Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    14-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zandloper

    Een kwatrijn van Constantijn Huygens 1596-1687

    Zandloper

    De tijden waren boos, en zijn ‘t, en zullen ‘t wezen;
    ‘k zie geen verandering ter wereld voor de hand.
    Keer om uw tijd-gelas, het schijnt wat een nieuw wezen;
    maar ‘t loopt gelijk het liep, en ‘t is al ‘tzelfde zand.

    14-11-2018 om 22:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gewoon
    Gewoon
     
    Hoe gaat het?
    Oh…gewoon
    Ja, want ik ben gewoon
    En waar ik in woon
    Dat is een huis
    En in dat huis is het pluis
    Pas was er zomaar een muis
    Maar die is gevangen
    Ik was niet bange
    Maar hou niet van die kleine griezels
    Ze plassen en poepen overal
    Dus dan maar een harde knal
    De muizenvanger sloeg dicht
    Dat was wel een naar gezicht
    Zijn kopje hing
    Maar toch handig zo´n ding!
    Afbeeldingsresultaat voor plaatje van muis

    13-11-2018 om 19:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zusje

    Een gedicht van Hyronymus van Alphen 1746-1803

     Ach! mijn zusjen is gestorven,
       nog maar veertien maanden oud.
    ‘k Zag haar dood in ’t kisje liggen:
       ach wat was mijn zusje koud!
    ‘k Riep haar toe: mijn lieve Mietje!
       Mietje! Mietje! maar voor niet.
    Ach! haar oogjes zijn gesloten;
       schreien moet ik van verdriet.
    Altoos wil ik om haar treuren,
       bloempjes strooien op haar graf:
    Weenend aan de kusjes denken,
       die mij ’t lieve meisje gaf.
    Morgen zal ik – maar voor mij ook
       is ’t gevaar van sterven groot.
    Gistren liep zij met mij speelen;
       gistren nog! en nu – reeds dood!

    11-11-2018 om 22:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schrijverke

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    HET SCHRIJVERKE
    (gyrinus natans)

    O krinklende winklende waterding
    met 't zwarte kabotseken aan,
    wat zien ik toch geren uw kopke flink
    al schrijven op 't waterke gaan!

    Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel,
    al zie 'k u noch arrem noch been;
    gij wendt en gij weet uwe weg zo wel,
    al zie 'k u geen oge, geen één.

    Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?
    Verklaar het en zeg het mij, toe!
    Wat zijt gij toch, blinkende knopke fijn,
    dat nimmer van schrijven zijt moe?

    Gij loopt over 't spegelend water klaar,
    en 't water niet méér en verroert
    dan of het een gladdige windje waar,
    dat stille over 't waterke voert.

    O Schrijverkes, schrijverkes, zegt mij dan, -
    met twintigen zijt gij en meer,
    en is er geen een die 't mij zeggen kan: -
    Wat schrijft en wat schrijft gij zo zeer?

    Gij schrijft, en 't en staat in het water niet,
    gij schrijft, en 't is uit en 't is weg;
    geen christen en weet er wat dat bediedt:
    och, schrijverke, zeg het mij, zeg!

    Zijn 't visselkes daar ge van schrijven moet?
    Zijn 't kruidekes daar ge van schrijft?
    Zijn 't keikes of bladjes of blomkes zoet,
    of 't water, waarop dat ge drijft?

    Zijn 't vogelkes, kwietlende klachtgepiep,
    of is 'et het blauwe gewelf,
    dat onder en boven u blinkt, zo diep,
    of is het u, schrijverken zelf?

    En 't krinklende winklende waterding,
    met 't zwarte kapoteken aan,
    het stelde en het rechtte zijne oorkes flink,
    en 't bleef daar een stondeke staan:

    "Wij schrijven," zo sprak het, "al krinklen af
    het gene onze Meester, weleer,
    ons makend en lerend, te schrijven gaf,
    één lesse, niet min nochte meer;

    wij schrijven, en kunt gij die lesse toch
    niet lezen, en zijt gij zo bot?
    Wij schrijven, herschrijven en schrijven nóg,
    de heilige Name van God!"

    10-11-2018 om 22:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liedje

    Een gedicht van Betje Wolff-Bekker 1738-1804

    Liedje

    Wat is zonder min en wijn
    ´t fleurig, jeugdig leven?
    Alles wat ons lief kan zijn
    moeten zij ons geven.
    Groten, wilt g´eens vrolijk zijn,
    en uw zorg verjagen?
    Zoete meisjes, goede wijn,
    kunnen u behagen.

