Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    01-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vliegmachine

    Een gedicht van Hendrik Marsman 1899-1940

    De vliegmachine

    De aarde spant zich om hem uit te stoten,
    de roekeloze, die haar greep ontsprong
    en zich naar hare rondste toppen wrong,
    waar 't wonder hem der luchten wordt ontsloten –

    Want vorsing loert in zijn gedoken sprong
    en heersen ligt in zijne wil besloten;
    hij proeft de kansen om zich af te stoten
    aan harde lucht, waardoor zijn schroefslag zong.

    Reeds houden vleugels voeling met de trans
    en, ongeschonden heerser in de ruimte
    drijft hij, een glimlach van onkwetsbaarheid –

    Bewegend evenwicht in eindeloosheid,
    metalen rustkern in gespleten ruimte,
    gebeiteld mensmerk aan gespannen trans!

    01-10-2018 om 21:51 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schemering

    Een gedicht van Frederik van Eeden 1860-1932

    Schemering in 't woud

                      Hier moet ik peinzend gaan en stil, -
             het afgeleefde loof kwijnt aan de twijgen,
             ik voel de lome schemer stijgen -
             en stijgen, stil.

             Wat glanst het bleke Westen koud!
             een matte lach uit droeve wolkenbrauwen
             doet flauw de teed're nevel blauwen
             in 't gélend woud. -

             Ik zie de bleke stervenswenk.
             Ik voel het doffe duister in mij dringen
             en verre stemmen hoor ik zingen
             al wat ik denk. -

             Waar zijt ge, Dood? - zo gij rondom
             op wieken van de schemering komt rijzen,
             nu doet uw nadering niet ijzen, -
             ik wacht u - kom!

    30-09-2018 om 17:13 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kindje

    Een gedicht van  Helene Swarth 1859-1941

    Als 't kindje komen zal

    Loom laat zij vallen 't hemdje vlinderlicht -
    En dromig ziet ze, aan morgenblauwe trans,
    Met wapperlokken zweven rond een krans
    Van engelkopjes, blond en blank, belicht
    Door lente-zon, in slepende cadans.
    Op wie zal 't kindje lijken? - En 't gezicht
    Houdt, blij en vroom, ze op 't wolkenspel gericht,
    Waar hemelkindren dansen hemeldans.

    Het duizlend kopje in 't kussen, dat haar man,
    Met teedre streelhand, schoof onder 't hoofd,
    Blijft stil zij turen, tot de rei vervloot.
    Verwonderd, wijl zij nog niet raden kan
    't Gelaat der vreugd, door liefde haar beloofd:
    Haar eigen kind, nog sluimrend in haar schoot.

    De Gids (1925)

    29-09-2018 om 19:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.koffiehuis

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    KOFFIEHUIS

       Razend. Gedwarrel van stemmen, tot éen geraas vergroeid.
       Hoge klarinetklanken. Saxofoon-geluiden en wat rest
       daar tussen: geweldig koperen orkest.

       De buffetjuffrouw dromend. Heimwee of verlangen?
       Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen.
       Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen.

       En 't eeuwig spel van spelers schijn en wezen,
       vast het gelaat, niet te doorlezen;
       behoedzaam defensief, maar de sterkte van hen die niet vrezen.

       Solidariteit der spel-geruchten,
       van de tragies-ernstige domino's, fatum-zwart
       tot der biljartballen rood-wit luchtig vluchten.

       Geblaseerde rasta's; daarnaast huiselike dikbuiken,-
       alles weerom schijn, - dames die eeuwig goedig toeluiken:
       allen Babelbouwers van dezelfde gebazel-innigheid.

       Gebannen is de innigheid uit de straat,
       achtervolgde faun, binnen de koffiehuizen gedreven.
       De zwakke muren zijn de sterke dam tussen dood en leven.

       Bij 't even openen der deur, klinkt wat daarbuiten is, de trem,
       of 't geroep van een venter, als een onheimelike stem:
       heel even. Dan herneemt 't orkest zijn razende galop.


