draal 
    om dage lang verbij,

    om jonkheids blije more
    en laggies lang verlewe.
    Dan voel ik 'n traan 
    in mij oge staan 
    en ik fluister ‘Heer, vergewe!’

    Die slapende velde lê wijd,
    en wijer die donkere see,
    wat mij vuurtje en mij 
    van awend skij 
    van die wereld se vreugd en wee;

    ik weet daar is feest van a'end
    in menig verligte saal,
    maar geen een wat mij mis 
    bij die dans en die dis 
    - 'n balling vergeet en verdwaal.

    Maar al is ik ver van die skaar,
    in eensaamheids woning getrede,
    ik voel mij so's éen 
    met die Heer alleen 
    - 'n kind aan Sij boesem tevrede.

    Die vlakte en andere gedigte (1908)–

    schrijver

    20-06-2017 om 23:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ilonka

    Een gedicht van Francois Pauwels 1888-1966 

    Ilonka zingt.

    ‘Een jonge vrouw gaat uit
    over de bloeiende steppen, in mei,
    zij is trots en mooi,
    zij is mooier dan alle anderen,
    zij zwaait de zweep naar het logge paard
    en de grote, piepende wielen
    gaan sneller
    over het wassend kruid...
    Waar gaat ze heen? -
    Ze lacht naar de horizon
    en ziet niet om naar het dorp,
    daar zijn de huizen weinig en arm,
    nog staat de staldeur open
    voor het kale erf...
    Ze heeft linten in het haar,
    linten op de schouders
    en een kleurig corsage...

    Men heeft haar geen uitgeleide gedaan,
    geen heeft haar bij haar tooi geholpen...
    Waar gaat ze heen?...
    Ten avond zal ze keren,
    de jonge mannen zullen haar toeroepen
    dat ze mooi is,
    mooier dan alle anderen,
    maar de oude vrouwen zwijgen
    en zien onheil:
    de duivel hale haar!’...

    De Gids, jrg. 90 (1926)

    schrijver

    19-06-2017 om 22:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ene

    Een gedicht van Frans de Cort 1834-1878

    Ene kleine zonde.

    Wij zitten soms - mijn lief en ik - 
    Hele avondstonden naast elkander,
    En praten over een en ander,
    Doch schuwen trouw elkanders blik; 
    Want moeder, die, ondanks mijn flemen,
    Volstrekt niet weten wil van mij, 
    Zou met te veel verdriet vernemen,
    Dat ik met hare dochter vrij. 

    Zolang ons moeder hoort en ziet, 
    Gebaren wij van niemendallen,
    En zitten schuldeloos te mallen,
    En praten over liefde niet; 
    Maar nauwlijks wendt ze de argusogen,
    Of beide monden staan gereed - 
    Het stoute misdrijf is geplogen,
    En 't zoete kusje heb ik beet!

    Liederen (1868)

    schrijver

    18-06-2017 om 23:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!