    Helden, wie de krijg verheugt,
    vragen niet naar kransen,
    als zij aan de hand der vreugd,
    met de meisjes dansen.
    Wen w´in levens angst en pijn
    naar vertroosting dorsten,
    geef ons liefde, geef ons wijn!
    O, dan zijn wij vorsten!

    06-11-2018 om 19:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waarheen

    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    WAARHEEN, WAARHEEN? WAARTOE, WAARTOE?

    Waarheen, waarheen? Waartoe, waartoe?
    De witte wind holt vast vooraan.
    Het is geen gaan,
    maar jagen dat ik doe.

    De schaduwen dansen voor mij uit,
    en wil ik wel, of wil ik niet,
    een ruisend lied
    wordt spelende mijn buit.

    De vrije wereld zwerf ik door,
    door hei en wei, langs kant en kust,
    en tril van lust
    als ik een jager hoor.

    Meidoorn

    05-11-2018 om 16:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twist

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    Twist met Grete

    Hoe zo’n twist ontstaat weet niemand.
    Zij weet het niet, Marguerite,
    En ik ook, ik weet het niet.
    Plots voel je zijn bestaan en zonder weerstand
    Word je meegevoerd. Om welke reden
    Zo’n twist ontstaat, kan niemand weten.

    Enkel is hij daar,
    Tussen mij en haar,
    Als ’n metselaar,
    Die plots een muur begint te bouwen
    In een tuin, waar elke kleur
    Van elke bloem, die zich ontvouwen
    Wil, in zachte schijn van dageraad,
    Een nieuwe, ongekende kleur
    Verraadt.

    De muur, zo opgebouwd,
    Hij breekt de één-wijde verte
    Van kleuren, die rillen in d’adem
    Der geurende herten;
    Hij is als een man die, stram en oud,
    Leeft te midden van een heel fris woud.

    Zo herrijst, traag maar zeker, de twist
    Tussen ons beiden; niemand gist
    Wat er gebeuren gaat
    En bouwt verder een wal rond ‘tgeen
    Hem lief is, tot de wal sterk staat
    Steen op steen.
    En dan zien wij die wal
    Herrezen en hoe ‘t moeilik zijn zal
    Hem weer omver te halen.

    04-11-2018 om 16:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.niet

    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    NIET KLAGEN

    Niet klagen
    Maar dragen
    En vragen
    Om kracht.
    Niet zorgen
    Voor morgen
    Bij vallende nacht.
      Niet beven
    Voor ‘t leven
    Gegeven
    Van God
    Maar ‘t heden
    Besteden
    Naar plicht en gebod.
      Niet dringen
    In dingen
    Door niemand bevroed.
    Tevreden
    Te treden
    Bij ‘t licht op het pad
    En de lamp voor de voet.

    GEMENGDE GEDICHTEN (1892)

    03-11-2018 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grafrozen

    Een gedicht van Helene Swarth 1859-1941

    Grafrozen

    Een schone dodendroom heb ik gedroomd:

    Diep onder marmerblank en bloemgeboomt,
    Sliep kalm en koel mijn moegemarteld lijf.
    Toen zag mijn ziel, vanuit haar blauw verblijf,
    Een meisjesgroep in klederen leliewit.
    En éen maagd, blond met vliegend haar, zei dit:
    - ‘Zij die daar rust gaf liedren ons, in ruil
    Willen wij winden rozen rond haar zuil.’
    En zingend slingerde om het marmerblank
    De meisjesrei een smijd’ge rozenrank.
    En de éne roos was blank als duivendons,
    Als maagden-onschuld – Jonkvrouw, bid voor ons! –
    Als sneeuw op aarde en vederig wolkje in ’t blauw.
    En rood was de andre als ’t vlammend hart der vrouw.

    Diepe wateren (1897)

    02-11-2018 om 21:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.taal

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    TAAL

    Buiten mijn moedertaal
    en die der nachtegalen
    wist ik naar diepe zin
    geen klare talen
    en vaak heb ik bedroefd
    naar ’t wonderboek gekeken
    waarin geschreven stond
    wat andere landen spreken.