    14 - 21 januarie 1917

    Ik en de stad

    27-09-2018 om 22:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.café

    Een gedicht van Jacobus van Looy 1855-1930

       Café

         Waar, vlam-rood, rozen in de rooie zalen
         Bloeien in kronen en 't goud rommedomt,
         In spiegel-wanden duizendvoud weerómt,
         Komen we, nachtvolk, op het licht aandwalen.
         Dan in geroes van vele talen,
         In spraak-gewar dat Babylonisch gromt,
         We hurken om tafels, naar elkaar gekromd,
         Als om een vuur, doende ónze buit-verhalen.
         Daar zitten we onder zuilen als in dag,
         Stoer lijf bij lijf, elkaar, wijl de uren vliegen,
         Vertrouwelijk van 't leven te beliegen.
         De vrouw-gerokte kellners brengen ons drinken.
         Hóór, door de rooie rook joelt onze lach ...
         De zaal 'n burcht is ... de klare glazen klinken.

    25-09-2018 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winterhout

    Een gedicht van Jan Prins 1876-1948

    Winterhout

    Alom, aan de ronde zomen
    van het rustig vergezicht,
    aan de lage damp ontkomen,
    aan de oever van het licht,
    achter 't levendig gewemel
    van de daken, op het goud
    van de uitgespannen hemel
    opgericht, is 't winterhout.

    Hoog over de lege tuinen
    staat het, zuiver afgerond,
    met zijn vederige kruinen
    op tegen de avondstond,
    met zijn neergebogen takken,
    met zijn twijgen, teer en sterk
    en volledig, op de zwakke
    weerglans in 't namiddagzwerk.

    Met de roerloze verschijning
    van zijn hoge statigheid,
    met de zekere belijning
    van zijn wasdom, uitgebreid
    op de stilte, over een hoeve
    rijzend of om een gehucht,
    is 't aanwezig in de droeve
    leegheid van de winterlucht.

    Maar inwendig, in de gave
    taaie vezel van zijn stam,
    is 't of iets, dat lang begraven
    lag, opnieuw tot uiting kwam,
    of iets, dat zich had begeven,
    uit zijn diepste wezen tot
    de verlokking van het leven,
    tot het licht naar buiten bot.

    Eer zich elders iets vertonen,
    eer men iets vermoeden zal
    wordt het in zijn wijde kronen
    donkerder en dichter al,
    wordt het voller in den bleke
    omtrek van zijn duisternis,
    als het allereerste teken
    van wat vast in aantocht is.

    24-09-2018 om 21:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slaan

    Een gedicht van Frederik van Eeden 1860-1932

    Kunt Gij nog wreder slaan!

    Kunt Gij nog wreder slaan! - mijn God! mijn God!
    Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet,
    Maar was er één die Gij zó lijden liet,
    Wijl hij U lief had, boven zielsgenot?

    En nóg zal ik niet vloeken 't mensbestaan,
    En 't Leven niet, en Uwe naam niet smaden,
    Zelfs met dít mateloze Leed beladen,
    Neem ik het Leven uit Uw handen aan.

    Maar schrijf dan ook, ter keerzij mijner schuld,
    Dat ééns een menskind, zó diep in ellende,
    Zó ver verloren in een nacht van rouw,

    De maat zijns droeve Levens heeft vervuld,
    En schoon hij 't bitterst dezer wereld kende,
    Toch durfde leven en niet sterven wou!

    23-09-2018 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gij

    Een gedicht van Willem de Merode 1887-1939

    Gij wordt geboren

    Gij wordt geboren: het bekommert geen.
    Gij sterft verloren: het bekommert geen.
    Het golven van de grote oceaan
    Breekt niet door 't zinken van een kiezelsteen.

    Omar Khayyam (1929)

    22-09-2018 om 19:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.thans

    Een gedicht van Karal van de Woestijne 1878-1929

    Thans is het uur dat schaduwen neigen

    Thans is het uur dat schaduwen neigen,
    En de avond, als een teder lied,
    Om huize’ en zielen zacht komt zijgen,
    En moede durend, stil vervliet
    In de open schoot van ’t schemer-zwijgen…

    Thans is in al de zielen vreê,
    En dank-gebed in al de huizen;
    En zelfs wie wránge dagen leê
    Voelt in zijn wezen kalmte suizen
    Als een slaap-zware zomer-zee…

    - o Pijn van hér-doorleefde pijnen…
    Alleen voor óns is vrede niet,
    O mijn vér kind, in ’t trage deinen
    Van ’t kallem-durend avond-lied
    Over de dankende avondpleinen.

    Het vader-huis (1903)

    21-09-2018 om 22:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wensen

    Een gedicht van W.J. van Zeggelen 1811-1879

     

    Negatieve wensen

    Geen krakende deuren,
    Geen tochtige scheuren,
    Geen lek in je dak!
    Geen aandrang van beren,
    Geen vocht in je veren,
    Geen gat in je zak!
    Geen smaad van de rijken,
    Geen vrienden die strijken,
    Geen kroos in je vliet!
    Geen meiden die vrijen,
    Geen vitters te mijen,
    Geen kleur die verschiet!
    Geen kramp aan je voeten,
    Geen vrees voor bankroeten,
    Geen droes aan je paard!
    Geen last van poëten,
    Geen roetsmaak aan ’t eten,
    Geen rook uit de haard!
    Geen knellende kleren,
    Geen vloekers tot heren,
    Geen waas voor ’t gezicht!
    Geen ratten of muizen,
    Geen jaarlijks verhuizen,
    Geen kiespijn of jicht!
    Geen kinders die razen,
    Geen stof in je glazen,
    Geen vuil op je stoep!
    Geen stenen voor krenten,
    Geen Brabrantse centen,
    Geen nachtlijk geroep!
    Geen vochtige muren,
    Geen twist met je buren,
    Geen snoepzieke kat!
    Geen ontrouw van knechten,
    Geen schrale gerechten,
    Geen slijk op je pad!
    Geen kelder met water,
    Geen praats van een prater,
    Geen schel die niet klinkt!
    Geen vest zonder knopen,
    Geen hart zonder hopen,
    Geen haartjes in de inkt!
    Geen brandbrief gekriebeld,
    Geen tafel die wiebelt,
    Geen sleep van logees!
    Geen zwakte in je spieren,
    Geen kamers die gieren,
    Geen beenen voor vlees!
    Geen wangunst of schrafel,
    Geen dertien aan tafel,
    Geen deuk in je hoed;
    Geen zondag met regen.
    Geen kans zonder zegen,
    Geen waanzin voor moed!
    Geen knoop in je kluwen,
    Geen spot te verduwen,
    Geen blok aan je been!
    Geen koelte van binnen,
    Geen linksheid in ’t minnen,
    Geen blauw aan je scheen!
    Geen boômloze kisten,
    Geen bier dat gaat gisten,
    Geen gift die je stuit,
    Geen meel in je suiker,
    Geen wesp in je ruiker,
    Geen slot dat niet sluit.

    En zo ’k in mijn beden
    Om regels of reden
    Niet ver ben gegaan,
    ’k Vraag ’t elk in ’t bijzonder,

    1847.

    beren - schuldeisers
    vocht in je veren - een nat matras
    strijken - vleien
    mijen - vermijden
    droes - neusslijmvliesontsteking bij paarden
    Brabantse centen - Belgische centen
    sleep - lange stoet
    schrafel - vrekkigheid
    blauw aan je scheen - een blauwtje gelopen
    boômloos - zonder bodem
    gift die je stuit - cadeau dat je hindert

    19-09-2018 om 21:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.scheppingsverhaal

    Een gedicht van Jan Jacob Slauerhoff 1898-1936

    Scheppingsverhaal

    Gods kind had blokken in zijn boezelaar,
    Waarmee het in de wolken had gespeeld.
    Maar toen zij op wou bergen, moe, verveeld,
    Zag ze in de doos en wist niet hoe ze daar

    In passen moesten, keurig ingedeeld.
    Want God was streng, maar sliep - dus geen gevaar.
    Zij liet ze vallen, zag er niet meer naar
    Om en ging vlug naar een mooi engelbeeld.

    De blokken vielen door een leeg heelal
    En kwamen op een lege wereld, waar
    Ze bleven zoals ze er heen geworpen.