    Toen deed de stad van leed
    voor mij haar poorten open;
    ze leerde mij ‘t geheim
    van wanhoop en van hopen;
    daar hing te spreken veel
    aan ogen en aan monden
    waarvoor men hier beneên
    geen taal heeft uitgevonden.

    Leven is hogeschool
    voor nieuwe en dode talen
    Die lang mag leerling zijn
    in haar rumoeren zalen
    die kan uit kolken roes
    van juichen en van smeken
    redden het ijl relaas
    waarin de zielen spreken.

    Schaduwen (1928)

    31-10-2018 om 22:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verbena

    Een gedicht van August Peaux 1859-1944

    Een verbena

    Een bloem bloeit aan de wegen
    bleek in een zon van jaren her,
    rood - haar laaft de regen
    die viel in een zomer, al ver.

    Spokende zomergnomen
    mengen de beker en breken het brood;
    haar drenken verre dromen,
    zij bloeit zo bleek, zo rood.

    29-10-2018 om 11:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfst

    Een gedicht van Hein Boeken 1861-1933

    Herfst

    En in de lucht des vochte ochtends hangen
    De laatste dunne blaad'ren van het jaar,
    Als in het zwarte takkennet gevangen,
    Met fijne glans van kleuren naast elkaar.

    Zo louterde de pracht zich van de lange
    En luide lichttijd en de brede schaar
    Van groengedoste bomen, tot die bange
    En tere lichtkleur van het late jaar.

    Die blaadren schenen mij een vreemd gezicht
    Van schone zielen uit veel enge pijn
    En godgelijk genot alhaast gevlucht.

    Hun laatste middag komt met zomerschijn
    Van gouden stralen uit de hoge lucht
    En drupplen tintlend in het laatste licht.

    29-10-2018 om 11:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.visioen

    Een gedicht van Jacob Winkeler Prins 1849-1907

    VISIOEN

    't Strand loopt onder water, langzaam onder...
    Links het duin: er langs een rose rand
    Rul doortrappeld, ondoorwaadbaar zand:
    Rechts de zee: een altijd ruisend wonder.

    En als eens Joannes, de verkonder
    Jesu Christi, zie 'k een muur, een wand,
    Opgebouwd door 's krijgsmans stalen hand,
    Onder roff'len en kanongedonder.

    Wees nabij mij, Gij, die storm gebieden
    En kunt stillen, 't scherp van 't zwaard niet vreest...
    Plots een licht... Wat zou die glans bedieden ?...

    Over 't water wandelt weer een geest:
    En ik zie de golven westwaarts vlieden,
    Als voor 't oog des temmers 't wilde beest.

    28-10-2018 om 10:20 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonnezeil

    Een gedicht vasn Jan Jacob Slauerhoff 1898-1936

    Onder het zonnezeil

    Onder het zonnezeil, verrukt door de wind,
    Zit ik gelukkig.
    ’t Noodlot is nukkig,
    Maar er blijft niets meer dat me aan ’t leven bindt.
    De vrouwen, vroeger voor eeuwig bemind,
    Liet ik gelukkig
    Vroegtijdig achter zonder kind.
    Ik heb genoeg aan de natuur,
    Altijd grootmoedig,
    En aan de stille of stormende oceaan,
    Eindloos voorspoedig.
    Een vluchtig avontuur
    Houdt me even opgetogen:
    Meeuw, door een golf bewogen,
    Veilig bevleugeld, toebehorend aan
    ’t Onmeetlijk, onuitputtelijk azuur.

    24-10-2018 om 21:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rosa

    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    Rosa Luxemburg

    Rosa, grootse, eedle, machtige Vrouw,
    Met uw klaar verstand, uwe reine liefde
    Voor de arbeidersklasse, uwe Geliefde,
    Aan welke alleen gij uw leven trouw.

    Gij ging zoals een hoge klare ster
    De arbeidersklasse voor, uwe Geliefde,
    In de strijd, - en uwe klare liefde
    Lichtte voor hen uit, ver, alleen en ver.

    Gij stierf. Waardoor? Door 't kapitaal vermoord,
    Maar ook door de arbeiders die u verlieten,
    Die u alleen met uw vijanden lieten,
    En niet luisterden naar uw verre woord.
    Uw liefde stierf, omdat gij werd verlaten
    Door de Duitse arbeiders, die Uw liefde haatten.