    De meeste sprongen stuk tot berg en dal;
    En die heel bleven vormden hier en daar
    De grote steden en de kleine dorpen

    Serenade (1930)

    18-09-2018 om 11:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    NIET KLAGEN

    Niet klagen
    Maar dragen
    En vragen
    Om kracht.
    Niet zorgen
    Voor morgen
    Bij vallende nacht. 
    Niet beven
    Voor ‘t leven
    Gegeven
    Van God
    Maar ‘t heden
    Besteden
    Naar plicht en gebod. 
    Niet dringen
    In dingen
    Door niemand bevroed.
    Tevreden
    Te treden
    Bij ‘t licht op het pad
    En de lamp voor de voet.

    GEMENGDE GEDICHTEN (1892)

    17-09-2018 om 19:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kater

    Een gedicht van Willem de Merode 1887-1939

    De witte kater

    Hij ligt graag op de leuning van mijn stoel,
    Een warme sneeuwbal, die zich kan ontwinden
    En naar het lege tasten als een blinde,
    En golven met zijn rug of een gevoel
    Zich uit wil leven tot een melodie,
    Achteloos in de stille lucht geschreven.
    Dan zit hij star, uit wit metaal gedreven,
    En schuift voorzichtig over op mijn knie.

    Hij schikt heel streng mijn leven naar zijn lot,
    En glimlacht met zijn grote grijze ogen
    En krult, vraagteken van een wijze spot,
    Zijn schone staart en geeuwt (maar ingetogen)
    En geeft een kopje en slaat zijn scherpe tanden
    En klauwen spelend in mijn drieste handen.

    16-09-2018 om 18:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onttovering

    Een gedicht van Johan de Laet 1815-1891

    Onttovering

    Ons jeugdig harte leeg, de hersenen overlaên,
    Onze armen op de borst gekruist en 't hoofd gebogen
    Doorwandlen wij de kille en dichterloze baan
    Der aardse wetenschap, onttoverende logen,

    Bij jacht op waarheid en op stelligheid bedrogen,
    Zien wij de ontvleesde schim daar tergend voor ons staan.
    En ook de dichterdroom, die verre is heengevlogen,
    Een nevelbeeld gelijk, in walm en damp vergaan.-

    Onze Oudren waren niet als wij; - hun vrome scharen
    Gewonnen troost in smart uit heilge Bijbelblaren
    En laafden zieledorst met englenmelodij.

    Wij hebben ‘t diepst geheim der dingen willen weten,
    Als Adam van de boom der wetenschap gegeten…
    Waarheen is nu Geloof en Kunst en Poëzij?

    15-09-2018 om 23:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kille regen

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947 

    Kille regen

    Kille regen ruizelt stille
    Over 't blekend zomer-lover,
    Morgen drijft de zomer over,
    Daar het najaar nader toog.

    Ik zou wel, berustend, willen
    Lichteloze dag verduren
    Als uw hoofd maar enkele uren
    Zich tot mijn schouder boog.

    Maar ik zag de nachtgetijen
    Veler jaren gaan en komen
    Zonder dat gij van mijn dromen
    Maakte uw leven deelgenoot;

    En ik hoor de regen schreien
    Door de twijgen, triestig liedje
    Bij dit menselijk verdrietje
    Dat zo klein is... en zo groot.

    Gedichten (1909)

    14-09-2018 om 21:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tegenstelling

    Een gedicht van Augusta Peaux 1859-1944

    Tegenstelling

    Weegt op de nacht een dubbele donkerheid
    door zoveel ogen, duister voor altijd?
    Gaat in de dag de stilte warende om
    van zoveel lippen met doods zegel stom?

    Neen luide zijn de dagen met de klank
    van zwaar geschut en felle wapens blank
    en nachten lichten van de hoge vlam
    die laait door 't land en zoekt het offerlam.

    Duister en stilte zijn gelijk vermoord,
    al breekt de klank in 't oor dat niet meer hoort
    al dooft de vonk in 't oog dat niet meer ziet,
    al wordt de ziel geblust in 't bloed dat vliet.

    Gedichten (1918)

    13-09-2018 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rups

    Een gedicht van Albert Verwey 1856-1936 

    TOPZIEKE RUPS

    Topzieke rups, in 't stijgen
    Van blad tot blad, van steel op stam,
    Denkt ge eindlijk te verkrijgen
    Het veld van blauw, de witte vlam ?