    21-10-2018 om 10:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kind

    Een gedicht van Hieronymus van Alphen 1746-1803

    Het tederhartige kind

    Zou ik niet mijn moeder eren,
    Ach, wat doet ze niet voor mij?
    Wat mij nut is, mag ik leren;
    Ben ik vrolijk, zij is blij.

    Ben ik ziek, ik hoor haar klagen;
    En wanneer zij bij mij zit
    Met het oog omhoog geslagen,
    Dan geloof ik, dat zij bidt.

    Ja, dan bidt zij, dat ik spoedig
    Mag bevrijd zijn van mijn smart;
    Word ik beter, hoe blijmoedig
    En hoe dankbaar is haar hart.

    Ik zal altoos haar beminnen,
    Altoos doen wat haar behaagt.
    Nimmer wil ik iets beginnen,
    Daar mijn moeder over klaagt.

    'k Zal haar naam met eerbied noemen,
    Als zij neerdaalt in het graf.
    En Gods goedheid altoos roemen,
    Die mij zulk een moeder gaf.

    Goede God! ach laat haar leven
    Tot mijn voordeel, tot mijn vreugd;
    Welk een droefheid zou 't mij geven,
    Haar te missen in mijn jeugd.

    Proeve van kleine gedigten voor kinderen (1778–1782)

    16-10-2018 om 22:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.guido gezelle

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    GUIDO GEZELLE

    Plant
    fontein
    scheut die schiet
    straal die spat
    tempeest over alle diepten
    storm over alle vlakten
    wilde rozelaars waaien
    stemmen van elzekoningen bloot
    Diepste verte
    verste diepte
    bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen
    en lief als de madelief
    Als de klaproos rood
    o wilde papaver mijn

    De Sikkel

    14-10-2018 om 19:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sonnet

    Een gedicht van Willem G. Focquenbroch 1640-1670

    Sonnet

    Laas! Zal mijn onluk dan zijn wreedheid nimmer staken?
    Zal dan mijn smart, dus lang gerezen in de top,
    Nooit dalen? Zal mijn ramp dan nimmermeer houden op?
    Maar steeds volharden in op mij zijn haat te braken?

    Dus klaagde Phillis laatst, met tranen op haar kaken,
    En wrong, gelijk ontzind, haar hagelwitte krop:
    En rukte zo veel haar in een uur uit haar kop,
    Dat m'er wel met fatsoen zes ballen van kon maken.

    Vaar voort (riep zij in 't end) o nootlot al te wreed;
    Ja zelfs verdubbel vrij, indien 't u lust, mijn leed;
    Gij zult mij nimmer weer daartegen horen klagen.

    Mijn ziel, is, om meer kwaad te lijden nu alree;
    En om te proeven of ik alles kan verdragen,
    Hebt gij mijn hond gedood, neem ook mijn kat vrij mee.

    Tweede Deel Van Thalia, of Geurige Zang-Goddin (1668)

    13-10-2018 om 21:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sonnet

    Een gedicht van Johan de Laet 1815-1891

    Sonnet

    Nog blozen mijn wangen en gloeien mijn ogen
    En zweeft om mijn lippen de vrolijke lach.
    Toch zijn me een voor een alle dromen ontvlogen
    En weg is de hoop op een betere dag.

    Nog steek ik het hoofd ongedeerd in den hoge
    En scherts ik en juich ik bij vriendengelag.
    En toch zag ik iedre verwachting bedrogen,
    Met ieder geloof dat in ‘t binnenst mij lag.

    Geen roem of geen rijkdom gold ooit mij een hemel;
    Veel heb ik, helaas, op de vriendschap betrouwd,
    ‘t Paleis mijner toekomst op liefde gebouwd,

    En ‘k wandel allenig door ‘t aardse gewemel…
    Ach! baat er geen balsem ‘t verouderd gezicht,
    ‘t Gerimpelde hartje blanket men zo licht!

    12-10-2018 om 22:28 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kus

    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    Kus mijn hart en kus mijn mond

    Kus mijn hart en kus mijn mond
    dat ik kan slapen in de grond.

    Vegeet niet dat ik wacht,
    vergeet niet dat ik wacht,
    tot middernacht.

    Keer tot mij uw aangezicht,
    als ge naast mij te rusten ligt.
    De nacht is lang.

    Meidoorn

    11-10-2018 om 19:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!