    Te hoog! Ge kunt niet keren!
    Hangende aan de hoogste top,
    Geeft ge in een verdwaasd begeren
    Nog eens op.

    Oorspronkelijk dichtwerk /De Muze en de dieren

    12-09-2018 om 20:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het italiaans

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756/1831

    Het Italiaans

    U minne ik teer, o taal van lust en weelde,
    Die 't stug Latijn in dartele ontucht teelde;
    Die als de kus op malse lippen smelt,
    En 't hart doorstroomt met liefdes algeweld.
    Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven,
    In toontjes die op donzen vlerkjes zweven;
    Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht;
    En heel uw spraak, één lieve lentelucht.
    Maar meer nog u, o vaderlandse tonen,
    Waar kracht en ziel en hemelgeest in wonen;
    Die met de zang van Po en Tiber vliet,
    En Godenlust door hart en aders giet,
    Maar rijzen kunt, en onder 't boezemstrelen,
    Met Godenwil op 't menslijk hart bevelen,
    Zijn stormen stilt, zijn ijs in vlammen zet,
    En donders voert, en bliksemend verplet.

    ----------------------------------------------------
    Zefir - ook: zefier, zephyr:
    zachte westenwind, aangename bries

    11-09-2018 om 19:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.droomstad

    Een gedicht van Albert  Verwey 1856-1936

    Granada: droomstad

    De straten van Granada waar in 't donker
    Gitaren gonzen en van 't lang gefluister
    Van minnaars aan de traliën de duister
    Nacht warm wordt, - gaan met graden naar 't geflonker
    Van 't sterrenbeeld. En op de top wat wonk er
    Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er
    Wening uit rode muren? of wel, huisde er
    Morenkoning nog eens en wat zo klonk er,
    Was 't het gespeel van alle zijn fonteinen -
    Droppengeklater in de zilvren zalen -
    Vrouwengepraat van die in kanten sjalen
    Gehulde en parelen? - De starren straalden
    Klaarder dan ooit, ook kalmer, toen ik daalde
    Naar de stad leeg en de verlaten pleinen.

    10-09-2018 om 21:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan

    Een gedicht van Constantijn Huygens 1596/1687

    Aan Mevrouw Van Merode

    Zoet vrouwtje, wier gebed gebod is over mij,
    Verwacht gij nog in dicht hoe 't afgelopen zij
    Met mijn uitheemse reis? Ik zal z' in 't kort vertellen.
    Zo heb ik omgezwierd met mijn drie jonggezellen:
    Ter Goud' heb ik vernacht en in ons Monnikland,
    En op mijn Zuilichem, en aan de overkant
    Ten Bosch en t' Eindhoven, te Bree, te Maastricht binnen,
    Te Luik, de grote stad van ongeruste zinnen,
    Te Maastricht andermaal, te Aken eens in 't bad,
    Te Spa vier weken lang eens daags door en door nat,
    Te Butgenbach, Sint Vijt, en Dasburg en Vianden,
    Te Echternach en Trier, en langs de Moezelstranden,
    Te Kobelenz, te Bonn, te Keulen, Dusseldorf,
    Te Moers, te Krefeld, weer te Moers en met een korf
    Vol voedsel op de Rijn voor Wesel, voor Nijmegen,
    Voor Monnikland, en thuis, door Gods gewenste zegen.
    Waar ik geslapen heb, is afgekerfd; hoe lang
    Zal best bij monde gaan. In rijm viel 't mij te bang.
    In 't gros zeg ik ervan, als 't iemand kwam te vragen:
    ‘De reis is net gedaan in viermaal twintig dagen.’
    Houdt gij u dan voldaan, zo ben ik 't meer dan gij,
    Zoet vrouwtje, wier gebed gebod is over mij.

    ---------------------------------------------------
    reisverslagje, gedicht op 22 september 1654

    drie jonggezellen:
    zijn zonen Christiaan en Lodewijk en een neef
    Monnikland - buitenverblijf van Huygens bij Loevestein
    afgekerfd - kort opgesomd

    09-09-2018 om 20:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!